Morgunblaðið - 23.12.2000, Qupperneq 64

J4 LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
.M

r • 'i
HÁSKÓLABÍÓ
Hagatorgi
HASKOLABIO
bar sem allir salir erw stórir
simi 530 1919
Lokað í dag, Þorláksmessu
Opið annan í jólum
.V4A<.ai.0,a samxx,ilfei
NÝnOG BETRA'Wl ^ F
SACA-r
Lokað í dag, Þorláksmessu
Opið annan í jólum
llk /*%
W Kaupið miða í gegnum VITÍð. Nánari upplýsingar á vit.is
yft
KVIKMYNDIN Autumn in
New York segir sögu vel
stæðs og kvensams veit-
ingahúsaeiganda í New
York á miðjum aldri. Will verður ást-
fanginn í fyrsta sinn þegar hann
kynnist ungri konu, hinni 22 ára
>.Charlottu. Leikararnir Richard
Gere og Winona Ryder fara með að-
alhlutverk í myndinni og leikstjóri er
leikkonan Joan Chen. Með önnur
hlutverk í myndinni fara m.a. Anth-
ony Lapaglia og Sherry Stringfield
sem þekktust er fyrir hlutverk sitt í
Bréiðavaktinni hér áður fyrr.
Þetta er önnur kvikmyndin
sem Joan Chen leikstýrir og
frumraun hennar í Hollywood.
Fyrri mynd hennar frá árinu
1999 var saga kínversku stelp-
unnar Xiu-Xiu og menningar-
' ’ byltingarinnar í Kína í Xiu-Xiu:
The Sent Down Girl. Myndin
hlaut mörg verðlaun og tilnefn-
ingar á alþjóðlegum kvik-
myndahátíðum; vann m.a. til 7
verðlauna á kvikmyndahátíð í
Taipei í Kína, verðlaun dómnefnd-
ar á kvikmyndahátíðinni í París og
var tilnefnd til Gullbjörnsins á
kvikmyndahátíðinni í Berlín. Chen
er þekktust fyrir hlutverk sín í ósk-
arsverðlaunamynd Bernando
Bertoluccis, Síðasta Keisaranum,
og í sjónvarpsþáttaröð David
Lynch, Tvídröngum eða Twin
Peaks. Hún er 39 ára gömul og
fædd í Shanghai í Kína. Hún var vel
þekkt leikkona í heimalandi sínu
þegar hún fluttist til Bandaríkjanna
og hóf kvikmyndagerðamám í New
York árið 1981 og síðar í Kaliformu.
Eins konar dæmisaga
um ástina
Astin er aldrei auðveld viðureign-
ar og eru mönnum misjöfn örlög bú-
in. Sjaldan er ástin þó eins raunasöm
og sú sem Will og Charlotta standa
frammi fyrir en tími þeirra, þá er
þau ná saman, er naumt skammt-
aður. Það sem í fyrstu átti aðeins að
vera stundargaman piparsveinsins
reynist kveikja nýja neista hjá Will
en einmitt þá lýsir Charlotta því fyr-
ir honum að mikið meira en það sem
þau hafi nú geti hún víst ekki boðið
.honum þar sem hún sé haldin ban-
vænum sjúkdómi. Myndin er gerð í
anda klassískra ástarmynda Holly-
wood fyrri tíma, kvikmynda á borð
við An affair to remember og Love
Stoiy.
New York-borg umbreytist í tíma-
lausa ævintýraborg og leikstjórinn
Joan Chen lýsir því hvemig hún hafi
fengið það á tilfinninguna að sagan
væri eins konar dæmisaga um ástína
og það hvernig kynni af ástinni væru
alltaf til góðs þó að óvíst sé að hún
endist í mörg ár. Þannig er næstum
eins og Charlotta sé ekki af þessum
Þtieimi heldur eins og nokkurs konar
ástarálfur sem sendur er til að kenna
kaldlyndum piparsveini að elska.
„Ég reyndi að vera eins einlæg og
gat í frásögninni og það hjálpaði mér
að ímynda mér að ég væri að segja
ungri dóttur minni þessa sögu,“segir
Chen. „Ég vildi segja þessa sögu án
allrar kaldhæðni."
*•
Ein jólamyndanna í ár er Haust í New York
sem segir frá ástarsambandi miðaldra
piparsveins og rúmlega tvítugrar stúlku
í stórborginni. Hulda Stefánsdóttir hitti
leikstjórann, hina kínversku Joan Chen,
að máli í New York og ræddi við hana
um heimþrá, ástina og lífíð.
Joan
Chen: „Það ereniu^
H
- Heldurðu að bakgrunnur þinn
hafi haft áhrif á frásagnarmáta sög-
unnar? „Já, ég held að ég hafi ólíka
tilfinningu fyrir sjónrænum smáat-
riðum og táknræn túlkun mín er líka
að einhveiju leyti önnur en sú sem
er að finna hjá bandarískum leik-
stjórum,“segir Chen. „Ég er fædd
og alin upp í Kína til 20 ára aldurs og
það hlýtur að hafa eitthvað að segja.
Það kann að hljóma undarlega en ég
fékk svo sterka heimþrá eftir
Shanghai þegar ég las handritið í
fyrsta sinn.
New York og Shanghai eiga sam-
eiginlega þessar sterku andstæður
milli gamalla og skuggalegra bygg-
inga og svo hinna nýju glerháhýsa.
Mannþvagan hvar sem maður fer,
svipað viðmót fólks á báðum stöðum.
Þannig tengdist ég sögunni sjón-
rænt í fyrstu og ég leitast eftir að ná
fram þessari tilfinningu í myndinni.
Spegilgluggarnir á stórhýsum borg-
arinnar eru eitthvað sem hreyfir við
mér. Það að líta upp og hugsa með
sér að á bak við hvern einasta glugga
eru manneskjur með ólíkan bak-
grunnunn og ólíkar sögur að segja.“
Rómantíska hliðin
á New York
- í stað þess að draga upp vel
þekkta mynd af stórborg hraða, til-
finningakulda og firringar langaði
Chen að segja sögu af rómantískri
og hlýlegri New York-borg.
Ljósmynd/Andrew Schwartz, SMPSP.
Haustlitirnir í Central Park gefa tóninn fyrir rómanti'skar gönguferðir.
„Útkrotaðir veggir öngstræta
voru ekki það sem hentaði þessari
sögu. Veruleiki hennar er annar.
Og veruleikin í sjálfu sér er aldrei
list heldur það hvernig þú kýst að
tjá hann,“segir Chen. „Þú skapar
heim sem þú þarft síðan að sann-
færa áhorfendur um að sé sann-
ur.“
- Lífið í New York hefur lengi
verið viðfangsefni í myndum
leikstjórans Woodys Allens.
Varstu undir einhverjum áhrif-
um mynda hans við gerð Aut-
umn in New York?
„Nei, það get ég ekki sagt,“
segir Chen. „Við erum svo ger-
ólík að öllu leiti. Og það hverfi
sem ég kaus mér, fjármála-
hverfi Wall Street, hefur afar
sjaldan verið myndað.
Ég hreifst hins vegar mjög
af þessu hverfi og held ég gæti
gert aðra mynd frá sama stað.
Þetta er elsti borgarhlutinn
þar sem götur eru þröngar og
gamlar lægri byggingar
blandast nýrri háhýsum."
Áhorfendur tilbúnir fyrir
annars konar endi
- Kvikmyndin lýsir ástarsam-
bandi ungrar konu og miðaldra
manns. Kom aldrei til greina að ráða
yngri leikkonu en Winonu Ryder í
hlutverkið til að gera aldursmuninn
enn skýrari?
„Ef að þetta væri óháð kvikmynd
þá hefði ég vissulega kosið að gera
það,“ segir Chen. „Það er þessi
mynd hins vegar ekki.
Þessari mynd er ætlað að höfða til
breiðs hóps fólks og slíkt hefði verið
of áhættusamt.“
- Engu að síður þá er endir mynd-
arinnar talsvert ólíkur því sem við
eigum að venjast frá Hollywood.
„Já, er það ekki athygisvert? Ég
held að fólk sé tilbúið fyrir eitthvað
annað og öðruvísi en hinn dæmi-
gerða „allt er gott sem endar vel...“-
endi sem svo lengi hefur verið gerð
krafa um. Og þegar kemur að mál-
efnum ástarinnar þá held ég að
harmleikur hennar sé aldrei dauði
eða aðskilnaður heldur það þegar til-
finningar eru virtar að vettugi. Eins
og í Gone with the Wind, þegar
Clark Gable segir við Vivien Leigh:
„Frankly, my dear, I don’t give a
damn,“ eða „ég kæri mig kollóttan."
Það er harmleikur."
- Nú er annar aðalleikari myndai’
þinnar, Richard Gere, yfirlýstur
andstæðingur kínverskra stjórn-
valda og baráttumaður fyrir sjálf-
stæði Tíbet. Heldurðu að það eigi
eftir að skapa þér vandræði í heima-
landinu?
„Það vill nú einu sinni þannig til að
búið var að ráða Richard Gere í hlut-
verkið áður en ég kom að myndinni,
svo ég get skýlt mér með því að hafa
ekki komið þar að ráðum.
Hins vegar hentar þetta hlutverk
honum mjög vel og ég er fegin að
hafa haft hann í myndinni. Hann er
bæði tilfinngaríkur og örlátur mað-
ur. Það kom mér svolítið á óvart
hvað hann lagði hart að sér og ég
held reyndar að hann gæti orðið góð-
ur leikstjóri," segir Chen. „Hvað
varðar Winonu Ryder þá er hún
fædd stjarna, svo hæfileikarík er
hún og næm.“
- Hvort starfið kýstu frekar, fyrir
framan eða aftan myndavélina?
„Ég er að bíða eftir að þeir fari að
bjóða mér hlutverk í myndum á borð
við Driving Miss Daisy," segir Chen
hlæjandi.
„Það er erfitt að vera 39 ára leik-
kona í Hollywood, að ég tala ekki um
af asísku bergi brotinn. Aldurinn
krefst þess að ég hafi heilu fjölskyld-
una á bak við mig og þá verður allt
þungt í vöfum. Vissulega sakna ég
þess að leika ekki en á meðan leik-
tækifærin láta á sér standa þá ætla
ég að spreyta mig á leikstjórn."
Astfangin
í New York