Alþýðublaðið - 25.07.1959, Blaðsíða 11

Reneé Shann:
hann veriS þangað til hann
kann að ha'ga sér vel“.
„Ég hef aldref séð hann
láta svona, Jienny", sagði
tengdannó'air; 'níín. ,,Og það
einmitt í dag, þegar ég var
farin að vona að við hefðum
það svo gott“.
Mér fannst þetta líka le ð-
inlegt, en Nicky var bara yf
ir sig þreyttur, æstur lítill
drengur og það átti eng'inn
að taka tillit til orða hans.
Hann var alltof ungur til að
vilja særa þau viljandi. Ég
vonaði að hann gerði það
■aldrei og ég var raunvteru-
lega viss "U:m að hann gerði
Iþað aldrei.
„Það er greinilegt áð
hann er að verða að snobb“,
sagði Maysie.
„Nei, það er hann ekki“,
.sagði ég æst.
Augu okkar cmættust. Mín
voru líka fjandsamleg í þetta
skipti. En guð vissi að
Maysie gerði ekkert til að
bæta ástandlð. Hvers vegna
gat hún ekki hætt að gagn-
rýna Nicky? Hvers vegna
gat hún ekki talað um eitt
hvað annað?
„Finnst þér það ekki? Ég
sé það svo greinilega“, sagði
hún harðneskj ulega.
„En mér finnst það heldur
ekkert skrítið“.
Steve korn aftur inn og sett
ist við borðið.
„Ég lagði hann upp í rúm
ið þitt mamma og guð hjálpi
honum ef hann fer þaðan.
Hann fær ekkert að borða
fyrr len hann hefur beðist af
sökunar. Og þú ferð ekki upp
til hans Jenny“.
„Ertu viss um það Jenny
að þessi frú Gonnor, sem-er
að passa Nicky láti ekki of
mikið með hann? Ég hef aldr
ei séð hann láta sVona fyi'r“.
„Vitanlega gerir hún það“,
sagði Stieve áður en ég gat
svarað.
„Hún lætur allt eftir hon
um“.
„Steve, það gerir hún alls
ekki“, sagði ég reið. „Hún
er góð við hann og lætur
ihann hlýða sér betur en bæði
þú og ég“.
Báðar systur Steves muldr
'uðu eitthvað um það að fyrst
maður ætti barn ætti maður
'ekki að láa aðra sjá um upp
leldið. Ég fann að öll fjöld-
skylda Steves var rmér mót-
snúin og bjóst við því á
hverju augnabliki að þau
bæru mér á brýn að ég van
rækti Steve og Nicky. Venju
lega lagði ég mig fram til að
vera sem elskulegust, þegar
ég var hjá þeim, en nú var
ég orðin reið og ergileg og
mig langaði til að verja mig.
„Ég er al-ls ekki lengi í
burtu á dajýnn, ég hef stutt-
an vinnutíma og fer á eftir
Steve á morgnana og kem
heim á undan honum. Ég á
frí hvern laugardag —“
„En samt“, sagði Flo.
Ég sá að Maysie starði á
mig, augnaráð hennar var
i grihrósandi eins og hún
'hefði staðið mig að lygi.
„Ertu alltaf komin heim á
undan Steve Jenny?“
„Svo til alltaf. En Steve
'kemur sjálfur oft sd.nt heim
upp á síðkastið“.
Steve kipptist við. Ég vissi
að hann var hræddur um aS
ég segði of mikið. Hann var
svo hræddur um að fjöl-
skylda hans kæmist að tein-
'hverju. Hann hefð; átt að
hugsa um það fýrr, að
minnsta kosti áður en það
var of seint!
„En hvernig stendur þá á
því“, sagði Maysie, „fyrst þú
kemur alltaf heim svona
snemma að þú borðaðlr kvöld
mat með herra Richard Hass
lell fyrir skömmu? Og ekki
nóg með það heldur fórstu
með honum upp til hans á
eftir. Ég veit ekkfi klukkan
hvað þú fórst þaðan en ég
sá þegar þú fórst þangað inn
og þá var klukkan orðin tíu.
Ég verð að viðurkenna að
þetta fékk á mig. •
Allr við borðið gripu and-
ann skelfingu lostnir á loft
leftir að M'ayisiie háfði sagt
þietta. Ég býst við að ég
mfnnist þess alltaf, hvernig
þau litu út. Móðir Steves var
hrædd og rugluð. Faðir hans
irdiður, Giftu systur háns
tvær hneykslaðar og sjálfum
glaðar. Maysie svolítið
skömmustuleg og það furðáði
ég mig :. En kannske var það
vegna þess að henni þótti
vænt um Stteve og hún óttað
tst að hún hefði sært hann.
Og Steve. Steve leit á mig
eins og hann ’hafði aldrei
gert fyrr, ég gat varTa af-
borið 'það. Grunsemdtr, reiði,
voribrigði, undrun allt end-
urspegláðist á andliti han.
Míg angaði mest til að kalla
upp og spvrja han hvort
hann héldi að 'önnur lög giltu
fyrir mienn en konur. Gat
hann hagaði sér ©ins og hann
vild án þess að taka minnsta
tillit til tilfinriinga minna?
„Geturðu aldrei lært að
halda þér saman, Malysiie?“
þrumaði faðir hennar. Hann
var venjulega rólegur og
vingjarnlegur maður, en nú
var hann reiður yfir því, -sem
sagt hafði VeKð. „Þú veizt
ekkert um hvað þú ert að
tala?“
„Jú í þetta skipti veit ég
það“, sagði Maysie fýld. „Og
mér Jinnst Steve eiga að vita
hvernig konan hans hagar
sér —“
„Þegiðu Haysie“, sa£l?i
iStevie. „Þú ert búin að segja
nóg!“ Hann leit á irfig. „Sá
Maysie þig fara inn til þessa
manns?“
„Ef þú átt við hvort ég hafí;
farið þangað inn fyrir nokkr
um vikum síðan þá gerði ég
það“.
„Til hvers?“
„Vitanlega til að sækja rit
vélina mína. Ég var búin að
vélrita fyifr hann frá sex til
níu. Ég vissi að þú komst
ekki heim í maitnn og ég var
iþreytt og hafði ekkert borð
að síðan um morguninn.
Þess vegna sagði ég takk
fyrir, þegar hann bauð mér
í mat. Og eins og ég sagði fór
ég upp til að sækja Atvélina
imína áður en ég fór heim“.
„Ég skil“.
„Já“, sagði móðir hans og
henni léttf imiikið. „Ég var
viss um að það var einhver
eðlileg ástæða fyrir þessu.
Ég vona að þú skammist þín
May’áe“.
Maysie hnikkti til höfð-
inu.
„Ef Stevie er svo heiimskur
að trúa því, sem hún segfr“ —
„Hvað varst þú að gera þar
Maysie?“ spurði Flo. „Ég
hélt að þú.ynnir þar ekki“.
„Það geri ég heldur ekki,
en ég var bú'in að vinna. Ég
var hjá einni herbergisþern
unni, Sem er vinkona mín“.
Ég stóð upp.
„Ef þið vtljið hafa mig af-
sakaða“, sagði ég, „held ég
að ég fari upp til Nickys“.
Ég hélt að Steve myndi
banna mér að fara upp ti:l
hans og ég ætlaði ekki að
hlýða honum. Ég vissi að ég
gat ekki verið þarna einni
sekúntu lengur.
Ég gekk hægt upp tröpp-
urnar og bjóst við að Steve
kæmi á eftir mér. Ég var bú
in að segja honum hvers-
vegna ég fór upp tíl herra
Hassells og ég ætlaði ekki að
lendurtaka þá útskýringu.
En Maysie hefði ekki getað
sagt þetta á óhepþilegri
tíma.
Ég sá óhamingjusaman og
einmana Nicky sitja uppi í
hjónarúmi tengdaforeldra
háinna. Hann 'horfði hræðslu
lega á mig eins og til að at
huga hvort ég væri ennþá
reið. En svo rétti hann fram
báðar hendurnar og ég hljóp
tíl hans og þrýsti honum að
mér.
„Méir iinnst þetta leigin-
legt mamma. Ég ætlaði ekki
að vera vonur við Söru
ömmú“.
„Það veit ég Nácky. En þú
varst vondur“.
Nicky andvarpaði þungt.
„Má ég fara niður tef ég
ibið um fyrirgtefningu. Ég er
svo hræðilega svangur".
Ég tók fastara um hann.
,,Jé við skulum koma niður
bráðum".
„Má ég ekki fara strax nið
ur?“
„Nei, ég held að það sé
bezt að bíða ögn. yndið
mitt“.
Ég vissi að Nicky slyppi
vel og Steve segði áreiðan-
lega að ég væri alltaf eftir-
lát við hann. En leinmitt nú
þarfnaðist ég Nickys, ég
'þarfnáðist áð finna litlu hand
leggina hans um hálsinn á
mér og vita að honum þótti
vænt um mömimu sína.
Ég lyfti höfðinu og hlust
áði þegar ég heyrði reiðileg-
ar raddir að neðan. Ég heyrði
rödd Staves, hása af gremju:
„Þú hefur alltaf verið af
hrýðisöm við Jehny. Þú
reynir viljandi að stofna til
illinda mffli okkar“.
iSvo heyrði ég röda Mays
iie, háa og hvella. „Ég þoli
hana ekki, ég þoli ekki hvern
ig hún lcemur hingað og lít
ur niður á okkur!“
,,Ég býst við að hún komi
ekki hingað í bráð!“
„Það er gott!“
Útiiburðin skelltist aftur
og ég heyrði glamra í hælun
um á skóm Maysie á gang
stéttinni fýrir utan.
Svo heyrði ég fótaták og
dyrnar opnuðust. Nicky
skreið fram úr rúmiinu og
hljáp til ömmu sinnar með
útbreytt fangið og sagði
skammast sín.
„Það ler gott vi'nur minn.
Þú varst óþekktur. Flýttu
þér og vittu hvort Flo
frænka á einhvern mat
handa þér.“
Hann flýtti sér út úr her
'berginu, allar hans sorgir
voru gleymdar. Barna að ég
hefði verið fjögurra ára!
Tengdamóðir mín snéri sér
til mín og sagði biðjandi:
„Kæra Jenny —- þú mátt
til með að gleyma þessu. Mér
finnst það svo leiðinlegt,
hvemig hún lét. Við pabbi
hennar erum bæði reið við
hana. Þetta var ófyrirgefan
legt —“.
Ég reyndi að kingja kökkn
um, sem var í hálsinum á
mér, en ég gat ekkert sagt:
Tárin voru að koma fram í
íaugun á mér og ég mátti
ekki fara að gráta núna. Þá
hefði hún áreiðanlega skilið
að það var eitthvað meira- að
<en það hvernig Maysi-e hafði
komið fram.
„Viltu ekki koma niður og
borða matinn þinn, Jenny?
Maysie er far.in“, hélt tengda
móðir mín áfram, þegar ég
svaraði ekki.
„Ég veit það, ég heyrði til
hennar".
„Hin ei’u farin inn í stof
una. Ég bað Flo um að bera
ekki fram fyrr en þú værir
foúðin að borða“.
Ég hugsaði um alla vinn-
una, sem tengdamóðir mín
hafði lagt á sig til að gleðja
okkur og ég gat ekki hryggt
hana. Ég neyddi mig til að
'borða og sem betur fer borð
aði Nicky allt. sem hoixum
var boðið með óseðjandi mat
arlyst og ljómaði eins og sól,
ánægðxxr með allt og alla.
Seinna fór Steve hae®
pabba sinn og mömmu 4 bíl
túr í nýja bílnum og við hin
höfðum það gott á méðani.
Klukkan fimm komu þau aft
ur toeim og við drufekum
kaffi. En það var ekM
iskemxptiilíeg kaýfidajykkja.
Við vorum þvinguð og állir
reyndu að vera óeðlilega
elskulegir.
Klukkan sex sá Fo að ég
leit á klukkuna.
„Heldurðu áð Nieky þurfi
áð fara að sofa?“
„Já, ég' held að hann megi
ekki sofa of seint. Þetta hafa
verið tveir erfiðir dagar fyr
ir hann“.
„Ég er til hvenær sem þú
vilt“ sagði Steve.
„Sá eini sem mótmælti var
N'.cky.
„Mér líður svo veí hérna!,
Ég yil ekki fara heim“. Ég
veit ekki hvort þáð var með
fædd 'kurteisi hans eða hvað
sem fékk hann 1)11 að segja
það en ég hefði getað kysst
hann fyrir. Þáð gterði að
minnsta Itosti kveðjustund-
ina tskemmtiilegui fyrix.
tengdamömmu.
Þau veifuðu okkur öll.
Nicky sat vafinn innan i
teppi £ aftursæflnu og dott-
aði. 1
„Nieky er þreyttur11. sagði
ég. í
flugvéSaraars
Loftleiðir li.f.:
Edda er væntanlég frá
Stafangri og Oslo kl. 21. Fer
til New York kl. 22.30. Sagar
er væntanleg frá New Yorlc
kl. 8.15 í fyrarmálið. Fer til
Gautaborgar, Kauprmh. og
Hamborgar kl. 9.45. Leigu-
flugvélin er væntanleg frá
New York kl. 10.15 í fyrra-
málið. Fer til Oslo og Staf-
sngurs kl. 11.45.
i ?*
Flugfélag íslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Gullfaxi fer til Glas
gow og Kaupmannahafnar kl.
8 í. dag. Væijtanleg aftur til
Reykjavíkur kl. 21.40 í kvöld.
Flugvélin fer til Glasgow og
Kaupmannahafnar kl. 8 i
fyrramálið. Millilandaflugvéi
in Hrímfaxi fer til Oslóar,
Kaupmannahafnar og Hám-
borgar kl. 10 í dag. Væntan-
leg aftur til Reykjavíkur kl.
16.50 á morgun. Innanlands-
fiug: í dag er áætlað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir),
Blönduóss, Egilsstaða, Húsa-
víkur, ísafjarðar, Sauðár-
króks, Skógasands og Vest-
mannaeyja (2 ferðir). Á morg
un er áætlað að fljúga til Ak-
ureyrar (2 ferðir), Egilsstaða,
Kópaskers, Siglufjarðár, Vest
mannaeyja (2 ferðir) og Þórs
hafnar.
gkfpim
Eimskipafélag íslands h.f.:
Dettifoss fer frá Florö i
kvöld 24.7. til Siglufjarðar.
Fjallfoss fer frá Iíamborg 25.
7. til Rostoek, Gdansk og
Rvk. Goðafoss fór frá Rvk 22.
7. til New York. Gullfoss fer
frá Kaupm.h. á hádegi á morg
un 25.7. til Leith og Rvk. —
Lagarfoss fór frá New Yorlc
23. 7. til Rvk. Reykjafoss fer
frá Siglufirði í dag 24.7. til
Reykjavíkur. Selfoss fór frá
Gautaborg 21.7. væntanlegur
til Rvk kl. 02.00 í nótt. Skip-
ið kernur að bryggju um kl,
08.00 í fyrramálið. 25.7. —
Tröllafoss fer frá Antwerpen
25.7. til Rotterdam, Hamborg
ar, Leith og Rvk. Tungufoss
fer frá Patreksfirði i dag 24,
7. til Súgandafjarðar Og Rvk.
Alþýðublaðið — 25. júlí 1959 H