Alþýðublaðið - 25.03.1959, Side 7

Páskablómin
Ódýrust á Vitatorgi á Hverfisgötu og Blóma- og grær^
metismarkaðinum,
Laugavegi 635 sími 16-9-90
Fljót og góð afgreiðsla.
vinstri: Jaleli Azerbeygui,
frá íran, Anne Dimátri frá
Rússlandi, Gale Sheridan
frá Portúgal, Kristín Helga
frá íslandi, Helga Waíl-
Row frá Autsurrí'ki, Helen
Myers frá Indlandi og
Cheah Siew frá Kína.
Birgðir fyrdr'liggjandi
Mars Trading Co. h.L
Simi 1-73-73 — Klapparstíg 2©.
Vegna jaröarfarar
verða skrifstofur vorar og vörugeymslur lokaðar í dag
miðvikudaginn 25. þessa mán.
Harpa h.f.
DAILY MIRROR birti
þessa mynd fyrir nokkru.
Stúlkurnar eru frá sjö lönd
um og allar í bjóðbúningi
síns lands. Þœr díveljast all-
ar um bessar mundir í Lond
on, ýmist við nám eða
'vinnu, og voru samankomn
ar á .dansleik. Lesendur
hafa kannski gaman af að
spreit-á sig á að þekkja þjóð
erni stúlknanna, — að
minnsta kosti ætti að vera
hægðarleikur að þekkja þá,
sem situr fyrir miðju. —
Stúlkurnar eru talið frá
AlþýSuMaðíi — 25. marz 1959
m.Æ
m
honum var
ur.
n!
i inn og
la hans. —
lori hafði
i köttinn á
la, velt um
npa og rif-
.’uskinnið í
nn fór að
eyfings, —
ti ekki hið
ið á sér:
iu ekki að
leð þér, —
LÚsbóndinn
n.
linn? Ég á
hélt, að þú
atrnna dags
srkamanna
;erð í steikj
tðasólskini.
lítil krá og
‘i var einn
i orðinn
minn, að
og hvað á sínum tíma gerð-
ist á Turnbridgeflugvellin-
um? Ef til vill getur það
hresst upp á minni hans“
Grace lítur snöggvast tor-
tryggnislega á Philip, sem
situr og starir fram fyrir
sig. Svo hefur hún sögu
sína: „Árið 1944 starfaði
ég í stjórnturninum á
Turnbridgeflugvellinum. —
Philip Sullivan var einn
þeirra flugmanna, sem oft
komu að tala við mig . . .“
hann stóðst ekki mátið og
brá sér inn á krána. Hann
bað um heila flösku og
sagði:
— Hún á að vera stór,
köld, sterk og full af gini.
—Gætið að, hvað þér
segið, drafaði einn gest-
anna við barinn. Það getur
verið hættulegt fyrir yður,
að standa hér um hábjart-
an dag í opinberum, bar og
tala um konuna, sem ég
elska.
HEFÐARFRÚ kom inn
í tízkuverzlun og
sagði:
— Ég vildi gjarnan máta
kjól þarna út í glugganum.
Afgreiðslumaðurinn: —■
Já . . . ehe . . . já, en viljið
þér ekki heldur gera það
hérna inni?
WELLIT
einangrunarplöfum
Czechoslavak Ceramics
Prag
Gróðrarstöðin við Mikíajtorg,
sími 19775
og
útsala Laugavegi
lllllllllllltlIIIIIIIIIIIIIIlllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHilllltUIIIIIIHIIIIIIIintlltlllllUltlIlllllllllUliIUtltllllliIIIlIIII'JI.
L S
1 ÞOLDI EKKI RAUÐA LITINN. |
■væntingar-
. „Ég skil
íir hún við
i að sverja
• er heilagt,
• er Philip
ann heldur
því fram að hann þekki mig
ekki . . . Hvernig á að snú-
ast við slíku?“ Þá fær Frans
skyndilega hugmynd.-------
„Grace, hefur þú nokkuð á
móti því, að þú segir mér
hvernig þú kynntist Philip,
Einangrið hús
yðar með
iimiimiimimiiNiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiuiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii
KRÚSTJOV getur
gert að gamni sínu, ef
því er að skipta, og til
að mynda gerði hann
nýlega góðlátlegt grín
að rauða litnúm, sem
flestum kommum er
háheilagur.
Það var í heimsókn
í Leipzig. Honum vor.u
sýnd nýtízku símtól
með hnöppum í stað-
inn fyrir skífu í öll-
um regnbogans litum.
— Þetta er nútím-
inn, sagði Krústjov. —
Skærir og fjörlegir
litir. Einu sinni ætl-
uðu þeir líka að gleðja
mig með því að setja
rauða síma á skrif-
stofu mína í Kreml.
En ég bað þá að fjar-
lægja þá í snatri. —
Rauði. liturinn fór í
taugarnar á mér!