Morgunblaðið - 13.10.2000, Blaðsíða 51
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 13. OKTÓBER 2000 51
MINNINGAR
SVEINN ÓLAFUR
SVEINSSON
+ Sveinn Ólafur
Sveinsson, húsa-
smíðanieistari fædd-
ist að Nýlendu undir
Austur-Eyjafjöllum
24. júní 1924. Hann
lést á Landspítal-
anum Fossvogi mið-
vikudaginn 4 október
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Sveinn
Guðtnundsson, f. 2.6.
1891, d. 8.2. 1992, og
Jónína Sigurbjörg
Jónsdóttir, f. 31.3.
1890, d. 14.7. 1936.
Systkini Sveins: Guð-
laug Sigríður, f. 8.4. 1921, d. 3.3.
1977; Guðmunda Guðlaug, f. 29.4.
1923, d. 21.3. 2000, húsmóðir í
Reykjavík; Elín Sigríður, f.
2.7.1925, húsmóðir á Akranesi;
Sigurður Ólafur, f. 8.7. 1926,
vinnumaður á Þorvaldseyri undir
Eyjafjöllum; Vilhjálmur Guðjón, f.
9.9. 1927, d. 21.9. 1992, verkamað-
ur við Álverið í Straumsvík; Lov-
ísa, f. 4.11. 1928, húsmóðir í
Grindavík; Kristján, f. 13.4. 1931,
dó ungur.
Eftirlifandi eiginkona Sveins er
Rebekka Helga Aðalsteinsdóttir, f.
10.7. 1926, húsmóðir. Foreldrar
hennar voru Aðalsteinn Jónsson og
Ólöf ólafsdóttir, bæði látin.
Rebekka og
Sveinn giftu sig 8.7.
1956 og stofnuðu
heimili í Hafnarfirði.
Börn þeirra eru: 1)
Ólöf Brynja, f. 8.11.
1949, gift Bjama
Ragnari Guðmunds-
syni, og eiga þau þtjú
böm, Bjama Þór,
Svein Aðalstein og
Berglindi Kristínu. 2)
Aðalsteinn, f. 22.2.
1951, kvæntur Stef-
aníu Skarphéðins-
dóttur og eiga þau
tvö börn, Brimar og
Rebekku Helgu. 3) Gunnar Öm, f.
22.3. 1956. 4) Jónína Björk, f. 7.12.
1957, gift Sveini Vilhjálmssyni og
eiga þau þtjú börn, Rebekku
Helgu, Vilhjálm Áma og Ástu
Björk. 5) Þorbjörg Sandra, f. 7.9.
1959, gift Heiðari Bergi Jónssyni
og eiga þau sex böm, Hjalta Snæ,
Erlu Rós, Fjólu Ósk, Ómar Smára,
Lilju Dögg og Sóleyju Dís.
Sveinn lærði húsasmíði hjá Páli
Jónssyni húsasmíðameistara 1954-
58 og stundaði síðan smíðar að
námi loknu en síðustu árin starfaði
hann hjá Hrafnistu í Reykjavík.
Útfór Sveins fer fram frá Víði-
staðakirlgu í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Með söknuði minnist ég afa míns
sem lést 4. október sl. Minningarnar
eru margar og góðai’, en efst í huga
mér er sú um yndislega góðan og
umhyggjusaman afa.
Ég var alltaf mikið hjá afa og
ömmu þegar ég var yngri og oftar
en ekki gisti ég hjá þeim á Sævang-
inum. Einnig fór ég stundum með
þeim í ferðalög og minnisstæðast er
mér þegar við fórum til Hollands ár-
ið 1988. Sú ferð var afa alltaf ofar-
lega í huga og oft talaði hann um að
gaman væri að fara þangað aftur.
Það var alltaf á döfinni hjá fjölskyld-
unni að endurtaka þessa ferð, en því
miður varð ekki af því áður en afi
kvaddi þennan heim.
Heimsóknum mínum til afa og
ömmu fækkaði með árunum en allt-
af fannst mér þær jafnskemmtileg-
ar. I þeim ræddum við þjóðmálin,
það sem var að gerast í fjölskyld-
unni hverju sinni eða jafnvel bara
veðrið.
Afi minn var vandvirkur og hand-
laginn maður, sem hafði unun af því
að hjálpa fjölskyldunni sinni þegar
einhverjar framkvæmdir voru fyrir-
hugaðar. Hann naut sín best við sína
uppáhaldsiðju, smíðar, en hann var
mikill völundarsmiður og óþreyt-
andi við að miðla af reynslu sinni og
þekkingu á því sviði. Undanfarin ár
lærði hann svo að skera út í tré.
Hvert verka hans tók öðru fram, og
ég varð alltaf jafnstolt af afa mínum
þegar hann bjó til eitthvað fallegt og
gaf fjölskyldunni.
Afi stóð alltaf fast á sínu, enda
urðu orðin: „ég held nú ekki!“ nokk-
urs konar einkennisorð hans. Stað-
festan var líka það sem ég dáðist
hvað mest að í fari hans, þótt ég færi
stundum að hlæja þegar þrjóskan
náði tökum á honum.
Þá tók afi oftast undir með mér og
við skemmtum okkur yfir öllu sam-
an.
Elsku afi, orð fá ekki lýst því hve
mikill söknuður býr í hjarta mínu nú
þegar þú ert farinn frá okkur. Það
er þó huggun harmi gegn að ég veit
að þú ert kominn á góðan stað og
þar munt þú bíða eftir okkur hinum.
Með þessu ljóði vil ég kveðja þig
elsku afi minn.
Far þú í friði,
friðúr guðs þig blessi,
hafðu þökk íyrir allt og allt.
GekkstþúmeðGuði,
Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú
hljóta skalt.
(V. Briem.)
Rebekka Helga Sveinsdóttir.
Kvatt hefur þessa jarðvist mágur
minn Sveinn Ólafur Sveinsson eða
Svenni eins og hann var oftast kall-
aður. Síðast þegar ég sá hann í end-
aðan júlí, duldist engum að þar fór
veikur maður. Þrem vikum síðar
veiktist hann alvarlega og hefur leg-
ið síðan á Landspítalanum við Foss-
vog þar sem hann lést hinn 4. októ-
ber síðastliðinn. Þessar vikur hafa
verið erfiðar systur minni, að sitja
við rúmið hans dag eftir dag og sjá
engin viðbrögð. En börnin þeirra
hafa verið henni stoð og stytta eins
og ævinlega. Ég minnist þess þegar
ég kynntist Svenna fyrst þá ók hann
leigubfl sem hann hafði stundum
fyi'ir sjálfan sig, þau komu þá oft,
hann og Rebekka, og buðu mér í
bíltúr. Þá var oft farið á gamla rúnt-
inn í Reykjavík sem var afar vinsæll
í þá daga af ungu fólki, Enda voru
þá engar ki'ár til, fáh' áttu bfla, því
var bfllinn hjá Svenna vinsæll og
hann óþreytandi að keyra. Svenni
bjó þá á Merkurgötu 8 í Hafnarfirði
ásamt föður sínum og systkinum og
þar byrjuðu þau búskap Rebekka og
Svenni, en mörg undanfarin ár hafa
þau búið að Sævangi 41. Bæði hjón-
in voru miklir unnendur íslenskrar
náttúru og hafa verið samtaka um
að rækta garðinn sinn. A sumrin
hafa þau farið í sumarhús ásamt
börnum sínum og barnabörnum og
svo var einnig á þessu sumri. Svenni
var ekki maður sem lét mikið bera á
sér, en var vinur vina sinna og þang-
að var gott að koma. Margir hafa
búið hjá þeim um lengri eða
skemmri tíma og ekkert verið rætt^.
um það, allir velkomnir, bara tekið
sem hluta af tilverunni. Þessir eigin-
leikar hafa fylgt mörgum af þeirri
kynslóð sem nú er að hverfa en eru
frekar sjaldgæfir nú og er það mið-
ur. Orsökin er sennilega sú að tím-
inn líður svo hratt í kapphlaupinu
um lífsgæðin að það gleymist að
rækta gai'ðinn sinn. Þau hjón eign-
uðust fimm börn sem öll búa nú hér
á Reykjavíkursvæðinu, þegar tvö
elstu börnin íluttu hingað aftur eftir
að hafa búið annarstaðai' um árabil
gladdi það hann mjög að hafa nú alla
fjölskylduna í nágrenninu. Svenni
lærði húsasmíði og var það ekki auð-
velt að fara í langt nám á þeim tíma,
öll börnin voru þá fædd en Rebekka
studdi mann sinn í þessari ákvörð-
un. Hann lauk svo meistaraprófi og
starfaði við sína iðn þar til hann
hætti störfum um sjötugsaldurinn.
Fyrir allmörgum ái'um varð hann
fyrir slysi við vinnu sína, missti
framan af fingram annari'ar handar
í vélsög. Geta má nærri að þetta var
mikið áfall en eftir að sár hans grera
vann hann áfram við sina iðn. Þegar
þau hjón hættu störfum lögðu þau
ekki árar í bát, bjuggu til ýmsa fal-
lega hluti sem nú prýða heimili
barna þeirra. Litlu barnabömin áttu
góðan vin þar sem afi þeirra var svo_
og öll fjölskyldan. Ævidvöl Svenna
er nú lokið, eftir lifir minning um
góðan og vandaðan dreng. Eg og
fjölskylda mín vottum þér, kæra
systir, og allri fjölskyldu þinni okkar
dýpstu samúð. Megi guð vera með
ykkur.
Sigríður Aðalsteinsdóttir.
+ Sigurður Ein-
arsson, Greni-
teig 9, Keflavík, var
fæddur í Arnar-
drangi, Landbroti,
V estur-Skaftafells-
sýslu, 10. júlí 1914.
Hann andaðist á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja hinn 4.
október síðastliðinn.
Foreldrar lians voru
Einar Runólfsson, f.
14.3.1892 í Efri-Ey,
Meðallandi, Vestur-
Skaftafellssýslu, d.
1.8.1969 á Sjúkra-
húsi Vestmannaeyja og Katrín Da-
víðsdóttir, f. 14.2.1896 í Fagur-
hlíð, Landbroti,
Vestur-Skaftafellssýslu. Hún lést
3.7.1985 á Elliheimilinu Grund í
Reykjavík. _ Stjúpfaðir Sigurðar
var Bjarni Ásgrímur Eyjólfsson, f.
25.6.1892 í Hólmi, Landbroti,
Vestur-Skaftafellssýslu. Hann lést
í Reykjavík 26. janúar 1957. Kat-
rín og Bjarni Ásgrímur gengu í
hjónaband 1922 og bjuggu lengst
af í Vestur-Skaftafellsýslu. Þau
létu af búskap og fluttu til Reykja-
víkur árið 1954. 1) Sigurður var
elstur allra sinna systkina, en þau
voru honuin sammæðra. 2) Eyjólf-
ur Davíð, f. 1917, d. 1997. 3) Karl,
f. 1918, d. 1994. 4) Rósa, f. 1919, d.
sama ár. 5) Jóliann f. 1920, d.
1997. 6) Sigrún, f. 1921, d. 1998. 7)
Ólafur Halldór, f. 1923, d. 1995. 8)
Margrét, f. 1926 sem dvelur á Elli-
heimilinu Grund í Reykjavík.
Systkini Sigurðar samfeðra: 2) Jó-
hann Ingvi, f. 1925, d. 1939. 3) Jón-
ína, f. 1926 býr í Vestmannaeyj-
Elsku afi.
Núna er kveðjustundin runnin
upp, stund sem vitað var að myndi
koma en hún er alltaf jafn erfið.
Þú ert farinn frá okkur en ég veit
að þú átt eftir að fylgjast með okk-
ur öllum, beina okkur á rétta
braut ef við tökurm ranga beygju,
hjálpa okkur í gegnum þá erfið-
leika sem upp geta komið og gefa
okkur klapp á öxlina þegar vel
gengur.
um. 4) Guðbjörg
Sigfríð, f. 1932, búsett
í Þorlákshöfn, gift Ás-
bergi Lárenzínussyni.
5) Rannveig Snót, f.
1934, búsett í Reykja-
vík, gift Herði Sigur-
björnssyni og 6) Jó-
hann Ingi, f. 1940,
búsettur í Reykjavík,
kvæntur Birnu Jó-
hannesdóttur.
Sigurður ólst upp
hjá móður sinni á
Syðri-Steinsmýri í
Meðallandi, Vestur-
Skaftafellssýslu, til 12
ára aldurs. Eftir það bjó hann með
móður sinni og sljúpföður á Efri-
Steinsmýri allt til 23ja ára aldurs.
Hann lauk barnaskólaprófi þess
tíma.
í Seglbúðum, Landbroti, Vest-
ur-Skaftafellssýslu, var Sigurður
vinnumaður í 16 ár er hann flyst
svo til Keflavíkur árið 1953. Á
löngum starfsaldri, eða til 79 ára
aldurs, kom Sigurður víða við.
Hann starfaði lengst af sem bif-
reiðastjóri í Keflavík hjá ýmsum
fyrirtækjum og má þar nefna
fiskvinnslufyrirtækin Keflvík hf.,
Fiskiðjuna sf., Hraðfrystihús
Keflavíkur hf. og Heimi hf. Einnig
vann hann hjá Járn og skip, bygg-
ingarvöruverslun Kaupfélags
Suðurnesja, Aðalverktökum og
Malarnámi Njarðvíkur. Þá hóf
hann störf hjá Olíufélaginu hf. á
Keflavfkurflugvelli og vann þar til
starfsloka árið 1993.
Sigurður kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Sigrúnu Guðjóns-
dóttur, hinn 26. desember 1954, f.
Þegar ég horfi langt aftur í tím-
ann kemur upp í hugann brotakex-
ið sem var alltaf til í kexboxinu og
olíulyktin sem var af vinnujakkan-
um. Þú varst alltaf tilbúinn að ná í
mig og skutla mér hvert sem ég
þurfti og mig langar að þakka þér
sérstaklega fyrir það.
Þú varst eini afinn sem ég átti,
eini afinn sem ég náði að kynnast.
Ég er mjög þakklát fyrir þau rúm-
lega tuttugu ár sem við áttum
11. febrúar 1932 að Lyngum í
Meðallandi, Vestur-Skaftafells-
sýslu. Hún er dóttir hjónanna
Guðjóns Ásmundssonar, bónda, f.
1891, d. 1978 og Guðlaugar Odds-
dóttur, f. 19. apríl 1904. Hún lifir í
hárri elli á hjúkrunarheimilinu
Klausturhólum á Kirkjubæjar-
klaustri. Sigurður og Sigrún eign-
uðust fjögur börn: 1) Guðjón, f.
14.9.1954, útibússtjóri Landsbank-
ans í Sandgerði, kvæntur Stein-
unni Njálsdóttur, íslenskukennara
við Heiðarskóla í Reykjanesbæ.
Þau eru búsett í Keflavík og eiga
þrjú börn; Sigrúnu Dögg, Bjart-
mar Stein og fyrir átti Steinunn
soninn Hróðmar Inga Sigurðsson.
2) Bjarni Ásgrímur, f. 22.6.1956,
múrarameistari og starfsmaður
Fríhafnarinnar í Leifsstöð, kvænt-
ur Hansborgu Þorkelsdóttur, hús-
móður og verkakonu. Þau eru
búsett í Keflavík og eiga þrjú
börn; Sigurð Borgar, Birgittu
Borg og Ásgerði Borg. 3) Sigurð-
ur, f. 22.11.1967, doktorsnemi við
Tækniháskóla Danmerkur í Kaup-
mannahöfn, kvæntur Árnýju Þor-
steinsdóttur kerfisfræðinema.
Þau eru búsett í Kaupmannahöfn
og eiga tvo syni: Tómas og Matt-
hías. 4) Sveinbjörg, f. 8.4.1969,
innkaupastjóri hjá BYKO í Kefla-
vík. Sambýlismaður hennar er
Guðsveinn Ólafur Gestsson, raf-
virlgameistari hjá Varnarliðinu.
Þau eiga eina dóttur, Ólöfu Rún,
og eru búsett í Keflavík.
Sigurður var gjörkunnugur
staðháttum í Skaftafellssýslu og
alla tíð nátengdur umhverfi henn-
ar og náttúru. Hann var áhuga-
maður um gróður og garðrækt,
umhugað um búsæld og verklega
þætti þar sem víðtæk verkþekking
hans náði langt.
Útför Sigurðar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
saman, allar sögurnar frá gamla
tímanum og ef eitthvað var þá rifj-
aðist meira upp fyrir þér þegar
aldurinn færðist yfir en ekki öfugt.
í veikindunum þínum komstu öll-
um á óvart hversu bjartsýnn þú
varst og ákveðinn að berjast til
síðasta dags sem þú gerðir.
Elsku afi, þú átt sérstakan stað í
hjarta mínu.
Þín
Sigrún Dögg.
SIGURÐUR
EINARSSON
STEFÁN
GUÐMUNDUR
VIGFÚSSON
+ Stefán Guð-
mundur Vigfús-
son fæddist á Sel-
fossi 16. júlí 1954.
Hann lést á sambýli
C, Landspítalanum í
Kópavogi 28. sept-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Kópavogs-
kirkju 9. október.
Elsku Stebbi, nú
ertu farinn frá okkur
og þó ég viti að þér
líði áreiðanlega betur
þá er ég samt svekkt. Ég kynntist
þér fyrir rúmum sjö árum þegar
ég hóf störf á deild 1. Þar sem þú
varst aðal stuðboltinn. Við höfum
átt margar stundir saman, bæði
góðar og aðrar síðri eins og gerist
og gengur. Þú varst alltaf svo
stoltur af herberginu þínu og dróst
svo til alla þangað inn, reyndar var
flestum ýtt út jafnharðan aftur.
Þér þótti gott að sitja á ganginum
og vildir þá oft að einhver sæti hjá
þér til samlætis. Manstu öll böllin
þar sem við dönsuðum svo oft
saman, reyndar þurft-
ir þú að dansa við alla
svo hver og einn fékk
bara smá skammt á
milli þess sem þú
hljópst stoltur um og
sýndir öllum hvað þú
varst fínn, sem og
alltaf, varla dagur án
skyrtu og bindis. Það
var alltaf svo mikið að
gera hjá þér og þú
varst alltaf að bar-
dúsa eitthvað og oftar
en ekki tengdist það
fötum. I göngutúram
hljópst þú á undan
mér eða ýttir mér áfram. Stundum
þurftum við að taka aukakrók ef
hundur varð á vegi okkar en við
komust alltaf klakklaust heim.
Elsku Stebbi, þótt þú hafir oft ver-
ið öfugsnúinn þá varstu samt in-
dæll og hlýr, hláturinn og kossarn-
ir þínir voru svo innilegir. Takk
fyrir samveruna og góð kynni.
Heimilisfólki og starfsfólki á c-
inu og öðrum sem eiga um sárt að
binda votta ég mína dýpstu samúð.
þín vinkona,
Sóley Huld.
SKILAFRESTUR
MINNINGAR-
GREINA
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyi'ir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eft-
ir að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna skilafrests.
*