Morgunblaðið - 07.10.2000, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 7. OKTÓBER 2000 49
+ Halldór Aðal-
steinn Halldórs-
son var fæddur að
Bjargi, Neskaup-
stað, 16. janúar
1949. Hann lést 30.
september síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Halldór Val-
geir Einarsson, sjó-
maður, f. í Kastala í
Mjóafirði þann 6. júli
1907, d. 9. nóvember
1990, og kona hans
Kristín Einarsdóttir,
f. í Seljahlíð í Saur-
bæjarhreppi í Eyja-
firði 17. apríl 1910, d. 12. nóvem-
ber 1959.
Bræður Halldórs voru: 1) Einar
Þór, f. 5. október 1935. 2) Björn
Björgvin, f. 30. ágúst 1941, en þeir
fórust báðir með bát sínum Stíg-
anda 12. desember 1971. Kona
Einars var Rósa Skarphéðinsd, f.
11. febrúar 1942, en þau giftu sig
5.10. 1960 og eignuðust fimm
börn, sem eru: Kristinn Halldór, f.
22. júní 1960, hans kona er Kristín
S. Valgeirsd, f. 4. des-
ember 1962, og eiga
þau soninn Jón Héðin;
Guðrún Kristín, f. 12.
september 1961, sam-
býlismaður Christian
Gauvrit, og sonur
þeirra er Viktor Em-
ile, en Cristian á son
frá fyrra hjónabandi;
Sigríður Stefanfa, f.
17. júní 1963, gift
Wayne John Lambert.
Búsett í Englandi,
börn hennar eru Rósa
María Bergsteinsdótt-
ir, Þór Wayne, Kristó-
fer Halldór og Mattías Paul Lam-
bert; Sólveig, f. 15. febrúar 1965,
gift Þorvarði Ægi Hjálmarssyni.
Börn þeirra eru Einar Óli, Anna
Silvía og Rúnar Leó; Þórey Björg,
f. 17. mars 1972, gift Jakob Sam-
úel Antonssyni, þeirra börn eru
Sara Rós, Valgeir Þór og Karitas
Ýr. 3) Óli Gunnar, f. 7. sept-ember
1940, drukknaði við bryggju í
Neskaupstað 10. júlí 1946. 4) ÓIi
Gunnar, f. 13. september 1946,
lést af slysförum 21. mars 1966.
Halldór ólst upp hjá foreldrum
sinum og bræðrum, sem fluttu í
Mjóafjörð sama ár og hann fædd-
ist og bjuggu þar til 1955 að þau
fluttu aftur til Neskaupstaðar og
bjuggu þau að Eyrargötu 1, en
hann er 10 ára gamall þegar hann
missir móður sína,og var eftir það
í heimili hjá föður sfnum og síðar
elsta bróður sínum.
Halldór kvæntist Auði Sigurrós
Sveinsdóttur, f. 20 desember 1955,
hinn 25. desember 1973, sonur
þeirra er Björn Björgvin, f. 2. júní
1975. Unnusta hans er Harpa Jak-
obsdóttir og eiga þau soninn Dan-
íel Jakob, f. 12. september 1999 og
eiga þau von á öðru barni. Auður
og Halldór slitu samvistum eftir
nokkra ára sambúð.
Sambýliskona Halldórs frá 1988
er Jónborg Valgeirsdóttir frá
Seyðisfirði, og bjuggu þau að
Múlavegi 6. Dóttir Jónborgar er
Erla Dögg Ragnarsdóttir og unn-
usti hennar er Arnaldur Haralds-
son og eiga þau tvö börn, Urði Eir
3ja ára og Elmar Frey tæplega
eins árs.
Halldór var sjóinaður mest alla
sína starfsævi, fyrst á loðnuskip-
um og togurum, en síðustu 15 til
20 árin á eigin trillu, sem hann
nefndi Þóreyju Björgu.
titför Halldórs fer fram frá
Seyðisfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
HALLDÓR
AÐALS TEINN
HALLDÓRSSON
Elsku Lilli minn, en það varst þú
alltaf kallaður af nánustu fjölskyldu
og vinum, ég trúi þessu varla að þú
sért líka farinn frá okkur, svo glaður
og kátur varstu þegar þú kvaddir
okkur um hádegi daginn fyrir and-
látið. Minningarnar hrannast upp í
huga mér þegar ég hugsa um þig,
þegar þú 10 ára drengur komst upp í
rúm til mín og elsta bróður þíns
nóttina sem mamma þín dó fyrir
tæpu 41 ári og sagðir við mig: Nú á
ég enga mömmu lengur, vilt þú
verða mamma mín núna? Hvað gat
ég sagt, 17 ára unglingur. Síðan þá
hefur þú verið mér meira sem mitt
elsta barn heldur en mágur. Síðan
þá er mikið vatn runnið til sjávar og
mikið hefur komið fyrir í okkar fjöl-
skyldu. Aðeins sex árum síðar dó Óli
Gunnar bróðir þinn af slysförum að-
eins 19 ára gamall, en eldri bróðir
með sama nafni hafði drukknað að-
eins sex ára. Þetta var erfiður tími
fyrir þig, aðeins unglingur og búinn
að kynnast svo mikilli sorg aðeins 17
ára gamall. En þú varst alltaf í heim-
ili hjá okkur og síðar er við fluttum í
stærra húsnæði komst þú og sagðir:
Eg fæ líka herbergi því að ég á
heima hjá ykkur, sem við reyndar
vissum líka. Þú varst fyrsti ungling-
urinn á heimilinu; eins og ein dóttir
mín sagði við mig varstu meira eins
og stóri bróðir en frændi. Síðar þeg-
ar bræður þínir og eiginmaður minn
fórust 12. desember 1971 varst þú
orðinn höfuðið á heimilinu, hættir á
sjó til að geta verið með okkur og
pabba þínum, og í eitt ár héldum við
saman heimili. I mínum huga hefur
þú alltaf verið sonur minn. En það
var líka oft gaman þó að mikið gengi
á á stóru heimili. Ég man hvað
krakkarnir hlökkuðu til þegar Lilli
frændi kom úr siglingu með fullt af
nammi, ávöxtum og leikföngum. Mér
er líka þakklæti í huga er ég minnist
þess hve vel þú tókst Nonna seinni
manni mínum og sonur okkar Einar
Bjöm var ekkert minni frændi þinn
en hin börnin og kunni hann vel að
meta það. Mörg ævintýri koma upp í
hugann þegar ég sit hér og set hug-
ans meinar á blað og öll skulu þau
geymd í hjarta mér. Þú varst alltaf
boðinn og búinn að hjálpa til við
hvaðeina, hvort sem var að smíða,
lagfæra eða gera eitthvað annað.
Elsku Lilli minn, það er okkur
Nonna mjög mikilvægt að hafa feng-
ið að hafa þig hjá okkur núna síðustu
tvær vikur og þú sagðir að þér fynd-
ist eins og þú værir kominn heim aft-
ur og erum við mjög þakklát fyi-ir
það. Mín skoðun er sú að þér hafi
verið ætlað annað og mikilvægara
hlutverk annars staðar. Elsku Jón-
borg, missir þinn er mikill og einnig
mömmu þinnar, en hann var henni
sem besti sonur, og við viljum þakka
fyrir að hafa haft hann síðustu vikur
að láni. Lilli var líka mikið fyrir
barnabörnin eftir að þau komu til
sögunnar. Hann sagði okkur síðasta
daginn stoltur frá því að þegar hann
kom heim í 80 ára afmæli tengda-
móður sinnar hefði hún Urður Eir
hvergi viljað vera nema hjá Halldóri
afa, en nú er enginn Halldór afi leng-
ur þegar litlu bamabörnin þau Dan-
íel Jakob, Urður Eir og Elmar
Freyi- koma í heimsókn á Seyðis-
fjörð og aldrei fær hann að sjá nýja
barnið sem hann hlakkaði svo til að
kæmi í heiminn í vetur. Elsku Jón-
borg, Daddi, Erla og Steinunn, miss-
ir okkar allra er mikill en ykkar hvað
mestur. Guð gefi okkur öllum styrk
til að takast á við komandi tíma, nú
sem áður fyrr. Nú hefur þú Lilli
minn sameinast foreldrum þínum og
bræðrum á æðri sviðum og tekur á
móti okkur í fyllingu tímans. Hafðu
hjartans þökk fyrir allt og allt og
kveðja frá Nonna. Minning þín er
ljós í lífi okkar.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
GekkstþúmeðGuði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kveðja,
Rósa.
Það er erfitt að ímynda sér hvað
Guði gengur til, að taka frá okkur
mann eins og þig, og væri nær að
fjölga þannig mönnum en fækka
þeim, því þegar mér verður hugsað
til þín kemur alltaf fyrst upp í hug-
ann hversu glaðlyndur, hjálpsamur
og umfram allt barngóður þú varst.
Þolinmæðin sem þú sýndir börnun-
um okkar Erlu Daggar var aðdáun-
arverð því hvort sem þú varst að
hjálpa þeim að troða stráum niður á
milli borðanna í sólpallinum eða
leyfa þeim að aðstoða þig við heimil-
isþókhaldið léstu þau alltaf ráða
ferðinni.
Fyrstu sambýlisár okkar konunn-
ar minnar vorum við inná gafli hjá
ykkur Jónborgu og var sama hvað
maður reyndi, ekki var það tekið í
mál að við borguðum fyrir eitt né
neitt. Við vorum gestir á ykkar
heimili og við það sat. Þegar við síð-
an fluttum til Akureyrar reyndist þú
okkur hreint stórkostlega á allan
hátt, jafnt við að ganga frá búslóð-
inni til flutnings og eins að taka á
móti henni með okkur fyrir norðan.
Þó við værum komin svona langt í
burtu frá ykkur aftraði það þér ekki
vitund frá því að heimsækja afaböm-
in þín og em það engar ýkjur að
róðrunum á Þóreyju Björgu var oft
hliðrað svo þú gætir heimsótt þau.
Það var svo yndislegt að sjá þig með
þeim Urði Éiri og Elmari Frey og
hvemig gleðin skein úr hverju and-
liti, jafnt þínu sem þeirra, og er
skemmst að minnast afmælisins
hennar ömmu Steinu um daginn
þegar Urður Eir vék ekki úr fanginu
á þér allan tímann en þannig var það
einmitt alltaf ef þið vomð saman því
enginn mátti gera neitt fyrir hana
nema afi því hún var algjör afa-
stelpa.
Halldór minn, þau fáu ár sem ég
varð þess heiðurs aðnjótandi að um-
gangast þig, því það er vissulega
heiður að fá að kynnast manni eins
og þér, gáfu mér svo sannanlega
mikið því ekki einungis varst þú
börnunum mínum yndislegur afi
heldur einnig mér góður félagi og
jafningi þótt 23 ára aldursmunur
væri á okkur.
Elsku Halldór, það er mikill miss-
ir fyrir okkur öll að missa þig svona
og ég veit að það tekur langan tíma
að komast yfir þetta en sorglegast af
öllu finnst mér að börnin okkar skuli
ekki fá að eyða með þér fleiri stund-
um.
Takk fyrir allt gamalt sem nýtt,
ég veit að þú átt eftir að hressa upp á
andann þarna í efra því hjá þér var
alltaf stutt í grallarann.
Astar- og saknaðarkveðja.
Þinn tengdasonur,
Amaldur (Addi).
Elsku Halldór minn, mikið er sárt
að þurfa að kveðja þig svona fljót-
lega. Fyrir rúmum fjórum árum
kynntist ég Birni syni þínum, eða
Dadda eins og hann er alltaf kallað-
ur. Við byrjuðum eiginlega strax að
búa en ég hitti ykkur Jónborgu ekki
strax vegna þess að þið bjugguð á
Seyðisfirði en við í Reykjavík. Þú
varst alltaf svo eðlilegur og fjörugur
að ég var aldrei feimin við þig. Við
Daddi byrjuðum svo að leigja íbúð í
Árbænum og þá gistuð þið alltaf hjá
okkur þegar þið voruð að fai’a til
Kanaríeyja eins og þið gerðuð á
hverju ári, eða bara þegar þið þurft-
uð að koma í bæinn. Við hlökkuðum
alltaf til þegar þið voruð að koma,
mér fannst þú svo skemmtilegur að
ég vildi helst alltaf hafa ykkur viku
lengur. Ég og Daddi keyptum okkur
svo íbúð í Hraunbænum þegar ég
varð ófrísk. Við eignuðumst hann
Daníel Jakob svo 12. september
1999. Ég man hvað þú varst ánægð-
ur þegar þú sást hann í fyrsta skipti,
stoltið skein úr augunum á þér. Þið
komuð svo alltaf reglulega til okkar.
Mér fannst það svo merkilegt, að
sama hvað það leið langur tími á
milli þess að þið komuð í bæinn, þá
mundi Daníel Jakob alltaf eftir þér.
Honum fannst alltaf svo skemmti-
legt að sjá þig og leika við þig. Þið
hreinlega dýrkuðuð hvor annan. Nú
á Daddi ekki eftir að hringja aftur í
þig og segja þér sögur af honum,
eins og þér fannst það nú gaman. En
í staðinn fylgistu bara með okkur af
himnum ofan. Ekki fær nýja ófædda
barnið sem ég geng með, að leika við
þig og sitja á bumbunni þinni. En ég
veit að þú verður viðstaddur fæðing-
una og heldur verndarhendi yfir
okkur öllum. Ég hefði ekki getað val-
ið mér betri tengdaföður. Þú varst
alltaf svo fjörugur og þú hikaðir ekki
ef eitthvað þurfti að gera við hjá öðr-
um,alltaf tilbúinn að hjálpa. Éinnig
varstu mesta barnagæla sem ég veit
um, þú varst eins og segull á öll
börn. Nú held ég að öll englabörnin
verði ánægð að fá þig til sín. Elsku
Halldór, ég kveð þig með tregum
huga en vitandi að þér líður vel.
Þín tengdadóttir,
Harpa.
Elsku afi minn, nú ertu farinn frá
mér. í þetta eina ár sem ég hef lifað
og þekkt þig hef ég dýrkað þig rétt
eins og önnur börn. Þú bjóst hinum
megin á landinu en við hittumst
samt reglulega. Þú varst svo
skemmtilegur, þú máttir ekki fara í
jakkann eða skóna þegar þú varst
heima hjá okkur því þá fór ég alltaf
að gráta, ég vildi alltaf vera með þér.
Elsku afi, ég sakna þess að fá ekki að
sitja á bumbunni þinni lengur eða
heyra þig segja „ahhhh þetta var nú
góður súpi,“ eins og þú sagðir alltaf
þegar við drukkum kaffi. Þetta
reyndirðu alltaf að kenna okkur.
Urður Eir var orðin nógu stór til að
geta sagt þetta en ég og Elmar
Freyr erum ennþá svo litlir. Pabbi
heldur áfram að kenna mér þetta.
Mér finnst sorglegt að litla systir
mín, sem er í maganum á mömmu,
fái ekki að kynnast þér og leika við
þig eins og ég fékk að gera í alltof lít-
inn tíma. Elsku Lilli afi minn, ég vil
alls ekki þurfa að kveðja þig en ég
veit að ég þarf að gera það svo ég
segi bara, elsku afi, ég gleymi þér
aldrei og á alltaf eftir að elska þig.
Þinn sonarsonur,
Daníel Jakob.
Elsku Lilli uppáhaldsfrændi. Nú
ert þú farinn frá okkur án nokkurs
fyrirboða. Slysin gera víst ekki boð á
undan sér og því fáum við svo sann-
arlega að finna fyrir núna. Maður
reynir að hugga sig við að nú ert þú í
faðmi fjölskyldu þinnar, foreldra og
fjögurra bræðra sem fóru svo langt á
undan þér, en það er erfitt þar sem
þú varst svo hamingjusamur með
henni Jónborgu þinni og með afa-
börnunum Daníel Jakob, Urði og
Elmari. Þú ljómaðir allur þegar þú
talaðir um þau og sýndir okkur nýj-
ustu myndirnar. Nýja barnið sem
von er á í vetur verður þú að skoða
að ofan en það vantaði ekki stoltið í
röddina þegar þú talaðir um að nýtt
barn væri á leiðinni hjá honum
Dadda þínum. Þú varst einstaklega
barngóður og var því ekkert skrýtið
þó að ég hafi snemma sóst eftir að
heimsækja ykkur afa í tíma og
ótíma, en mín sterkasta minning frá
barnæsku er hve miklum tíma ég
varði hjá ykkur, sérstaklega þegar
Daddi bjó hjá ykkur. Þú og Daddi
hafið alltaf átt sérstakan stað í
hjai-ta mínu og hefur mér mikið ver-
ið hugsað til ykkar síðustu árin þeg-
ar minna fór að bera á samskiptum
okkar á milli. Ég náði þó að hitta
ykkur Jónborgu í nánast hvert skipti
sem ég fór austur með fjölskyldu
minni í sumarfrí og síðast í ágúst
komum við í íyrsta skiptið í heim-
sókn til ykkar á Seyðisfjörð, þú varst
hress og kátur eins og alltaf og var
gaman að sjá hvað þið höfðuð komið
ykkur vel fyrir. Ég mun halda fast
um myndina sem við tókum af okkur
öllum saman. Ég gat ekki staðist það
að rúnta niður að höfn til að sjá Þór-
eyju Björgu, bátinn þinn, sem ég
fékk að skíra þegar ég var yngri. Ég
var ekkert smámontin með það, og
þegar ég sá bátinn í höfninni með
nafninu mínu núna í sumar, fylltist
ég stolti yfir því að uppáhaldsfrændi
ætti bát sem var skírður eftir mér,
pabba heitnum og Björgvini heitn-
um. Ég átti bara bágt með mig sann-
ast sagt. En nú er enginn til að róa
Þóreyju Björgu og óvíst hvort bátur-
inn ber það nafn áfram, og finnst. .
mér það sorglegt. Þú varst búinn að
vera að róa frá Norðfirði upp á síð-
kastið og gistir hjá mömmu og
pabba og daginn fyrir andlát þitt
fengum við senda glænýja ýsu og
fiskibollur sem mamma hafði búið til
úr ýsunni þinni. Það var frábært,
takk fyrir það. En mikið held ég að
mamma hafi misst mikið, þar sem þú
varst henni sem sonur. Þú varst ekki
nema 10 ára þegar mamma þín dó og
þá tók mamma mín 16 ára gömul við
uppeldinu. Síðan hefur þú haldið
tryggð við hana og pabba sem hefur
misst góðan félaga. Þegar þið pabbi
hringdust á eftir að þú fiuttir á Seyð-
isfjörð var aldrei talað í minna en
klukkutíma, og vissi maður alltaf
hver var á hinni línunni er líða tók á %
samtalið. Ég man þegar þú kynntist
Jónborgu þinni hvað mér þótti sorg-
legt að sjá á eftir þér á Seyðisfjörð,
en jafnframt var ég rosalega ánægð
yfir því að þú skyldir hafa fundið
þessa yndislegu konu. Ég hafði nú
oft áhyggjur af þér þegar ég var
minni, að þú skyldir vera „pipar-
sveinn“ eins og við kölluðum þig en
mér fannst að einhver góð kona ætti
svo skilið að fá þig. Og það kom á
daginn, þig voruð eins og sniðin fyrir
hvort annað, og voruð alltaf jafn ást- «
fangin. Það var yndislegt að sjá blik-
ið í augum ykkar og hve hamingju-
söm þið virtust vera. Nú hefur
Jónborg misst mikið og sendi ég
henni mínar innilegustu samúðar-
kveðjur og dóttur hennar, Erlu, og
fjölskyldu og tengdamóður þinni
sem ekki hefur misst minna. Daddi
minn, þetta eru erfiðir tímar fyrir
þig og þína litlu fjölskyldu en litli
Daníel Jakob og ófædda barnið gefa
ykkur Hörpu vonandi styrk til að
takast á við sorgina. Mamma og
pabbi, ykkar missir er ekki minni, en
þið fenguð að njóta návista hans
meira en vanalega síðustu vikurnar,
og verður það eflaust huggun gegn
sorginni. Elsku Lilli frændi. Þitt líf
var ekki alltaf auðvelt eftir allan “*■
þinn missi, en nú trúi ég að þú sért
sameinaður fjölskyldu þinni. Viltu
skila kveðju til pabba míns sem ég
fékk aldrei að kynnast, allra frænda
minna sem voru famir áður en ég
fæddist og ömmu sem dó svo allt of
ung og elsku Dóra afa sem ég hef
saknað svo mikið. Við höldum minn-
ingu ykkar á lofti. Þú munt alltaí
eiga stað í hjarta mínu.
Þín frænka,
Þórey Björg.
• Fleirí minningargreinar um
Halldór Aðalstein Halldórsson bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
+
Ástkær eiginmaður, faðir okkar, sonur, tengda-
sonur og bróðir.
VIGNIR VIGNISSON,
Borgarhlíð 3a,
Akureyri,
sem lést sunnudaginn 1. október, verður
jarðsunginn frá Akureyrarkirkju mánudaginn
9. október kl. 13.30.
Þóra Jóna Jónatansdóttir,
Jónatan Vignisson, Kolbrún Vignisdóttir,
Anna Pála Sveinsdóttir,
Jónatan Arnórsson, Þóra Benediktsdóttir,
Sigrún Vignisdóttir, Guðbjörg Vignisdóttir,
Arnbjörg Vignisdóttir, Guðrún Vignisdóttir,
Anna Pála Vignisdóttir.