Alþýðublaðið - 27.06.1959, Blaðsíða 6

Állt ætlaði af göfl-
unum að ganga
begar
gifii sig
BRIGITTE BARDOT og
Jacques Charrier eru nú
loksins gengin í heilagt
hjónaband og er þar með
jþungu fargi létt af heimin-
um. Menn hafa beðið í spenn
ingi að undanförnu og loks-
ins kom fréttin_ Blöðin
hefðu tæplega notað stærra
letur, þótt Rússar eða Banda
ríkjamenn hefðu sent gír-
affa til tunglsins. Myndir af
þessum vinsælu brúðhj ónum
streyma nú yfir heimspress-
una.
Hér eftir heitir átrúnaðar-
goðið sem sagt frú Charrier.
Áður hét hún frú Vadim, —
en hún skildi við kvik-
myndastjórann Roger Vad-
im 1957. Jacques hefur ekki
áður verið giftur svo vitað
sé, enda er hann ekki nema
23 ára gamall. Brigitte er
24 ára.
Það væri synd að segja,
Missti af drotfninpnni
er ohammgjusöm
| á svipinn litla stúlkan,
= og hefur vissulega á-
| stæðu til þess. Hún heitir
| Veronica Martineau, 11
| ára gömul, frá Massaclius
1 etts. Sorgarsagan hennar
| er á þessa elið:
Hún hafðj sjálf með
| eigin hendi skrifað Eliza-
| betu Englandsdrottningu
| og beðið hana um að fá
| að taka mynd af henni og
| Filippusi prins. Drottn-
| ingin svaraði bréfi litlu
| stúlkunnar og sagði .
| henni að koma á ákveðn-
| um degi og ákveðnum
| tíma til hallarinnar. Þá
þyrfti hun og Filippus að |
fara út og hún gæti því §
smellt af, áður en þau |
færu upp í vagninn. — =
Sú litla lét ekki á sér =
standa, kom löngu fyrir |
þann tíma sem drottníng- =
in hafðj gefið upp og I
beið tilbúin með vélina §
eftir að þau kæmu og |
stigu upp í vagninn. Og |
loksins eftir langa mæðu =
komu þau. Þau stönzuðu §
þegar þau sáu litlu stúlk |
una og brostu til hennar. |
En þá gerðist óhappið: — §
Veronica smellti af, en 1
vélarskömmin virkaði =
ekki. =
að brúðkaupið hefði farið
fram í kyrrþey, og heldur
ekki, að það hefði farið
fram með ró og spekt. Föð-
ur brúðarinnar hafði nærri
því verið fleygt út úr ráð-
húsinu í litla franska þorp-
inu Louveciennes, þar sem
öll ósköpin áttu sér stað, —
bæjarfógetinn, sem fram-
kvæmdi athöfnina, var svo
taugaóstyrkur, að hann mis
mælti sig hvað eftir annað
í rítúalinu og ætlaði aldrei
að koma því út úr sér. —
Meðan á athöfninni stóð
gerði brúðurin ýmist að
gráta eða hlægja krampa-
kenndum hlátri.
Þegar brúðhjónin mættu
til vígslunnar ásamt nán-
asta sfjölskylduliði sínu, —
þyrptist yfir þau múgur og
margmenni, — blaðaljós-
myndarar, fréttasnápar og
allt kyns lýður. Allt lenti
í einni kös og horfði til stór-
vandræða. Þá var það bæj-
arfógetinn, sem bjargaði
hinum væntanlegu brúð-
hjónum, þótt skjálfandi
væri af taugaæsingi. Hann
birtist á tröppum ráðhúss-
ins og lýsti því yfir þrum-
andi röddu, að ef mannfjöld
inn hyrfi ekki þegar í stað
á braut, — þá yrði engin
vígsla. Eftir reiðilesturinn
sljákkaði ögn í manfjöldan-
um, svo að brúðhjónin kom
ust inn í ráðhúsið — og gift
voru þau, þótt með ósköp-
um væri! Á meðan lenti allt
í logandi slagsmálum fyrir
utan, — blaðaljósmyndar-
arnir toguðu í hárið hver á
öðrum og svo framvegis og
svo framvegis.
Erfitt að
eldast í
Ameríku
FEGURSTA amma í heimi,
Marlene Dietrich, heldur
því fram, að það sé mjög
erfitt fyrir konur að verða
gamlar, þ, e. a. s. ef þær
eru búsettar í Ameríku. —
Hún segir, að Ameríka sé
áreiðanlega það land í heimi
— þar sem fólk ber mesta
virðingu fyrir öllu, sem er
ungt og nýtt. Af þessu leið-
ir að sjálfsögðu, að enginn
geti verið þekktur fyrir að
vera orðinn hundgamall. —
Allir reyna að halda sér
unglegum fram í rauðan
dauðann og gera sér ekki
Ijóst, að þeir verða að at-
hlægi fyrir vikið. Ungling-
arnir í Ameríku (svo þokka-
legir sem þeir eru nú!) eru
hálfgerðir guðir í landinu,
vegna þess, að þeir eru svo
ungir. Allt verður að vera
ungt og nýtt, frá bílum og
húsum niður í saumnáiar.
Ef hlutur er orðinn 15 ára
gamall, er hann álitinn æva
gamall og allt, sem er orðið
ævagamalt er ekki annað
við að gera, en rífa og eyði •
leggja og fá sér annað nýtt í
staðinn.
Og Marlene Dietrich er
dálítið þreytuleg í augna-
tilliti sínu, þegar hún segir,
að það sé mjög erfitt fyrir
miðaldra konu að lifa og
starfa í Ameríku.
— Ungdómurinn ber enga
virðingu fyrir okkur, segir
hún, á sama hátt og þeir
bera enga vicSingu
gömlum munum,
Hvað.sem segja má
sannleiksgildi þessara
Marlene Dietrich, þá er eitt
víst, að hún sjálf er alger
undantekning frá þeim regl
um, sem hún kvartar yfir.
Hún hefur þegar lifað þrjá
„stjörnualdra11 ef svo má
að orði • komast — og
skemmst er að minnast þess,
að verið er að gera nýja
gáfu af hinni 'vinsælu
mynd „Blái engillinn“
sem gerði Marlene
um allan heim. — Ei
er regla án undarttekningar
eins og þar stendur.
Koch 1942
MARGIR Ameríkumenn,
sem í sumar hafa, í hyggju
að ferðast til Evröpu í fyrsta
sinn, hljóta að standa í
þeirri meiningu, að þeir séu
að leggja upp í leiðangur til
frumskóga eða á eyðimörku.
í leiðbeiningarpésa’, sem
væntanlegir ferðamenn til
Evrópu fá í hendur, stend-
ur meðal annars þetta:
Erik
^ Hafið með ykkur sem
fjölbreyttast úrval af
lyfjum. Mátareitrunin
getur leynzt hvar sem
er.
Hafið yðar eigin klósett-
pappír með yður, því að
það sem yður mun veijða
boðið upp á í þeim efn-
um — mun yður ofbjóða.
* Hafið með yður stækk-
unargler. Það getur kom-
ið í góðar þarfir, ef þér
þurfið að glugga í síma-
skrá í Evrópu. Þær eru
prentaðar með nær ó-
sýnilegu letri.
Hafið með yður vasaljós.
Hvað eftir annað munið
þér þurfa að búa við ó-
mögulega lýsingu.
NAZISMINN og Hitler er
furðu óþekkt fyrirbæri í vit
und þýzkra skólabarna árið
1959. Athugun hefur leitt í
Ijós, að níu af hverjum tíu
skólanemendum í Þýzka-
landi, innan við 17 ára ald-
ur, vita yfirleitt ekkert um
Hitler og þau, sem eitíhvað
vita, telja að hann hafi unn-
ið mörg þörf verk, og sum-
ir héldu, að hann hefði fund
ið upp Volkswagenbíiana.
Meðal svaranna við spurn
ingunni um hvað þau vissu
um Hitler voru eftirfarandi;
Hitler veitti Þýzkalandi
nýtt líf. Hann veitti 7 millj-
ónum atvinnuleysingja
brauð og vinnu og lét gera
hina góðu þjóðvegi landsins.
Hitler refsaði bílamorð-
ingjum, flutti ungc
götunum og verðlai
lega verkamenn.
Fléstir töldu, ai
hefði látið taka nol
und Gyðinga af lífi
drápu 4-—6 milljc
inga).
Sagá heimsstyrj
ar síðari er óþægili
fyrir þýzka unglin
Um svipað leyti
könnun fór fram
landi, stóðu yfir i
í Varsjá yfir hinu
af böðlum Hitlers.
En það, sem er
Ijós vitneskja með
ungmenna árið
járnkaldur verule
pólsk börn árið 1S
leiter Erich Koch,
SAMTÍNIN6UR
RÚSSNESKA tónskáld
ið Sjostakovitsj hefur í
hyggju að semja tónverk,
sem helgað væri Lenin.
Hvort það verður oratori-
um, kantata, sinfónía eða
sinfónískt Ijóð hefur hann
ekki ákveðið ennþá, — en
það á að vera stórfengleg-
asta tónverk, sem hann hef-
ur samið til þessa.
☆
FRANZ
TÝNDI
GIMSTEINNINN
ANNIE PASMAN lítur á
bókina, en skilur alls ekki,
hvers vegna Frans hefur
beðið hana um að gæta vel
að ,,David Copperfield“. Nú
jæja, hann hlýtur að hafa
einhverja ástæðutil þess. —
Og fyrst hann hefur lagt
það á sig, að stinga bréfi
undir hurðina til 1
hlýtur það að ve
mikilvægt, aðhún
arinnar. Hún ákv
að hafa hana hjá
KAUPMAÐUR í Am-
eríku hefur fundið upp
snjallt ráð til þess að laða
að sér viðskiptavini. Ráðið
er þannig, að sérhver mað-
ur, sem kemur inn í búðina
fær tímaseðil, sem hann
framvísar við kassann, þeg-
ar hann hefur hlotið af-
greiðslu. Ef afgreiðslan hef
ur tekið lengri tíma en á-
kveðið er og stendur skýr-
um stöfum á skilti í verzl-
uninni, — þá fær viðskipta
vinurinn 10% afslátt!
g 27. júní 1959 — Alþýðublaðið