Alþýðublaðið - 26.09.1959, Page 4

Útgefanai, Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjónsson.
— Ritstjórar: Benedikt Gröndal, Gísli J. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson
(áb.). — Fulltrúi ritstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björg-
Vin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýs-
Ingasíml 14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsina,
Hverfisgata 8—10.
Um hvað er deilt?
ÞESSA DAGANA er mjög reynt að flækja
staðreyndirnar um bráðabirgðalög ríkisstjórnar-
innar. Þær liggja þó sannarlega ljóst fyrir. Full-
trúar framleiðenda í sex manna nefndinni lögðu
til, að landbúnaðarafurðir hækkuðu um 3,18%,
en fulltrúar neytenda hins vegar, að þær lækk-
uðu um 7—8%. Um þetta náðist ekki samkomu-
lag í nefndinni. Ríkisstjómin ákvað þá, að verðið
skyldi haldast óbreytt til 15. desember, svo að
unnt yrði að leiða deiluna um landbúnaðarverð-
ið til lykta í sambandi við heildarathugun efna-
hagsmálanna, sem verður að sjálfsögðu verkefni
næsta alþingis. Þess vegna er fjarri lagi, að ríkis-
stjómin hafi níðst á bændum. Hún gengur í
bráðabirgðalögunum lengra til móts við þá en
neytendur eins og málin stóðu í sex manna
nefndinni.
Framsóknarmenn fullyrða, að bændur
hafi átt rétt á 3,18% hækkun á landbúnaðaraf-
urðum í haust, og Morgunblaðið er sömu skoð-
unar, þegar það reynir að útskýra afstöðu Sjálf-
stæðisflokksins. Vitnar það í gær í þessu sam-
bandi til ummæla Jóhanns Hafsteins á alþingi,
þegar stöðvunarlögin voru sett í vetur, og lítur
á þau sem loforð við hændur. Sj álfstæðisflokk-
urinn er auðvitað frjáls að skilningi sínum á
þeim ummælum, en viðhorfin hafa óneitanlega
gerhreytzt frá því að Jóhann Hafstein ræddi
þessi mál á alþingi í vetur. Fulltrúar fram-
leiðenda sögðu upp samkomulaginu um grund-
völlinn að verðlagningu landbúnaðarafurðanna
í febrúar í vetur. Ummæli Jóhanns Hafsteins
miðast aftur á móti við, að sá grundvöllur sé
nú hinn sami og í fyrra. Um það náðist ekki
samkomulag í sex manna nefndinni eins og áð-
ur greinir. Þess vegna var óhjákvæmilegt fyr-
ir ríkisstjórnina að setja lög um verðlag land-
búnaðarafurðanna.
Alþýðublaðið rekur annars staðar í dag,
hverjar voru tillögur og röksemdir fulltrúa neyt
enda í sex manna nefndinni. Afstaða Framsókn-
armanna til þeirra fer naumast dult. Tíminn
fylgir tillögum og röksemdum fulltrúa framleið
enda í nefndinni skilyrðislaust. Þjóðviljinn við-
urkennir, að afstaða fulltrúa neytenda í sex
manna nefndinni sé rökstudd og tímabær, en að
öðru leyti langar Alþýðubandalagið ósköpin öll
að láta' Valdimarssynina vera á línu Hermanns
Jonassonar cg Framsóknarflokksins í deálunni.
— Morgunblaðið á í nokkrum erfiðleikum með að
útskýra afstöðu Sjálfstæðisflokksins. Það vill vera
bændum velviljað, sem er vissulega góð dyggð tit
áf fyrir sig. En hvað hefur það að segja um tillög-
úr og röksemdir neytendafulltrúanna í sex manna
nefndinni? Þessa er spurt mjög að gefnu tilefni.
Alþýðuflokkurinn vill, að deilan leysist með
sérfræðilegri athugun þess, sem fulltrúum neyt-
enda og framleiðenda ber á milli. En hann tekur
ékki í mál, að atkvæðakapphlaupið leiði stjórn-
málaflokkana út í þá ógæfu, að verðbólgunni og
dýrtíðinni verði sleppt lausri. Sú er stefna hans
fyrir kosningar, og hún verður hin sama eftir kosn
ingar.
( ÍÞrótfir 3
Handknattleiksmótin að hef jast
Þreyfa Islendingar landsleiki við V-
Þýzkaland og Beneluxlðndin í vetur?
SÚ íþróttagrein, sem vinsæl-
ust er orðin hér í Reykjavík Og
nágrenni að vetrarlagi er hand
knattleikur. Þar sem nú eru að
eins nokkrir dagar þar til fyrsta
handknattleiksmótið hefst,
sneri fréttamaður íþróttasíð-
unnar sér til formanns Hand-
knattleikssambands íslands, Ás
björns Sigurjónssonar, til að
leita upplýsinga um, hvað fram
undan sé hjá handknattleiks-
mönnum. Per frásögn hans hér
á eftir.
* ÁRSÞING OG HRAÐ-
KEPPNI í BYRJUN OKT.
Ársþing handknattleikssam-
bandsins verður háð hér i Rvík
3. október næstkomandi. Þar
verða teknar ýmsar ákvarðan-
ir um starfsemina í vetur og
næsta starfsár.
Fyrsta mótið innanhúss fer
fram dagana 2. og 4. október og
er það hraðkeppnismót á veg-
um Handknattleiksráðs Reykja
víkur. Síðan fylgja önnur mót
í kjölfarið, svo sem Reykjavík-
urmótið, jólamót, íslandsmótið
o. s. frv.
+ VEREÐ AÐ ATHUGA MEÐ
LANDSLEIKI í VETUR
Stjórn HSÍ hefur skrifað til
Vestur-Þýzkalands, og óskað
eftir landsleikjum milli þjóð-
anna. Jákvætt svar hefur bor-
izt. HSÍ hefur skrifað aftur og
lagt til, að keppt verði í marz
ytra og í júní hér heima og þá
utanhúss. Er nú beðið eftir
svari viðvíkjandi leikdögum og
verði það jákvætt, er meining-
in að skrifa til Hollands, Belg-
íu og Luxemburg og leika gegn
þeim löndum í leiðinni. Þessi
Ásbjörn Sigurjónsson
skipti við 'V-Þjóðverja verða á
jafnréttisgrundvelli. Ekki hef-
ur orðið úr frekari samskipt-
um við Norðurlöndin í bili og
ástæðan er skortur á lögleg-
um keppnisal Jiér. Forustu-
menn á Norðurlöndum eru
undrandi yfir getu okkar
manna, þegar þeim er skýrt frá
hinum lélega aðbúnaði hand-
knattleiksfólksins hér, en geta
ekki leikið landsleiki að Há-
logalandi
ir HKRR HEFUR LÍTINN
ÁHUGA Á AÐ FÁ
DANSKAN ÞJÁLFARA
Okkur stendur til boða að fá
hingað danskan úrvalsþjálfara,
Heniy Larsen,en hann hefur
þjálfað í Hollandi og víða um
Danmörku. Á aðalfundi
HKRR, þar sem rætt var um
rnálið kom fram lítill áhugi að
fá manninn, en það er enn í at-
hugun.
1
it NÆSTA HEIMSMEIST-
ARAMÓT 1961 —
NORÐURLANDAMÓT
KVENNA HÉR Á LANDI
1964.
Ásbjörn skýrði frá því, að
næsta heimsmeistaramót í
Framhald á 9. síðu.
-fc Styðjum lögregluna.
Stríðið gegn hættum.
■jíf Saga úr umferðinni.
'fo Bréf frá gömlum
manni.
ÉG FAGNA þeirri ákvörðun
umferðarstjórnar og iögregluyf-
irvalda að herða eftirlitið með
umferðinni, að hækka viðurlög
við brotum og dæma strax þá,
sem sekir reynast um ógætilegan
akstur eða tillitsleysi í umferð.
Slysunum fjölgar, árekstrarnir
fara vaxandi. Allt stefnír að því
sama: aukinni slysahættu og
auknu tjóni. Mig furðar ekki á
þeim hörmulegu slysum, sem
orðið hafa undanfarið. Þó að ég
vilji sízt af öllu bera í bætifláka
fyrir bifreiðastjóra, þá virðast
verstu slysin hafa verið að
kenna þeim, sem fyrir þeim hafa
orðið.
ÞETTA ER SAGT til þess að
vekja athygli á staðreynd svo
að menn geti lært af henni, en
ekki til þess að ásaka einn eða
neinn. — Ég skal segja smásögu,
sem ég reyndi sjálfur. Fyrir
nokkrum kvöldum ók ég ásamt
hjónum til Hafnarfjarðar. Heim
leiðis ókum við Suðurnesjaveg-
inn nýja, bak fjörðinn. Þar
mættum við þremur mönnum,
a n n es
i o r n i n u
sem ég verð að kalla banakandh
data. Tveir þeirra voru á Ijós-
lausum hjólum á öfugum kanti,
einn lallaði leið sína með döklc-
an mjólkurbrúsa í hendinni,
einnig á öfugum kanti. Allir
voru þessir menn í bráðri lífs-
hættu, því að umferðin var ör
og birtan mjög svikul. Allir
buðu hættunum heim. Það var
næstum því eins og þeir væru í
sj álf smorðshugleiðingum.
ÞAÐ ER EKKI NÖG fyrir
lögregluna að hafa eingöngu
auga með ökumönnum, þó að
sjálfsagt sé að athuga þá og fram
ferði þeirra gaumgæfilega. Ég
fullyrði að mikill fjöldi manna
hagar sér þannig í umferðinni,
að stórvítavert er. Það þarf ekki
annað en að fylgjast með fram-
komu vegfarenda við götuvit-
ana. Þar ana þeir athugunar-
laust út á brautina þó að bönnuð
sé og það er aðeins fyrir snar-
ræði bifreiðastjóra, að ekki
verða tugir slysa daglega ef
þeim sökum.
ALMENNINGUR ÞARF að
styðja lögregluna. Ég vil þakka
konunum, sem kærðu ökuníðing
ana í fyrrakvöld. Þeir voru tekn
ir og sektaðir eftirminnilega.
Vonandi kennir það þeim að
vera ekki í kappakstri á götun-
um. En Úgreglan þarf líka við
og við að taka gangandi fólk,
sem þverbrýtur allar reglur,
fara með það í lögreglustöðina
og dæma það í háar sektir.
ÉG HEF OFT og mörgum
sinnum sagt það, að það verður
ekki hægt að koma á reglu í
umferðinni með fortölum ein-
um saman. Mjög hækkandi við-
urlög og harka verður að koma
til, ekki aðeins gegn bifreiða-
stjórum, heldur og gagnvart öðr
um vegfarendum. Ef við gerum
ekki þetta, þá mun slysunum
fjölga og tjónið vaxa fyrir alla.
Mér virðist sem lögreglan ætli
nú að herða eftirlitið, hækka-
sektirnar og dæma af meiri
skyndingu en verið hefur. Þetta
þykir mér gott og ég vil skora á
borgarana að styðja af alefli
starf lögreglunnar. Það er þjóð-
félagslegt starf. Við eigum í
hernaði við hættur, sem við get-
um bægt frá að rnestu ef við
viljum og erum vakandi.
SIGURÐUR JÚLÍUSSON, Ak
ureyri, skrifar: „Viltu vera svo
góður að birta frá mér fáeinar
línur í pistlum þínum? Ég er að
verða 71 árs, búinn að þéna
núna árið sem er að líða 38 þús.
kr., er nú vinnulaus eins og
fleiri á mínum aldri.
ÉG HEF í SUMAR verið að
laga til gamlan húskofa, sem við
eigum og búum í gömlu hjónin,
og skulda því töluvert og hef því
lítið til að lifa á, nema ef ég
gæti fengið lán út á húskofann
minn. Mér datt því í hug að fara
til bæjarfógetans og biðja hann
um ellistyrk fyrir mig og konu
mína, sem líka er komin á þann
aldur, að hún hefur rétt til elli-
launa.
SVARIÐ HJÁ LAGAVERÐ-
INUM var eftirfarandi: Nei,
góði maður. Nú fer síldin að
veiðast og þá færðu vinnu eins
og hinir. Finnst þér ekki eins og
mér, að lögin mættu vera hlið-
hollari, gamla fólkinu? Að end-
ingu þetta: Meira en þriðjung af
þessu árs þénustu minni taka
þeir af mér í skatta.“
Hannes á horninu.
4 26. sept. 1959 — Alþýðublaðið