Alþýðublaðið - 02.07.1959, Blaðsíða 6

ÞÆR raddir gerast nú æ
háværarij að leggja beri lat
ínu niður sem námsg-rein. í
menntaskólum í Evrópu.
Sérstaklega eru það nem-
endur sjálfir,. sem berjast
fyrir þessu hagsmunamáli
sínu, en fjölmargir mætir
menntamenn hafa lagt mál-
inu lið.
í Bandaríkjunum er svip
að mál komið upp. Það er
Shakespeare, sem menn eru
orðnir þreyttir á þar.
Nefnd, sem hefur með
námsefni æðri skóla í
Bandaríkjunum að gera,
hefur lagt til, að Shakes-
peare verði að fullu strik -
aður út af námsefna-
skránni.
Ástæðurnar:
Hann er mjög óað-
gengilegur og erfiður
fyrir nútímafólk, af því að
hann skrifaði svo gamal-
dags.
Hann lifði við einræði
og skrif hans spegla
slíka stjórnarhætti og geta
því haft spillandi áhrif á
æskulýðinn.
Það þarf náttúrlega eklti
að spyrja að því, að nem-
endur hafa himin höndum
tekið yfir þessari tillögu
og hafa sent fjöldann allan
af áskorunarskjölum um
að hún verði að lögum.
☆
2000 manns horfðu á
' sirkussýningu í London
nýlega, — þar sem illa tókst
til og lá við stórslysi. Töfra-
maðurinn — ung og föngu-
leg stúlka — sýndi listir
sínar og meðal annars átti
hún að dáleiða tvo risa-
stóra krókódíla. í þetta
skipti gat hún ekki dáleitt
nema "annan þeirra. Hinn
réðist á hana og ætlaði að
gleypa hana, en henni var
bjargað á síðustu stundu.
m
22. JÚNÍ síðastliðinn
komu náttúrufræðingar
saman á ráðstefnu í Lond-
on til þess að ræða um
friðun bláhvalsins. Bláhval
urinn er stærsta núlifandi
spendýrið, -— 30 metrar á
lengd.
Það hefur borið nokkr-
um sinnum við, að blá-
hvalir á leið sinni norður
eða suður eftir til þess að
fæða unga sína hafi villzt
á skipaleiðir, þar sem ekki
er rúm fyrir hreyfingar
þeirra, — svo að þeir hafa
strandað. Og í hvert skipti,
sem bláhvalur strandar,
undrast menn þessi risa-
vöxnu dýr og gerð þeirra
alla.
Nýlega hafa vísindamenn
rannsakað hjartaslög blá-
hvalsins. Það hefur lengi
verið vitað, að því stærri
sem dýr eru, þess hægar
slær hjarta þeirra. Hjarta í
kólibrífugli slær 1000 sinn-
um á mínútu, mannshjarta
slær 68—72 sinnum á mín-
útu, 'en hvernig skyldi
þessu vera varið hjá hvöl-
unum? Það kjy.i í Ijós, að
hjarta í hval slær aðeins
20 sinnum á mínútu.
Noregur, Sovétríkin, Eng
land, Holland og Japan
hafa hingað til verið sam-
mála um, að bláhvalurinn
skuli ekki deyja út, —- og
næstu dagar munu því
sýna, hvort manntVkjurnar
geta í rauninní verið sam-
mála, þegar hin miklu und-
ur náttúrunnar eru annars
vegar.
Það er sitthvað, sem er
undarlegt við bláhvalinn,
annað en hjartaslögin, sem
áður er.minnzt á. T. d. virð
ist hann hafa eins konar
bergmálsdýptarmæli, sem
gerir það að verkum, að
hann getur gefið félögum
sínum merki úr mikilli
fjarlægð í vatninu. Maður-
inn getur greint hljóð með
40 000 sveiflum á sekúndu,
en það lítur út fyrir að blá-
hvalurinn geti gefið frá sér
hljóð með þrefalt fleiri
sveiflufjölda. Sömuleiðis
virðist hann hafa eitthvert
skilningarvit í heilanum,
sem greinir þessi hljóð, sem
fara í gegnum vatnið.
Ungfrú Evrópa 1959
Þannig er það óteljandi,
sem eftir er að rannsaka í
sambandi við bláhvalinn og
enn er hulin ráðgáta. Von-
andi verður samkomulag á
fundinum í London, svo að
bláhvalurinn deyi ekki út,
áður en vísindamenn hafa
rannsakað hann til fulls.
GUÐI SÉ LOF
■LT
-£• NÚMER 55
ITALSKA pressan virð-
ist vera heldur en ekki ár-
vökul, ekki sízt þegar
kóngafólk á í hlut. Nýlega
fræddu ítölsku blöðin les-
endur sína á því, að prins-
inn af Hessen væri 55. mað
urinn, sem bendlaður væri
við Margréti Englandsprins
FRANZ
essu!
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiii
TÝNDI
Níu úfgáfur af
GIMSTEINNINN
MONU LISU
ENGINN vafi leikur á
því, að Mona Lísa er
með frægustu myndum
heims. Þau eru orðin
nokkur árin síðan hún
var máluð, en ennþá
velta menn vöngum og
leggja höfuðið í bleyti
til þess að komast til
botns í hinu dularfulla
brosi Monu Lisu.
Frakkinn Jean Margat
hefur alla tíð haft mik-
inn áhuga á Monu Lisu
og undanfarin tíu ár hef-
ur hann unnið að því að
safna saman öllu, sem
myndina .varðar: í list-
um, auglýsingum, bók-
menntum og fleiru.
M'eðfylgjandi sex smá-
rnyndir eru meðal þess,
sem Margat hefur safn-
að. Þær eru af leikkon-
um, sem árið 1913 sátu
fyrir sem Monur Lisur,
þegar málverkinu. var
stolið. Allar reyna þær
að sjáfsögðu að setja upp
þetta dularfulla bros, og
hvort þeim hefur tekizt
það skuiu lesendur sjálf-
ir dæma um.
Stóra myndin er búin
til af hinum makalausa
Salvador Dali Hann hef
ur krotað ofan í ljós-
mynd og sett meðal ann-
ars skeggið af sjálfum
sér á hina fögru Mo'nu
Lísu.
Dýrf að
i
mrn
'illlllllllllliilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
í DÖNSKU b
við nýlega, að dc
Kanada hefðu o
þrota, af því að
inkonunnar haf<
lieimsókn og fui
því að deyja.
Það er dýrt
fæðast og deyja
Nú er svo komiS
hower hefur séð
an til þess að se:
stéttinni eindreg
um, að taka rétt
veitta læknishja
Þessi áskorun
krafa almennii
kvæmt skýrslu,
hower var send
læknish j álp t\
verði síðan 1948
heimsækir sjúk
hann minnst 10
ir það. Fæðingi
í Bandaríkjunu
dollarar.
EKKERT lát er á kjöri fegurðardrottninga í heiminum.
Nýlega var Ungfrú Evrópa kjörin í Meaux í Frakklandi.
Titilinn hlaut 17 ára gömul frönsk stúlka, Sophie d’Es-
trades. Myndin er tekin, þegar úrslitin voru tilkynnt og
ungfrúin stóð frammi fyrir áhorfendum, sem auðvitað
ætluðu að eta hana með augunum.

Með rafi
hjartaít
MAÐUR nokkur, sem býr
í húsi við rússnesk-pólsku
landamærin, þar sem landa
mærin lágu þvert í gegn-
um hiísið hans, hefur loks-
ins fengið endanlegan úr-
skurð um það hvorum meg-
in hann eigi að teljast eiga
heima. Hann á að eiga
heima í Póllandi. ,,Guði sé
lof!“ hrópaði hann upp yfir
sig. ,,Ég hefði hvort eð er
aldrei lifað rússneska vet-
urinn af.“
HERMAN Ni
er 67 ára gamal
skemmstu útsk
sjúkrahúsi í I
Læknar telja, a
að vera við gó
náinni framtíð, ’
hann fer eftir s
um og ber ætíð
litla öskju meS
apparötum. Líf
ur allt á þessari
Nisonoff þjáif
legum hjartasjú
' lýsir sér þannig
stöðvast með ák
WALRAVEN leynilög-
reglumaður ætlar að rétta
Frans höndina: „Þér hafið
hjálpað mér mjög mikið,“
segir hann, ,,og ég býst við,
að nú sé yður farið að langa
til þess að njóta sumarfrís-
ms. KJannski við sjáumst
einhvern tíma í Amster-
dam.“ — „Já, en herra
■Walraven,“ sta:
,,ég hef alls e
mér að draga
strax. Mér finr
dálitla ábyrgð
Pasman. Ég v
rónni fyrr en é|
orðið hefur af
„Þér viljið sem
g 2. júlí 1959 — Alþýðublaðið