Alþýðublaðið - 14.08.1959, Blaðsíða 10

Jéii Th. Sipriison kfæiáeri
HIN'N 5 ágúst sl. andaðist
Jón Th. Sigurðsson klæðskeri
að heimili sínu hér í bæ, Óð-
insg'ötu 17 A. Jón var fæddur
að Vestdalseyri í Seyðisfirði
9. desember árið 1900. For-
eldrar hans voru hjónin. Ingi-
björg Björnsdóttir og Sigurð-
ur .Vigfússon, er þar bjuggu.
Eignuðust þau hjón 8 börn,
er öll komust tii fuilorðins-
ára.
Á ungum aldri fluttist Jón
með foreldrum sínum og syst
kinum til Vestmannaeyja og
bjó fjölskyldan jafnan í hús-
inu Pétursborg þar í bæ. í
þessum mikla útgerðarbæ átti
Jón heima öll sín. uppvaxi.ar-
og manndómsár, eða þann
hluta ævinnar, er kalla má
blómaskeið hennar, er starfs
þrek og heilsa er jafnan bezt.
Stundaði hann þar öll venju-
leg störf, er að sjó leit, fram-
an af ævi, og eitt sumar var
hann við sjóróðra austur á
Norðfirði. Eftir nokkur ár hóf
Jón nám í klæðskeraiðn, fyrst
hér heima, síðar í Kaup-
mannahöfn, og lauk námi í
þeirri iðngrein. Varð það at-
vinna hans og lífsstarf upp frá
því.
Næst liggur leið Jóns aust-
ur á land, er hann árið 1937
flytzt búferlum til Neskaup-
staðar og setur þar á stofn
klæðskerastofu, er hann starf
rækir síðan. Árið 1938 giftist
Jón eftirlifandi konu sinni,
Ásgerði Guðmundsdóttur, og
var heimili þeirra ætíð að.
Grjótbakka í Neskaupstað.
Eignuðust þau hjón tvö börn,
Guðmund og Jónu Sigríði,
sem bæði eru á lífi og eiga
heima hér í Eeykjavík.
í Neskaupstað ávann Jón
sér traust og vináttu og eign-
„Sviplega stundum sólu fyrir
dregur,
sviplega vinir kveðja þennan
heim.“
AÐ morgni 8. ágúst sl. varð
Jónatan Hallgrímsson, Reykja
víkurvegi 33, bráðkvaddur við
vinnu sína. Fer útför hans
fram í dag frá Þjóðkirkjunni í
Hafnarfirði.
Okkur mun flestum bregða
nokkuð öðruvísi en ella, er við
heyrum að svo skjóta o» ó-
vænta dauðastund ber að
höndum, þótt við að vísu vit-
um að allir hljóta að lúta sínu
skapadægri þá stundin er
komin.
Jónatan Hallgrímsson var
fæddur 20. ágúst 1892. Ólst
hann upp í Miðfirði í Vestur-
Húnavatnssýslu hjá foreldr-
um sínum, Sigríði Jónatans-
dóttur og Hallgrími Einars,-
syni. Bjuggu þau á ýmsum
stöðum í Miðfirði, en síðustu
búskaparár sín á Valdasteins-
stöðum í Hrútafirði, en þar dó
Sigríður móðir Jónatans 1915.
Nokkrum árum síðar kvæntist
Hallgrímur í annað sinn Vil-
borgu Jóhannesdóttur frá
Klettstíu í Mýrasýslu. 1920
fluttu þau hjón til Hafnar-
fjarðar, og þar andaðist Hall-
grímur árið 1946. Jónatan
kaus ekki að yfirgefa æsku-
aðist marga kunningja, er
kunnu að meta drengilega
og prúðmannlega framkomu
hans í viðskiptum og daglegri
umgengni. Luku Norðfirðing-
ar upp einum munni um Það,
að leitun væri á samvizku-
samari og viðmótsbetri sam-
borgara. Starfaði Jón nokkuð
Jón Th. Sigurðsson
að málum iðnaðarmanna þar í
bæ og eitthvað að leiklist, er
hann hafði allmikinn áhuga
fyrir.
Allt til ársins 1951 átti Jón
heima í Neskaupstað, og mun
hafa unað þar vel hag sín-
um, en fluttist þá með fjöl-
skyldu sína til Reykjavíkur.
Var hann þá farinn að kenna
þess sjúkdóms, er mun hafa
dregið hann til dauða. Eítir að
suður kom, fékkst hann lítið
við iðn sína, en gerðist gæzlu-
maður við Kleppsspítalann og
gegndi því starfi þar til hann
fyrir tveim árum varð að
stöðvar sínar. Átti hann heim
ili aitt fyrir norðan til ársins
1946, en fluttist þá til Hafn-
arfjarðar.
Jónatan sál. vann oftast hjá
öðrum og var mjög eftirsóttur
til starfa, enda verkmaður
góður og húsbóndahollur og
kappkostaði eigi að síður að
vinna að hag húsbænda sinna
en sínum eigin. Dyggð og trú-
mennska var hans aðalsmerki.
Framkoma hans öll var rnótuð
af heiðarleik og prúðmennsku,
rausn og hjálpsemi voru sterk
ir eiginleikar í far hans og
hvar sem hann var og starf-
að ávann hann sér traust og
vináttu samstarfsmanna
sinna, og þegar hann nú er
kvaddur hinztu kveðju fylgir
honum góður og hlýr hugur
samferðamannanna. Stjúpa
hans, bræður og annað skyld-
fólk, svo og vinir og kunn-
ingjar færa honum hjartans
þakkir fyrir alla tryggð, góða
og trausta vináttu, og óska
honum allra heilla inn á land
lífsins og Ijóssins, til hans,
sem sagði: „Þú varst trúr yíir
litlu, og ég mun setja Þig yfir
mikið.“
Friður og guðsblessun fylfii
honum.
Jón Sigurgeirsson.
hætta því sökum heilsubrests.
Jón bar mikla föðurlega um
hyggju fyrir börnum sínum,
vinfastur og enginn yfirborðs
maður, enda dulur nokkuð í
skapi. Jón gaf sig lítið’að op-
inberum. málum, en myndaði
sér þó ákveðnar skoðanir í
þeim og var fastur fyrr. í
landsmálum skipaði hann sér
í flokk hinna vinnandi stétta,
alþýðunnar í landinu, enda af
þeim stofni kominn og ein af
greinum hennar, og uppalinn
á þeim ■ tímum, er hin vinn-
andi stétt þurfti að sækja rétt
sinn með harðneskju.
Hinn langvarandi sjúkleika
bar Jón með mestu stillingu
og hugprýði, unz yfir lauk.
Dauða hans bar snögglega að,
og mun honum þar hafa orðið
að ósk sinni, en hann hafði
látið í ljós, að svo mætti
verða.
Eins og áður er sagt var
Jón Austfirðingur, og bar
ætíð hlýjan hug til Aust-
fjarða. Fór hann ekki dult
með það, að hann hefði gjarn
an viljað eiga lengur heima í
Neskaupstað, en það fór á
annan veg. Hins vegar mátti
finna það, að djúpar rætur
áttu Vestmannaeyjar í huga
hans, sá bær, er hann hafði
lengst átt' heima í og lifað sín
beztu ár. Rétt áður en hann
dó hafði han ákveðið, ásamt
syni sínum að heimsækja sinn
gamla bæ og takast ferð á
hendur til þátttöku í þjóðhá-
tíð Vestmannaeyja. Sú ferð
var aldrei farin, en önnur
lengri og örlagaríkari fyrir-
búin honum.
Nú þegar ég kveð kunn-
ingja minn Jón Sigurðsson,
votta ég aðstandendum hans
mína dýpstu samúð og hlut-
tekningu. Honuin vil ég
Þakka alla velvild og vinsemd
í minn garð og minna, bæði
fyrr og síðar.
Samferðamanninum þakka
ég allar ánægjulegar samveru
stundir og samfylgd á lífsleið
inni, sem ég mun geyma í
minningum, og bið honum
allrar blessunar.
Ó. M.
Ágúsf Jósehson
(Framhald af 5. síðu.)
hans er fróðleikurinn í þeim.
Þar er getið allra bæja í Vest-
urbænum, nafna þeirra og stað-
setningu miðað við núverandi
götur og húsnúmer. Þar eru
rakin fjölmörg örnefni í bæjar-
landinu og í Viðey. Þarna telur
hann öll naustin og uppsátrin
eftir eigin minni og frásögnum
fróðra Reykvíkinga, sem allir
eru nú látnir. í þáttunum er
sagan um hina döpru daga 1918
þegar spanska veikin herjaði
og sagt frá mörgu, sem fyrir
bar í barnaskólanum — og
þarna á meðal eru nokkrar
ferðasögur hans. Endurminn-
ingar Ágústs koma út á kom-
andi hausti hjá Leiftri og hygg
ég að það verði mörgum kær-
kominn bók.
IV.
Enn gengur Ágúst Jósefsson
léttstígur, 'glaður og reifur um
götur Reykjavíkur. Hann hef-
ur verið gæfusamur maður. —
Hann hefur séð allt gróa í kring
um sig og þá félagsmálahreyf-
ingu, sem hann helgaði krsfta
sína, breyta þjóðfélaginu svo að
nú eru kjör fólksins öll önnur
en áður var — og það, sem
MINNSNGARORÐ:
iónifan Hallgrimsson
fyrrum var barizt harðast fyrir,
nú talið sjálfsagt.
Við félagar Ágústs Jósefsson-
ar þökkum honum fyrir öll
störf hans, fyrir Ijúfmennsku
hans og víðsýni. — í dag lagði
hann land undir fót eitthvað út
í buskann. Honum hefur alltaf
þótt gaman að ferðast.
VSV.
Opnar daglega
kl. 8,30 árdegis.
ALMENNAR
VEITINGAR
allan daginn.
Ódýr og vistlegur
matsölustaður.
Reynið viðskíptin.
Ingólh-Café.
Munið ..
símann
23136
Bíla «g
búvélasalan
Baldursgötu 8
Lesið AlþýðublaSið
Sifreiisiiin
Ingólfsstrsfl 9
Síml 19092 og 18966
Kynnið yður hið stóra úr
val sem við höfum af all»
konar bifreiðum.
Stórt og rúmgott
sýningarsvæði.
ilfreiasalðii
tagólfssfræti 9
og leigan ” ’
Sími 19092 og 18968
Húselg&ndurá
önnumst allskonar vam*-
og hitalagnir.
HITALAGNIB fe,l
Símar 33712 — 35444.
Húseigencfafégag
Reyk]avíkur
Nauðungarup
sem auglýst var í 56., 57. og 58. tbl. Lögbirtingablaðs-
ins 1959, á hluta í Háteigsveg 20, hér í bænum, eign
Ingólfs Petersen, fer fram eftir kröfu Geirs Hall-
grímssonar hrl., Þorvaldar Lúðvíkssonar hdl., Guð-
jóns Hólm hdl., Jóhanns Steinarssonar hdl. og Ragn-
ars Jónssonar hrl., á eigninni sjálfri þriðjudaginn 18.
ágúst 1959 kl. 3 e. h.
BORGARFÓGETINN í REYKJAVÍK.
Hringbraut 63, Ilafnarfirði, verður jarðsett frá þjóðkirkjunni
í Hafnarfirði laugardaginn 15. þ. m. kl. 2.
Böra og tengdabörn.
sem auglýst var í 56., 57. og 58. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1959, á hluta í Langholtsveg 102 (rishæð),
bér í bænum, eign Lúthers Bjarnasonar, fer fram
eftir kröfu Guðjóns Hólm hdl., Hauks Jónssonar hdl.,
Landsbanka íslands og tollstjórans í Reykjavík á
""^hni sjálfri miðvikudaginn 19. ágúst 1959, kl.
íðdegis.
RGARFÓGETINN í REYKJAVÍK.
14. ágúst 1959 — Alþýðublaðið