Alþýðublaðið - 09.04.1959, Blaðsíða 4

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjórar: Benedikt Gröndal, Gísli J. Ást-
Jjórsson og Helgi Sæmundsson (áb). Fulltrúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmars-
con. Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. Auglýsingastjóri Pétur Péturs-
«on. Ritstjórnarsímar: 14901 og 14902. Auglýsingasími: 14906. Afgreiðslu-
sámi: 14900. Aðsetur: Alþýðuhúsið. Prentsmiðja Alþýðubl. Hverfisg. 8—10.
Gufuketill undir Reykjamk
UNDANFAEIÐ hefur verið borað eftir heitu
vatni á ýmsum stöðum í Reykjavík með ágætum
j órangri, en til þess eru nú aðstæður allt aðrar
, og betri en fyrir nokkrum árum. Ræddi Gísli Hall-
dorsson verkfræðingur þetta mál í blaðagrein ný-
ilega og taldi engu líkara en tekizt hafi að opna
< 750 metra langa leiðslu frá yfirborði jarðar ofan
1 x gufuketil eða eitt lítið afhólf gufuketils. Komst
{ g’reinarhöfundur svo að orði að telja megi, að
hafið sé nýtt tímabil í orkuvirkjun íslendinga.
\ Þetta er stórmál. Sérfræðingar hafa bení á
! jþann möguleika, að framtíðarskrefið í hagnýtingu
jarðhitans kunni að verða gfuvirkjun, og sú bug-
! niynd virðist mjög tímabær eftir árangur hita-
leitarinnar í höfuðborginni. Ástæða er til að ætla,
©ð undir Reykjavík sé gufuketill, sem kunni að
reynast okkur meira virði en auðugar námur öðr-
um þjóðum. Þá orku þarf að leysa úr læðingi og
gera auðæfi hennar að þjóðareign.
Olíuinnflutningurinn til íslands skiptir
miklu máli fyrir þjóöarbúskap okkar og afkomu.
Mikill hluti þeirrar olíu er notaður til upphit-
unar í húsum, þrátt fyrir hitaveiturnar í Reykja-
vík og á sumum stöðum úti á landi. Hagnýt-
ing jarðhitans mun leiða til þess, að hægt verði
að spara .andvirði . þessa . olíuinnflutnings, sem
nemur geysilegum fjárhæðum. Heita vatnið og
gufan á íslandi samsvarar því, að hér væru mikl-
ar olíunámur í jörðu. Og ekki nóg með það: Siór-
virkjun heita vatnsins ©g gufunnar leggur grund-
völl að stórfelldum ©g margþættum iðnaði. Hér
er þess vegna kominn til sögunnar nýr mögu-
ieiki í lífsbaráttu ísienzku þjóðarinnar.
íslendingar hljóta þegar í stað að gera nauð-
* ryniegar ráðstafanir tii að virkja og nytja gufu-
• líetilinn undir Reykjavik og leita annarra slíkra.
1 Þar er um að ræða auðæfi, sem þola samanburð
: við sjávaraflann og jarðargróðurinn. Sú ríka orka
1 má ekki fara til spillis. Hana á að hagnýta, svo
' að hun geri landið byggilegra og lífsbaráttu
í jþjóðarinnar auðveldari og öruggari. Þetta er eitt
af hinum stóru verkefnum okkar í framtíðinni.
I
t
i
4
i
4
I
I
3
I
\
K,
iRUSTJOV forsætisráð-
herra Sovétríkjanna hefur
hvað eftir annað sagt álit sitt
á þýzkalandsmálinu og ekki
dregið fjöður yfir, hvað hann
raunverulega vill í því máli.
Hann hefur aldrei viljað og
mun varla í náinni framtíð
fallast á, að Þýzkaland verði
sameinað í eitt ríki. Lausn
Krústjovs er í fáum orðum
þessi: Undirritaðir verði frið-
arsamningar við Austur-
Þýzkaland — og væntanlega
þá um leið við Vestur-Þýzka-
land. Með því er viðurkennd
tilvera tveggja sjátfstæðra
þýzkra ríkja. Vesturveldin
verði knúin til þess að yfir-
gefa Berlín Qg þar með síð-
ustu leifar ástands þess, sem
skapaðist 1945, fjarlægðar.
Þýzkalands sé möguleg og
unnið sé af beggja hálfu að
því að koma henni í kring.
Með þessu reynir hann einnig
að sundra Vesturveldunum —
með nokkrum árangri eins og
í ljós hefur komið síðustu
vikurnar. Rússar láta alltaf
demókrata til fundar við
Krústjov í Berlín, en sá fund-
ur var árangurslaus. Krú-
stjov var algerlega áhugalaus
um sjónarmið þeirra.
s,
líta svo út sem það sé Bonn-
stjórnin og Vesturveldin, sem
standi í vegi fyrir samein-
ingu.
Þ
S=
)ovétherrarnir eru ekki til
viðræðu um neinar tilslakan-
ir í Þýzkalandsdeilunni. Þeir
eru ekki einu sinni htyntir
afvopnun í vissum hlutum
Evrópu, ef það hefur í för með
sér einhvers konar samein-
ingu Þýzkalands.
K,
krústjov hefpr aldrei sagt
hreint út, að sameining Þýzka
lands sé óraunhæf. Hann legg
ur höfuðáherzlu á að- halda
þannig á spilunum, að fólk á
Vesturlöndum standi í þeirri
meiningu, að sameining
'ýzkir sósíaldemókratar
hafa um árabil haldið því
fram, að ríkisstjórnin í Bonn
hafi unnið of dræmt að sam-
einingu landsins og ekki lagt
nógu mikla áherzlu á hana
gagnvart Rússum. Sovétherr-
arnir hafa líka við mörg tæki
færi lýst velþóknun sinni á
afstöðu þýzkra sósíaldemó-
krata. En samt sem áður hafa
ráðamennirnir í Moskvu kom-
ið þannig fram, að forystu-
menn sósíaldemókrata hafa
orðið að viðurkenna, að ekki
séu miklar líkur fyrir að
Rússar fallist á neinar tilslak-
anir í Þýzkalandsmálinu, Ný-
lega fóru foringjar sósíal-
Ikömmu síðar fóru tveir
leiðandi menn þýzka sósíal-
demókratanna, Carlo Schmid
og Fritz Erler til Moskvu.
Þeir hlustuðu þar á Krústjov
ræða sín sjónarmið, en Þjóð-
verjarnir gátu engu til leiðar
komið á neinn veg. Þegar
heim kom létu þeir í það
skína, að sennilega mundi ut-
anríkisstefnu sósíaldemókrata
verða breytt á næstunni. Þeim
hefur á endanum skilizt að
Rússar vilja engar breytingar
í Þýzkalandi.
raS er vert að benda á, að
núna eru sjónarmið allra að-
ila Ijós. Sovétherrarnir vilja
engar breytingar. Hið eina,
sem þeir gætu fallizt á er að
stofnað verði „alþýðulýð-
veldi“ í sameinuðu Þýzka-
landi. Sem sagt — status quo
í Evrópu. Sovétríki bera alla
ábyrgð á spennunni í Evrópu,
bæði austan og vestan járn-
tjalds. Það er vert að hafa í
huga, hegar verið er að gagn-
rýna Vesturveldin fyrir ósam
komulag varðandi leiðir til
sameiningar Þýzkalands.
Tellus
Hannes
á h o
r n i n u
Sundhöll Xefiavíkur
óska eftir að ráða
Syndkennara
Laun samkvæmt launasamþykkt Kefiavíkurbæjar.
Sundhöll Keflavíkur.
Tilboð óskasl
í brotajárn pr. tonn og brotakopar pr. kíló og ónýta raf-
geyma pr. kíló. — Tilboðin verða opnuð í skrifstofu
vorri Austurstræti 7 kl 11 f. h. föstudaginn 10. þ. m.
'Sölunefnd varnarliðseigna.
Kvennamangarav á
veiðum í Rvík.
Noltkur . varnaðar-
orð að gefnu tilefni. .
ýý Hvað veldur drætt-
inum?
ýV I*að þarf að höggva á
hnút.
TÍMINN gerði að umtalsefni
brezka kvennamangara, sem hér
, hefðu verið, nú væru þeir aftur
farnir heim til sín, en að lík-
indum kæmu þeir aftur, því að
hér virtust vera góð veiðisvæði
handa erlendum næturklúbbum.
Blöð hafa -fundið að þessu við
Tímann, en ég sletti mér ekki
fram í þær umræður. Hins veg-
ar langar mig að segja þetta af
þessu tUefni:
ÞAÐ ER RÍK ÁSTÆÐA til
þess áð vara fólk við mönnum á
borð við þá, sem Tíminn segir
frá. Það er ekki einungis, að æv-
intýrið um næturklúbbana sé
stórhættulegt fyrir ungar stúlk-
ur — og er af því margfengin
reynsla, heldur fylgir í kjölfarið
hvít þrælasala, sem alþjóðalög-
reglan og lögregla allra landa
berst við ár eftir ár, en er þó
erfitt að koma í veg fyrir.
VIÐ SKULUM SEGJA, að
Jóna Jónsdóttir, ung og fögur
Reykjavíkurstúlka, ráði sig sem
einhvers konar sýningarstúlku
til næturklúbbs í London. Henni
er boðið gull og grænir skógar
— og hún fer til London. Þar
sýnir hún um sinn og skrifar for
eldrum sínum og vinum, að hún
kunni vel við sig — og þetta sé
eitthvað annað líf en að afgreiða
í mjólkurbúðarholunni inn á
Gufunesvegi.
EN SVO HÆTTA að berast
bréf frá Jónu Jónsdóttur. For-
eldrar hennar snúa sér til utan-
ríkisráðuneytisins, það snýr sér
til sendiráðsins í London og það
fer til Scotland Yard, en það
hefst ekki upp á Reykjavíkur-
stúlkunni. Hún hefur ekki kom-
ið í næturklúbbinn í heilan mán
uð. Hún er horfin úr herbergi
því, sem hún leigði, fór þaðan
án þess að segja því upp. Og
ekkert framar heyrist frá henni.
Annaðhvort liggur hún á botni
Thamesár, eða hún er í vændis-
kvennahúsi í Suður-Ameríku
éða Arabíu.
MÖNNUM HRÝS ef til vill
hugur við þessum skrifum,
finnst of langt sótt hjá mér að
skrifa þannig. En þetta er al-
geng saga erlendis. Við íslend-
ingar erum í aðra röndina ein-
föld og saklaus afskekkt þjóð,
sérstaklega þegar um er að ræða
glæpamennsku og sora. Þess
vegna er ef til vill léttara að
vinna hér myrkraverk af þessu
tagi. Þess vegna segi ég: Varist
kvennamangarana, sem hingað
slæðast. Þeir geta verið hættu-
legir, Þeir geta leitt yfir sak-
lausar stúlkur og hrekklausar
fjölskyldur þá hörmulegustu ó-
gæfu, sem um getur.
HVAÐ Á FÓLIv AÐ BÍÐA
lengi? — Hvað veldur drættin-
um á alþingi? I-Iafa fjárlög ekki
getað verið til fyrir löngu? Á
hverju stendur? Hver veltir
frumvarpinu um breytingarnar
á kjördæmaskipuninni fyrir sér?
Allar þessar spurningar eru á
vörum almennings, á öllum
vinnustöðum, ihvar sem menn
! hittast. Ég þarf ekki að skrifa
þessi orð til þess að opna augu
leiðtoga Alþýðuflokksins fyrir
þessari staðreynd. Ég geri það
vegna annarra.
ÞEIR HALDA kannske að
flokkar þeirra græði á drættin-
um. En það er langt frá því.
Ástæðan fyrir honum mun koma
í Ijós — og fólkið mun dæma
skynsamlega. Það vill ekki þenn
an drátt, enda á hann að vera
ástæðulaus. Það vill ekki að al-
þingi sitji lengur en brýn þörf
er. Aðalatriðið er að fá það fram
hverjir það eru, sem eru með
breyttri kjördæmaskipun og
hverjir eru í raun og veru á
móti. — Það þarf að fara að
höggva á hnútinn. í raun og
veru hjó AlþýðuflokkUrinn á
hnútinn um áramótin. Hann
þarf að fara að höggva aftur á
hnút, ,sem aðrir en hann hafa
verið að rembast við að. hnýta.
Hannes á horninu.
Sími 18-8-33
Höfum til sölu og sýnis
í dag:
Fiat 1100 1958, /Station
Pontiac 1956
skipti koma til greina.
ChevroLet 1955
Ford-Fairiine 1955
Dodge 1958
Skipti koma til greina.
Buick 1953, Super
Skipti koma til greina.
Oldsmobill 1952
í mjög góðu lagi.
BÍLLINN
Varðarhúsinu við Kalk-
ofnsveg. Sími 18-8-33.
í| 9. apríl 1959 — Alþýðublaðið