Morgunblaðið - 14.10.2000, Blaðsíða 83

MORGIjNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 14. OKTÓBER 2000 83
B"
FÓLK í FRÉTTUM
Spjallað við leikarana Hilmi Snæ Guðnason og Gunnar Eyjólfsson
„Það fer ekki
hver sem er
inn á nr. 3“
Leikararnir Gunnar Eyjólfsson og Hilm-
ir Snær Guðnason deila sviði um þessar
mundir í leikritinu „Horfðu reiður um
öxlu. Arnar Eggert Thoroddsen settist
niður með þessum leikbræðrum og
ræddi við þá um lífíð og leikhúsið.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Gunnar Eyjólfsson og Hilmir Snær Guðnason - kampakátir að lokinni frumsýningu á „Horfðu reiður um öxl.“
AÐ er miðvikudagskvöld
og sérdeilis frábærri
sýningu, uppfullri af
átökum, reiði, sorg og
nærri því óbærilegum
tilfinningaofsa, er lokið. Tíu mínút-
um síðar legg ég af stað í hálfrar
mínútu langt ferðalag ásamt Hilmi
Snæ og áfangastaðurinn er Næsti
bar, hið óeiginlega samkomuhús
leiklistargeirans, en þar hyggjumst
við hitta fyrir Gunnar Eyjólfsson.
Það er mannmargt á barnum en
fljótlega göngum við á skýra og
volduga rödd Gunnars og tyllum
okkur hjá honum. Samræður okkar
um kvöldið fara um víðan völl, allt
er rætt og ekkert.
„Ég er ekki með net eða neitt
svoleiðis," segir Gunnar snöggt
þegar ég spyr hann hvort ég geti
sent honum viðtalið til yfirlestrar í
i'afpósti. „Ég þai'f meira að segja
stundum að leita til tæplega fimm
ára gamals dóttursonar míns og
biðja hann að hjálpa mér. „Afi, ekki
snerta tölvuna!“ segir hann og síð-
an byrjar hann. Sendu mér það
bara á faxi. Það er allt í lagi.“
Gengið á dyr annan í jólum
Horfðu reiður urn öxl braut blað í
leikhússögunni þegar það var
frumsýnt í Royal Court-leikhúsinu í
London árið 1956. Áhorfendur
urðu bæði hvumsa og stórhneyksl-
aðir við að sjá þessa ungu, bitru sál
í bijálæðisham, blótandi og bölv-
andi öllu og öllum. Nístandi raun-
sæið og hinar afdráttarlausu og
beljandi eldræður Jimmys Porters
komu hressilega við kaunin á
áhorfendum. „Þetta er ákveðin
hreinsun," viðurkennir Hilmir, sem
situr mér við hlið, sallarólegur.
Tuttugu mínútum áður stóð hann
titrandi uppi á sviði með tárfyllta
hvarma. „Maður hefur ekki mikla
þörf fyrir að öskra eftir svona sýn-
ingar.“
Tíðarandi samfélagsins hefur
tekið ýmsum stakkaskiptum sfðan
Horfðu reiður um öxl var sýnt hér
fyrir meira en fjörutíu árum en þá
fór Gunnar með aðalhlutverkið.
„Þá fussaði fólk og gekk út,“ minn-
ist hann og hrópar upp yfir sig: „Og
með látum! Sagðist ekki láta bjóða
sér svona viðbjóð! Á annan í jólum!
Og strunsaði út af frumsýning-
unni.“ Hilmir hefur orð á því að
stundum heyri hann fuss og svei úr
salnum, fólk verði voða reitt. „Það
á líka að verða það,“ segir Gunnar.
„Leikritið á að erta það. Alison
(Porter, kona Jimmys) segir ná-
kvæmlega um hvað málið snýst.
Þegar pabbi hennar er hjá henni
dregur hún þetta allt saman í eina
setningu. Hún segir bara: „Munur-
inn á ykkur er sá að þér finnst allt
hafa breyst og Jimmy finnst ekkert
hafa breyst. Og hvorugur ykkar
getur horfst í augu við það.“ Það er
nákvæmlega þetta. Jimmy þolir
ekki stöðnun. Hann er uppreisn-
armaður. Það sem gefur þessu
leikriti gildi í dag er að þetta er um
ástríður og þær verða alltaf fyrir
hendi.“
Mátti ekki læra leiklist
Árið 1989 var gerð sjónvarps-
mynd upp úr leikritinu með Kenn-
eth Branagh og Emmu Thompson i
aðalhlutverkum. Hilmir Snær sá
þessa útgáfu á sfnum tíma og varð
um og ó. „Þetta er hlutverk sem
mig hefur alltaf langað til að
leika,“ viðurkennir hann. „Leikrit-
ið spannar svo vítt svið. Það er allt í
þessu; ofsareiði, sorg og skemmti-
leghcit."
Gunnar hefur nú upp raust sína
og færir sig meira inn á borðið.
Hann rifjar upp hvernig hann,
ásamt Kristbjörgu Kjeld, Bessa
Bjarnasyni og fleirum, tókst á við
þessa sýningu á sínum tfma. Þá var
hún sett upp á stóra sviðinu, hvorki
meira né minna.
„Þá lék Bessi í fyrsta skipti al-
varlegt hlutverk og sló algerlega í
gegn. Enda var hann frábær!" seg-
ir þessi margreyndi leikari og skýr-
leikinn og áhersluþunginn hvílir á
hverju orði og atkvæði. „Þar sýndi
Bessi hvað í honum býr.“
Gunnar heldur áfram. „Jón Aðils.
Hann lék föðurinn. Og þess vegna
finnst mér ákaflega vænt um að fá
að leika hann núna, vegna þess að
Jón Aðils... þegar ég var síðasta
veturinn í Verzló vorum við með
árshátíð og þá fengum við til okkar
leiðbeinendur í leikriti. Þá sagði
hann við mig: „Hafið þér ekki hugs-
að yður að fara í leiklist?“ Og ég
sagði: „Jú. En ég má ekki gera
það.“ Þá sagði hann: „Ef þér ákveð-
ið að fara í leiklistarnám skal ég
tala máli yðar við Lárus Pálsson,"
sem var þá með leiklistarskólann.
Og ég naut góðs af því. Hann hjálp-
aði mér að komast inn í leiklistar-
skólann. Ég á Jóni Aðils mikið að
þakka.“
Hann segist, öfunda „krakkana"
af að fá að leika þetta í svona litlu
leikhúsi eins og þau gera núna.
„Það er ákveðinn munaður sem
felst í því. Við lékum þetta á stóra
sviðinu og þá komu 660 manns í
húsið. Það var ekki auglýst uppselt
Munið gömlu dansana
í Húnabúð, Skeifunni 11,
í kvöld, kl. 22.00
Hljómsveitir Þorvaldar Björnssonar og
Þórleifs Finnssonar
leika fyrir dansi Fela9 harmomkuunnenda
nema það væri fullt uppi líka og við
lékum margar sýningar fyrir troð-
fullu húsi. Það var erfitt í svona
stóru húsi að gera það.“
Minnisstæð sýning
í Mosfellssveit
„Síðan fórum við í leikferðalag
með þetta leikrit," heldur Gunnar
áfram. „Og við enduðum það í Mos-
fellssveit, lékum í Hlégarði, sem þá
var nýtt leikhús. Og við vissum ekki
að þegar það var auglýst var lands-
leikur, ísland.. uuu....Þýska...æ, ég
man ekki hvaða land var á móti. En
það var landsleikur á gamla Mela-
vellinum í Reykjavík. Og þegar við
komum upp í Mosfellssveit til að
leika sagði húsvörðurinn: „Það
verður ekkert fólk hér í kvöld. Það
streymir allt til Reykjavíkur til að
horfa á landsleikinn." Örfáir voru
mættir og við töldum hópinn. Það
sátu 27 manns dreifðir um salinn en
við ákváðum samt að leika. Og það
varð úr að ég fór fram fyrir tjaldið
á undan sýningu og ávarpaði fólkið
og sagði þeim að við hefðum verið
að hugleiða að hætta við að leika en
við virtum það svo við þessar 27
manneskjur að taka okkur fram yf-
ir landsleik að við ákváðum að
leika. En ég ætlaði að biðja þau að
gera dálítið fyrir okkur. Og það var
að þau kæmu öll og sætu á öðrum,
þriðja og fjórða bekk fyrir miðju.
Og ég sagði: „Þá skal ég lofa ykkur
góðri leiksýningu."
Og enn þann dag í dag vitnum
við í þessa sýningu. í minningunni
er þetta með betri leiksýningum
sem ég hef tekið þátt í.“
Kvikmyndir
Gunnar vindur sér skyndilega að
öðrum efnum. „Við Hilmir erum
saman í búningsherbergi. Uti á
stóra sviði. Ég er að reyna að ala
hann upp... (aðrir hlæja)... það
gengur erfiðlega."
Hilmir segir að Gunnar hafi boð-
ið sér að vera með honum í her-
bergi. „Það fer ekki hver sem er
inn á nr. 3,“ segir Gunnar ákveð-
inn.
„Mér líður aldrei úr minni að
hafa verið boðið svona höfðing-
lega,“ segir Hilmir, og brosvipra
leikur um varirnar.
Gunnar heldur áfram. „Nú er
Stefán Jónsson í herberginu, Hilm-
ir Snær og ég. Og þeir verða að
sætta sig við mig á meðan ég tóri...
og er eitthvað að fást við þetta!“
Gunnar og Hilmir hafa báðir
komið nokkuð að kvikmyndaleik.
Tökuvél kvikmyndanna og leik-
húsáhorfandinn lúta um margt
ólíkum lögmálum. Hilmir verður
fyrir svörum. „Raddbeitingin er
t.d. allt önnur. Þegar þú ert á stóra
sviðinu þarftu að beita þér meira.
Það sést ekkert þegar þú grætur
aftast í salnum. Þú verður að
stækka... Þú verður að tengja hugs-
animar við likamann. Þegar þú ert
kominn á litla sviðið, eða fyrir
framan myndavél, verður allt
miklu minna. Þetta er eins og
áhorfandinn sé... hér (setur flatan
lófa upp að andlitinu). Skilurðu?"
Hilmir tekur annað dæmi um
muninn á kvikmyndum og leikverk-
um. „T.d. í myndinni Agnesi, þá
byrjuðum við á því að taka upp
lokaatriðið. Þá verður þú bara að
vera með fyrirfram á hreinu hvern-
ig þessi persóna á að vera. Ólíkt
leikhúsinu ertu ekki með neinn fyr-
ir framan þig til að gefa einhver
viðbrögð."
Tíminn er skyndilega á þrotum.
Viðtalið líka orðið dágott. Hilmir
kveður okkur með kurt og færir sig
yfir á næsta borð til þeirra Rúnars
Freys Gíslasonar, sem leikur Cliff í
leikritinu, og Ieikstjórans Stefáns
Baldurssonar. Ég slekk á diktafón-
inum og Gunnar heldur áfram að
fræða mig af þeim ótrúlega sagna-
brunni sem maðurinn virðist búa
yfir.
Við eigum
yX
ein
-og þú færð
mvo
fmæli
Ö afslátt!
Af tilefni eins árs afmælis okkar bjóðum við þér
fallega og nytsamlega muni á hálfvirði. Verið
velkomin í verslun okkar í Kringlunni,
Cappuccino sett fyrir tjóra
Verð nú aðeins 498 kr.
Verð áöur 995 kr.
Rúðuskafa
Verð nú aðeins 225 kr.
Verð áður 450 kr. M
Veggklukka
Verð nú aðeins 1.475 kr.
Áöur 2.950 kr.
Vekjaraklukka
Verð nú aðeins 998 kr.
Verö áður 1.905 kr.
101 rtislafata
Verð nú aöeins
Áöur 750 kr.
1 I kaffikanna
Verð nú aðeins
Áður 975 kr.
Matarstell fyrir fjóra
Verð nú aðeins 1.375 kr.
Vorð áður 2.750 kr.
Borölampi
Verð nú aðeins 1.939 kf.
Verð áöur 3.877 kr.
Uppþvottagrind með bakka
Verð nú aðeins 350 kr.
Verð áður 699 kr. .
Kringlunni
Sími 568 9400
Opiðsunnudag 13-17
!