Alþýðublaðið - 13.08.1959, Blaðsíða 11

Reneé Shann: 28. dagur
„Hringdu heim til hennar?“
„En ef hún svarar? Hvað
skeður þá?“
„Ég hugsa, að þér myndi
létta.“
Ég hristi höfuðið.
„Nei, það get ég ekki, Það
yrði svo niðurlægjandi, ef hún
yrði þar. Það sýndi, hvað ég
hefði lítið traust á Steve og
að ég reyndi að njósna um
hann.“
„Vina mín, ef þið Steve
skiljið verðurðu hætt að vera
viðkvæm. Stundum langar
mig mest til að hrista þig til,
Jenny.“
Við vorum búnar að borða
og vorum að bera fram. Og við
fórum aftur að tala um vanda-
mál mitt, þegar yið sátum fyr-
ir framan arininn.
„Ef ég ákveð að fara mína
leið, gera eins og þú leggur
til og hætta á a,ð hann elti
mig —“.
„Þ.3ð áttu að gera.“
Ég hallaði mér áfram með
hendurnar fast læstar um
hnén. Ég var farinn að halda
að Caroline héfði á réttu að
standa. En ég þurfti á smá
hjálp að halda.
„Og gerðu ekki neinn sorg-
aríéik úr því,“ sagði hún.
„Settu ekki neitt bréf á arin-
hylluna! Þið eruð fullorðin
bæði tvö. Þú veizt, hvar hann
er?“
„Já, hann sagði mér, hvar
hann yrði.“
„Fínt! Hringdu strax til
hans og segðu honum, að þú
farir þurt .á morgun. Nicky
sendirðu til Patsyjar. Segðu,
að þú vitir ekki, hvenær þú
kemur aftur. Þú getur sagt
honum frá frú Connor um
leið.“
„En hver á að hugsá um
Steve, þegar hann kemur
heim?“
„Hann getur séð um sig
sjálfur. Og vilji hann það ekki,
getur hann farið á hótel.“
Ég stóð snöggt á fætur. Ég
varð að hringja strax áður en
ég skipti um skoðun.
„Ef hann er ekki heima,“
kallaði Caroline eftir mér,
„láttu þá skila til hans að
hringja strax. Segðu, að það
liggi á.“
Ég hringdi í upplýsingar og
fékk númerið. Svo hringdi ég
á landsímastöðina og bað um
það og þar var mér sagt, að
ég skyldi bara bíða í síman-
um.
Hjartað hamaðist í brjósti
mér meða ég beið. Það var svo
auðvelt hjá Caroline að segja
að ég ætti bara að vera köld
og róleg. Ég reyndi að ímynda
mér, hvernig stæði á hjá þeim.
Voru þau Kit kannski saman
núna?
„Royal Hotel,“ svaraði kven
mannsdödd.
„Má ég tala við herra
Blane?“
Hún svaraði ekki strax. Svo
sagði hún:
„Hér er enginn með þessu
nafni.------Sögðuð þér ekki
Blane?“
„Jú. BL ANE .“ Ég stafaði
nafnið hægt og vandlega og
bað um að þún hefði misskil-
ið mig og segði, að vitanlega
væri herra Blane hér. Eitt
augnablik —
En hún endurtók bara, að
það byggi enginn herra Blane
hér.
„Hann átti að koma þangað
á mánudaginn? Kannski er
hann á öðru hóteli.“
Ég lagði símann á. Ég stóð
kyrr við símann. Mér fannst
ég heyra í honum um kvöldið,
þegar þann sagðþ að ég gæti
bara farið mína leið! Þá hafði
hann fyrst sagt mér, að. það
væri ekkert almennilegt hótel
og síðan að afbrýðisemi mín
og geðvonzka hefði eyðilagt
hjónaband okkar.
Hægt gekk ég inn í dagstof-
una. Caroline leit rannsakandi
á mig.
„Var hann ekki við?“
„Nei, hann var ekki á hótel-
inu.“ Ég var með kökk í háls-
inum.
„Það var nú það! Gefðu mér
sígarettu.“
Vertu róleg, sagði ég við
sjálfa mig. Ákveðin og róleg,
það hafði Caroline sagt.
„Karlmenn!“ sagði Caroline
með mikilli áherzlu.
Hún þaut fram á gang. Ég
settist aftur við arininn. Ég
skalf eins og espilauf. Við
höfðum ekki hitað kaffi eins
og Caroline ráðlagði, þegar
taugarnar voru í ólagi. Ðyrnar
lokuðust á eftir henni og ég
fór fram í eldhús til að hita
mér kaffi. En svo heyrði ég í
símanum. Hún hefur sjálfsagt
verið að hringja eitthvað hugs
aði ég. Hún hélt víst að ég
þyrfti að jafna mig um stund
eftir áfallið. Steve hafði áreið
anlega haft sínar ástæður til
að gefa upp rangt heimilis-
fang!
„Jenny!“
Ég leit upp. Caroline var
komin inn án þess að ég heyrði
til hennar.
„Já?“ Ég hló. „Mér líður
vel, ég er farin að pakka nið-
ur.“
„Fínt! Heyrðu mig, Jenny.
Þú getur eins búizt við hinu
versta. Ég var einmitt að
hringja til Kit Harker. Hún
er ekki heima og fór að heim-
an á mánudaginn og kemur
ekki fyrr en á föstudaginn.
Þjónninn sagðist ekki vita
heimilisfangið, en það væri
þar sem nýja verksmiðjan er.“
„Ég skal hella upp á könn-
una,“ sagði Caroline hratt.
„Eða viltu heldur eitt glas?
Það er gott að þú getur bros-
að!“
„Það^ var kaffið,“ sagði ég
lágt. „Ég var svo viss um að
þú myndir leggja til að við
fengjum okkur kaffi. Já, við
skulum fá okkur kaffi. Ég
held, að ég geti ekki drekkt
sorgum mínum í víndrykkju.“
„Kaffið er í eldhússkápn-
um,“ kallaði ég á eftir henni,
þegar hún fór fram í eldhús.
En svo langaði mig strax til
að hún kæmi aftur inn. Ég
varð að halda áfram að tala,
ég gat ekki verið ein. Ég stóð
upp og elti hana.
„Ég skal finna bollana,“
sagði ég. „Finnst þér þetta
ekki fallegt stell?“
„Mjög. Hvar fékkstu það?“
„Við Steve keyptum það á
uppboði. Við —“
Ég þagnaði. Nú kom það.
Það var eins og að drukkna
í tárum. Ekki að búa með
Steve lengur! Á morgun átti
ég að fara frá honum! Ég var
búin að segja honum það. Ég
hafði haldið, að ég þyrfti smá
hjálp til að g'era það og nú
var hjálpin komin.
„Caroline, hvernig fannst
þér, þegar þú ákvaðst að —
Rödd mín brast og ég gat ekki
lengur séð Caroline, því augu
mín voru full af tárum. Næsta
augnablik grét ég bitui’t. Caro-
line leiddi mig inn í dagstof-
una og lét mig setjast.
„Þetta hlaut að koma. Þú
hefur verið svo taugaæst. —
Hvernig mér leið? Ég býst við
að mér hafi liðið rétt eins og
þér núna, þó að ég hafi
kannski talið þér trú um ann-
að, Það var hræðilegt, en það
er búið.“
„Fljótt búið?“
„Það er undir þér komið?“
Ég snöggti: „Þau eru áreið-
anlega saman.“
Ég vildi að hún segði mér
að þau væru það alls ekki.
„Áreiðanlega,“ sagði hún
þurrlega. „Svona, nú skulum
við láta íara vel um okkur
fyrir framan arininn og á-
kveða, hvað við eigum að
gera. Geturðu komið Nicky
strax á barnaheimilið?“
„Já, ég er búin að tala við
Pátsy.“
„Gott. Þá hringjum við þeg-
ar til hennar og segjum, að
hann komi á morgun.
Ég leit örvingluð á hana.
„Er það ekki of snemmt?“
„Því fyrr því betra. Steve
kemur aftur á föstudaginn. í
dag er miðvikudagur. Þú ferð
á morgun.“
„Ég get skrifað til verk-
smiðjunnar.“
„Þá er það ákveðið. En skrif
aðu ekki neina viðkvæmnis-
dellu.“
„Nei, það skal ég ekki gera.
Og hvert á ég að fara?“
„Elsku vina, hvert viltu
fara?“
Ég fór aftur að gráta.
„Það er heimskulegt, en ég
hef aldrei farið neitt ein fyrr.“
„Þér finnst það áreiðanlega
skemmtilegt. Þú getur gert
hvað sem þú vilt. Sofið fram
eftir á morgnana, lagt þig, þeg
ar þú vilt, þú verður frjáls.“
„Ég hata að vera frjáls,“
sagði ég.
„Heyrðu mig nú, Jenny,
kannski er það hörkulegt, en
þú verður að reyna að ná þér.
Þú getur ekki lifað áfram, ef
þú gerir það ekki.“
„Nei, það er víst rétt.“
„Ef einhver önnur leið væri,
segði ég þetta ekki. En viltu :
lifa áfram eins og hingað til?
Eftir að þú veizt það, sem þú
fréttir í dag?“
„Nei, það gæti ég ekki.“
„Nei, sjáðu nú til —“.
Ég lét Caroline taka við og
þegar við fórum að hátta var
allt ákveðið. Caroline átti að
aka okkur Nicky til Patsyjar.
Ég átti að fara á lítið hótel,
sem Caroline hafði einu sinni
verið á. Það eina, sem eftir
var, var að skrifa Steve.
„Ég átti að vera að heim-
an í fjórtán daga eða jafn-
lengi og ég gæti.
„En hvað verður um hús-
ið?“ sagði ég við Caroline,
þegar hún bauð mér góða nótt.
„Veiztu um einhvern, sem vill
taka að sér að sjá um það?“
„Með svona stuttum fyrir-
vara?“
„Þú yrðir undrandi yfir öllu
því, sem hægt er að gera, ef
viljinn er fyrir hendi.“
„Kannski ég geti fengið hús
hjálpiná við hliðina á til að
líta eftir öllu tvisvar í viku.“
„Sþurðu hana á morgun
áður en við förum. Já, Jenny,
ég býst ekki við að það sé til
mikils að bjóða þér góða nótt,
en ég geri það samt.“
„Ég fer að hugsa um öll
árin, sem við vorum svo ham-
ingjusöm.“
„Auðvitað gerir þú það. En
elsku Jenny mín, þegar þessu
er öllu lokið getur þú minnst
þeirra án þess að vera óham-
ingjusöm. Það þarf tíma til,
en það verður. Og þegar þér
tekst það verður það af því, að
þér skilst, að ?nnað eins og
þetta kemur fyrir fjölda fólks,
það hefur komið fyrir mig og
þig og við erum ekki þær einu.
Hjón lenda á krossgötum. Þú
ferð þína leið og Steve sína
__a
„En Nicky, Caroline?“
„Það veit ég ekki. En þið
Steve verðið að ákveða, hvað
er bezt fyrir hann. Sækir þú
um skilnað við Steve færð þú
Nicky.“
„Ég gæti aldrei sleppt hon-
um.“
„Vitanlega ekki.“
„Þá vildi ég heldur hafa það
eins og það er.“
„Það veit ég að þú vildir.“
„Steve getur hitt hann þeg-
ar hann vill.“
„Það gengur allt. Þú verður
að læra að láta hverjum degi
nægja sína þjáningu.“
£ R A II Íf Jl H M S §1 »kTei, Dísa. Það var ekki svona, sem ég
meinti, að þii ættir að slá blettinn fyr-
ir tvær krónur á tímann“.
Ég skalf.
„Ég hata orðið skilnaður.“
„Ég hugsa, að það geri flest-
ar eiginkonur.“
„Nei, ekki allar, sumar vilja
bara losna við mennina sína.
Manstu fyrsta kvöldið, sem
þú komst fi’á Jamaica?"
„Já, ég býst við að þér hafi
fundizt það um mig þá.“ Caro-
line brosti biturt. „En nú
veiztu betur. Ég sá bara, að
ég gat ekkert annað gert og
ég gat einsvel reynt að halda
í stoltið.“
Ég tók um hendina á henni.
„Þakka þér fyrir, hvað þú
ert góð við mig, Caroline,“
sagði ég.
„Della. Farðu nú að hátta.
Á morgun líður þér betur.“
En mér leið verr, en ég
sagði Caroline það ekki. Um
leið og ég opnaði augun minnt
ist ég alls þess, sem skeð hafði,
og ég lá sem lömuð.
Það leið langur tími áður
en ég sofnaði. Þegar var að
byrja að daga stóð ég upp,
kveikti ljósið og fór að skrifa
Steve. Litlar, harðar, saman-
vöðlaðar kúlur á pappírskörf-
unni vitnuðu um öll mistökin.
Flugveiarnars
Flugfélag- íslands h.f.:
Millilandaflug: Gullfaxi
fer til Glasgow og Kaupm.h.
kl. 08.00 í dag. Væntanlegur
aftur til Rvk kl. 22.40 í kvöld.
Hrímfaxi fer til Glasgow og
Kaupm.h. kl. 08.00 í fyrra-
málið. — Innanlandsflug: í
dag er áætlað að fljúga til Ak
ureyrar (3 ferðir), Egilsstaða
ísafjarðar, Kópaskers, Pat-
reksfjarðar, Vestm.eyja (2
ferðir) og Þórshafnar. — Á
morgun er áætlað að fljúga til
Akureyrar (2 ferðir), Egils-
staða, Fagurhólsmýrar, Flat-
eyrar, Hólmavíkur, Hornafj.,
ísa.fjarðar, Kirkjubæjarkl.,
Vestm.eyja (2 ferðir) og Þing
eyrar.
Loftieiðir.
Hekla er væntanleg frá
Stafangri og Osló kl. 21 x dag.
Fer til New York kl. 22.30.
Edda er væntanleg frá New
York kl. 8.15 í fyrramálið.
Fer til O/Tó og Stafangurs kl.
9.45.
Skipgns
Skipadeild SÍS-
Hvassafell fór í gær frá
Þorlákshöfn áleiðis til Stett-
in. Arnarfell er í Reykjavík.
Jökulfell lestar á Vestfjörð-
um. Dísarfell er væntanlegt
til Iiornafjarðar á morgun.
Litlafell losar á Norðurlands-
höfnum. Hamrafell fór 6. þ.
m. frá Batum áleiðis til ís-
lands. Helgafell fer væntan-
lega á morgun frá Stettin á-
leiðis til íslands.
Eimskip.
Dettifoss fór frá Seyðis-
firði í gær til Norðfjarðar og
þaðan til útlanda. Fjallfoss
fór-frá Vestmannaeyjum 11/8
til Antwerpen, Rotterdam og
Hull. Goðafoss fór frá New
York 11/8 til Keflavíkur.
Gullfoss fór frá Leith 10/8,
var væntanlegur til Reykja-
víkur í nótt. Lagarfoss kom
til Akureyrar. í gær, fer þaðan
í dag til Seyðisfjarðar, Norð-
fjarðar, Eskifjarðar og þaðan
til útlanda. Reykjafoss kom
til New York 11/8, fer þaðan
14/8 til Rejlrjavíkur. — Sel-
foss fór frá Reykjavík í gær-
kvöldi til Sandefjord, Köben-
havn, Rostock, Stockhlom,
Riga, Ventspils og Gautaborg
ar. Tröllafoss kom til Reykja-
víkur 8/8 frá Leith. Tungu-
foss fór frá Odense 11/8 til
Gdynia og Hamborgar.
Alþýðublaðið — 13. ágúst 1959