Alþýðublaðið - 12.07.1959, Blaðsíða 4

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjórar: Benedikt Gröndal, Gísli J. Ast-
þórsson og Helgi Sæmundsson (áb.). Fulltrúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjáim-
arsson. Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. Ritstjórnarsímar: 14901 og
14902. Auglýsingasími: 14906. Afgreiðslusími: 14900. — Aðsetur: Alþýðu-
húsið. Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgata 8—10.
Endurtekin mistök
ÞJÓÐVILJINN heldur áfram að endurtaka
mistök sín í landhelgismálinu. í fyrradag skýrði
hann frá því, að samband frjálsra verkalýðsfélaga
hafi tekið málstað Breta í deilunni. Slíkt væri
mjög illa farið, éf satt reyndist. En afstaða Þjóð-
viljans einkennist sem betur fer af fljótfærni og
hvatvísi. Fré'ttin er samkvæmt frásögn blaðsins
sjálfs á þá leið, að stjórn sambands frjálsra
verkalýðsfélaga hafi lagt til „við samtök í báð-
um löndum, sem að sambandinu standa, að þau
fari þess á leit við ríkisstjórnir sínar, að þær
semji um réttmæta bráðabirgðalausn, þar sem
gætt sé fiskveiðihagsmuna beggja.“ íslenzki aðil-
inn er Alþýðusamband íslands. En svo lætur
Þjóðviljinn þess getið í hneykslunarskyni, að
framkvæmdastjóm lalþjóðasambandsins sé skip-
uð hægrisinnuðum sósíaldemókrötum, og bætir
síðan við: „Fulltrúi Norðurlanda er Ejler Jen-
sen frá Danmörku.“
Samþykktin, sem til er vitnað, ber með sér,
að fordæming Þjóðviljans er tilefnislaus. Sann-
leikurinn er líka sá, að verkalýðshreyfing ná-
grannalandanna hefur stutt okkur íslendinga
drengilega í landhelgismálinu. Og þess mætti
Þjóðviljinn minnast, ef hann vill muna íslenzka
málstaðinn vegna ærustu, að fulltrúar Norður-
landanna hafa hvað eftir annað komið til liðs
við okkur á alþjóðavettvangi í umræðum um
landhelgismálið. Þjóðviljinn hefur sjaldan hor-
ið gæfu til að viðurkenna þann drengskap
„hægrisinnaðra sósíaldemókrata.“ En hann virð-
ist halda, að Islandi sé unnið gagn með því að
reyna að gera afstöðu Ejlers Jensens, formanns
danska Alþýðusambandsins, tortryggilega.
Umræður um landhelgismálið hér heima
fyrir eru ærinn vandi. Samt er mun erfiðara að
láta umræður þess erlendis til sín taka, svo að
vel fari. Þjóðviljanum er hvort ’tveggja ofraun.
En afstaða hans út á við er sýnu hættulegri, ef
mark væri á henni tekið. Þess vegna er viðun-
anlegra, að kommúnistablaðið haldi því fram, að
kosning í Suður-Múlasýslu ráði úrslitum um sigur
eða ósigur íslendinga í landhelgismálinu, en að
Þjóðviijinn spilli íslenzka málstaðnum erlendis
með fréttaburði eins og þeim, sem henti hann í
fyrradag. Þau vinnubrögð verða engum að gagni
— nema ef vera kynni Brétum. Og íslendingum
á að vera nóg að þurfa að blygðast sín fyrir Þjóð-
viljann heima fyrir.
Danillúbbur Æskufólks
í er í Skátaheimilinu í dag kl. 4—7 e. h.
Haukur Morthens og hljómsveit
i Arna Elfars skemmta.
f Danskeppni.
Aðgöngumiðar á kr. 10,00 fást við innganginn.
| Æskulýðsráð Reykjavíkur.
4 12. júlí 1959 — Alþýðublaðið
SKÝRSLA um fund
fiskifræðinga hald-
inn í Þórshöfn í Fær-
eyjum 29. júní—1.
júlí 1959.
Norrænir og sovézkir fiski
fræðingar mættust til fund-
ar í Þórshöfn í Færeyjum
dagana 29. júní—1. júlí þ. á.
að loknum rannsóknum á
öllu hafsvæðinu frá Bjarn-
areyju suður til Færeyja og
vestur til ísrandarinnar
norðan íslands og hafsvæð-
isins vestan íslands. Áður
hefur verið skýrt frá svæða-
skiptingu milli þjóða.
Af íslands hálfu tóku þátt
í þessum fundi Dr. Hermann
Einarsson og Ingvar Hall-
grímsson, magister. Helztu
þátttakendur hinna þjóð-
anna voru: frá Danmörku
forstjóri dönsku hafrann-
sóknanna, dr. Erik Bertel-
sen, magister Frede Her-
mann, leiðangursstjóri á
,,Dönu“, og magister Vagn
Jensen frá Færeyjum; Já-
kup Joensen, magister frá
Noregi: Finn Devold, leið-
angursstjóri á „Johan
Hjort“, magister Grim
Berge og Myland, sjófræð-
ingur; frá S'ovétríkjunum:
Dr. Judanov, leiðangursstj.
á „Professor Mesasjev", Dr.
A. Alexjev og dr. E. Pavsh-
ties.
Á fundum þriggja nefnda,
sem settar voru í upphafi
og fslands. Langmestur hluti
síldarstofnsins fannst á
mörkum Austur-íslands-
mótsins voru hinar víðtækju
athuganir rannsóknaskip-
anna samræmdar og kort
gerð um hitadreifingu á öllu
hafsvæðinu, síldardreifingu
og átumagn. Var ýtarlega
rætt um frekari samræm-
ingu á athugunum rannsókn
arskipanna og mikilsverðar
ályktanir gerðar í því efni.
Um magn og dreifingu
síldar í júnímánuði 1959, er
þess helzt að geta, að rann-
sóknaskipin fundu yfirleitt
minna síldarmagn heldur en
árin 1954—58, sérstaklega í
nyrðri hluta Norðurhafsins
milli Norður-Noregs og Jan
Mayen og milli Jan Mayen
straumsins, sérlega á suður-
og vesturmörkum hans.
Yfirleitt má segja, að haf-
straumar hafi verið sterkari
í ár en nokkurt annað ár síð-
an 1954. Hlýir straumar við
vestur- og norðurströnd ís-
lands og við vesturströnd
Noregs voru allmiklu hlýrri
en venjulegt er. Hins^ vegar
var sjórinn í Austur-íslands
straumnum talsvert kaldari
en venja er til. Sem dæmi
má geta þess, að hitinn í
efstu 50 metrunum var um
1 gráðu lægri en venjulega
á svæðinu milli Langaness
og Jan Mayen. Eins var
meiri ís austan við Jan May-
en en sézt hefur síðan 1954.
Um átumagnið er það
helzt til frásagnar, að við
ísland var yfirleitt lítið átu-
magn, sérstaklega í hafinu
fyrir suðvestan land, en
helzta átusvæðið við ísland
var djúpt út af norðaustur-
ströndinni. Á hafsvæðinu
milli Færeyja og íslands var
einnig frekar lítið um átu.
Við Noregsstrendur fannst
töluverð áta og sömuleiðis
sunnan Jan Mayen. Við ís-
land var hámark plöntu-
gróðursins út af Kögri og á
Strandagruni. Sömuleiðis
fannst mikið plöntumagn á
jöðrum Austur-íslands-
straumsins.
Ákveðið var, að fundi Al-
þjóða Hafrannsóknarráðsins
næsta haust, verði áfram-
haldandi samstarf rætt og
þá verði ákvarðanir teknar
um svæðaskiptingu og fund-
arstað, ef unnt reynist að
tryggja nægilegan skipökost
til þeirra rannsókna, sem
fundurinn áleit nauðsyn-
legar.
Margar skólastjóra-
og kennarastöður
lausar.
MARGAR skólastjóra- og
kennarastöður eru lausar að því
er Lögbirtingablað segir: Eru
þar auglýstar til umsóknar
tvær til þrjár kennarastöður
við gagnfræðaskólann á Akur-
eyri, tvær kennarastöður við
Húsmæðraskólann á Bí.önduósi,
og ein við Húsmæðraskólann
að Laugum, skólastjórastöður
við barnaskólann að Höfnum í
Gullbringusýslu, að Ásbirgi,
A-Hún, að Sólgörðum í Skaga-
firði, barnaskólann í Skutuls-
firði, Lundi í Axarfjarðarskóla
hverfi, og kennarastöður við
barnaskólann í Keflavík, barna
skólana í Hafnarfirði, Seyðis-
firðí, Bíldudal, Vatnsleysu-
strönd, Höfðakaupstað, Raufar-
höfn, Hvolsvelli og víðar, en
þetta er orðið nokkuð fyrir
kennaraefni að velta fyrir sér.
Umsóknarfrestur er annað
hvort til 24. júlí eða 1. ágúst.
H a n n es
á h o r n i n u
'k Er íslenzk knaít-
frumstæð?
'k Ummæli Gríms Gunn-
arssonar íþróttarit-
stjóra Akíuell.
-k Hvað gengur að frjáls
um íþrótíum.
'k Keítir skotnir um
nætur.
ÞULURINN af Laugardalsvell
inum, sem sagði frá landsleik
okkar við Norðmenn, lét þau
orð falía í garð Dana, að þeir
yrðu að endurskoða ummæli sín
um íslenzka knattspyrnu. Þeri
hefðu sagt, eftir heimkomuna,
frá því að keppa hér, að knatt-
spyrna okkar væri ffumstæð.
Nú hefðum við afsananð það á
myndarlegan hátt með því að
sigra Norðmenn. — Ég skal ekki
dæma um réttmæti þessara um-
mæla. Ég sá hvorugan landsleik-
ínn og get þvt ekki dæmí um
hæfni okkar manna, en ég lilust
aðj á frásögn þularins og ég gat
ekki annað heyrt en að okkar
menn sæktu fast fram og stæðu
hvað það snertir framar en Norð
menn, en að baki Dönum.
ÉN ÞETTA er engin sönnun
fyiir því, að knattpysnu okkar
beri ekki frúmstæðan svip, og
þ-’ítt fyrir sigurinn yfir Norð-
n-.önnum hugsa ég að svo sé, —
enda er það ekki óeðiitegt. En
tileinið til pess að ég geri þetta
að umtalseír i, eru umrnæii eins
af fremstu íþróttaritstjórum
Dana við mig eftir landsleikirm,
Þessi íþróttaritstjóri er Grím-
ur Gunnarsson við Aktuelt. —
Hann sagði: Þetta er í fjórða eða
fimmta sinn, sem ég sé íslenzka
knattspyrnu. Knattspyrna. ykk-
ar nú er gjörólík því, sem ég hef
áður kynnst. Það er bersýnilegt
að íslenzku piltarnir kuhna orð-
ið knattspyrnu miklu batur en
áður. Það kæmi mér eltki á ó-
vart þó að þeir, í fyrsta lagi
vinni Norðmenn, og auk þess,
geti innan tíðar, ef þeitn íer
s’tona mikið fram á næstu árúm,
orðið fleiir þjóðum skeinhættir".
GRÍMUR GUNNARSSON er
einn snjallasti íþróttaritstjóri í
Danmörku. Ekki talar hann um
frumstæða íslenzka knattspyrnu.
— Hann meira að segja lét þá
skoðun í Ijós, að innan tíðar
myndu íslenzkir knattspyrnu-
menn getað staðið knattspyrnu-
mönnum miklu fjölmennari
þjóða á sporði ef þeir þjálfuðust
með sama hraða og þeir hefðu
gert undanfarin tvö ár. Hann
bætti því líka við, að hann
myndi ekki vilja veðja á sigur
Dana í sumar þegar íslendingar
og Danir eiga að heyja annan
landsleik sinn í Kaupmanna-
höfn.
EN FYRST ég er farinn að
sletta mér fram í umræður uin
knattspyrnu, langar mig til að
bæta nokkrum orðum við um
frjálsar íþróttir. Það var gaman
að hlusta á frásagnir af afrekum
ungra íslendinga fyrir nokkrum
úrum í þessum íþróttum, en það
er eins ömurlegt að hlusta á frá-
sagnirnar nú. Ég tók, til dæmis,
eftir því, að við vígslu Laugar-
dalsvallarins varð útkoman
skelfilega ömurleg í liundroð
metra hlaupi. Þar var enginn
undir ellefu sekúndum.
FYRIR NOKKRUM árum átt-
um við þó nokkra pilta, sem
hlupu þessa vegalengd fyrir neð-
an ellefu sekúndur, jafnvel nið-
ur í tíu og fjórar, ef ég man rétt.
Hið sama má segja um margar
aðrar íþróttagreinar. Hvernig
stendur á þessu? Ganga íþrótta-
afrek í bylgjum? Æfa okkar pilt
ar nú miklu minna en piltar
okkar gerðu fyrir nokkrum ár-
um? Er vegur frjálsra íþrótta að
minnka svona hrapalega? — Ég
spyr vegna þess að ég harma
þessa útkomu —- og ég skil hana
ekki.
KONA segir í bréfi til mín,
að lögreglumaður hafi verið ráð
inn til að skjóta flækingsketti
um nætur, en hann láti sér ekki
nægja að skjóta þá, heldur skjóti
hann alla ketti, sem hann komi
auga á og geti laðað að sér, en
það sé vitanlega auðveldast þeg-
ar heimiliskettir eigi í hlut. —
„Heimilisköttum fækkar í-
skyggilega hér í nágrennínu
við mig“, segir konan, ,,en ég sé
ekki betur en að flækingskett-
irnir séu enn jafn fjölkettnir og
þeir hafa verið".
Hannes á horninu.