Alþýðublaðið - 04.07.1959, Blaðsíða 11

o *»! •* ip^
verður að hjálpa mér, Ted!
Þú verður að fara með mig
til læknis! Ted, þú getur ekki
myrt mig!“
,,Hún hefur á réttu að
standa Ted“, kallaði Don ör-
vinglaður. „Þið getið komið
ykkur saman um allt hitt
seinna, en nú verðum við að
bjarga henni! Lyn, gerðu hon
um það ljóst! Biddu hann um
það, Lvn!“
„Ted,“ sagði Lyn, en meira
gat hún ekki sagt. Hann horfði
fast á hana með bláum aug-
unum. Það var eins og hann
manaði hana til að segja —
segja hvað? En hún sagði ekk
ert, hún skildi hann, hún gat
ekki dæmt hann fyrir það, sem
hann gerði. Nú lék hann sínu
trompspili út. Nú fékk hann
hefnd sína og hún vissi að
hann hafði lengi beðið þessa
augnabliks.
„Þér verðið að flytja hana
til læknis,“ endurtók Don.
„Ef eitthvað kemur fyrir hana
er það morð!“
„Sis veit allt um morð,“
sagði Ted.
Sis hljóp aftur að honum.
„Hvernig dirfist þú! Ég — ég
hef aldrei myrt neinn. Hvern-
ig dirfist þú að segja slíkt!“
„Ekki svo?“ Ted tók um
úlnliði hennar. „Ég skal koma
þér til læknis og bjarga lífi
þínu, ef þú segir mér h’vaða
eiturlyf þú settir í vínið mitt
um morguninn, sem við mað-
ur þinn lögðum af stað.“
„Eiturlyf?“ Rödd hennar
skalf og hún var náföl í and-
liti. „Ég — ég hef aldrei' gef-
ið þér eiturlyf!“
„Hvað gafstu mér þá? Það
er bezt að segja það strax, ef
þú villt lifa áfram —“
„Það var ekki eitur. Það
var ■—. alveg hættulaust, Ted,
það sver ég!“ Hún snögti hátt
af hræðslu.
„Hvað var hættulaust? Það
er bezt fyrir þig að segja það
strax,“ sagði hann reiðilega.
Þá veinaði hún. „Slepptu
mér, Ted! Mér líður illa! Ég
— ég vil ekki deyja! Þú mátt
ekki láta mig deyja! Ég finn,
að eitrið er að breiðast út í
líkama mínum!“
„Hvað gafstu mér?“ Ted
hreytti orðunum út úr sér.
„Bara — bara svefnmeðal.
Það var allt og sumt, Ted.
Það var alveg hættulaust. Ég
hafði oft tekið það sjálf, ég
bara —“ Allt í einu þagnaði
hún og starði á hann í orðvana
hræðslu, óttaslegin yfir því,
sem hann hafði komið henni
til að segja.
„Bara það, að þú gafst mér
risaskammt, ekki satt? Nóg
til þess, að ég. sofnaði strax.
Játaðu það og svo kem ég þér
til læknis!“
Já, já, þannig var það! En
— en ég sver, að það var ó-
skaðlegt,“ stamaði hún.
„Guð minn góður!“ stundi
Don skelfingu lostinn. Hann
hörfaði frá eins og hann vildi
ekki vera nálægt 'Sis. En Sis
sá það ekki, hún var önnum
kafin við að bjarga sjálfri sér.
„Nú hef ég sagt þér það!“
öskraði hún. „Farðu með mig
til læknis! Gerðu eitthvað!
Annars dey ég! Ég finn, að ég
er að deyja!“
„Ef þú deyrð verður það úr
taugaæsingu,“ sagði Ted kulda
lega. „Slangan, sem beit þig,
er áh'ka hættulegur og kett-
lingur. Börn þeirra innfæddu
hér á eynni hafa þær sem hús-
dýr,“
4.
Lyn sat á bekk í garðinum
fyrir utan hótelið í Suva.
í gær — var virkilega að-
eins einn dagur síðan þessi
hryllilegi atburður átti sér
stað? Hvílík martröð hafði
ferðin til Suva verið! Þau
höfðu farið beint til Suva og
fengið herbergi á stærsta hót-
elinu þar, Lyn hafði farið
beint á sitt herbergi og hún
hafði sofið alla nóttina og
fram á dag.
Lyn sá mann koma út á sval
irnar og í áttina til hennar.
Það var svo furðulegt, að fyr-
ir nokkrum dögum síðan hafði
hún fengið hjartslátt við að
sjá hann, hún hafði hlustað á
hvert orð hans, fylgst með
hverri hreyfingu hans. Hvern
ig hana hafði hungrað eftir
brosi, augnatilliti — ég er
allt í einu orðin fullvaxta.
Tíminn hafði þar ekkert um
að segja, það sem skeð hafði
umhverfis og innra með henni
hafði vakið hana. En hún var
svo einmana, eins og hún
hefði ekki lengur neitt tak-
mark í lífinu.
Þegar Don kom nær sá hún
að hann var líka eldri, eldri
°g þreyttari. Hann brosti til
hennar, en innri töfrarnir,
sem voru svo mikill hluti af
persónuleika hans voru horfn-
ir. Ég vona, að þeir komi aft-
ur áður en hann fer að kvik-
mynda, hugsaði hún utan við
sig. Það var eins og maðurinn
frammi fyrir henni kæmi
henni ekki það minnsta við.
„Halló, Lyn!“ sagði hann og
settist við hlið hennar. „Ég
er búinn að fá far fyrir tvo
með flugvélinni efiir kaffi í
dag.“
„Er það? Tvo, Don?“
„Já, við vorum heppin. Eft-
ir það sem skeði í gær — ég
ypööo'\
fwxv'n
paaooK
Wxx/K

„Þér er þá Ijóst, að þetta ganíía
borð fer ekki inn í mitt herbergi?“
vil gjarnan komast til Sidney
sem fyrst.“
„En Sis?“ sagði hún hik-
andi.
„Já, Sis —“ Munnur hans
herptist saman. „Hún — hún
fer aftur til Ameríku. Ég er
nýbúinn að tala við hana. Það
er ekkert erfitt að fá far með
flugvél þangað. Það er bezt
að hún snúi við, hún viður-
kennir það sjálf. Ég —“ hann
dró djúpt andann, „ég vor-
kenni henni!“
„Svo hélt hann áfram. „í
gær og í nótt fannst mér að
ég gæti aldrei séð hana fram-
ar. En — í morgun útskýrði
hún ýmislegt fyrir mér. Mað-
urinn hennar var ruddi. Það
sagði hún og stóð snöggt á
fætur.
5.
í forsalnum rákust þau á
Frank Olsen og Don bauð hon
um með þeim inn.
„Við leituðum að yður í
morgun,“ sagði Don. „Þér
hljótið að hafa farið snemma."
„Já,“ Frank kinkaði kolli
stuttlega. „Ég hafði um mik-
ilsvert mál að hugsa.“
Don hikaði. „Munið þér eft-
ir hnetuklasanum, sem þér
fenguð hjá frú Iiaverly? Sem
hún klippti af hattinum hans
Raouls? Hafið þér hann enn?“
Frank svaraði ekki. Það var
eins og hann væri að hugsa
Maysie Greeg:
OHög
ofar skýjum
er ekki hægt að ásaka hana
fyrir að hata hann. Og auk
þess vissi hún ekki fyrir víst,
að flugvélin myndi farast.“
En hún vissi, að hann var
lélegur flugmaður og sérstak-
lega, þegar hann hafði drukk-
ið, hugsaði Lyn, en hún sagði
það ekki hátt.
„En hún viðurkenndi að
hafa gefið Ted svefnlyf,11 sagði
hún eftir smá þögn.
„Já, en eftir því sem hún
sagði var það ekki skaðlegt.
Honum hefði ekki orðið meint
af því.“
24. dagur
„Nei, ekki ef hann lifði það
af,“ sagði Lyn hörkulega.
„Ó, ég veit það. Ég er ekki
að verja hana.“ Dan talaði
hratt og óskírt. „Það sem hún
sagði var — ófyrirgefanlegt.
Hún viðurkennir það sjálf.
Hún segist hafa ásakað sig
fyrir það síðan það skeði. En
taugaóstyrkar konur geta tek-
ið upp á hverju sem er.“
„Ög konur sem Sis Haverly
eru sleipar, hugsaði Lyn bit-
urt. „Hvað ætlar hún að gera
við féð, sem hún lagði fram
fyrir ástralska kvikmyndafé-
lagið?“ spurði Lyn.
„Það var allt í lag með það.“
Don létti við nýtt umræðu-
efni. „Hún kom vel fram þar.“
Lyn sagði ekki meira. Sis
hafði jafnvel hugrekki til að
halda áfram eftir það sem
skeði í gær. Hún átti pening-
ana og gat notað þá sem af-
sökun fyrir áframhaldandi
sambandi við hann. Og svo?
Lyn fann snögglega að henni
var alveg sama hvað skeði svo.
„Það gleður mig að við höld
um áfram, Lyn,“ sagði Don.
„Við verðum saman í Sidney.
Við skemmtum okkur áreið-
anlega vel saman. Við gleym-
um þessu og eigum bara hvort
annað.“ Hann tók hendi henn-
ar og þrýsti hana.
Lyn leit á hann. Hann var
jafn indæll, jafn fallegur og
frægur sem fyrr. En hvers
vegna hafði hún aldrei tekið
eftir því fyrr, hve hann var
festulaus til munnsins?
„Við skulum koma inn á
barinn og fá okkur glas, Don“,
málið.
„Bæði já og nei“, sagði
hann loks. „Sem stendur er
lögreglan hér á staðnum með
hann“.
„Hvað?“ Don reis undrandi
á fætur. „Lögreglan? En er
það þá satt, sem Sis sagði? Var
eiturlyf í hnetunum?“
„Uppgötvaði hún það líka?“
sagði Frank rólega. „Mér datt
í hug að hún vissi eitthvað.
Ég held að hinir hafi vitað
það líka. Þess vegna reyndu
þeir að myrða hana“.
„Eigið þér við daginn, sem
hún var því sem næst drukkn-
uð?“
„Já. Ég er nærri því viss
um að það var herra Clem
Smith, sem það gerði. Ég held
að hann hafi gert ýmislegt
gruggugt í Bandaríkjunum.
En þetta með hattana var
virkilega sniðugt. Hver leitar
að eiturlyfjum í hattaskrauti?
Ég verð að játa að þeir léku
á mig og það hefði ekki kom-
ist upp ef frú Haverly hefði
ekki komið til skjalanna. Mig
fór að gruLa ýmislegt, þegar
þeir létu svona út af hattin-
um“.
„En hvernig vitið þér þetta
allt?“ spurði Don forvitinn.
Frank brosti letilega. „Ég
get vel sagt ykkur það núna.
Ég er í F.B.I. Ég hef lengi
fylgzt með Sanderson og
Smith. Þeir hafa oft verið
grunaðir um eiturlyfjasmygl,
en það hefur ekki verið hægt
að sanna það. Þegar þeir slóg-
ust í för með Raoul ákvað ég
að elta þá“.
Lyn sat og horfði á hann.
Hún varð ekkert undrandi.
Hana hafði oft grunað að hann
væri að leika leti sína og á-
hugaleysi. Og hún mundi vel
hvað skeði á dansgólfinu í
Honolulu.
„En hvar eru þau núna?“
spurði Don.
„Það get ég líka sagt ykk-
ur. Þeir voru allir handteknir
í morgun, þegar þeir reyndu
að komast burt með mótorbát.
Ég fer með þá til Bandaríkj-
anna“.
„Og Sally?“ Lyn var hrædd
við að spyrja að þessu. „Hvað
kom fyrir Sally?“ Þegar hann
svaraði ekki, hélt hún áfram:
„Ég er viss um að Sally var
ekki ein af þeim. Þeir neyddu
hana áreiðanlega til að hjálpa
þeim. Þeir hafa einhvern veg-
inn ráðið yfir henni, ég er
viss um að hún hataði þá. Hún
reyndi að aðvara mig — og
frú Haverly líka, þó hún væri
sjálf óskaplega hrædd. Ó, ég
vona —“
„Já, Sally. Það er dálítið
erfitt með hana“. Frank Ol-
sen greip brosandi fram í fyr-
ir henni. „Ég get ekki vitnað
gegn henni. Við fengum sér-
stakt leyfi til að gifta okkur
,í morgun.“
flugvéiarnars
Loftleiðir:
Edda er væntarileg frá Staf
angri og ösló kl. 21 í dag.
Hún heldur áleiðis til N. Y.
kl. 22,30. — Saga er væntan-
leg frá N. Y. kl. 8,15 í fyrra-
málið. Hún heldur áleiðis til
Gautaborgar, Kaupmanna-
hafnar og Hamborgar kl. 9,
45. — Leiguflugvél Loftleiða
er væntanleg frá N. Y. kl. 10,
15 í fyrramálið. Hún heldur
áleiðis til Osló og Stafangurs
kl. 11,45.
SkSpgna
H.f. Eimskipafélag íslands:
Dettifoss fer frá Kaup-
mannahöfn í dag til Malmö
og Leningrad. Fjallfoss fór
frá Vestmannaeyjum í gær
til Dublin, Hull og Hamborg-
ar. Goðafoss fór frá Hull í
gær til Rvíkur. Gullfoss fer
frá Rvík á hádegi í dag til
Leith og Khafnar. Lagarfoss
fór frá Rvík 30.6. til N. Y,
Reykjafoss fór frá Rvík 30.6.
til Antwerpen, Rotterdarn,
Haugesund, Flekkefjord og
Bergen og þaðan til íslands.
Selfoss fór frá Hamborg 2.7.
til Riga. Tröllafoss fór frá N.
Y. 24.6. til Rvíkur. Tungufoss
fór frá Eskifirði 2.7. til Vopna
fjarðar, Raufarhafnar, Siglu-
f jarðar, Aðalvíkur og Rvíkur.
Drangajökull fer frá Rnstock
í dag til Hamborgar og Rvík-
ur.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell fer í dag frá
Reykjavík áleiðis til Rotter-
dam. Arnarfell er á Skaga-
strönd. Fer þaðan til Vest-
f jarða og Faxaflóahafna. Jök-
ulfell er væntanl. til Rvíkur'
á morgun. Dísarfell fór 2. þ.
m. frá Vestmannaeyjum áleið
is til Hamborgar, Rostock og
Áhus. Litlafell er í olíuflutn-
ingum 1 Faxaflóa. Helgafell
fer í dag frá Reyðarfirði á-
leiðis til Umba. Hamrafell er
væntanlegt til Arúba í dag.
Neskirkja: Messað kl. 11. •—
Séra Ingólfur Þorvaldsson
prédikar. Séra Jón Thor-
arensen.
I
Laugarneskirkja.
Messa kl. 11 f.h. Séra Garð-
ar Svavarsson.
ílallgrímskirkja.
Messa kl. 11 f.h. Séra Ja-
kob Jónsson. Ræðuefni:
Stjórnarskrá guðsríkisins.
Háteigsprestakall.
Messa í hátíðasal Sjómanna
skólans kl. 11 f.h. Séra Jón
Thorarensen.
Dómkirkjan.
Messa kl. 11 f.h. Séra Ósk-
ar J. Þorláksson.
Elliheimiliö.
Guðsþjónusta kl. 10 f.h.
Séra Sigurbjörn Á. Gíslason.
Bústaðaprestakall: Messað í
Háagerðisskóla kl. 2. Séra
Gunnar Árnason.
Alþýðublaðið — 4. júlí 1959 \\