Alþýðublaðið - 07.03.1959, Blaðsíða 8

EtKíHKJP
„ÉG ER fæddur í Oyo í
Nígeríu. Ég var hraustur og
knár fram eftir aldri, en um
tvítugsaldur var ég við brúð
kaup vinar míns og drakk
og dansaði heila nótt. Þeg-
ar ég, vaknaði daginn eftir
hafði ég miklar kvalir í
bakinu og fótunum, ég gat
ekki staðið á fætur, ég var
lamaður. Síðan eru þrjátíu
ár og þann tíma hef ég orð-
ið að skríða um á fjórum
fótum og betla af því að ég
missti foreldra mína stuttu
eftir að ég lamaðist. Ég betl
aði í Nígeríu, Lagos og öll-
um stóru borgunum í landi
mínu. Ég betlaði meira að
segja á Gullströndinni og
þar hitti ég töframann, sem
bauðst til að lækna mig ef
ég borgaði honum 15.000
krónur. Ég átti ekki nema
7000 krónur og borgaði
honum þær ef hann gæti
læfcnað mig. Það tókst ekki
og hann neitaði að láta mig
hafa peninga aftur. Svona
Oral Roberts læknaðist sjálfur á furðulegan hátt af
lugnaberkliun og ákvað að helga líf sitt aðstoð við sjúka
menn .Fjjrir bænir hans telja margir sig hafa hlotið
bata og nýja trú á Guð og menn.
gekk það lengi, ég hitti
ýmsa menn af ýmsum trúar
brögðum, sam þóttust geta
læknað mig en það gerðist
aldrei neitt. Ég reyndi öll
meðul sem 'læknar fengu
mér og las bænir með múh-
ameðstrúarprestum. AHt
var áirangurslaust“.
Þannig segist Karimu frá
Oya frá. í þrjátíu ár skreið
hann um Vestur-Afríku, —
lamaður og vonlaus, en á
honum átti eftir að gerast
■kraftaverk. Hann hitti trú-
boða í þorpinu sínu og fór
með honum á samkomu. Þar
var beðið fyrir Karimu og
hann læknaðist á einu
augnabliki, og gengur nú
um alheilforigður.
Margir freistast til þess
að spyrja: Er það annað en
hjátnú að kraftaverk gerist
á vorum dögum? Nýlega
kom út bók í Danmörku
þar sem reynt er að svara
þessari spurningu. í bók
þessari er safnað dæmum
tim fólk, sem læknaðist að
því er virtist við bæn ein-
göngu. Sagan um Karimu er
eitt dæmið, sem þar er tek-
ið. Hér verður sagt frá
nokkrum öðrum dæmum, er
talin eru í bókinni.
í september síðastliðnum
hljóp Severin Berger kaup-
maður í Björgvin upp stig-
ann í húsi sínu og hrópaði:
„Ég get gengið“! Hann hafði
verið lamaður í tvö ár og
gengið við hækjur. Hann
hafði setið í stól sínum og
lesið í bók er honum fannst
allt í einu tekið í hnakkann
á sér. Takið færðist niður
eftir bakinu á honum og allt
í einu fann hann að hann
gat gengið. Berger segist
alltaf hafa trúað því að
hann fengi heilsuna aftur.
„Ég bað til Guðs og hann
hefur nú Iæknað mig“, seg-
ir Berger.
í janúar árið 1950 hélt
frægur vakningaprédikari í
Bandaríkjunum samkomu í
Houston í Texas. — Hann
sýndi áheyrendum mynd af
konu, sem ekki var annað
en skinn og bein og vóg að-
eins 25 kíló. Konan heitir
Florence Nightingale og býr
í Durban í Suður-Afríku.
Hún þjáðist af krabbameini
í magahálsinum og var að
tærast upp. Hún bað sam-
komuna að biðja fyrir sér
og var það gert, Nokkrum
mánuðum síðar hitti prédik
arinn Florence og bað aftur
fyrir henni. Skömmu síðar
fór hún að fitna og nú er
hún fullkomlega heilbrigð
og geta læknar enga skýr-
ingu gefið á lækningu henn
ar en þá að bæn og trú hafi
orsakað batann.
Bandarískur maður segir
svo frá: „Ég fékk lungna-
krabba í marz 1955 og á ein
um mánuði léttist ég um 13
kiíló. Sérfræðingar töldu að
ég ætti ekkl nema 6— 18
mánuði ólifaða. Konan min
bað mig að fara á vakninga-
samkomu og daginn, sem ég
fékk „dauðadóminn“ fór ég
á samkomu hjá Oral Ro-
berts. Ég bað allt það kvöld
og aðrir báðu fyrir mér, —
Skyndilegá var eins ' og
straumur færi gegnum mig
og nokkrum dögum síðar
sögðu læknarnir að ekkert
&

f þrjátíu ár skreið Karimu um götur stórborganna og
betlaði, lamaður og óhæfur til alls. En á samkomu hjá
dr. Osborne varð hann skyndilega alheill.
gegni að mér. Núna er ég
fullur af lífsfjöri og vinnu-
gleði og kenni mér einskis
meins.
En fleiri hafa læknast yið
að hlusta á Oral Roberts. í
janúar 1951 lenti Anna
Williams í járnbrautarslysi.
. Hún slasaðist á fótum og
varð að ganga við hækjur.
Hálfu öðru ári síðar fékk
hún lömunarveiki og var
ekkert hægt að gera henni
til hjálpar þar eð hún átti
von á barni/ Frú Williams
ól barn sitt í ársbyrjun
1953. Hún fékk heilsuna að
nokkru leyti en varð alltaf
að ganga við hækjur, lömuð
og sí lasin. Dag nokkurn sat
hún við sjónvarpstækið sitt
og hlustaði á ræðu hjá Oral
Roberts. Skyndilega stóð
hún upp og reikaði um her-
bergið, hún gat gengið. í
dag er Anna Williams al-
gerlega heilbrigð.
En hvers konar fólk er
það, sem gefin hefur verið
sú náð að lækna aðra með
bæn sinni og prédikun? Við
skulum taka Oral Roberts
sem eitt einstakt dæmi.
17 ára að aldri fékk Ro-
bert lungnaberkla og hann
lá lengi fársjúkur. Bróðir
hans, nokkru eldri, fékk
því til leiðar komið, að far-
ið var með Oral á vakn-
ingasamkomu. Oral var bor
inn á samkomuna en hann
gekk af henni heim alheil-
brigður. Þá ákvað Oral að
helga sig starfi prédikarans
og talið er að hann hafi
læknað þúsundir manria
með bænum sínum og and-
legum áhrifum, og hann
ferðast um öll Bandaríkin
með samkomutjald sitt og
heldur samkömur.
Að sjálfsögðu læknast
ekki allir ,sem leita til Or-
al Roberts. Hann segir að
það stafi af trúleysi við-
komandi. Læknavísindin
gefa auðjvitað aðra skýr-
ingu. En læknar hafa við-
urkennt að fjölmörg dæmi
séu til þess að Roberts hafi
læknað fólk.
Eitt furðulegasta dæmi
um kraftaverkalækningu er
atburður, sem gerðist í Nor-
egi fyrir nokkrum áriun. —
1951 veiktist lítil stúlka í
Bergen. Hún var lögð á spít-
ala og kom í ljós að hún var
með sár í lunga. Læknarn-
ir höfðu enga von um að tak
ast mætti að bjarga lífitelþ-
unnar en gerðu nauðsynleg
ar aðgerðir. Eftir fimm mán
aða dvöl á spítalanum var
hálít lungað tekið úr henni
og nokkrum mánuðum
seinna taldi yfirlæknirinn,
að talka yrði allt lungað, —
Dagurinn, sem aðgerðin átti
að fara frám var ákveðinn
en þegar íil kom gat lækri-
irinn ekki framkvæmt hana
á ákveðnum degi og var upp
skurðirium ■ fréstað um
nokkrar vikur. Að þeim
tíma liðnum var ákveðið að
taka nýja Röntgenmynd af
telpunni til að undirbúa að-
gerðina betur. Kom þá í Ijós
að furðuverk hafði gerzt. —
Gade prófessor í Oslo, sem
framkvæmt hafði fyrri að-
gerðina og ætlaði að skera
stúlkuna upp á ný og fjar-
lægja allt lúngað segir svo
frá. „Ég tók helminginn af
öðru lunga telpunnar burt í
maí 1952 og í janúar 1954
þegar ég ætla að fara að
taka allt lungað burt kemur
í ljós að hún er með tvö al-
heilbrigð lungu“.
Hvert er álit manna á
kraftaverkum? Margir trú-
flokkar telja að prestum sé
gefið sérstakt vald til þess
að lækna með bæn. Lækn-
ar beita ekki þeim mögu-
leika að sjúkdómar læknist
á óútskýranlegan hátt, en
þeir segja að þessi efni liggi
utan stefnusviðs þeirra þar
eð hér sé um öfl að ræða,
sem vísindin geti ekki tekið
í sína þjónustu með nokkru
öryggi eða vissu. Því er
heldúr ekki að gleyma að
náttúran er í mörgum til-
fellum hinn mikli læknir.
Trú sjúklíngsins á guðdóm-
lega aðstoð og lækningu get
ur valdið því að bati fáist á
„yfirnáttúrlegan hátt“ en
hvaða kraftur er hér að
verki? Eru það náttúrlegir
kraftar í sjúklingnum sjálf-
um eða eru það utánaðkom-
andi öfl, sem áhrif hafa á
viðkomandi aðila? Náttúran
býr yfir ýmsu, sem menn-
irnir skilja ekki ennþá og
fá ef til vill aldrei skilið.
RÚSSNESK KONA, að
nafni Vessilet á heimsmet í
barneignum. Hún á 69 börn,
þar af 16 tvíbura og 7 þrí-
bura.
ÞAÐ var úppi fó
í hinu afturhaldsss
landi, þegar Barbai
— undirforingjafr
ríska hernum sté
London 29. nóv. s
hefði mátt ætla, ac
smitberi, sem bæri
hættulegar bakter:
sagði frúin. „Ég sk
að það væri nokl
þyrfti skýringar ^
þá þyrfti að afs;
gerði það eitt, sén
eiginkona mundi
ég fór til þess að
manninum, sem' é.
Norman og við kæ:
ur alls ekki um ac
okkur athygli. Vii
aðeins fá að lifa í f
En henni varð se
ekki að ósk sinni. í
irieir en athygli, þ;
forvitni, gremju, u
hneykslan. Giftir
var ekki talin s;
Englandi. Einn þi

Florence Nightingale frá Suður-Afríku var me
andi“ krabbamein. Hún var ckkert nema skin
Hún læknaðist á undursamlegan hátt, og í d;
alheilbrigð.
FRANZ
LEYNDARDÓMUR
MONT EVEREST .
ÞYRILVÆNGJAN stígur
hærra og hærra upp með
fram snarbröttum hlíðum
Mont Everest eftir þeim
leiðum, sem markaðar
höfðu verið á kort Percys.
Ofan á að sjá var landið
hrjóstrugt og óreglulegt. —
Vélin stígur hærra
— Það líður ekk
fyrr en þau eru k
að jökulröndinni.
ur að' vera hræði
en £ velupphituðu
klefa þyrilva
KRULLI
8 7. marz 1959 — Alþýðublaðið