Alþýðublaðið - 30.05.1959, Side 5
MINNINGARORÐ:
ARNI SIGURÐSSON
F. 28. marz 1878 - D, 26, maí
í dag opnar verksmiðjan
VV
TOLEDO H.F."
verksmiSju-útscrlu með alls konar
fatnaðarvörur, vefnalSarvörur, skó-
fatnaö, snyrtivörur og smávörur.
Gjörlð svo vel oo lífið inn.
.1.
1.
öpnar daglega kl. 8,30 árd.
Almennar veitingar lalan daginn.
Ódýr og vistlegur matsölustaður.
Reynið viðskiptin.
S
s
s
i
i
s
s
s
s
s
s
s
s
V
Ó
1 DAG fer frami útför Árna
Sigurðssonar trésmíðameist-
ara og raffvirkjameistar.a — í
Hafnarfirði. -Árni Sigurðsson
er ölium Hafnfirðingum að
góðu kunnur, því að þar hefur
hann átt heimia. í rúima hálfa
öld. Árni var fæddur 28. marz
1878 að Miðengi á Vatnsleysu
strönd.
Hann var sonur Sigurðar
Árnasonar bónda frá Vatns-
nesi í Grímsnesi og Vilbörgiar
konu hans Guðm.undsdóttur
frá Hróarsiholti í Flóa. Á fyrsta
ári var hann tekinn til fóst-
urs hjá afa sínumi og öm.miu,
Guðmundi Tómassyni og El-
ínu Einarsdóttur í Hróarsbolti
Og dvaldist með þeim fr>am
undir fermiingaraldur, en Þá
mun hann hafa farið að vinna
fyrir sér sjálfur.
Saemraa fór hann þó til
náms í trésmíði hjá Sigurði
Magnússyni á Baugisstöðum
og lauk námi hjá honum um
aldiamótin. — 1901 fluttist
hann til Hafnarfjarðar og hef-
ur jafnan divalið þar síðan. —
Umi svipað leyti og Árni flutt-
ist þangað annar ungur mað-
ur, sem nýlokið hafði líka tré-
smíða.námi, en það var Jóhann
es J. Reykdal.
Hann réðst í það stórvirki
1903 að stofna trésmáðaverk-
smiðju í Hafnarfirði, og gerð-
ist Árni starfsmaður hjá hon-
um þegar í upphafi og vann
hjá honum jafnan síðan með-
an hann átti.verksmiðjuna. —•
Tókst með þeim Árna og Reyk
dal mikil og góð vinátta, sem
entist mieðan. báðir lifðu og
var mér vel kunnugt um það
að þeir höfðu hinar mestu
mætur hvor á öðrum. 1904
fékk Reykdal hinn fyrsta
vatnsknúna rafal til landsins,
og setti.hann upp við timibur-
verksmiðju sína. Vann Árni
þá við uppsetningu vélanna og
út umi bæinn að raflögnum í
hiúsin, hinum fyrstu á íslandi.
Varð hann Þannig hinn fyrsti
rafvirki á Íslandi, þó «S ekki
hetfði hann íært jí.öur til
þeirra verka annað en þá til-
sögn, er hann; fékk hjá HalL-
dóri Guðmundssyni, rafmagns
fræðingi með'an á verkinu. stóð
— en hann sá um uppsetningu
véla og kerfis. 10 árum síðar
tók Árni við stjórn rafstöðvar
Hafnarf j arðar á Hörðuvöll'um
og gegndi því star-fi fram tiL
ái’sins 1927. Sá hann þá einn-
ig umi húslagnir í bænum og
götulagnir, enda þá orðinn
prýðisvei að sér í þessari
grein. Formleg iðnréttindi i
þessari iðngrein fékk Liann sVO
auðvitað, eftir að lögin um
iðju og iðnað komu til sög-
unnar.
1927 tekur Árni svo aftur
til starfa í sinni gömlu. tré-
smíðaverksmiðju, sem nú'hét
Trésm.íðaverksm'iðj an Dverg-
ur, og þar hefur hann síðan
unnið meðan heilsai og kraftar
entust. Rómaði hann jafnan
rnjög samstarfið við þá félaga,
en Þangað gait h-ann jafnan far
ið til vinnu þó að ekki entust
kraftarnir tiL að vera þaj- fuLL-
an vinniudag eftir að hann var
nokkuð kominn á áttunda
áratuginn.
Þetta er í stuttu máli starfs-
ferill Árna Sigurðssonar. En
með þessu er þó ekki nema lít-
ið sagt.
Árni var á sinn hátt barn
nýrrar aldar. Hann hafði Lif-
andi áhuga fyrir ölium> tækni-
Legumi nýj.ungum. Hann Las t.
d. með góðum árangri fræði-
bækur um rafmagn á erlendu
máli' þó að hann hefði aidr-
ei lært þetta erienda mái til
hlítar. Hann var svo hagur að
ailt lék í höndunum á hon-
um og gilti þá eirnu hvað var,
úr, klukkur, vélar- og véia-
hlutir o. s. frv., og, smíðaði
hann þá, meira og minna verk
færalaus, Það sem .þurfti.
Þegar Bookless, útgerðar-
maður kom með fyrstu bílana
til Hafnarfjarðar, sem. ég ætia
að hafi verið kringumi 1912:—
13, tók Árni að sér að aka
.þeirn um, hríð, og mó' því segja
að hann hafi verið.einn hinn
fyrsti, ef ekki sá fyrsti, at-
vinnubílstjóri á íslandi.
Árni Sigurðsson var hvers
manns hugljúfi, sem kynntist
honum., alltaf glaður og kátur,
vildi hvers manns vanda leysa
og sá þá sjaldan til greiðslu
fyrir. enda átti hann allsstað-
ar vinumi að mæta, en óvin-
um hvergi. Hann var tröll-
tryggur og vinfastur, en skap
átti hann allmikið, :þó að hann
færi vel með. Hann þoldi illa
órétt, vildi ekki gð rétti neins
væri hallað, og þeir sem, minni
máttar voru áttu í honum ör-
uggan forsvársmann. Hann
fylgdi jafnan Alþýðuflokkn-
um að málum, og mat mikils
starf flokksins og stefnu óg
vildi þar hvergi hvika. En
hann hafði lítil sem engin af*.
skipti af opinberum málum,
sóttist aidrei eftir framia, á
neinu sviði, v.air hiédrægur og
sinnti hugðarefnumi sínum, —
sem voru fyrst og fremst
tæknilegs eðlis. Auk þeirra
hafði hann þó sérstakiega mik
ið yndi af hestumi og ég held
að Það hafi verið ein hans
mesta ánægja að koma af og
tiL á hestbak, enda átti hann
afburðagóða hesta um skeið. \
Arni kvæntist 1907, Sylvíu
ísaksdóttur frá Eyrarhakka,
sem lifir miann sinn. Hafa.þau
búið saman í farsælu hjóna-
handi í rúma hálfa öld og átt
indælt heimili þar sem .gott
var að koma.
Þau Árni og Sylvía eignuð-
ust 4 börn. Elsti sonur þeirra
Ingvar drukknaði 1930,þá tví-
tugur að aldri og treguðu þau
hann jafnan mjög. Önnur börn
þeirra eru Ingihjörg gift Hall-
steini Hinrikssyni fimleika-
kennara, Guðmundur banka-
fuLLtrúi, kvæntur Grétu Iin-
dal og Hrefna, gjaldkeri Raf-
tækjaverksmiðjunnar í Hafn-
arfirði, sem enn er heima í
foreldrahúsum.
Með Árna Sigurðssyni er
genginn hinn merkasti og
mætasti maður. Vaxinn upp
á mótumj hins gamla og nýja
tíma. Með hinar fornu dyggð
ir að kjölfestu, opinn fyráir
öllum tæknilegum nýjungum,
maður, sem þráði nýjan og
fullkomnari heim, sterkur
persónuleiiki og d'rengur góð-
ur. Ég hef þekkt Árnia fi’ænda
minn frá því ég fyrst man eft
ir mér. Mér hefur alltaf þótt
vænt umi hann og því meira,
eftir því sem kynni okkar
haía ©rðið lengri. Þannig ætla
ég að hafi verið um flestay-
sem kynntust honum aé
nokkru ráði. Þess vegtna cr
hans sárt saknað.
Emil Jónsson.
LEIGUBÍLAR
BilreiSastöð Steindórt
Sfmi 1-15-80
iifreítSastöö Reykjavfttar
Sfmi 1-17-20
Alþýðublaðið — 30. maí 1559 ^