Alþýðublaðið - 24.07.1959, Side 5

HUGKVÆMUR mað-
ur, sem vill láta börnin
sín skoða sig um í heim-
inum meðan þau eru ung,
hefur innréttað Volks-
wagen séndibifreiðina
sína með kojum, svo að
fjölskylcluna þarf aldrei
að skorta húsnæði á ferð-
um sínum um Evrópu —
þvera og endilanga.
Hér á myndinni sjáum
við, hvernig þessu er kom
ið fyrir.

Engin þurrð á silungi í Mý-
vafni; ágæf spreffa þar f sveif
Frétt tij Alþýðublaðsins.
MÝVATNSSVEIT í gær.
VEIÐI er sér^tablega góð í
'VHUHMMUMMUMMV
í FYRRAKVÖLD fóru með
flugvél Loftleiða áleiðis til
Los Angeles tveir bræður af
íslenzkum ættum, sem hér
hafa dvalizt að undanförnu,
séra 'Guðmundur Bjarnason,
prestur í Las Vegas í Nevada
og Jóel Bjarnason, búsettur í
Los Angeles.
Alþýðublaðið átti tal við þá
bræður áður en þeir fóru og
létu þeir vel af komunni hing
að og gestrisni fólksins. Sögð-
ust þeir hafa talað við miklu
fleira skyldfólk sitt á íslandi
en þá hefði nokkurn tíma ór-
að fyrir að þeir ættu. Og allir
hefðu keppzt um að bera þá á
höndum sér.
Þeir bræður eru Stokkseyr-
ingar að ætt, fæddir í Stardal
en fluttust með foreldrum sín
um vestur um haf, þegar Guð
mundur, sá eldri þeirra, var
13 ára gamall. Kvaðst hann
hafa haft mikla ánægju af að
koma aftur á fornar slóðir og
á Stokkseyringamót um dag-
inn eftir 48 ára útivist. En
Ingólfsfjall er líkt og áður,
sagði hann, og Stokkseyrar-
kirkja er hin Sama að öðru
leyti en því, að nú er kominn
í hana nýr ofn, nýjar tröpp-
ur og hjálmur, og prédikun-
arstóllinn hefur verið færður
til. „Að öðru leyti er kirkjan
eins og hún var fyrir hálfri
öld“, sagði Guðmundur.
Honum þótti sömuleiðis
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■
■
Handfærabátar
■
■
fyrir vestan afia ;
vel þessa dagana j
■
HANDFÆRABÁTAR frá *
ísafirði hafa fengið ágætis ■
afla að undanförnu og virð- *
ist fiskurinn elta smásíldina ■
inn á firði. Fréttaritari blaðs "
ins a Isafirði, Birgir Finns- :
son, fór í gærmorgun á báti •
út í f jarðarkjaftinn móts við ■
Kálfadal og sagði í samtali :
við blaðið í gærkvöldi að þar :
væri mjög líflegur sjór, mik:
ið af fugli og hnísu. Margir ■
bátar eru á handfæraveiðum •
■
og draga menn stundum mik :
inn afla á örskömmum tíma.;
gaman að koma upp í Hreppa,
því hann var smalastrákur í
Sandlækjarkoti á æskuárum
og eitt sumar var hann hesta-
drengur hjá Þorfinni Jóns-
syni á Selfossi. En har>n seg-
ist ekki eiga orð til að lýsa
breytingunum í landinu, þótt
þeir báðir segðust hafa búið
sig undir að sjá hina ótrúleg-
ustu hluti. Mest þykir þeim
koma til framfara á sviði fé-
lagsmála og lífskjörin segja
þeir að séu jafnari hér en vest
anhafs. Þar sé að vísu meiri
auður en ekki á jafn margra
höndum og hér og ekki eins
jafnskiptur. Bandaríkjamenn
eiga að sjálfsögðu glæsileg-
ustu og fullkomnustu spítala
og skurðstofur í víðri veröld,
en skipulagning heilbrigðis-4.
málanna, almannatryggingar
hjá okkur, tryggi betur en hjá
þeim að landsmenn fái notið
aðstoðar hins opinbera í heil-
brigðis- og öryggismálum.
fleimilisþægindi segja þeir
bræður að séu almennari hjá
okkur heldur en í stórborg
eins og Los Angeles. „Það er
eins og fólki standi beygur
efnahagserfiðleikum, en býr
þó við meiri velsæld og er ó-
sparara á peninga ep víðast
hvar annars staðar“, segja
þeir.
„Gestrisnin er stórkostleg“,
segja þeir bræður, „fólk rífst
um að gera sem mest og bezt
fyrir okkur“. Þeir hafa ferð-
ast um Suðurlandsúndirlendi,
um Hreppa og voru gestir Jó-
hanns Briem á Stórá-Núpi,
fóru um byggðir Borgarfjarð-
ar í boði Brynjúlfs Dagssonar
og þeirra feðga, til Húsavíkur
í boði séra Friðriks A. Frið-
rikssonar og komu í Mývatns-
sveit, og Jóel fór með Esju
hringferð um Vestfirði. Þeir
voru í Reykjavík gestir Krist-
jáns Einarssonar og biðja
blaðið fyrir beztu þakkir og
kveðjur til allra, sem önnuð-
ust um þá hér á landi.
Foreldrar þeirra bræðra
bjuggu fyrst af í Winnipeg
og síðar í Vatnabyggðunum,
en síðar fluttust þeir suður til
Los Angeles og Nevada, þar
sem þeir þræður þúa nú. Fað-
ir þeirra, Bjarni Guðmunds-
son, lézt fyrir nokkrum árum
en móðir þeirra, Ingibjörg
Jónsdóttir frá Gegnishólum í
Flóa, er enn á lífi í Kaliforn-
íu. Þeir bræður tala báðir ís-
lenzku en börn þeirra læra
hana ekki, þótt hún sé oft töl-
uð á heimilunum. Báðir voru
þeir í hernum á stríðsárunum,
Jóel á herskipi í Kyrrahafi,
en Guðmundur herprestur í
Bandaríkjunum og á Filipps-
eyjum og í Japan. Og enda
þótt þeir hafi víða - komið
síðan, þykir þeim mest af öllu
koma til þess að vera á ný á
íslandi eftir 48 ára útivist.
Þeir voru 28 daga á leiðinni
héðan á sínum tíma, en nú
fara þeir sömu vegalengd á
örfáum klukkustundum og síð
an frá New York til Los An-
geles á þremur klukkustund-
uin í nýtízku þotu.
FLUGVELARHJÓL
féll til jarðar í garði
húss nokkurs nálægt Bour-
nemouth fyrir skemmstu. —
Nafn hússins — Hjól.
Mývatni núna. Er ekki ein-
göngu, að vel veiðist, heldur er
silungurinn feitari og betri es*
í fyrra. Engin þurrð virðist á
silung.
Minkur virðist ekki hafa gert
eins mikinn óskunda og oft áð-
ur, en þótt ekki séu mörg dýr
nú á ferli, þarf ekki mörg til að
gera tilfinnanlegan usla í vatni
og varpi. Eins er það, að þar
sem minkur hefur verið áður,
hefur hann fælt burt fuglinn,
sem ekki þorir að leita aftur til
fyrri varpstöðva.
Spretta er svo með ágaétum í
Mývatnssveit að til fádæma
þykir. Þurrkur hefur aftur á
móti ekki verið sem beztur í
sumar, og hafa súrheysturn-
arnir því á mörgum stöðum
bjargað heyverkun bænda.
í dag er veður hlýtt og gotL
Mikið hefur verið um útlendí
inga hér í sumar 0g ef til vill
sjaldan meir. Voru hér t. d. á
dögunum tveir Holiendingar,
sem vildu óðir og uppvægir ná
myndum af straumöndum.
Áburði dreiff úr flugvél
yfir Húsivíkurifréff
Frétt til Alþýðublaðsins.
Húsavík í gær.
FLUGVÉL er þessa dagana áð
dreifa áburði yfir stórt lands-
svæði umhverfis Húsavík.
Hófst verkið fyrir þremur
dögum og hefur gengið vel.
Húsavíkurbær og Sandgræðsl-
an annast þetta í félagi og er
borið á Húsavíkurafrétt, á mel
Enn berasf lofsamleg um-
mæli um ísL-am. kvarleftinn
ENN berast fregnir af ágæt-
uim dómum um íslenzk-amer-
íska strengjakvartettinn, sem
fyrr í sumar hélt hljóinleika
víða um Bandaríkin.' Eins og
getið hefur verið um í fréttum,
voru í kvartettinum þeir Björn
Ólafsson og Jón Sen frá íslandi,
og Geörge Humphrey og Karl
Zeise frá Bíjudaríkjunum.
Bæði aðalblöðin í Minneapol
is, Star og Tribune, hrósa kvart
ettinum mgj ömikið og benda á
hve furðulega hafi vel tekizt til
að mynd-a þarna hinn ágætasta
kvartett úr mönnum frá tveim
heimsálfum.
Star og blaðið Dickey County
Leader í Ellendale hrósa sér-
staklega Birni Ólafssyni fyrir
frábæran leik, mikla leiðtoga-
hæfileika og músíkalskan næm-
leik. Öll blöðin þrjú hrósa og
hinum listamönnunum, þó að
þau taki Björn sérstaklega út
úr, og kvartettinum í heild fyr-
ir ágætan og listrænan leik.
ana sunnan við bæinn, á Húsa-
víkurfjall, og er þetta hvort-
tveggja örfoka land, sem blás-
ið hefur1 upp og gróðurhlíðar
sunnan í fjallinu og er stráð í
þær til þess að flýta fyrir út-
breiðslu gróðursins svo hann
græði út frá sér. Heldur þurrk-
lítið hefur verið hér um slóð-
ir, gott veður og skýjað loft.
MARGAR þúsundir hólf-
blindra manna munu geíai
fengið sjónina aftur með því
að nota nýja gerð gleraugnjv,
sem hafa gler af sömu gerð>
og notuð eru í ljósavitum. 281
sjúklingar hafa þegar notaðt
þessi gler með góðum árangri.
Á fundi gleraugnasérfræð-
inga, sem haldinn var nýlega
í New York, gaf dr. William*
Feinblom frá Optometric
Center í New York-borg, —•
skýrslu um þessa nýju gerðl
glerja. Gler þessi eru gerð lir
gegnsæju plasti og geta magn-
að sjónina 3—20 sinnum. --1
Efri hluti glersins er saman-
settur af mörgum glerjurnf
með átta mismunandi sjónílöt
um, og gefur. sá hluti 3sv;;r
sinnum betri sjón. Neðri hlúti'
glersins magnar allt að 20 sinm
um og er ætlaður til lestuis.
í gegnum miðju glersins er
sjónvídd 120 gráður, og er sáf
hluti notaður, þegar lítið reynf
ir á sjónina. Margir, sem orðn»
ir voru blindir að nokkrut
leyti vegna nærsýni eða sjón-
depru af völdum sykursýkif
•eða skýs á auga, hafa meS*
hjálp þessar.a glerja getað tek*
ið upp aftur fyrri iðju sína.
Alþýðublaðið — 24. júlí 1959