Alþýðublaðið - 20.09.1959, Blaðsíða 11

nmiiniiimmiiiiiuuiEiuiirtitnirtiiiMiMi
26. dagur
wniiuiiiiiiiiiiiiiuii'M.iiiitiiijiiMtifiíiiiiiiiiiiiiiiiii*1
hann lssk!kað;i röddina, „fæ
ég sjálfur að bera prófessorn
' um fiskinn. Vilduð' þér segja
honum eitthrað uai fiskinn?“
Það var ekki hægt að efast
um við hvað hann átti. Hann
spurði hana hvort hún vildi
1 koma skilaboðum til föður
i síns, Hún hvíslaði einnig:
„Hver eruð þér?“
_,KaiT‘. svaraði hann blátt
I áfram. „IÉg er trúlofaður
I Helgu Rawitz“. Þá var hann
vinur og Linda hvíslaði aft-
tur. ,Þegar þér hittið föður
1 minn Karl þá segið honum
i að ég biðji að heidsa og hann
1 verði framvegis að gæta sín
\ á fornum glösum. Þ'að er í
1 spaugi sagt“. Hún hló við.
1 Hún var í góðu skapi þeg
1 ar.hún fór upp til sín. Hún
hafði 'hitt enn einn vin, sem
.var á bandi hennar og föður
: hennar. En hvort þau gætu
1 hjálpað þekn vissi hún ekki.
' Þau voguðu lífi sínu með að
1 bjóða hjálp sína.
Hún fór í sama kjólinn og
1 hún hafði verið í fyrra kvöld
ið. Svo greiddi hún sér vand
lega og málaði sig því hún
var svo föl.
Brytinn kom og tilkynnti
að henni væri óhætt að koma
niður. En í þeíta sinn kom
1 greifinn ekki til móts við
hana. Það var Hans sem reis
upp úr stól við árininn.. Hann
gekk til hennar og. tók um
báðar hendur himnar. „Elsk
an mín en hvao þú ert falleg
í kvöld.“
„Ég var í þessum kjól í
gær”, svaraði hún þurrléga.
,,En í gær vissi ég ekki hvle
mikið ég elska þig. Það var
fyrst í dag við lækinn þegar
þú mótmæltir mér' sem ég
skildi hve najög ég elska þig.
1 Ég hef lengi verið hrifi’nn af
. þér en ég hef aldreí hugsað
mér að kvænast þér. En nú
ter allt breytt. nú lelska ég
' þig og vil kvænast þér“.
.,-Ertu búinn að. tala við
sérfræðinginm frá Austur-
1 Berlín?“ spuröi hún rólega.
Hann sm.ellt.: fingrunum ó
þolinmóðlega. „Nei, en ég
skal gera það. Það er of seint
núna, en ég skal tala við
: bann í fyrramálið“.
„Ilvers vegna lefcki í kvöld?
Vertu góður og hringdu til
hans í kvöld.“
JÉg skal reyna“, lofaði
I hann. „Ég skal skipa einkarit
ara rnínum Herr Weidmann
að ná í harnn í kvöld“. Hann
brosti til hennar. „Ertu þá á-
nægð?“
„Takk Hans.“ Hún snéri
sér frá honum og rétti hend
urnar að eldinum. Hún var
ísköld en hún varð ,að reyna
að leika hlutverkið, sem hún
hafði tekið að sér. Hún varð
að vera. glöð og aðlaðandi.
Hann kom og stóð bak við
hana og lagði hendurnar á
axlir hennar. ,Þú ert ekki
enn búin að svara hvort þú
elskar mig og vilt kvænast
mér Linda“.
Hún neyddi sjálfa sig til að
líta við og brosa til hans.
„Eigum við ekki að bíða ögn
Hans? Það er svo nýtt fyrir
mér að þú elskair mig og vilt
kvænast mér. Leyfðu mér að
venjast því“.
„Allt í lagi elskan'mín ég
skal bíða“. Hann beygði sig ’
og kyssti haina og hún beið
ögn til að ekki bæri um of á
hafa notað sér fáfræði, en
henni fannst vissara að segja.
Það var ekki vert að hún
sýndi svo greinilega fyriritn-
ingu sína.
Greifinn kom einmitt inn
þegar maturin var boriim á
borð. Kvöldið fyrr hafði mál
tíðin verið sfcemmtileg en það
var enginn vafi á að nú voru
þau þvinguð. Hún velti því
fyrir sér hvað gamla greifan-
um fyndist eiginlega um á-
standið í höllinni. Stóð hann
með frænda sínum eða fyrir-
leit hann hann í laumi?
Til að hjálpa til tók Linda
glas sitt og hélt því að ljós-
inu: „Þetta er Bristol-síeidl-
er“, sagði hún.
„Já.“.Hans vírtist gleðjast
við að hún tófc eftir því.
„Fékkstu þau í Engiandi?
Pabbi á ,s.vipuð“.
„Nei, ekki í Englandi. en
Englendingurinn sem átti
þau, varð innlyksa hér á
því að hún sleit sig af hon-
um.
,Borðar frændi þinn ekki
með ofckur okkur í kvöld?“
„Jú, ég sagði honum að ég
myndi sienda eftir honum.
„Svar hans var hrokafullt —•
það var Herr Kommandanten
sem talaði. Það var greinilegt
að jafnvel frændi hans hlýddi
skipunum hans.
Hann gekk frá henni og
hellti sherry í þunn háfætt
glös. Hún gat ekki annað en
iteikið eftir glösunum þegar
hann rétti henni þau.
„Ég fékk þessi glös hjá
gamalli bóndakerlingu. Hún
vissi ekki að þau væru verð
irnæt. Ég borgaði henni fáein-
ar krónur fyrir þau og hún
gerði siig ánægða með það“.
„Sagðirðu henni ekki að
þau væru imikils virði?“
Hann hló. „Eilsku Linda
mín heldurðu að ég sé fífl?
Þú mátt ekki gleyma því að
auk þess að vera Kommand-
anten hér, verzla ég með forn
glös“.
Hana langaði til að segja
að þó faðir hennar væri ákaf
ur safnari myndi hann aldrei
,■ ::i p. i.'B. s
CopenHöicn
„Það er langt þangað til mér batn-
ar. Eg fæ nefnilega 25 aura á dag
fyrir að taka inn meðalið.“
■stríðsárunum. Ég fékk ekkju
hans til að láta mig fá þau“. 1
Hún varð undrandi yfir
svipnum sem ko,m á garnla
greifann. Var það fyrirlitn-
ing sem hún sá þar Eða hat
ur?
'Máltíðinni var loksins lok
ið og gamli grieifinn afsakaði
sig með þreytu og fór. Lindu
fannst það leiðinlegt því hún '
vildi ekki vera ein með Hans.
Þá varð hún að vera elsku-
leg við hann og leyfa honum
að kyssa sig og jafnvel kyssa
Ihann á móti.
En um leið og þau komu
inn í salinn kom einkaritari
Hans, LSnrr Weildman inn:
„Ég býst við Herr Reichmann
í símann ’hvenær sem er
Herr Kommandant. Viljið
þér tala hér eða á skrifstof
unni?“
„Á skrifstofunni".
„Gott Herr Kommandant.
Það er líka ýmislegt annað
se-m þér þurfið • að athuga
strax“. Hann hvíslaði ein-
hverju að Hans sem leit á:
Lindu og brosti afsakandi.
„Afsakaðu mig Linda ég verð
ekki lengi. Fáðu þér eitthvað
að lesa a meðan“.
,Ef þér er sarna langar mig
mest til að hátta. Ég er svo
þreytt“.
„Nei, gerðu það ekki. Ég
þarf að tala meira við þig.
Og þú vilt sjálfsagt fá að vita
hvað dr. Reichmann segir um
föður þinn og hvorkt hann
getur komið hingað og litið
á hann“.
„Já, það vil ég gjarnan“.
Hún kveikti sér í sígarettu-
og gekk um meðan hún beið.
En hún var alltof eirðarlaus
til að hafa áhuga fyrir því
sem hún sá. Það hafa áreið-
anlega liðið tíu eða tuttugu
mínútur áður en hún heyrði
að síminn á skrifborðinu í
horninu hringdi. Hann
hringdi en þagnaði svo. Ein-
hvier hafði svarað í annan
síma. Hún starði á símann
eins og dáleidd. Var þorandi
að hilusta á samtalið? Það gat
verið að Hans væri að tala
við lækninn og þá vildi hún
vita hvort hann ætlaði að
standa við að fá hann til að
líta á föður hennar.
Hún gekk hratt yfir gólfið
og tók heyrnartækið af. Hún'
heyrði að rödd Hans sagði:
.,Hvað viltu Fay? Ég sagði
þér að þú mættir ekki hingja
hingað1.
„Hans ég varð að gera það!
Fyrirgefðu ástin mín!“
En hvað hún þekkti vel
rödd Fay Montague. Og nú
var hún jafn örvæntingarfull
og nóttina sem hún hafði
sagt benni að Frankie væri
dáin.
„Hans hlustaðu á mig“,
hún var snögtandi í símann.
,_Ég verð að tala við þig. Þú
getur ekki látið mig standa
í þessu öllu eina. Ég kem upp
um mig. Ég get ekki lifað ann
an eins dag og daginn í dag.“
„A-llt í lagi. Farðu að sofa
Fay. Ég kem til þín á morg
un.“ Hans lagði símann
harkalega á.
Linda starði á símann svo
lagði. hún heyrnatólið var-
lega á. Samtalið var stutt,
svo stutt að hún var ekki bú
in að átta sig á því sem hún
hafði. heyrt. Fay hafði verið
yfirheyrð um dauða Frankie.
Það var ekki nema eðlilegt,
það var þó hún sem hafði
fundið hana. En það var ekki
eina ástæðan fyrir örvænting
unni í rödd hennar. Hún virt-
ist dauðskelkuð. Og hvers
vegna varð Hans að fara strax
á morgun til Austur-Bsrlín-
ar. Hverniig var hann í öllu
þessu?
En hún var alltof utan við
si g til að hugsa skýrt. Hún
varð að fara upp eins fljótt og
hún gæti. Hún settist niður
til að skrifa Hans að hún
hefði ekki getað beðið leng-
ur eftir honum og farið upp
að sofa.
, Hvað ertu að gera?“
spurði hann hranalega í
dyragættinni.
Hún brosti og rétti honum
hréfið. „Lestu það sjálfur bað
ler til þín. Ég var svo þreytt
að ég ætlaði að biðj.a þig að
fyrirgefa að ég færi að
hátta“.
Hann leit rannsakandi á
hana með brúnum augunum
svo varð hann vingjarnlegur
og ástúðlegur. ,,Já, þú ent
þreytuleg, Linda litla. Og það
er gott því áð ég ætla sjálfur
að fara snemma að sofa. Ég
fer til Austur-Berlínar á
morgun“.
„Verðurðu það Hans? Þú
ert nýkominn þaðan.
„Andskotans læknirinn
var ókurteis11, muldraði hann.
„Éig verð að fara sjálfur til
hans og minna hann á eitt

■■■••■■■•■■*
OÖkUOOl
Á ÖLIUM
læknir, en stjórnmálalega séð
er hann asni“.
,.Áttu vjð að hann sé ekki
: hliðhollur kommúnistum? ‘‘ ^
„Kannske en þegar hann
hýr í Austur-Bierlín neyðist
hann til að láta sem svo sé.
En óg held samt að hann sé
lekki einn ofckar. Þess vegna
hef ég hikað við að biðja hann
. um að koma, en fyrst ég hef
lofað þér því Linda, verð ég
að standa við það“.
árður Jakobsson
lögfræðingur
Hafnarstræti 11
Sími 16188
......ðpailð yður hlaup
á mlili margra. veralama1-
WINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
safn opið daglega frá kl. 2
■—6. Báðar safndeildir eru
lokaðar á mánudögum.
LISTASAFN Einars Jónsson-
ar, Hnitbjörgum, er opið á
sunnudögum og miðviku-
dögum frá kl. 1,30—3,30.
HÚSMÆÐRAFÉLAG Rvíkur
heldur tveggja daga sýni-
kennslun-ámskeið í græn-
.metisréttum og öðrum smá-
réttum / og . byrjar þriðju-
dagskvöld. 22. sept. kl. 8 í
Borgartúni 7. Nánari upp-
lýsingar í símum 15236,
11810, 12585.

- A'usturstxseti
Millilandaflug:
er
væntanlegur til
| Reykjavíkur kl.
§r" 16.50 í dag frá
ík.. . || Hamborg, Kaup
mannahöfn og
Osló. Flugvélin
fer til Oslóar,
•SS:M§k¥íSíí:-íí Kaupm.hafnar
og Hamborgar
kl. 8.30 í fyrramálið. Milli-
landaflugvélin Gullfaxi fér
til Glasgow og Kaupmanna-
hafnar kl. 8 í dag. Væntanleg-
aftur til Reykjavíkur kl.
22.40 í kvöld. Flugvélin fer
til Lundúna kl. 10 í fyrra-
málið. Innanlandsflug: í dag
er áætlað að fljúga til Akur-
eyrar (2 ferðir), Egilsstaða,
Kópaskers, Siglufjarðar, Vest
mannaeyja og Þórshafnar. Á
morgun er áællaþ að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir),
Bíldudals, Fagurhólsmýrar,
Hornafjarðar, ísafjarðar, Pat
reksfjarðar og Vestmanna-
eyja.
Loftleiðir.
Edda er væntanleg frá Am
í dag. Fer til New York kl.
sterdam og Luxemborg kl. 19
20.30. Saga er væntanleg frá
New York kl. 10.15 í fyrra-
málið. Fer til Glasgow og
London kl. 11.45.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell fór 15,
þ. m. frá Siglu-
firði áleiðis tili
Ventspils. Arnar-
fell er í Flekke-
fiord. Fer þaðan
til Haugesund og
Faxaflóahafna. Jökulfell fór
15. þ. m. frá Súgandafirði á-
leiðis til New York. Dísarfell
er í Riga. Fer þaðan væntan-
lega í dag áleiðis til fslands.
Litlafell losar á Norðurlands
höfnum. Helgafell er á Akur-
eyri. Hamrafell fór frá Bat-
um 11. þ. m. áleiðis til ís-
lands.
Alþýðublaðið — 20. sept. 1959 ^