Alþýðublaðið - 25.03.1959, Blaðsíða 6
TARZAN veit allt um
■apa og önnur frumsfcógar-
dýr, en nú á hann loks að fá
að kynnast storkinum og
öðrum leyndardómum lífs-
HiJin góði, gamli, frumstæði
Tarzan ieikinn af Johnny
Weissmíiller.
ins. Og það er eiginlega
tími til kominn, því, ef .
reiknað er frá ,,fæðingu“
■hans, það er að segj'a, þeg-
ar hann fyrst var teiknað-
ur inn í þennan heim, þá
mundi hann vera 47 ára
gamall.
ítölslc kvikmyndastiarna,
Scilta Gabei að nafni, hefur
fengið það hlutverk að
kynna Tarzan undur lífs-
íns. Þetta fer fram í kvik-
mynd, sem taka á í þessum
mánuði. Scilla hefur látið
svo um, mælt, að það sé
mjög óþægilegt fyrir sig, að
allar vinkonur Tarzans hing
að til hafi verið ákaflega ,,ó-
kvenlegar“, a. m. k. í sam-
anburði við mig, segir Scilla
— því ég er það sem kallað
er . . . kynbomba, hrópar
kvikmyndastjórnandinn. —
Og hann heldur því fram,
þepr einka-
eflir 47 Ir
að eiginlega hefði átt að
fresta upptöku myndarinn-
ar þar til um regntímann,
því þegar frumskógarmað-
urinn kemur auga á Scilla
hlýtur honum að hitna um
hjartarætur og hvílíkur
funi læsast um líkama hans
að kviknað gæti í skógin-
um. Kvikmyndastjórnand-
inn segir ennfremur, að
Scilla sé eins og sköpuð til
að glæða frumskóginn nýju
lífi. Hann hefur í huga að
taka efnið alveg nýjum tö'k-
um og Tarzan verður breytt
mikið. — Nú skal vera úti
um þennan leiðinlega frum-
stæða Tarzan. Nú verður
hann siðfágaður og hugs-
andi. Mótleikarar verða
frægir Shakespeare leikarar
eins og Anthony Quayle og
Nial Mc Guinnes. Og í
fyrsta sinn í sögunni verð-
ur Tarzan alvarlega ást-
fanginn — hvort sem öpun-
um líkar betur eða verr.
Gabei, hefur nefnilega þann
ásetning að sigra í kvik-
mynda heiminum með „per-
sónutöfrum“. En þegar kvik
myndastjórnandihn skýrir
frá því að myndin eigi að
heita: Mesta ævintýri Tarz-
ans, þá spyr hún, hvort ekki
væri meira réttnefni: •—
Fyrsta ævintýri Tarzans.
SÁMTININ6UR
Scilla Gabei hefur látið
svo ummælt, að hún hafi
verið að nokkru leyti stað-
gengill 'Sophiu Loren, þó
hún hafi verið neydd til að
standa fjær vélinni en hún.
En hún bætir því við, að
þótt þúsundir kvenna eigi
þá ósk æðsta að vera eins
og Sophia Loren í útliti, —
vildi hún fyrir sína parta
ekki sjá það. Hún, Scilla
^ BREZK HJÓN áttu 3
syni og langaði óskap-
lega til þess að eignast dótt-
ur. Þau settu svohljóðandi
auglýsingu í dagblað: „Við
eigum þrjá Syni. Getur nokk
ur gefið okkur ráð til þess
að eignast tel,pu?“
Þeim barst fjöldi bréfa.
Brezk kona skrifaði: „Gef-
izt ekki upp.“ — Amerísk
stúlka skrifaði: „Leitið á
náðir læknanna“. Og ungur
Frakki spurði: „Get ég nokk
uð hjálpað?"
I KVENNAKLUBBI í
Colchester í Banda-
ríkjunum sagði frú Sarah
Quinn meðal annars:
— Ungir menn hafa til-
verurétt, en aðeins að einu
■leyti: Þeir eru hráefni í
eiginmenn.
UllUlJUIIUHIlimiMmmiMlUUIIllllHlllllllIIIIIIHIIUIIUIHIUUUHllllMllllllllllllNIIUIIIIIHmsmilllllK
SORGLEGUR atburður
átti sér stað í Manchester á
dögunum. Frægur vísinda-
maður framdi sjálfsmorð,
þegar einkaritari hans sagði
upp starfinu. Einkaritarinn,
sem var 27 ára (og að öllum
líkindum forkunnarfögur),
þóttist þurfa að sinna heim-
ili sínu meir en hún hingað
til hefði gert. Vísindamað-
urinn, sem var 52 ára, —
fannst fáum dögum eftir
brottför hennar látinn af
eitri í rannsóknarstofu sinni
— Á borði hans stóðu öskjur
■sem eitrið hafði verið í og
hann var svo hugulsamur
að leggja hjá þeim bréf, þar
sem varað var við að snerta
dósirnar, því þær gætu ver-
'ð eitraðar. Bróður sínum
skrifaði hann einnig bréf,
þar semi hann sagði: „Kæri
John. Ég hef þjáðst hræði-
lega“.
Og bróðir hans var mjög
hryggur yfir þessum hörmu
lega atburði og hann sagði:
„Vesalings bróðir minn. —
Hann hefur haldið, að eng-
inn gæti lesið skriftina hans,
nema hún“.
Létu allir krúnuraka sig!
Hraðlesíur og
NÚ Á DÖGUM er hægt
að lesa miklu hraðar en í
gamla daga og enskur lækn
ir, dr. Sidneý Smith, fullyrð
ir, að kúnstin hafi bjargað
hjónabandi sínu.
— Jú, útskýrir hann. Á
hverjum degi hafði ég heim
með mér bunka af skjölum
og pappírum, sem ég þurfti
að lesa, áður en ég gæti tek-
ið mér hvíld. Afleiðingin af
þessu varð sú, að ég. gat
aldrei farið út með konunni
minni, né helldur sinnt henni
á einn eða annan hátt,
og smátt og smátt varð hún
svo gröm yfir þessu, að
hjónabandið var að fara í
hundana.
Þá fann ég upp á því snjall
ræði, að fá mér tíma í lestri
— þessum nýja hraðlestri,
sem börnum er kenndur, —
og nú er allt í lukkunnar
velstandi. Ég hef nægan
tíma til þess að sinna kon-
unni minni. Við skulum
orða það þannig, að 750 orð
á mínútu hafi bjargað hjóna
bandssælunni.
☆
Frú Missis
STÚDENTAR hafa löngum fundið upp: á ýmsu skemmti-
legu, og era flestir löngu hættir að hneykslast á uppá-
tækjum þeirra. Þó er hætt við, að mörgum finnist stúd-
entar1 í Bremen hafa gengið feti of langt, en þeir stofn-
uðu ekki alls fyrir löngu Yul Brynner-klúbb. Og auð-
vitað urðu þeir að líkjast átrúnaðargoðinu sem mest:
Þeir létu allir krúnuraka sig! Það er nú af, sem áður
var, þegar stúdentar í Þýzkalandi háðu einvígi út af
ur konan mín til með að
vera kölluð Mrs. Siepi. Það
getur aldrei hljómað' öðru-
vísi en Mississippi . . : og
það get ég ekki boðið nokkr
um kvenmanni upp á!
— AfsakiS. Ég hélt ég
væri að aka yfir Tjarnar-
brúna.
DYRABJALLAN
'hringdi og hann opn-
aði dyrnar. Þar var þá
kominn gamall vinur hans
LEYNDARDÓMUIi
MONT EVERE»*
ástamálum. En tímariiir breyast og mennirnir með.
EINN vinsælasti söngvar-
inn við Metropolitan-óper-
una í New York er hinn 35
ára gamli Mil'anobúi, Cesare
Siepi.
Hann er enn þá ógiftur,
og þó nýtur hann mjög mik-
illar kvenhylli. Dag nokk-
urn spurði einn vina hans:
— Ertu ekkert að hugsa
um að gifta þig?
■— Alls ekki.
— Hefurðu nokkra á-
stæðu til þess?
—- Já, vissulega. Hefurðu
gert þér ljóst, að ég heiti
Siepi. Þar af leiðandi kem-
■og í fylgd með !
gríðarstór hund
— Komdu in:
Vinurinn ste
hundurinn á hæ
Að vörmu sjc
hundurinn bitií
heimilinu til bai
dýrindis borðiai
ið í sundur gæi
stofunni.
Þegar vinuri
hugsa sér til hr'
sýndi hundurin:
minnsta fararsn
— En ætlarS
taka hundinn rr
maður, sagði .1:
skelfingu lostin
— Hundinn n
engan hund. Ég
ættir hann.
ÞAÐ var sn<
og fjöldi v<
vann við gatnag
andi hita og gla
Við götuna' stóð
rétt fyrir hádeg
verkamannannE
s^jn aðframko
UNGA stúlkan grípur á-
köf í handlegg Philips. —
„Þú þekkir mig aftur, Phil-
ip, ég trúi ekki öðru? Nei,
mér skj'átlast ekki, þetta ert
þú!“ Philip yppti öxlum: —
„Hvernig, ætti ég að þekkja
yður a£tur?“ tautar hann,
„ég hef aldrei á ævi minni
hitt nokkra konu.“ Grace
snýr höfðinu öi
full frá honum,
þetta ekki,“ seg
Frans. „Ég þor:
við al-lt sem méi
að þessi maðm
Sullivan, en h;
0 25. marz 1959
Alþýðublaðið