Morgunblaðið - 05.10.2000, Blaðsíða 74
>74 FIMMTUDAGUR 5. OKTÓBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Myndlistarmenn daðra við leikhús
Myndlistarmennimir Egill, Ásdís og Ingibjörg eins og þau eru í dag.
Astmadagur
í Lyf & heilsu, Kringlunni
í dag ver&ur astma- og ofnæmisdagur í
Lyf & heilsu, Kringlunni 1 .hæö. Fræðsla
verður um asfma og ofnæmi. Einnig
kennsla í notkun allra helstu astmalyfja frá
kl. 15-18. Nýttu þér tækifærið til að fræðast
um astma og ofnæmi og notkun astmalyfja.
Hjúkrunarfræðingur veitir fría ráðgjöf.
Ekkert er fullkomið
Vuf
sheilsa
GlaxoWellcome
Þverholti 14 • 105 Reykjavik • Sími 561 6930
www.glaxowellcome.is
*
A evrópska listaþinginu IETM verða þrír mynd-
listarmenn með uppákomur sem mikil dulúð ríkir
yfír. Unnar Jónasson hitti listamennina og reyndi
að veiða eitthvað upp úr þeim.
í DAG verður evrópska listaþingið
IETM sett en það er leiklistarþing
sjálfstæðu leikhúsanna í Evrópu.
Fram á sunnudag verða ótal at-
burðir á dagskrá þingsins ásamt
málþingi og fyrirlestrum um sjálf-
stæðu leikhúsin og hlutverk þeirra.
A dagskrá hátíðarinnar er m.a. að
finna uppákomur sem myndlistar-
mennirnir Ingibjörg Magnadóttir,
Egill Sæbjörnsson og Asdís Gunn-
arsdóttir verða með undir hatti
leikhóps sem kallar sig „No name,
Bullshit Theater" (sem er hugar-
fóstur Sigrúnar Sólar leikkonu).
Þau vilja þó ekki segja of mikið frá
því sem þau ætla að gera.
ÖU saman í
leikhúsheitapottinum
Hiifiðþið unnið mikiðsaman?
Ingibjörg: „Við höfum öll unnið
eitthvað saman áður en það er alveg
rökrétt að við þrjú séum kominn í
þetta samstarf núna. Eg trúi á
„second level“ sem virkar þannig að
maður er alltaf á réttum stað á rétt-
um tíma og að maður hitti það fólk
sem maður á að hitta. Við öll höfum
verið að daðra að einhverju leyti við
leikhúsið í okkar myndlist."
Egill: ,Að minnsta kosti við aðrar
listgreinar en myndlist. Imma við
kvikmyndun, Asdís við leikhúsið og
ég við tónlist.“
Ingibjörg: „Núna erum við byrj-
uð að vinna saman aftur og ég held
að við séum að taka stærri áhættu
en áður.“ Hvernig atriði verðið þið
eiginlega með?
Egill: „Það er leyndarmál."
Ásdís: „Það verður að liggja í
loftinu.“
Egill: „Það má ekki segja hvað
við munum gera.“
Ingibjörg: „Hið óvænta er hluti
af því sem við gerum, því má ekki
gefa of mikið upp.“
Ásdís: „Við vitum að einhverju
leyti hvað við ætlum að gera, vitum
kannski meira heldur en við segj-
um. Samt er ákveðið svigrúm sem
þarf að vera til staðar fyrir hið
óvænta hjá okkur sjálfum."
Ingibjörg: „Smá rými fyrir
„Second level“.“ Hvað er eiginlega
þetta „Second level“?
Ingibjörg: „Það er eiginlega and-
stæða alls sem er sjáanlegt, til
dæmis allt það sem liggur á milli
mín og Ásdísar. Samt ekki svona
nýaldarspeki heldur eitthvert svona
svæði sem hefur líf en er ósýnilegt."
Egill: „í staðinn fyrir að horfa á
alla þá hluti sem maður gerir, horfir
maður á það sem er á milli þeirra,
samhengið." Hvenær og hvar getur
fólk séð þetta sem ekki má segja
frá?
Ingibjörg: „Við munum flakka á
milli ReykjavíkurAkademíunnar,
Norræna hússins, Listaháskólans
og Hins hússins á föstudag og laug-
ardag milli 15:00 og 18:00.“
Egill: „Við ætlum að setja okkar
innlegg inn í umræðuna á þessum
stöðum. Meira getum við ekki sagt
um það!“
Hvemig skilgreinið þið ykkur?
Er þetta leikhús, uppákoma eða
eitthvað annað?
Egill: „Þetta er myndlist! Ekki
uppákoma né leikhús."
Ingibjörg: „Svona myndlist ger-
um við þegar við erum orðin leið á
því að fá ekki tjáningarglampa í
augun eins og maður sér oft hjá
tónlistarfólki. Það er mjög hollt að
nota sem fæsta milliliði frá sjálfum
sér og nota bara sjálfan sig.“
Ásdís: „Það er líka alltaf mikil-
vægt að ögra sjálfum sér og taka
áhættu. Það erum við að gera.“
Ingibjörg: „Skilaboð til lista-
manna; maður þarf ekki að vita
hvað maður er að gera því maður
verður að vera á undan sjálfum sér
með listina." Gefið þið ykkur meira
frelsi af því þetta er einhvers konar
leikhús?
Egill: „Það skiptir mig engu máli
hvort ég er á listasafni, í sundlaug
eða í leikhúsi. Maður mætir alltaf
sömu andstöðunni. Við erum algjör-
ir uppreisnarseggir. Núna erum við
kannski að dýfa okkur aðeins í leik-
húsheitapottinn svo hoppum við aft-
ur út í myndlistarlaugina.“
Myndlist til að komast
yfir dttann
Ingibjörg: „Mér finnst myndlist
líka vera allt. Hún getur verið hvar
sem er!“
Egill: „Það sem mér finnst per-
sónulega áhugavert er að fleygja
mér svolítið ómeðvitað út af brún-
inni og treysta á forvinnu undir-
meðvitundarinnar sem sér allt í
stærra samhengi en maður sjálfur.
Það að vita ekki alltaf hvort það
sem maður er að gera er gott eða
slæmt. Mér finnst mjög áhugavert
ef myndlistin mín getur spannað
allt frá því að vera ofboðslega léleg
yfir í það að vera mjög góð. Ef hún
er allt frá því að vera glaðleg yfir í
sorgleg, vitræn yfir í óvitræn." Góð
og slæm á sama tíma?
Egill: „Nei, meira yfir ákveðið
tímabil. Lífið er heild og felur í sér
hnignun og hæðir. Góð heild felur í
sér margbreytileika. Maður gerir
mörg mismunandi verk en ekkert
þeirra er fullkomið. Þá skiptir ekki
máli hvort það sem þú gerir heitir
myndlist eða tónlist. Heldur er að-
alatriðið það sem liggur ósýnilegt á
milli þeirra. Tengingin. Sem er eitt-
hvert sambland af kjarna og þræði
sem byrjar þegar maður fæðist og
endar þegar maður deyr. En er
samt ekki fullgerð heldur hluti af
enn þá stærra samhengi sem er þá
samfélagið."
Ingibjörg: „Einmitt það að vera
ekki búin að fullkomna sjálfan sig,
halda að maður sé kominn á ein-
hvern endastað, að maður sé búinn
að finna sig. Það gerist aldrei því
ekkert er fullkomið. Þau verk sem
maður gerir eru maður sjálfur og
maður á aldrei eftir að vera full-
kominn."
Egill: „Maður þarf alltaf að end-
urskoða afstöðu sína. Sem dæmi að
maður sem er „heilsufrík" og stefn-
ir á það að verða heilbrigður og hef-
ur einhverja hugmynd um það hvað
heilbrigði er, kemst aldrei á þann
stað þar sem hann getur sagt, „ég
er fullkomlega heilbrigður". Hann
er alltaf að endurskoða hlutina.
Þetta er eins og að reyna að komast
að regnboganum. Þannig þarf mað-
ur stöðugt að endurnýja afstöðu
sína gagnvart listinni."
Ingibjörg: „Aðalatriðið er að
komast yfir óttann og sjálfan sig.“
Egill: „Það sem okkur finnst
skipta máli er að eitt verk sem er
hlutbundið og felur í sér hugmyndir
er ekki fullklárað verk. Til dæmis
þegar maður sér þrjú mismunandi
verk eftir ólíka listamenn hlið við
hlið. Þá skynjar maður eitthvað
sem er blanda af þessu þrennu. Þar
kemur andinn inn í málið. Það er
andlegt í dag!“
Ingibjörg: „Þetta er ekkert svona
„nýaldardæmi" eða eitthvað yfir-
skilvitlegt heldur veruleikinn."
Egill: „Veruleikinn eins og hann
er.“
Ásdís: „Þetta er svona „há-veru-
leiki“.“
Egill: „Þetta eru okkar forsendur
fyrir myndlistinni í dag.“
Ingibjörg: „Já, í dag. Bara í dag.“