Alþýðublaðið - 22.09.1959, Blaðsíða 12

— KAÐ var alltaf steikjandi
* hiti, yfir 40 stig flesta
daga. Við þoldum hitann
sæmilega, en þó sólbrann ég
svo að skinnið flettist af mér.
— Þó var þorstinn verstur.
Þetta segir Hjörtur Jónas-
son stud. theol. Hann er alveg
nýkominn frá Túnis, þar sein
hann vann við að reisa úr
rústum skóla í þorpinu Sakiet
-Sidi Youssef, rétt við landa-
mæri Alsír, en hann eyðilagð-
ist í ómannúðlegri loftárás
Frakka í febrúar 1958 og sex
börn létu lífið. COSEC, Al-
þjóðastúdentasambandið á-
kvað að senda sjálfboðaliða til
Þetta er mynd Hirti með
sólhatt eins og þeir notuðu
í byggingavinnu í Túnis.
að endurreisa skólann, og alls
komu stúdentar frá 55 lönd-
um á vegum þess og Túnis-
stúdenta.
— Við fórum tveir héðan
með Drottningunni til Kaup-
mannahafnar, Þórir Olafsson
og ég, en með lest til Rómar
og þaðan með flugvél til
Túnis. Fimm eða sex daga
urðum við að bíða í Túnisborg
og Karþagó eftir leyfi til þess
að fara til Sakiet-Sidi Youssef.
— Var barizt þarna við
landamærin?
— Já, það heyrðust alltaf
skothvellir, og við héldum, að
það væru skærur fyrir hand-
an þau. Frakkar beindu líka
stundum að okkur sterkum
ljóskösturum, og lýstu upp
allt nágrennið.
Það var getið um hópdvöl
stúdentanna í Sakiet-Sidi
Youssef í heimsfréttunum,
og frá því skýrt, að Frakkar
væru tortryggnir.
— Vistin þarna var góð,
heldur Hjörtur áfram, —
fæðið sæmilegt, en þó ekki
sem bezt. Kjötið var illa soð-
ið, blæddi úr því, og menn
voru slæmir í maganum*. Þar
við bættist að þrifnaður er á
lágu stigi og upp kom skæð
blóðkreppusótt. Ég og margir
fleiri veiktust.
— Það var unnið frá hálf-
sjö tií hálftólf árdegis, og frá
þrjú til hálfátta á kvöldin,
Stundum var líka unnið frá
8 til 12 á kvöldin við ljós>
Heitasta kafla dagsins var
Framhald á 3 síðu.
40. árg. — Þriðjudagur 22. sept. 1959 — 203. tbl.
Stjarna Aden-
auers
fallandi
ÞAÐ bendir allt til þess, að
stjarna Adenauers sé ört
fallandi í Þýzkalandi. Skoð-
anakönnun var látin fara
fram í Frankfurt og sýnir
hún að hann er ekki eins vin-
sæll og áður, en hins vegar
er gengi Ludwig Erhards
meira en áður. Adenauer virð-
ist hafa farið flatt á því að
draga sig til baka frá forseta-
kjörinu og vilja halda áfram
að vera kanzlari.
BREZKIR „hellismenn“ eru i
þann veginn að kanna betur
ríki nornarinnar frá Wookey,
sem um er rætt í sögnum. En
þeir verða að fara niður í vatn
neðan jarðar.
Wookeyhellarnir í Somerset
í Englandi voru bústaður frum
manns og íorsögulegrar hýenu

ALÞÝÐUBLAÐIÐ birti síðastliðinn laug-
ardag tillögu þingmanna Alþýðuflokksins
um athugun á afnámi telcjuskattsins, þá er
alþingi samþykkti. Nú stendur yfir rannsókn
nefndar á þessu atriði, en meðal vandasöm-
ustu atriða málsins os öflun nýrra tekna í
stað þessa skatts.
Emil Jónsson, núverandi forsætisráðherra,
flutti ýtaríega og skýra framsöguræðu með
tillögunni á þingi. í þeirri ræðu benti hann
meðal annars á þessi atriði:
TEKJUSKATTURINN ER
ORÐINN LAUNASKATTUR
Tekjuskatturinn, sem Alþýðuflokkurinn
vill afnema, er orðinn fyrst og fremst launa-
skattur, er lendir á þeim, er taka föst laun
og gefa þau öll upp til skatts. en ekki á hin-
um, sem geta komið tekjum sínum undan
skatti.
ÍC FORSENDUR SKATTSINS
ERU BROSTNAR
Tekjuskatturinn var 'settur á 1921. ‘Þar
áður voru nær eingöngu óbeinir skattar.
Helztu forsendur skattsins eru nú ekki leng-
ur fyrir hendi. Hann hefur aldrei reynzt
með stærstu tekjustofnum, innheimtan er
dýr og loks hafa framtöl verið fölsuð meira
en nokkurn óraði fyrir. Rey.nslan af tekju-
skattinum er því ekki góð.
★ SIÍATTURINN VERKAR
ÞVERÖFUGT
Daglega má hitta fyrir menn, sem greiða
lágan tekjuskatt, en lifa ríkmannlegu lífi,
en Iaunamenn greiða háan skatt, þótt fjöldi
a.nnarra komizt undan. Skatturinn verkar
því þveröfugt við það, sem upphaflega var
til ætlazt.
MENN HÆTTA
AÐ VINNA
Menn, er hafa af dugnaði háar tekjur,
hætta bókstaflega að vinna, þegar svo er
komið, að ríkið tekur 40% og bærinn 40%
af viðbótartekjum þeirra. Það er skaði fyrir
ríkisheildina að missa menn úr starfi.
ÓBEINIR SKATTAR
KOMI EKKI VIÐ
LÁGU LAUNIN
Hvað á að taka við af tekjuskattinum?
Hægt er að leggja óbeina skatta á vörur
þannig, að það komi ekki niður á lágu laun-
in, enda eru allar aðstæður í þjóðfélaginu
gjörólíkar því, sem var fyrir 35 árum.
fyrir meira en 60 þús. árum.
Þarna í flóknu og víðáttu-
miklu gangakerfi hellanna
fundu hinir fornu íbúar lands-
ins ákjósanlegt hæli.
En sagnirnar um nornina í
hellinum á rót sína að rekja
til seinni aldaskeiða. Enginu
veit hvernig þetta hófst, en
kynslóð eftir kynslóð hefur
sagan borizt.
í ljóði frá 18. öld er skýrt
frá því, hvernig fólkið í ná-
grenninu mátti þola áreitni
flagðsins, unz lærður munkur
frá Gladstonbury breytti
henni í steindrang.
Sögnin um nornina lifði á
vörum fólksins lengi eftir að
hellarnir voru týndir. Öldum
saman vissi enginn, hvernig
væri hægt að komast inn í þá,
og það var ekki fyrr en á 19.
öld, að munninn fannst á ný.
Fyrsti könnuðurinn, sem at-
hugaði hellinn, fór niður
klettaþrep, sem náttúran hef-
ur sjálf myndað, og þá blasti
nornin við honum, kletta-
drangur, sem minnir á höfuS
og herðar af konu.
Skammt þar frá hverfur áin,
sem myndað hefur hellana,
inn á lága ganga. Vel út búnir
könnuðir nútímans hafa fylgt
lienni ofan vatns og neðan
gegnum 15 sali, og nú er þess
vænzt, að komast megi að upp
tökum hennar neðan jarðar í
15 mílna fywlægð langt inn í
Mendiphæðum.
Og eftir allt saman lítur út
fyrir að sögnin um nornina sé
reist á einhverjum sögulegum
rökum. Fundizt hefur við upp-.
gröft í hellunum konubeina-
grind og við hlið hennar var
kristalskúla.
Hélt Kanada-
dali verðlama
NIAGARA FALLS, (UPI). —
Kanadadollar cr nokkrum
sentum verðmeiri en Banda-
ríkjadollar, en það vita ekki
allir Bandaríkjamenn. Fyrir
skömmu var ungur maður
tekinn fyrir að stela banda-
rískuin, og kanadísluim doll-
urum úr verzlun í Niagara
Falls. Hann hafði eytt öllum
bandaríkjadollurunum en rif-
ið kanadadollarana, „af því atS
ég hélt að þeir væru verð-
lausir“.

GERLAFRÆÐINGAR
hafa allt frá því að fyrst
var í alvöru farið að tala
um að skjóta á tunglið,
verið áhyggjufullir út af
því, að með slíkum skot-
um verði tunglið útverk-
að í gerlagróðri frá jörð-
inni. Þeir vilja fá að rann-
saka, þegar kleift verður,
hvort einhver gerlagróður
er þar fyrir, hvort slíkur
gróður getur borizt hjálp-
arlaust um geiminn o. s.
frv.
Nú hefur rússnesk rak-
etta lent á tunglinu, að
sögn hinna vísú, en kvað
hins vegar hafa verið dauð
hreinsuð, áður en hún var
send af stað, svo að hún
á ekki að spilla fyrir rann-
sóknarmöguleikum gerla-
fræðinganna.
En á annan möguleika
hefur verið bent. Dr. P.
C. Trexler við Notre Dame
háskóla bendir á það, að
hugsanlegt sé, að þegar
að því kemur í framtíð-
inni, væntanlega náinni
framtíð, að geimfarar
koma aftur frá öðrum
hnöttum, t. d. Marz, að
þeir komi með herskara
af gerlum og veirum, sem
valdið geti sjúkdómum og
eyðileggingu á jörðinni.
Hann bendir og á það,
að sýkingarvarnir náttúr-
unnar á jörðinni séu senni
lega gagnslausar gegn slík
um óvinaskörum. Hann
segir og, að fundur Ame-
ríku hafi leitt af sér í þrjár
aldir sjúkdóma og dauða
báðum megin Atlants-
hafsins.