Alþýðublaðið - 26.11.1934, Blaðsíða 2
MÁNUDAGINN 26. NÓV. 1934.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
3
Friðarfundar
Eniili Eolivíu og
Paraquny 6 M/jen-
as Ayres.
LONDON (FO.)
Þj ó ðaband a lagið sainþykti í
dag í icjtau h.Ijó?i álit fl'eíndarinin*-
ar, sem haft hefir til með-fierðar
dejlu Boliviu og Paraguay. Alli|r
greiddu atkvæði nema fuhtrúar
dejlupjóðanjia sjáJfra.
I nefndarálitinu er gert ráð fyr-
ir því, að bervarnir hætti og af-
vopniun fari fram smám samain,
en friðarfundur verði haldinn í
Buanos Aynes.
Eulltrúi Boliviu sagði, að sitt
Jand myndi taka þátt í 'sJíkum
friðarfuindi. Fulltrúi Paraguay
sagði, að sínir mienn myndu
ganga inn á vopnahJé ti.l bráða-
birgða.
Fxéttir friá Suður-Ameríliu siegja,
að Paraguaymenn telji siig hafa
unnið' nýjan sigur i viðuriejgininmí.
Japanir hóta
að rifta flotasamning-
miuni við Bretiand og
Bandaríkin.
OSLO. (FO.)
ALIÐ er, að Japamar muniætla
að rifta Washj ngtion.samniing'-
uinum 10. dez. n. k.
Samt ie,r talin veik von um það;,
að 'ósamkomulagið á flotamála-
náðistiefnunini í London kunni að
Jagast. Jamamioto hefir skýrt frá
þýí í dag, að haun hafi nýjar ti I -
21
Sími 2876.
Sími 2876.
| SAUMU® |
Allar stærðir fyrirliggjandi. 2?
0 Máln nq & Jár nvH nr Laugavegi 25.
Tekií iB áskrifendum
Alpýðubrauðgerðin, Lvg. 61 og
Verzlun Alpýðubrauðgerðar-
innar í Verkamannabúst.
Minnist kostakjara blaðsins til
nýrra kaupenda:
1. Blaðið ókeypis til næstu mánaðamóta.
2. „Hvað nú ungi maður?“ fy .ir hálfvirði.
3. unnudagsblað Alpýðublaðsins frá byrjun, ókeyp-
veita framvegis viðtöku áskrifendum að Alpýðubl.
HÖLL HÆTTUNNAR
var hann að hugsa um húsbónda sinin og biðja þess, alð; sient yrði
eftir maddömunni.
Það var nú svo mikiið runmi'ð af vegöndunum, að þeir gútu
komið með skynsamliegar skýrjingar á því, sem orðið var. Treoni
og Lemoynie höfðu orðið saupsáttir, Lemoyne hafði kastiað fJösiku
j Treon, og svo höfðu báðir grjpið til vop-na. Og Trao|n hafði)
sigrað í þe,im Jieik, þó að hann væri undir áhrifum víns.
„Þetta er mú alt,“ sagði Nieveu og ypti oíurlftið öxlum.
Engxnm- tók í (rnál að sienda til maddömu de Pompadour og segja
henni fréttirnar. Það var eltki amnað en bjánaskapur að vera að
ónáða hana, þótt tveimur af þjónum heninar Jenti saman í iJJu.
Þetta var algengur viðburður. pað befði mátt kalla hana sex
sinnum til Bellevus á ári, ef hún hefði átt að komfa í hvert ,ski;f|ti,
sœi einvígi var háð' í höJJ bemmar.
Lemoyne var sfðan jarðaður með viðeigamdi virðingu yfir í
Meudon, því að enginn vjS'si hvaðam hanm var eða hvar hana átti
kunningja. Ha in hafði kiomtþ í kastalanm á dularfullan hátt, og
fáir urðu þess varir, þegar hanm fór.
Stofiuvöfðurjtun hvarf burt án þess að fá aiJausn, ógrátimn og'
óþektur. Þeir, sem öfunduðu hanin af titli hans, höfðu svi'ft
hann honum, og nú var hanm orðinn vörður x Jitlu rými sex fet
umdir yfirborði jarðar.
14. kaSIi.
Kongurinn talar.
Ekki skortj þimgið skraut eða viðhöfn. Tign mamna, ætt og
eignir vom mældar og metoar og öllu raðað niður nákvæmÍJega
eftir því. Oti á gangistéttum gatnani:a stóð alþýðam, í þéttum hnöpp-
'Um og horfði forvitin í knimg um sig, en uppi á veggsvö,lan.um.
og fyrir imman g,l,uggia’.ia voriu þeir, sem htu miður á skriilinm —
Jjfcu* niður á hanin i fJieiM en gin u merkingu. AJ'fr biðu isftir því,
að fyJgdarsveit k'Omiumigs kæmi. Dyraverðir þimghússins voru í
ei'nkennisbúniiingi oig þóttiust sýmlega standa skör framar en her-
mienmirnir úti á götunmi. Inpi í göngunum gemgu sjálfir húsverð-
irnir lum með beimum bökum. Rétt hjá hásætimu voru kallarar.
Þeir voru í rauðum og bJáum fötum, háhæJaðir'og fjaðurskreyttir,
Jiögiur á prjónunum, siem sen,nir
liega igeti jafnað ágreining Breta
og Japana.
Tíu þús. elntðk
haf pegar selzt af hinni
nýju bók Sigrid Undset.
OSLO (FB.)
Tíiu þúsund eintök hafa þegar
selist af hinni nýju bók Sigrid
Umdset. Bókim heitir „Elleve aar“,
sem fyrr, var getið.
Skemdir í Ólafsvík.
Fréttaiiitari útvarpsiims í Ólafs-
vik sagði í kímtalJI í gær, að þar
hafðil brimiiið- í fyrira kvöld tekið
út tvo 'opma vélbáía. Þeir voru
!iiorfnj>r í gærmorgium, þegar m,e;nn
fóxsu ofan á sjöunda tímanum til
þess að ná báturn slnum úrháska.
Átta bátum varð bjargað undain
briimimu. Annar báturiir.in hafir
íundist rakimn á MáfahlíðarrSI,
dáIjjtú'ð brotinm, e.n hinin á innri
Búiandshöfða, brotinm í spón..
Atyýðomaðariiii],
málgagn Alpýðuflokks-
ins á Akureyri.
Kemur ut einu sinni í
viku.
Aukablöð pegar með
þarf.
Kostar 5 krónur ár-
gangurinn.
Pantið Alpýðumanninn
hjá Alpýðublaðinu. Þá
iáið pið hann með
næstu ferð.
Ný eýht lungihiðt.
KLEIN,
B.iidorsiiOtQ 14. Simi 3073.
Þreytist pér of fljótt? Drekkið Þá fáið pér væran svefn og nýj-
Ovomaltini! an prótt.
Kemur ÞREYTAN óeðlilega fljótt?
Þessi hressandi drykkur
veitir nýjan þrótt.
Magnleysi stafar afar oft af því
að svefninn er ekki eins og hann
á að vera — fastur, vær, draum-
laus. Hann fáið þér ekki, ef þér
eruð í órólegu skapi undír svefn-
inn. Ovomaltine bætir úr því,
beint og óbeint. Það er auðugt
af nærandi og styrkjandi eínum
og skapar jafnva gi í líffærum, en
það er skilyrði fullkominnar hvíld-
ar Að morgni vaknið þér hress
og hugreifur. Ovomaltine er ekki
læknisdómur. Það er að eins nær-
andi drykkur. Það örfar meltingu
annara næringarefna og styrkir lík-
Æmann.
Kaupið dós strax í dag. Fæst hjá
kaupmanni yðar eða í næstu
lyfjabúð,
Notkunarreglur: Blandið Ovo-
maltine i \ olga mjólk, eða
vatn og rjóma, en látið ekki
sjóða, því þá glatast fjörefnin
sem mest er um vert. Bætið í
sykri eftir geðþótta.
Næringarríkur drykkur.
AOdSuizihóðsmaður: Ouðjón Jónsson, Vatnsstig 4, Rephjavífe.
o,g héldú á fagurriauðum fániuim, gullsaumuðum. En fram meið
veggjunum voru raðir þinigmanna. Hver þieirra var aðaJboTÓnn,
því að þarna i'nníi var ekkert rúm fyrir ajla þingfulltrúalna, níu
þúsund manns og því voru þeir tignustu valdir úr. 1
Hér er. ekki tóm ti,l að' tielja lupp þisssa tignarmenn eðá lýsa
búningi þeirra, enda kemiur það mál ekki við efni sögu vorrar.
En uppi á pallinum fyrir fraiman hásætið voru þejr alira tign-
'ustu og aUra .skrautiklæd'dœtu. Þar voru ýmsir frændur og
venzlamienn koin,u!ngsim.s, borgarstjóri Parísar í siifursaumuðum
piurpura, mariskálkar Frakkiaveldis, höfuðsimenm Jífvarðarins búnjf
skímandi brynjum, og forsietar þi:ngsi|ns með hvítar hárko.llur og
í fJ.aueisfötum. .. ;
En ö.ll þieissi dýrð föiln.aði viði hliðina á ljóma komiumgsims sjálfs.
Lúðurþeytarar komungs hlésiu í hljóðfæri sím og kom þá kom-
ungur inn urn dyr, sem honuim eimum. voru ætiaðar, og fylgdu
hornum ráðharrar hanis, iífvörður og skikkjulafaberar.
,-Lifi konumgurimn!“ æpti múgurimo úti á götunni og m.anm-
fjöidimm inni.
Konungur gefck til hásætiis sjms og lét sem hanm sæi ekki fólkið.
H,ann bar höfuðið hátt og Jáijbragð hans alt og hreyfingar vottuðm,
svo, að ekki varð um viist, að hann var eimvialduír í öllu Fraikk-
lamdi og vissi af því. Hanm einin var hafimn hátt yf'ir alla aðra,
almáttugur ábyrgðarJaus, óiaðfiinmiainlegur.
Þetta er heppilegt, þegar komumigur kveður þimg $itt saman og
Jeggur áherzlu á þ.ann guðdómJega rétt sinn, að, koma með nagiu-
gerðir, siem engijmm áheyrenda véll, en allir verða þó að hlýða.
Allar óánægðar raddir verða að þegja, þegar .eimvaldur Frakk-
iamds stendur í hás-jeti sínu frammi fyrir öllum þingheimi, ies
upp tiikynniingar sdinar og endar með þessum hátigiiarlegu orðumi:
„Þessar eru skipanir vorar. ,Það ier konungurinm, sem talar."
Aftur var fánumum veilað og aftur vora iúðramir þeyttir. Kon-
umguriinm gekli út. En mú var hvergi hnópað og konungurimm beð-
inm iiiemgj. að lifa. Þingheimur drúpti höfði í brimgu sér. Og það
kvisaðist fijótt út fyrir dynnar, hvemig þimgmenm tóku boðskap
komungs, og .skrautvagn LoðvíPrs, ranpi burt milli raða af þegj-
amdi mönnum. Konungur visisi það vel, að alls staðar þar, sem
hanrn heyrði ekki t;;i sjáffur, ræddu rnienrn um þetta og voru æstilri
Fiéttin barist út: „Kionungurjnm skipaði þingiinu, að þa'ð láti
trúmái á engan hátt til síjn taka.“
Veggmyndir,
málverk og margs konar rammr
ar. Fjölbreytt úrval.
Freyjugötu 11.
Sími 2105.
DÍVANAR, DÝNUR og
alls konar stoppuð hús-
gögn. Vandað efni. Vönd-
uð vinna. — Vatnsstig 3.
Húsgagnaverzlun
Reykjavíkur.
miiiTininriiiiBiniMniiii iiiiiiiiiniiii iiiiimwi n n
Hvað nú —
ungi maður?
Þessi heimsfræga saga eftir Hans Fallada
er nú komin út.
Þessi bók hefir verið þýdd á fjöldamörg tungumál og verið
meira seld en nokkur^ önnur á undanförnum árum.
BókMöðuverðið er 6 krónur
og fæst bókin í bókaveizlunum í Reykjavík og í afgreiBslu AI-
þýðublaðsins. Sem kaupbætir til skilvísra kaupenda blaðsins
fæst bókin meðan uppb gið endist, í afgreiðslu þess fj rir hálft
verð, eða að eins 3 krónur.
Þeir kaupendur úti um Iand, sem fá blaðið frá i tsölumönnum,
panti bókin^ þar, aðrir kaupendur úti um Iand, snúi sér beint til
afgreiðslunnar í Reykjavík.
Upplag bó xjruuiuir alitið, kaupið sem fyrst.
Pússer og Pinneberg.
Þessi fyrárniæli höfðu lík áhnif á fólkið og svipuhögg á bý-
flugnabú. Æstu'r manmgr'úinin þyrptist saman á götuhornum og í
kaffihúsum. AIIs staðar var nætt og rifist um þetta eina.
„Djöfullimin sjáifur! — rómverska kirkjan befir yfirhö;ndina.“
Þetta var gamla deiiarn nriJli Jiesúfta' og Jansenista, sem nú var
orMi deila milli kinkjunnar og þingscins, því að Jesúítar réðu
öllu innan kirkjuninar, iemr Jansemistar í þimgimiu. Og milli þiefrriá
var toomiuingurinn eims og iamgþreyttur faðir, sem neyðist til að
flengja annan soinia simina fyrst og síðan hinin Glaður hefði ha|nm
svift fiokkana báða öllum völdumi, e,f hann hefði þoráð, en það
er grannur skuggi af þeám konungi, sem hvorki hefir þiing td
að styðja sig mé kirkju til að fyrirgefa sér.
i„Hann á bágt, kiomu.nguriin!n,“ sagði eimn kaffihúsabiesinn við
sessunaut sinm,. „Haqn. þarfniast kirkjumnar t,ii að bj-arga sálu
sinni og þingsins til að bjarga lömdum símum. Hamn þorir hvoragu
þeirra að gera nokkuð til miska, en saimt kemst hann ekki hjá
að gera upp á milli þeirra."
Hann bar vínglasið upp að vörum sér og hélt síðán áfram:
i„Þetta Jesúíta og Jamsenilsta mál er veliaindi deilupottur. Kon-
ungurinm heldur, að í dag hafj hanm látið yfir hánrn hlemm, gem
hiífi honum fyrjir. sjóðandi gufunni, ein mér segir svo hugur um,
að hann eigi eftiir að blása á finguma og hoppa upp a,f því aú
grautuTimn verði, hornum of heitiur.“
I þesisum tón var talað um alla Parí'sarborg, en á meðan ieitaðij
komungurinn sér afþneyjjngar eftir erfiði dagsinis á þann hátt, sem
hjarta hans var, kærust. Leboi þjónn hans +tjk af hoinmm bláu
axlaböndin og ömmur komiumgsieinikenni hams, og klæddi Jiann eío-
aln í bvaxta kápu. Þar mæst skutust þeir báðir út úr höJlinni unt
Jitlar dyr á vagmahurðimnii', án, þess að mokkur þekti þá eða að
minsta kosti án þiesis að mokkur I étá á því bera, að hanm: þieikti;
þá, og fóru þaðan eftir leið, siem Lebel eiimm þekti.
Það var þessi Lébei, siem jafna.i var milligöngumaður millii
k’omumgs 'Og ýmsra óþektra kvenna, og hoihum sÍMum trúði kon-
ungur tiil að hjálpa sér í kvemmamáluim sínum. Og Lebel var þög-
ull. Hamm visisi mikið mieiria um hneigðir Loðvíks og skemitarþr ein
nokkurn tíma komst upp.