Alþýðublaðið - 14.06.1959, Blaðsíða 7

N
íverju
neikvæð oft á tíðum. Þau
segja sitt á hvað og fólk
veit ekki hverju trúa skal.
☆
Guðrún Eiríksdóttir af-
greiðir filmur og annað, sem
ljósmyndun varðar, í verzl-
un Hans Petersen í Banka-
stræti. Hún kvaðst hafa
saknað blaðanna meðan þau
komu ekki út.
— Ég lít alltaf yfir þau á
hverjum degi, les þau ekki
vandlega að vísu, en renni
augunum yfir þau. Stjórn-
málaþrasið fyrir hverjar
kosningar les ég hins vegar
aldrei_ Mér leiðist það og ég
hef engan áhuga á því. Ég
les helzt fréttir og skemmti
efni og myndasögurnar, —
þær les ég alltaf.
☆
Álbert Guðmundsson,
knattspyrnumaður, rekur
heildverzlun við Smiðju-
stíg. Við bönkuðum upp á
hjá honum og fengum skjót
og greið svör:
— Nei, ég saknaði þeirra
ekki. Ég les blöð yfirleitt
mjög lítið, lít stundum yfir
fyrirsagnirnar. í staðinn
hlusta ég oftast nær á
franska útvarpið á kvöldin
og þar fæ ég allar helztu
fréttir af því, sem er að ger-
ast í heiminum. Stjórnmála
greinar les ég ekki_ Ég hef
ekki kynnt mér þau mál og
ætla ekki að gera það. Á-
hugamál mín eru öll á sviði
íþróttanna.
☆
Að þessu loknu ljj,gðum
við af stað niður á ritstjórn
arskrifstofur, en er við
gengum framhjá fornbók-
sölu Benjamíns Sigvalda-
sonar á Hverfisgötu, stóð-
umst við ekki mátið og
brugðum okkur inn.
— Saknað? sagði Benja-
mín. — Nei, öðru nær.
Þessi ósköp og skelfing ætla
alveg að drepa mann.. Ég
get sagt ykkur, að fornbók-
salan hjá mér tvöfaldaðist
meðan prentaraverkfallið
stóð yfir og suma daga fjór-
faldaðist hún meira að
segja. Allur fjöldinn kemst
ekki yfir að lesa neitt nema
dagblöðin, en meðan þau
komu ekki út, þá fór fólk
að fá sér annað og betra
lestrarefni Ég vil láta
leggja öll dagblöðin niður
og gefa í staðinn út eitt lít-
ið, almennt fréttablað, sem
flytti daglega erlent og inn
lent fréttayfirlit. Það mundi
nægja. Allt hitt kjaftæðið
skiptir alls engu máli. Já,
vel að merkja. Ég lagði
þessa sömu spurningu fyrir
starfsmenn Ráðningarskrif-
stofu Reykjavíkurbæjar,
þegar ég kom þangað ný-
lega. Og það var alls staðar
sama svarið: Það saknaði
enginn blaðanna.
Og Benjamín Sigvalda-
son lét dæluna ganga og
lýsingarorð hans um þarf-
leysi blaðanna urðu æ
sterkari. Við reyndum því
að víkja að öðru:
— Hefurðu ekki ort vísu
nýlega?
— Nei, ég hef ekki tíma
til þess nú orðið. Það er þá
helzt á morgnana, þegar ég
er að klæða mig, en ég
gleymi þeim jafnóðum. Hins
vegar skal ég með ánægju
fara með eina níðvísu um
blöðin, ef þið kærið ykkur
um.
Við þökkuðum gott boð,
en kváðumst mettir að
sinni.
ALBERT
•— franska útvarpið
á kvöldin.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH)
BENJAMÍN
— fornbóksalan
tvöfaldaðist.
nna. „Lög
run um,“
einhvers
hafi gim-
seinaþjófarnir hreiður, og
það verðum við að finna.“
Leigubifreiðin ekur um
Lundúnaborg, fyrst eftir að
algötunum, en síðan liggur
leiðin eftir alls konar stíg-
um og hliðargötum. Að lok-
um stanzar leigubifreið
hjónanna fyrir framan hót-
el. Frans biður bílstjórann
að stanz^- 'X dálítilli fjar-
lægð.
VttftSH
NY AÐFERÐ
VIÐ AÐ HREINSA OG HLIFA
NYIIZKU ELDHUSUM
(allt nema gólfið).
í DAG kl. 4 leika á gxasveilinum £
Njarðvík
Ákranes - Keflavik
Dómarl: Jörundur Þor.ste'tnssor!.
Línuverðir: Baldur Þórðarson «g
Páll Pétarsson.
K. R. K.
Fyrir 17. júnf
Ný seadijig
I
Sumardraofir
Svartar — Gráar — Mlslitar
Mjög glæsilegt ÚJPvál.
Margir litir. — Flestar síærðir.
LAUGAVEGl 89
— 14. júní 1959 J
Alþýðublaðið