Alþýðublaðið - 24.05.1959, Blaðsíða 6
Myndin efst hér á Opnunni er af sæförunum okkar, Ægi og Hólmfríði, þar sem
þau sitja yfir ríkulegri máltíð í Nausti. Á efri myndinni hér að neðan sést skip-
stjórinn á Fagrakletti í brúnni á skipi sínu og til vinstri er Ægir. Á neðri mynd-
inni eru skipverjar við vinnu sína um borð. j
Við hittumst öll aftur í
Nausti þremur vikum síðar.
Sæfararnir okkar voru þá
báðir nýrisnir úr inflúenz-
unni. Matarlystin var nú í
bezta lagi og þau snæddu
fjórréttaða máltíð með góðri
lyst: rækjukokkteil, buff,
ís, kaffi og allt tilheyrandi.
Við sátum í bás, sem bar
nafnið Andvari, og sæförun
um þótti nafnið heldur kald
hæðnislegt.
Ægif Ferdinandsson, sem
starfar við heildverzíun
Magnúsar Kjarans og leik-
ur auk þess knattspyrnu
með Val, sagði, að sjó-
mennskan væri miklu erf-
iðari en hann hefði gert sér
í hugarlund. Hann var þakk
látur fyrir að hafa fengið
þetta tækifæri til þess að
kynnast kjörum sjómanna-
stéttarinnar.
— Ég er reynslunni rík-
ari, sagði hann.
Hólmfríður Ólafsdóttir,
sem er starfandi hjúkrunar-
kona við Landspítalann, tók
í sama streng. Sérstaklega
vildi hún taka það fram,
hversu skipshöfnin á Fagra-
kletti hefði verið elskuleg
og vingjarnleg á allan hátt.
— Þetta var erfitt, sagði
hún og brosti. — En
skemmtilegt eftir á að
hyggja.
ÞAÐ er orðið nokkuð
langt síðan við buðum
tveimur lesendum okkar í
sjóferð til þess að kynnast
kjörum sjómannastéttarinn-
ar lítið eitt, og auk þess
rnáltíð í Nausti á eftir. Fjöl
margar umsóknir bárust, en
aðeins var unnt að bjóða
tveimur, og þau sem hlutu
hnossið voru Hólmfríður
ÓLafsdóttir og Ægir Ferd-
inandsson. Sjóferðin var
farin á réttum tíma, en þeg
ar kom að góðgerðunum,
voru báðir sæfararnir lagst
dr í inflúenzu, svo að loks-
ins síðastliðinn laugardag
var hægt að ljúka ferðinni
eins og til stóð.
Og svo kemur fiskisagan:
Það var lagt af stað frá
Hafnarfirði klukkan hálf-
tvö aðfaranótt sumardags-
ins fyrsta í blíðskaparveðri
með vélbátnum Fagrakí\tti.
Haldið var beint á miðin 34
m'ílur NV af Garðskaga,
þar sem báturinn átti net í
sjó, tveggja nátta. Þangað
var um fimm tíma stím.
Strax og bólbjart var orð
ið, var byrjað að draga net
in, — en sæfararnir okkar
fóru þó ekki á fætur fyrr
en um níuleytið. Þá voru há
setarnir búnir að draga í
tvo tíma og töluverður fisk
ur kominn á dekk.
Blíðskaparveöur var all-
an daginn, en þoka öðru
hverju_ Þrátt fyrir það
kenndu landkrabbarnir okk
ar báðir töluverðrar sjó-
veiki og lögðu blátt bann
við, að teknar yrðu myndir
af þeirn um borð, — sérstak
lega ungfrúin.
Það var mikið af bátum á
þessu svæði 'og ekki laust
við, að skammast væri í tal
stöðvunum fyrir að leggja
netatrossurnar hver ofan í
hjá öðrum. Allt gekk þó
snurðulaust og skammirnar
voru mest á yfirborðinu, því
að þetta var prýðilegur róð
ur. Fáígriklettur fékk 50
tonn og er þetta bezti róð-
ur hans í vetur og með betri
róðrum á vertíðinni.
Skipstjóri á Fagrakletti
er Guðmundur Kristjáns-
son. Þegar hann sá farþega
sína um leið og lagt var af
stað, varð honum að orði:
— Bara að þeir séu nu
ekki fiskifælur.
En þegar sá ótti var á-
stæðulaus og róðurinn virt-
ist ætla að takast prýðilega,
— fór hann mörgum orðum
um þá blessun, að hafa þessa
landkrabba um borð. Svo
að við gleymum því ekki,
viljum við færa honum og
skipshöfn hans beztu þakk-
ir fyrir prýðilega fyrir-
greiðslu. Sérstaklega biðj-
um við að heilsa Simba
kokk. Hann var eins og
skipshöfnin reyndar öll hin
vingjarnlegasti við okkur.
Hann skildi það ósköp vel,
að landkrabbarnir væru
sjóveikir, en hins vegar átti
hann bágt með að trúa því,
að þeir vildu ekki svið.
Slíkt og annað eins hafði
aldrei borið við í kokkstíð
hans!
Þetta var með lengri róðr
um, og Fagriklettur kom
ekki að fyrr en eftir tæpan
sólarhring. Þegar við héld-
um heimleiðis, var starfi
skipshafnarinnar síður en
svo lokið Þá fóru þeir að
landa.
* Á ÞESSU ári Iæra 10
þús. Amerikumenn rúss
nesku. Á sama tíma eru 10
milljónir Rússa að læra
ensku
PENINGAR eru mikils
virði fyrir þá, sem
kunna að fyrirlíta þá_
Montesquieu.
☆
+ RAINIER fursti af Mo-
naco hefur íburðarmik
ið kvikmyndahús í höll
sinni. Eftirlætis kvikmyndir
hans eru kúreka- og glæpa-
myndir, — en þar sem eig-
inkona hans Grace Kelly
hefur tekið að sér rekstur
kvikmyndahússins, fær
furstinn sárasjaldan að sjá
slíkar myndir. Hann verður
að láta sér lynda að sitja
geispandi yfir ástarvellum
og gamr/.Vnyndum ,af létt-
asta tagi!
■iiiiiiiiiiiiiuiiiimiiimHiiiiiifiiiuiiiiiiiiiuiiiiiii
Simbi kokkur
vildu ekki einu sinni svið!
BLAÐAMENN ei
um á þönum eftir fc
hefur drýgt einhvei
ir eða lifað eitthv
er í frásögur fær;
lesendum þykir v
En oft á tíðum. hlýti
spurning að íhva:
þeim, hvort þeir 1<
langt yfir skammt, ■
hetjurnar séu ekki
þeir, sem vinna hii
dagslegu störf og I
yfir sér.
f dag er mæðrac
og í tilefni af því hi
að rnáli húsmóður
ladni, sem er stöd
bænum um þesar
Hún heitir StefaníE
er búsett að Eiðum,
ur hennar er ken:
skólann þar. Hún
barna móðir, — he:
ar eignazt ellefu, i
eitt. Hún kom í bæ
eitt barna sinna t:
inga, en til þess ai
færi ekki til spillis
an, fékk hún sér tín
hjá Sigurðj Birkis
í söngstjórn hjá
Þórðarsyni.
Við spurðum fyr
heimilið væri ekki
—Erfitt? Nei, þe1
ur áfram. Það er d;
að eiga mörg börn
— Einhverjir er:
hljóta nú að vera ]
fara.
— Ja, það væri
að koma þeim á
morgnana, klæða
og kalla svo allan
inn á matmálstím
það verður að gæta
það er ólík aðstað
upp mörg börn í
borg. Hér í höfuf
væri sennilega óhuj
TÝNDI
GIMSTEINNINN
EINS og fyrr er getið er
ung stúlka frá Amsterdam
meðal farþega. Frans kynn
ist henni fljótt og þau taka
tal saman. ,,Ég hlakka mik-
ið til að koma til írlands,“
segir ungfrúin, „við þekkj-
um allt of lítið þessa e'yju.“
Þegar hér er komið sögu
siglir „Sækötturinn“ undir
stóra brú, — þegar Vibe
skipstjóri sér skyndilega
merki frá litlum dráttarbát,
sem hefur dregi
uppi. Á afturdekki
bátsins sér hann m
veifar höndunum.
báturinn kemur
0 24. maí 1959 — Alþýðublaðið