Alþýðublaðið - 02.11.1934, Síða 2

FÖSTUDAGINN 2. okt 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
S
Blöð N zista
eru dauðleiðinleg
BERLIN. (FB.)
Göbbels hiefir ávítað ritstjóra
og aðra blaðamenn landsins fyrir
að hafa ekki tekist að skrifa af
meira fjðri <og kraíti en raun hefxr
á orðið um nationaisósíalismann.
Þýzku blöðin eru dauðileiðinleg,
segir Göbbels, og það verður að
breyta til og skrifa af lífi og
fjöri um nationalsósílalsmann, svo
að lesendumir hrífist með.
(United Pness.)
Bændanefnd
frá Bayern
heim’ar af Hitier sð Mfllie
likisbiskLp sesi af sér.
LONDON. (FÚ.)
Dr. Jager befir látið af ölfum
störfum og embættuim í hinni
þýzku iúthersku kirkju, og hefir
ríkisbiskupinn, Muller, veitt við-
töku og fallist á lausnarbeiðni
hans.
H'itler var í dag tjáð mjög ó-
tvíraett, að Múller mundi verða
að láta af embætti, ekki síður
en Jager.
Það vakti talsvevðan ótta og
Ugg í höiuðborginní í dag, þegar
flokkur bayerskra bænda, sem
mætir í umboði 200 þús. bænda
í Bayern, nuddist fram hjá varðl-
mönnum og lögneglunni inn í
kanzlarabústaðinin í dag. Tjáðu
þeir Hitler mjög afdráttarlaust,
að þeir væru komnir til þess að
segja honum hvemig ástatt væri
í hinni þýzku evangelisku kirkju
og knefjast þess, að Mtiller segði
af sér ásamt Jáger.
Engra penlnga að vænta
fiá Þízkalandi.
LONDON. (FÚ.)
Dr. Schacht, rikisbankastjóri
Þýzkalands, hélt í dag ræð<‘u um
fjármólaástand ríkisins, og beindd
orðium síinum m. a. til erJendra
manna, s<em teldu tii skulda hjá
Þýzkalandi.
Hann sagði, að fyrsta venk Hitl- !
ersstjórinarinnar hali ve.i’ð, að
gera útlendum skuldunautum það
Ijóst, að engra peninga væri að
vær.ta frá Þýzkalandi. Hann sagð-
ist hafa fulla samhygð með þeim
sem hefðu lagt fé sitt í þýzk
skuldabréf, í von um anð, en nú
væru vonsviknir.
„En þér mégið þakka yðar eigin
stjómum það, að Þýzkaland er
félaust. Og þér rnegið þakka yð-
ar eigin stjómum það, að ekki
verður annað séð, en að geta
Þýzkalands td að greiða skuldir
símar fari enn minkandi. Ég giet
að eins ráðlagt yður eitt: Að
hvetja stjómir yðar til þess, að
opna þýzkum vörum markað í
löndum yðar.“
Djð verjarh.famiklo
meiri her en Versala-
sjmninprnri leyfa.
PARIS. (FB.)
Petain marskálkur hefir á lok-
uðum fundi herna’ðarmá I anefndar
þingsins gert grein fyrir víðtækr
um t'liögum sínum til þess að
efla frakkneslra herinn.
Petain heldur því fram, að
Þjóðverjar hafi farið langt út fyr-
ir þau takmörk, er þeim< voru
sett í Versa 1 asamningunum, að
því er herafla snertir, og verði
Frakkar að taka til sinna ráða.
(United Press.)
Póstflug
milli Kanada og Englands
rætt í breska þingimi.
LONDON. (FÚ.)
Þegar aðstoðarráðherra flug-
málannsa var spurður þess í dag
í neðri málstofu enska þingsins,
hvort nokkrar áætlanir hefðu
verið gerðar um reglulegar póst-
flugferðir milli Kanada og Eng-
lands, svaraði hann því, að málið
hefði að eins verið rætt, en <eng-
ar ákvarðanir teknar.
Þrír Þjóðverjar
frá Saar dæmdir fyrir njósn-
ir í Frakklandi.
BERLIN (FÚ.)
í gær féll dómur í Metz á
Frakklandi í njósnarmáli gegn
þnemur þýzkum Saar-búum.
Aðalmaðurinn í þessu máli var
Rathke, fyrrum lögnegluþjónn í
Rauchlihg í Sear. Hann var dæmd
ur í tveggja ái)a og sex mánf-
aða fangelsi. Hinir tveir, sem á-
kærðir voru, LichtenbeiTger og
Ruch, hlutu 5 ára <og tveggja ára
fangelsi.
Þýzka stjórnin hefir mótmælt
þiessum dórni með skírskotun til
örygigis'samningsins, sem gerður
var í júní sl. milli Þýzkalands
cg Frakklaxds. 1 samnringi þessum
skuldhiinda bó’ðar þjóðiflnar sig tii
þ<es!s, að láta kjósendur í Saar
ekki sæta begningu fyrir. pólitísk
aibnot á tímabilinu tiii 15. janúar,
eða þanigað til þjóðaratkvæðið er
mn garð gengíð. Frakkar munu
aftur á móti halda því.fram, að
njósnir teljist ekki til Pólitílskra
afbnota, og að samningurinn’ mái
því ekki til þeirra.
Brezka stjórnin
vill engar breytingar á
lávarðadeildinni.
LONDON. (FÚ.)
Staniey BaJdwin hefir tjáð
nefnd þángmanina úr naðri mál-
stofumni, að tími sé eigi til á yfirf-
standandi þingi að koma fram
bneytinigum viðvikjandi lávanða-
delldimni.
Enn fremun lét Baldwin svo um
mælt, að það væri síður en svo,
að stjónnin væri samþykk nokkiv
um slikum breytingum, jafnvel
þótt tími væri til að taka þær tl
athugunar. (United Press.)
Hljómsveit
Reykjavíkur.
MEYJASKEMMAN
leikin í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar í dag kl.
1—7.
Samningaumleitanir um
afnám viðskiftaliamlanna
WASHINGTON í okt. (FB.)
Umleitamir standa nú yíir milli
Ban da; íkjastj órnar og xíkisstjórina
f ellefu iöndum í Evrópu og
Suður- og Mið-Ameríku um gagn-
kvæmar viðskiítaívilnanin, og er
búist við, að Bandaríkin komst
að samkomiulagi við öll þessi ríki.
Bandaríkin og Cuba hafa fyrir
nokkru gert með sér viðskifta-
samning, og hafa viðskiftin mill
þessara ráikja aukist mikið á undi-
anfömum vikum.
Tilgangurinn með viðskifta-
samniingum þeim, siem hér er um
að< ræða, er ekki einvörðiungu að
greiðla fyrir viðskiftum miiliji
þeirira þjóða, sem- að samniinguni-
um standa, beldur og að grieiða
fyrin viðskiitabatanum í hejaniilnf-
um yfirleitt. Við samkomuiags-
umlieiitanirnar er hvarvetina lagt
tii grundvailar að smám sam-an
verði afmundar allar þær höml-
ur, sem lagðar hafa verið á viðr
sikifti þjóða milli á undanförni-
um kreppuárium. „Með því að
stofna til samvinnu um þetta við
aðrar þjóðir,“ segir Gordell Hull,
utanríikismálaráðherra, „gera
Ban daríkjamenn sér vondr um að
á næstu árum miði sanám saman
I þá átt, að losna við allar óeðlir
legar viðskiítahömlur kreppuár-
an,na.“ (United Press.)
Alúðar-fylstu þakkir til allra þeirra mörgu félagssystra
minna sem heiðruðn mig með gjöfum á 20 ára formanns-afmæli
mínu og 20 ára afmæli Verkakvennafélagsins „Framsókn".
Guð blessi ykkur allar.
Jónína Jónatansdöttir.
Alúðar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hluttöku við fráfall og
jarðarför Sigurðar Ásgeirssonar.
Aðstandendur,
Dauzskemtnn
(gðmlu- og nýju- danzarnir)
verður haldin í Góðtemplarahúsinu næstk
laugardag p. 3. p. m. og hefst kl. 9 e h.
Aðgöngumiðar seldir í Góðtemplarahúsinu
frá klukkan 4. eftir hádegi á laugardag.
BERNBURGS-HLJÓMSVEIT.
Veggfóður,
iiýjar gerðir.
Málning & Járnvörur.
Sími 2876.
Laugavegi 25.
Sími 2876.
Verðið lækkað!
Drifanda kaffið er drjgst.
SHAÁUGLYSiHGAR
ALÞÝQUBLAÐSINS
Reiðhjól tekin í geymslu. Nýja
reiðhjólaverkxtæðið, Laugaveg 64,
(áður Laugaveg 79.)
Alt af fást soðin lambasvið í
verzlun, Kristínar J. Hagbarð.
Eitt sundurdregið rúmstæði og
dýna, yfirsæng, tveggja manna
undirsæng og tveir koddar, til
sölu með tækifærisverði. Uppl.
á Bergsstöðun við Kaplaskjólsveg
(suðurhusið) kl. 6—8 á kvöldin.
ÚMDIÓSK«T®ár.
Verkstæðispláss óskast í austur-
bænum. Uppl. í síma 4603. eftir
kl. 7.
Vinnustöð kvenna.
Þingholtsstræti 18.
Opin 3—6. Sími 4349.
Útvegar hjálp til alls konar heim-
ilisstarfa: hreingerninga, pvotta,
pjónustubragða, aðgerða o. fl.
Góðar vistir alt af í boði i Reykja-
vík og utan.
DÍVANAR, DÝNUR og
alls konar stoppuð hús-
gögn. Vandað efni. Vönd-
uð vinna. — Vatnsstíg 3.
Husgagnaverzlun
Reykjavikur.
Amatörar!
Framköliun, kopiering og
stækkanir, fallegar og end-
ingargóðar myndir fáið
þið á Ljósmyndastofu
S gurðar Guðmundssonar
Lækjargötu 2. Sími 1908.
Úrval af alls konar vörum til
tækifærisgjafa.
Haraldur Hagan,
Sími 3890. Austurstræti 3.
Kaugið Alpýðublaðið.
HÖLL HÆTTUNNAR
de Maintenon mikið að þakka, ef miargar söngmeyjar slíkar sem
þér injóta hælis í þessari stioínuin heninar."
Systir Thepesa leit snöig|gvast á Diestine, eins og hún vildi segja:
„Þes’soi átti ég von á.“
Riddarinn mngi s'nérii sér tiú að nunniir.ni og spurði hæversk’i-
lega og þó jafnframt eins og bonum væri sama hverju hún svaraði:
„Finst yður nú eikki, að úr því ég bjangaði þessum skógarfugii,
þá eigi ég laun skilið, — því að skógarfugl er það, svona inó-
brúnn á hár og augu —“ Hann ieit á Destime, þegar hann sagði
þeitta, og brosti við. Svo snéri, hann sér aftur að nunmunni: „Finst
yður ekki, að hún æitti að ijúka við lagið, sem hún byrjaði á
þama áðan?“
Sysfir Theriesa reyndi eftir beztu getu að afsaka þá slysni, Siem
heinni fanst vera. Hún sagðii, að Destilne hefði verið að syngja af
þvi að hana hefði langað til að æfa einsönginn, sem hún syngi
við kvöldguðsþjónustuna.
„En það er óviðeigandi, að gera það,“ sagði hún, „og ég áminitj,
hana undir eáns. Ég er hrædd um að þér álítið að hún sé ekki
ve|l vaniin."
„Já,“ svaraði hann rólega, „ef hún syngur ekki fyrir mig núna.“
Og hann brosti svo hlýlqga, að systur Theresu gekst hugur við.
„Syngdu, bam, fyxst þú ert beðin svona um það<,“ sagði hún,
Þau héldu áfnam ei<ns og leið lá til kiaustunsins. Svartkiædd
<niunnan gekk annars vegar, en glæsiliegur riddarinn hinum megý
in, en í miðjunni reið Destiinie eins og haiður morgunn miili nætur
og dags, björt á svipinn af sælu, sem var henni ný og áður óþekt.
Hún hóf rödd sina og söng hiklaust og ófedmin:
,J3eneclicite, omnif-i ope.w Dominii“ *)
Þessi voldugi lofgerðaitsiálmur breyttist í munni ungu stúlkunin)-
alr í einfaldan fagnaðarsöng. Tónamir bárust yfir skóginn, skærir
eins og hljómar silfurbjöllu. Hvert eixasta orð var bjart af ungrij
vou <og lífsgleði.
Hirðmaðurimn, sem var valdur að hrifningu söngtoeyjarinnar,
•) Lofið guð, allar skepnur drottins.
gleymdi sér undir sönglnumi. Hann miundi ekkert eftir að han,n
hélt þéitrt í hendiina á henini aflan, tímann. Hann kom þó til sjálfs
sín aftur við það, að besturúnn hnaut og söngíurinn endaði skyndi(-
lega í ofurlitlu ópi og síðan í hiátri yfir þessum óheyrða iendi á
laginu. Hann -tók undir hiáturinm. Öll feimni var rokin burtu og
þau spjölluðu saman blátt áfram og óþvingað< eins og gamlir
kunningjar. Meira að segja systir Theresa hreifst með.
En þetta gaman átti sér ekki langan aldur. Framundan risu
dökkir múrv-eggiirnir á St. Cyr og mintu á skyldu, sem varpan
skugga á skemtunina. Hendumar sfeptu hvor anniari. ÖIlu var Joki-
ið á svipstundu. Fáeiin orð voru sögð, — Destinie gat aldrei munað
hv<er þau vom, — svo var svipu sveiflað <og hófar sku.llu á vegy
inn. Einu sixini lelt ókunini maðurinn við og kvaddi i siðasta slnn
með því að veifa hattinum. Svo hleypti hann á hvarf og liugsaöii1
ekki meira um sö'ngmeyna í St. Cyr, því að hjarta hans var háð
annari konu.
II KaVli.
Örlag a-klúturinn.
Destine vann verk sin um dagmn, lai’ns og; í lieiðsJu. Hún var ekki
laus fyrr en að foknum kvöldverði og aftansöng, <en þá mátti húni
taka kierti sátt, sem s<tóð á hskk. í hvelfda steingangj.num, og fara
upp bneiða stigann upp í sviefnklefa sinn, lítinn, húsgagnalausan
og hvítan.
Hún greikkað'i heldur sporið, þegar hún fór að nálgast þennan
litla helgidóm sinn, ien jafnskjótt og hún: var komin inn fyrir
dyrnar, hvarf henni allur asi og hún varp öndinni létt. Hún lét
hurðina hægt aftur. Draumkend sæla iýsti sér í svipnum.
Loksins gat hún gefið hugsiunum sínum lausan. taumiun, Jeyft
ímyndunaxaflinu að feika sér og rifjað upp minniingar sínar; Hér
var englnn. tii þes-s að ónáða hana eða trufia; engar lexlu.r í vegl-
inum.
Hún fokaði augunum og lifði upp aftur í huganum öll atvik
þessa undarlega æfintýris frá morgninum. Hún hugsaði um vin
sinn úr skóginum, orð hans og útlit. Þetta var eiinis og álfasaga.
Ókunnur riddari; bjargaði henni úr stálkjöftum dauðans.
Hún andvarpaði aítur,, ofur þunglyndisiega, og sveif um her-
bergið áns og fangin kóngsdóttir1. Kertið sietti hún á bænaibekkinn
hjá rúminu.
Því næst gekk hún að glugganum og fór að draga saman hreiin
gluggatjöldin, sem voru úr) sterkjuðum neti'udúk. En hún hætti,
við þaöt í xnjíðjju kafi og söktt sér í munað frekari ímyndana. Hún
ieit dreymandi augum á döltku trjáskuggana og reyndi að gera
sér í hugarlund, að hún sæi hann þar, að hanm væri kominn aftur
og biði eftir að sjá andlist henniar í glugganuni. Auðvitað vissi hún
að hann var þar ekki. En skielfjjng væri gaman, ef hann væri. þar.
Þ<essu líkt var það hárfína ívaf, siem þessi unga mær notaði til
að vefa marglitar myndi'r í voð ímyndatoa1 sinna.
Seint og sér um ,geð dró Destitoie tjöldin samám. Svo settist húin
á Jága rúmið og iieysti hár siiitt. Hún hafði engan spegii, siem giæt'i
sagt henni hve fagurlega dúnmjúkir lokkarnifr hrukku um axiir
hennar, en hún vissi hvernig það< fór henni. Og hún strauk bliðlega
yf.ir iokkana um jieið og hún mintist þess, seim hann hafði sagt um
móhrúna hárið. Aítur hvarf hugur hennar í inndælan lieik Ijómi-
andi hugmynda.
Þá datt benn'i alt í iei(n(u, í hug, að ekki myndi systir Theresa.
vilja að hún væri að þessum hugleiðingum, Hún þreif „Dagliegar
umþ<enkingar“ og fór að lesa kaflaún, sem átti' við þeinnam dag,
alveg staðiráðiin í að isieppa uú ekki huganum lausum á ný.
„17. október. —( 1 þessum mánuði visnandi grængresis, á þiessu
tímabili fallandi laufbiiaða eigum vér að leggja oss á hjarta
hvernig áriln fijúga hjá, og vera vakandi fyrir hrörnunarskieiðj,
lífsins og hugsa um náliægð dauðans. Llfið er s’tigi, sem vér göng-
um um upp tii Hilmnariikis eða niður til Helvítis — — “
Þar með var hugurinn á ný kominn á flug. Stigi! AstaræfinV
týri! Brottnám! Hún hafð.i iesið um þietta. Hver vissi. — Hugsið
ykkur, ef-------. Hún hél't ósjál'frátt niðri í. sér andanum og bjós-t
hálfvegis vlð að beyra smástein skella við gluggann.
í þiess s'tað heyrði hún bænhúsklukkuna hr'ingja og stökk á fæt.-
ur <eins og s.kel,kaður krakkj. Þetta var háiftímahringing og mietokj
um að komið væri að háttatíjma.
Destine kímdi að hræðslu sinni og rak hugsanixnar burt með
valdi. Svo fór hún að afklæða sig.
Fyrst tók hún af sér hvíita bálsklútinn, teygði úr honurn á hmé
sér og braut hann varlega samþíi/ í sömu brotin og hann v.ar vani-
ur að Hggja í. Síðan hneptj hún frá sér kjólnum. Ermaiiraar v<oru
vfðar, svo að haran rann út af öxlunum og frám þrýstna handc