Alþýðublaðið - 07.05.1959, Blaðsíða 6

Á KOMANDI árum geta
foreldrar í Sovétríkjunum,
sem vilja skíra börnin sín
„rétt“, fengið í hendur bók,
sem hefur að geyma 30 000
mannanöfn, sem sovét-
stjóminni eru að skapi. í
þessu sambandi væri ekki
úr vegi að ræða lítillega um
mannanöfn í Rússlandi.
Fyrir byltinguna létu
flestir Rússar skíra börn sín
samkvæmt erfðavenjum
grísku rétttrúnaðarkirkjunn
ar. Nöfn eins og Ivan,
Pyotr, Nikolai, Olga og
Anna vöru þá eins algeng
þar í landi eins og Jón, Guð
og Guðrún eru hjá
okkur. En þegar kommún-
isminn gerði það að verkum
að fólk missti virðinguna
fyrir skírninni o-g rétt og
slétt skráning var talin
nægileg, — þá byrjuðu for-
eldrar að skíi-a börn sín alls
kyns nýjum nöfnum. Fyrst í
stað völdu sumir foreldrar
börnum sínum nöfn eftir
sögulegum mikilmennum
eins og Cromwell eða Mar-
at. Tækniþróunin sagði
einnig til sín og sumar stúlk
ur fengu „rómantísk“ og
„hljómfögur“ nöfn eins og
Radiola eða Electrola. En
skáldskapurinn var ekki al-
'æg dauður úr æðum fólks-
Nöfn eins og Musika,
Noveletta eru
algeng.
Eldheitir kommúnistar
hafa á undanförnum árum
rekið töluverðan áróður
fyrir því, að börn yrðu
skírð í anda kommúnism-
ans. Um tíma voru nöfn
eins og Stalinina og Stalin-
yana mjög algeng, — en
eru nú að sjálfsögðu fállin í
ónáð. í staðinn er farið að
skíra eftir Lenin, en það er
undarlegt, að þeir skíra
ekki beint eftir honum,
heldur fara alls konar
krókaleiðir í kringum nafn
hans. Drengir eru til að
mynda skárðir Vilen (stytt-
ing úr V. I. Lenin), Ninel
(Lenin stafað aftur á bak),
Marlen (stytting úr Marx
VOLARE
ÍTALSKI söngv-
arinn og laga-
smiðurinn Dom-
enico Modugno
varð heimsfræg-
ur á svipstundu
fyrir lagið Vol-
are, sem allir
flautuðu og raul-
uðu til skamms
tíma. Á þessu lagi
sínu þénaði Dom-
enico í Bandaríkj
unum einum sam
an hvorki meira
né minna en 7
milljónir dollára.
Nú er komið á
markaðinn nýtt
lag með þessum
vinsæla söngvara,
Bambino, og virð
ist það einnig,
ætla að fara sig-
urför um heim-
inn.
og Lenin) og jafnvel Devil úndu. Og samkvæmt því
(stytting úr ditya epokhi sem sagt hefur verið hér að
V. I. Lenin, sem þýðir: barn ofan, geta menn verið viss-
til heiðurs V. I. Lenin). ir um, að ekki líður á löngu
Á hverju ári fæðast þar til börnin þar í landi
3 000 000 börn í Sovétríkj- verða skírð Sputnik Ivano-
unum, eða sex á hverri sek- vich eða Raketa Petronova!

Ein áf grasf önnur itsgaði hjóSbarða og
flepi handsáp í ágsnmann sinn!
FLESTIR eiginmenn hafa
að líkindum staðið undr-
andi gagnvart hegðun eig-
inkonu sinnar meðan hún
er með barni. Á vissu tíma-
bili eiga þær til að fá und-
arlegar flugur í höfuðið.
Oftast er það eitthvað í
sambandi við mat, eitthvað
furðulegt, sem þær langar
í, og löngunin er svo sterk,
að þær eru ekki í rónni fyrr
en henni er svalað. Danska
blaðið Aktuelt (sem hét áð-
ur feociai-Demokraten) bað
lesendur sína fyrir skömmu
að segja frá atvikum af
þessu tagi, bæði konurnar
sjálfar og ekki síður eigin-
meimina, og bárust fjöl-
mörg bréf. Úrvalið úr þeim
birtist síðastliðinn sunnudag
og verða nokkur þeirra birt
hér til gamans ásamt með-
fylgjandi teikningum. Og
hér koma þá bréfin:
„Ég varð undrandi,
þegar ég uppgötvaði í
fyrsta sinn, að konan mín
þefaði alltaf af skóáburði,
þegar hún var svöng. Jafn-
vel um miðjar nætur vakn-
aði hún skyndilega, brá sér
fram í eldhús og þefaði
rækilega af skóáburði. Og
það varð að vera brúnn
skóáburður. Þær eru orðn-
ar nokkrar dósirnar, sem
hún hefur þefað af. Við eig
um fjögur börn. H. R. Bör-
kop.“
„Þegar ég gekk með
fyrsta barn mitt, Þá var
það ástríða mín að kíkja í
gegnum skráargöt, ekki að-
eins á heimili mínu, heldur
jafnvel hjá lítt kunnugu
fólki, sem ég og maðurinn
minn heimsóttum. Ég varð
blátt áfram að kíkja í gegn-
um öll skráárgöt, — hvar
sem ég var stödd. E. B.
Kbh.“
„Leður, ó, ég var vit-
laus í leður! Einu sinni var
ég glorhungruð og át tvær
leðurtöskur og þrjár skó-
reimar. Maðurinn minn
varð að fela fyrir mér allt,
sem var úr leðri. . .. SOS,
Frederiksberg.“
-^- „Þegar konan mín
gekk með síðasta barn
okkar, voru hjólbarðar það
bezta, sem henni var gefið.
Á hverjum degi gekk hún
niður á hjólbarðaverkstæði,
sem var skammt frá okkur,
— og bað mennina um að
gefa sér ónýtan hjólbarða.
Hún kom oftar en einu sinni
kjagandi heim með gatslit-
inn hjólbarða, hlammaði
sér með hann inn í stofu og
fór að naga. Og þannig gat
hún nagað dag út og dag
inn. ... V. D. Hvidovre.“
-^- „í bæði skiptin sem
konan mín hefur verið
með barni, hefur það verið
vani hennar . að fleygja
handsápu á eftir mér, —
alltaf handsápu. Ég varð
sýknt og heilagt að vera á
verði gagnvart þessu og
gæta þess vel að vera ekki í
skotfæri, þegar hún var að
þvo sér. Ég var orðinn slyng
ur að forða mér frá hætt-
unni fyrir rest, en þó tókst
henni að hitta í hausinn á
mér stundum, og það var síð
ur en svo þægilegt. — Þið
getið trúað því, hvort ég
var ekki feginn, þegar þetta
var um garð gengið, og ég
fékk aftur mína friðsam-
Iegu og hæglátu konu. Ham
ingjusamur faðir tveggja
friðsamra barna.“
sú þriðja
-^- Móðir mín átti stund-
um erfitt, þegar hún var
vanfær. Hún var nefnilega
sólgin í snjó — og átti þess
vegna erfitt um vik á sumr-
in. En þar sem hún átti 16
börn, var hún oft með barni
á veturna og þá leið henni
vel. Lukkulegust sagðist
hún hafa verið veturinn
1929. Það var langur og
snjóþungur vetur svo að
hún gat fengið sinn snjó
allan meðgöngutímann. —
H. A. Glostrup.“
-^- „Allan meðgöngutím-
ann dvaldist ég á sveita
setri og sá daglega kýrnar
í haganum, þar sem þær
bitu gras og jórtruðu og
voru svo velsældarlegar.
Ég fékk vatn í munninn í
hvert skipti sem ég horfði
á þær. Einu sinni, þegar ég
gekk um hagann, tók ég
hnefafylli af fersku og ilm-
andi grasi og stakk því und-
ir svuntuna mína. Ég át það
allt þegar heim kom og það
var yndislegt. Og þetta end-
urtók sig oftar en einu sinni
og oftar en tvisvar. Barnið,
sem ég ól varð drengur og
hann varð síðar dugmikill
læknir. Kannski vegna hinn
ar heilnæmu fæðu, sem
hann fékk í móðurkviði?
Hver veit? M. Randers.“
iír
Tveir landbúnaðar-
verkamenn hafa við
vorsáninguna í Rennes í
Vestur-Frakklandi fundið
800 bronsaxir. Fornleifa-
fræðingar hafa rannsakað
þennan merkilega fund og
komizt að þeirri niðurstöðu,
að axirnar séu frá því 1000
og 800 fyrir Krists burð.
PASTERNAK
hefur nú þénað sem
30 miljónumislenzk-
króna á hinni nafntog-
uðu bók sinni: „Dr. Sivago“.
Allt þetta fé er lagt inn í
svissneskan banka af útgef-
anda Pasternaks í Ítalíu, —
Giangiacomo Feltinelli. —
Pasternak fær ekki þessa
peninga yfirfærða til heima
lands síns, — og ekki vill
hann yfirgefa Rússland ein-
göngu peninga vegna, —
svo að þessi áiitlega fúlga
kemur til með að standa í
bankanum í framtíðinni.
ÞAÐ er ekki h:
hræða þennan snác!
því að segja honurn si
Marzbúum, því að be
ur hans er Robbie, s(
ir hans daglega og i
öðrum hnetti“, Rob
gervimaður, sem rafi
verkfræðingur í Ban
unum hefur gert hani
sínum. Og Robbie
gert furðulegustu hl
Hann getur talað,
-^- SOVÉTRÍKIN hafa ráð
ið til sín fjölmarga
yoga-sérfræðinga frá Ind-
landi til þess að kenna þeim
Rússum, sem eiga að taka
þátt í geimferðum í fram-
tíðinni að anda imdir erfið-
um kringumstæðum. Þessir
sérfræðingar, sem hingað til
hafa notað náðargáfu sína
til þess að komast í snert-
ingu við guðdóminn, eru
sagðir lítt hrifnir af væntan
legri atvinnu sinni, — en
hafa þó ekki þorað að mót-
mæla, og nokkrir þeirra eru
þegar komnir til Rússlands.
oOo
+ REYNSLA er orðið,
sem við notum yfir mis-
tök okkar.
Oscar Wilde.
SAMTÍN1N6UR
KROSSGÁTA NR
Lárétt: 2 sýna vi
6 fangamark, 8 h
siðvæðingarfélag,
vægð, 15 fleygja, I
17 olíufélag, 18 v:
ur.
Lóðrétt: 1 kaká.
(þf.), 4 karlmaru
5 skammst., 7 le:
ílát úr tré, 11 reið
13 synda, 14 frétl
16 upphrópun.
Láusn á krossgátu nr. 72: Lóðrétt: 1 jakki, '
Lárétt: 2 harla, 6 AA, 8 rakar, 5 LF, 7 ana, 1
kaf, 9 kná, 12 ltaflana, 15 11 kanan, 13 læða,
lærin, 16 sið, 17 LN, 18 dáð- 16 sá.
ar.
LEYNDARD6MUR
MONT EVEREST
'FRANS, sem situr við
stýrið, fer eftir leiðsögn
Philips eftir bugðóttri,
gr.unnri á, en Philip er eini
maðurinn, sem eitthvað
þekkir til staðhátta. Á bökk-
unum standa há tré og
hver.gi er nokkra mannlega
veru að sjá. Þau fara í land.
„Við neyðumst til að halda
ikyrr.u fyrir í þessum skóg.i,“
segir Philip, „þar til
um úr allri hættu. H<
þeir okkur aldrei“. ,1
.getum við gert við ]
orinn? Hann er svc
að hann gæti komið
0 7. maí 1959 — Alþýðublaðið