Morgunblaðið - 15.08.2000, Blaðsíða 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 15. ÁGÚST 2000 45
INGVAR V.
BR YNJÓLFSSON
+ Ingvar V. Bryry-
ólfsson verslun-
armaður var fæddur í
Reykjavík 11. sept-
ember 1918.
Hann lést á Sól-
vangi í Hafnarfirði
fimmtudaginn 3.
ágúst síðastliðinn.
Faðir Ingvars var
Brynjólfur sjómaður
frá Skrautási, Jóns-
sonar á Þverspyrnu.
Móðir hans var
Guðrún Hannesdóttir
frá Skipum, Hannes-
sonar, Skipum.
Ingvar átti átta systkini, þau
eru; Þorbjörn Óskar, f. 19.8. 1909,
d. í september 1910; Gísli Óskar, f.
11.11. 1910, d. 10.9. 1935; Sigur-
björg, f. 18.9. 1912, d. mjög ung;
Hannes, f. 2.10. 1913, d. ungur;
Guðmundur, f. 13.8. 1915, d. 15.5.
2000; Vigdís, f. 19.12. 1916, d.
22.12. 1996; eftirlifandi bræður
hans eru: Jón, f. 4.2.1920, og Egg-
ert,f. 4.9.1923.
Sambýliskona Ingvars var Arn-
Kæri Ingi okkar, allir sem minn-
ast þín muna eftir hlýja brosinu þínu
og létta skapinu. Fólk man eftir
bamgóða manninum, sem alltaf
hafði tíma til þess að aðstoða aðra og
ætlaðist ekki til þess að fá neitt í
staðinn.
Þú ólst upp á Bergstaðastrætinu í
stórri fjölskyldu þeirra sæmdar-
hjóna sem foreldrar þínir voru. Fað-
ir þinn var annálaður dugnaðarsjó-
maður og ekki veitti af á þeim tímum
enda var lífsbaráttan mjög hörð. En í
þá daga urðu bömin fljótt að fara að
vinna og bjarga sér. Þú byrjaðir ung-
ur að vinna hjá símanum, sem sendill
og gast þannig lagt til heimilisins.
Síðan vannstu hjá súkkulaðigerðinni
Víkingi og minnast þín margir frá
þeim tíma fyrir það að þú gaukaðir
að þeim súkkulaðimola, hvað ungur
nemur gamall temur.
Þegar móðir mín kynntist þér sá
hún í þér góðan og hjálpfúsan og
traustan félaga og stóðust allar
hennar væntingar til þín fyllilega.
Þið hafið svo sannarlega átt margar
góðar stundir saman í margra ára-
tuga sambúð.
Ekki get ég lokið þessu öðmvísi en
að minnast á starf þitt hjá Sölustofn-
un lagmetisins síðar íslenskt mar-
fang, þar starfaðir þú af slíkri sam-
viskusemi, að aðdáun vakti, var vera
þín þar þér mikið meira en aðeins
starf, enda var þér alltaf goldið með
mikilli hlýju og velvild til hins síðasta
og eiga samstarfsmenn þínir þar all-
ir miklar þakkir skilið fyrir það.
Fyrir þína hönd, Ingi minn, og
fjölskyldu þinnar, vil ég skila inni-
legu þakklæti til starfsfólksins á Sól-
vangi, sem annaðist þig af slíkri alúð
og hlýju. Þessi góða umönnun var
okkur ættingjunum til mikils hugar-
friðar, á þessu síðasta veikindatíma-
bili þínu, það að vita af þér við stöð-
uga umönnun með alúð og
fagmennsku, var okkur ómetanlegt.
Einnig vil ég koma á framfæri kær-
um kveðjum til vistfólksins, sem
sumu hverju þú tengdist vináttu-
böndum.
Þinn einlægur stjúpsonur,
Guðmundur Svavarsson.
Elsku Ingi. Nú þegai- þú ert allur
reikar hugurinn um liðin ár og upp
kemur fjöldinn allur af góðum minn-
ingum. Góða skapið þitt, sem þú
varst svo óspar á og viljinn til að
rétta hjálparhönd ef á þurfti að halda
eru þær bestu minningar sem hægt
er að láta eftir sig. Ingi var ekki
hræddur við að taka til hendinni og
var eins og óþreytandi, alltaf léttur á
fæti og fljótvirkur til vinnu. Hann
var leigubílstjóri í mörg ár framan af
ævinni og ökukennari. Hann vann
líka mikið við verslunarstörf og var
lagermaður um langt skeið hjá Mið-
stöðinni sem var heildverslun í
Reykjavík.
Eftir að Sölustofnun lagmetis var
björg Markúsdóttir
verslunarkona, f. í
Reykjavík 9. mars
1920, Jónssonar og
konu hans Jóhönnu
Jónsdóttur.
Stjúpbörn Ingvars
eru: Helga Svavars-
dóttir, f. 20.8. 1942,
d. 9.11. 1993; Sævar
Svavarsson, f. 31.1.
1944, hans kona
Unnur Þórðardóttir;
Guðmundur Sva-
varsson, f. 10.2.1948.
Ingvar byijaði
ungur að keyra
leigubfl, stríðsárin og þar á eftir
var hann við akstur. Hann vann
síðar hjá SH og var sölumaður hjá
Miðstöðinni h/f lengi. Ingvar
starfaði hjá Sölustofnun lagmetis-
ins nánast frá upphafí hennar, það
er hátt í þriðja áratug, alveg þar
til hann fór á eftirlaun.
Utför Ingvars fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30. Jarðsett verður í
Lágafellskirlyugarði.
stofnuð vann hann þar sem lager-
stjóri á meðan kraftar entust og síð-
an ýmis léttari störf eftir því sem
hann treysti sér til. Honum þótti
ákaflega vænt um Lagmetið eins og
hann nefndi það og minntist for-
svarsmanna þess og vinnufélaga
með miklum hlýhug.
Þegar Ingi og Adda tengdamóðir
mín hófu búskap saman eignaðist
nýfædd dóttir okkar Sævars annan
afa, því einn átti hún fyrir. Ingi var
ákaflega bamgóður og hafði gott lag
á bömum og var ólatur að rabba við
þau og segja sögur. Það vom oft góð-
ar stundir hjá Oddu og Inga sem ég
hugsa um með þakklæti í huga.
Þökk fyrir góðar og ljúfar minn-
ingar, Ingi minn.
Unnur Ingibjörg.
Það var alltaf gott að koma til
ömmu og afa enda var ég þar mikið
sem krakki. Ingi afí var alltaf léttur í
lund og mjög barngóður. Hann hafði
gaman af að segja ævintýri, eins og
til dæmis ævintýrið um smjörhák.
Hann var einnig sem gamall Reyk-
víkingur og leigubílstjóri ákaflega
kunnugur gömlu Reykjavík og sagði
gjarnan frá því hvernig borgin var
hér áður fyrr og hvað Höfði hafði nú
verið langt uppi í sveit. Eftir á að
hyggja hefði maður átt að hlusta bet-
ur. Hann var líka fjall af þolinmæði,
fór með mig niður að tjöm að gefa
öndunum brauð eða las fyrir mig
skrítlumar á milli þess sem hann
gaukaði að mér einhverju góðgæti.
Síðan eftir að ég fór að stækka var
hann kannski stundum óþarflega
minnugur á það sem ég hafði sagt og
gert. Sagðist til dæmis alltaf vera að
bíða eftir því að ég stæði við að
sauma hár á skallann á honum. Það
sem stendur upp úr í minningunni er
hvað hann var alltaf greiðvikinn og
léttlyndur. Hann hélt vakandi barn-
inu í sálu sinni, tapaði aldrei hæfi-
leikanum til barnslegrar gleði og var
alltaf með gamanyrði á vömm.
Elsku afi minn, þakka þér fyrir allar
þær stundir sem við höfum átt sam-
an, og fyrir þína léttu lund. Blessuð
sé minning þín. Guð veri með ömmu
og veiti henni styrk.
Guðrún Ambjörg.
Góðin- vinur og samstarfsmaður
til margra ára er látinn. Ingvar V.
Brynjólfsson eða Ingi, eins og við öll
kölluðum hann, fékk loksins kær-
komna hvíld eftir langa og stranga
baráttu við erfiðan sjúkdóm.
Þegar fréttin um andlát Inga
barst mér á ferðalagi um hálendi Is-
lands var eins og endurminningin
fengi rétta umgjörð. Stórbrotin nátt-
úra landsins, umvafin líparít-bjarma
fagurra fjalla, varpaði birtu á minn-
ingu um einstaka ljúflingslund.
Margar stundir áttum við félag-
amir saman og ætíð varð stund með
Inga til að létta á manni brúnina og
brjóta upp hinn vanabundna
hvunndag annríkis. Leiðir okkar
lágu fyrst saman þegar ég gekk til
liðs við Sölustofnun lagmetis fyrir
rúmlega 20 árum. Ingi var okkur öll-
um til aðstoðar við hin ýmsu skrif-
stofu og lagerstörf ásamt því að vera
sendiherra okkar gagnvart flestum
þjónustuaðilum bæjarins. Við Ingi
áttum eftir að starfa saman allar göt-
ur síðan, næst hjá Norðurstjömunni
hf í Hafnarfirði og nú síðast hjá ís-
lensku marfangi ehf.
Ingi var alltaf glettinn og gamans-
amur og bjó yfir einstökum frásagn-
arhæfileika sem varð til þess að hann
var alltaf velkominn þar sem hann
birtist í dagsins önn enda naut hann
sérstakrar hylli hinna mörgu sam-
starfsaðila okkar. Bæjarlífsmyndir
hans um eftirstríðsárin voru einstak-
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur,
tengdasonur, bróðir og mágur,
SIGMUNDUR JÓHANNESSON
húsamíðameistari,
lést sunnudaginn 13. ágúst.
Rannveig Grétarsdóttir,
Bjðrg Sigmundsdóttir,
Sara Sigmundsdóttir
Jóhannes Steinþórsson, Guðrún Sigmundsdóttir
Grétar Sveinsson, Guðbjörg Kristjánsdóttir,
Kolbrún Jóhannesdóttir, Axet Gíslason,
Þórunn Grétarsdóttir, Sveinn Andri Sveinsson,
Sveinn Ómar Grétarsson, Linda Reimarsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Klambraseli,
er látin.
Jóhannes Kristjánsson,
Kristján Jóhannesson, Kolbrún Friðgeirsdóttir,
Guðrún Jóhannesdóttir, Jón ísaksson
Ragnheiður Jóhannesdóttir, Gunnar Hallgrímsson,
og barnabörn
ar en Ingi þekkti tímana tvenna í at-
vinnusögu Reykjavíkur. Ingi var
röskur í hverju sem hann tók sér fyr-
ir hendur og lagði ávallt metnað í að
gera veg vinnuveitanda síns sem
mestan. Alltaf var hann tilbúinn að
leggja á sig enn eina sendiferðina
eða klára eitthvert annað verk. Ég
minnist t.d. hversu stoltur hannn var
þegar vel gekk og útflutningur lag-
metis var mikill. Hann hugleiddi oft
með mér mikilvægi útflutnings fyrir
þjóðarbúið og gladdist mjög að fá að
vera þátttakandi í að skapa störf í
hinum ýmsu byggðum landsins.
Dugnaður, glaðvært viðmót og virð-
ing fyrir iðnaðinum og samverka-
mönnum verða ávallt þættir sem
standa upp úr í minningunni um
Inga. Megi ísland eignast fleiri slíka
menn!
Ingi var ekki margorður um eigin
persónulega hagi eða tilfinningar en
hann var mjög sáttur í fjölskyldulífi
sínu. Barngóður var hann með af-
brigðum og var það sérstök ánægja
fyrir hann að fylgjast með uppvexti
barna minna. Avallt spurði hann um
þeirra hagi og alltaf átti hann eitt-
hvað handa þeim þegar þau komu í
heimsókn til okkar á vinnustað. Um-
hyggja Inga er þökkuð.
Að leiðarlokum vil ég þakka Inga
fyrir samverustundimar og góð
störf. Við starfsfélagamir hjá ís-
lensku marfangi minnumst hans
með hlýhug og félaga sem veitti okk-
ur margar gleði- og ánægjustundir.
Kæra Arnbjörg við vottum þér og
fjölskyldunni innilega samúð.
Blessuð sé minning góðs drengs.
Rafn A. Sigurðsson.
Okkar kæri, Ingi Brynki, hefur
kvatt að sinni. Mig langar til þess að
þakka þér fyrir vinskapinn við fjöl-
skyldu mína. Við vorum svo lánsöm
að eiga þig að, því önnur eins barna-
gæla er vandfundin. Vinir, ættingjar
og nágrannar okkar fengu að njóta
gæsku þinnar og urðu að þínum vin-
um. Þú sagðir okkur margar sögur
en sagan um Smjörhák er minnis-.
stæðust. Þú sagðir okkur hana aftur
og aftur og alltaf var hún jafn-
skemmtileg. Eins gastu platað okkur
endalaust með fuglinum sem þú fald-
ir í lófunum þínum. Á ferðalögum var
slegist um að vera í bíl með þér og
sungum við Magga Pálma og Gunna
Angantýs þá ekki um „Bjössa á
mjólkurbílnum", heldur Inga á Óla-
bflnum, Inga barnagull, og segir það
allt um hug okkar til þín. Eg var allt-
af dálítið montin þegar þú sagðir frá
því, þegar þú fórst með okkur í Tív-
olí. Hvemig Óskar hafði grætt á tá
og fingri og þegar einhver spurði
Kjartan hversu gamall hann væri
eða hvenær hann ætti afmæli þá
mundi hann það ekki og spurði alltaf
„systir, hvað er ég gamall" eða „syst-
ir, hvenær á ég afmæli“. Ég, litla
systir, svaraði þá fyrir hann en við
vorum þá þriggja og fjögurra ára
gömul. Skemmtilegast þótti þér ef
okkur tókst að plata þig á einhvem
hátt. T0 dæmis þegar Óskar kenndi
þér nýjasta „karatebragðið" sem
fólst í því að þú áttir að leggjast á
fjóra fætur, lyfta upp öðmm fæti,
sem þú og gerðir fúslega, en þá
hlammaði Oskar sér í besta stólinn
sem þú hafðir setið í og hrópaði „Þú
ert eins og hundur að pissa“. En það
var einmitt ætlunin, að tæla þig upp T
úr stólnum. Þú fórst í margar veiði-
ferðir með bræðmm mínum og fleir-
um. Mér tókst að komast með í eina.
Mig minnir að ég hafi haft meiri
áhuga á að fá pylsu og kók í sjopp-
unni undir Ingólfsfjalli heldur en á
sjálfum veiðiskapnum. Þegar ég bar
út Morgunblaðið stakk ég alltaf blaði
inn um gluggaopið hjá þér á Miklu-
brautinni og þá brást það ekki, að
þar lægi einhver glaðningur til mín,
miklu meira virði en blaðið sjálft. Ef
ég var stödd í miðbænum var alltaf
gott að hlaupa upp Vesturgötuna og
koma í Miðstöðina til þín. Þú bauðst
mér og þeim sem með mér vom allt-
af upp í kaffistofu, upp á kaffi og kex
að dýfa í eða ávexti. Mikið varð ég
hissa þegar mamma bað mig í fyrsta
skipti að hringja í þig niður í Miðstöð
og bjóða þér í mat. Þú borðaðir svo
til alltaf hjá okkur en hún sagði að þú
kæmir ekki ef hún gleymdi að bjóða
þér. Það var svo eðlilegt að þú kæmir
bara. Það var mikil hamingja þegar
þú hittir Öddu þína með sitt stóra
hjarta. Ekki var laust við að ég hafi
verið dálítið afbryðisöm þá, því að ég
vildi ekki að bömin mín fæm á mis
við að kynnast þér. Eftir á að hyggja
þekktu þau þig bara nokkuð vel, því
ég hef sagt þeim frá þér og sögurnar
þínar. Þú vildir líka vita allt um þau
þegar við hittumst. Ég vona að þú
ritskoðir þessi skrif mín núna eins og
forðum daga þegar ég skrifaði þér
bréfið úr sveitinni. Ég sé þig og
pabba núna fyrir mér, sitjandi inni í
stofu í svörtu og hvítu stólunum,
sadda og glaða. Takk fyrir allt og
allt.
Ég, Gísli Már og fjölskyldur okk-
ar, vottum Öddu og öðmm aðstand-
endum okkar dýpstu samúð. Minn-
ing þín mun lifa áfram í hjörtum
okkar.
Guðrún Ólafs.
+
Ástkær móðir okkar, tengadmóðir, amma
og fyrrum eiginkona,
BERGLJÓT STEFÁNSDÓTTIR,
Norðurvöllum 24,
Keflavík,
andaðist á heimili sonar síns, Grænumýri 26,
Seltjarnarnesi, laugardaginn 12. ágúst.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Stefán Arnarson, Elín Guðjónsdóttir,
Erlingur Arnarson,
Hjörtur Arnarson, Björg Ólafsdóttir,
Örn Arnarson,
barnabörn,
Örn Erlingsson.

+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGER MARIE NIELSEN,
dvalarheimilinu Hlévangi,
áður til heimilis
á Valiargötu 31 a, Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju miðviku-
daginn 16. ágúst kl. 14.00.
Guðmundur Helgason,
Kristinn Helgason, Jófríður Björnsdóttir,
Elvína Helgadóttir Dolcé,
Vigdís Helgadóttir Arnone,
Jóhann Helgason, Guðrún Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.