Alþýðublaðið - 22.10.1959, Síða 1

40. okt. — Fimmtudagur 22. okt. 1959 — 229. tbl.
' v
VERKAMANNAFELAGIÐ
Hlíf hélt fund s. 1. þriðjudag og
ræddi siglingar togairanna út
með afla. Var gerð ályktun á
fundinum þar sem siglingunum
er harðlega mótmælt.
Fulltrúum frá öllum útgerð-
arfélögum togara í Hafnarfirði
hafði verið boðið á fundinn og
þar mættu og tóku til máls for
stjórar Bæjarútgerðar Hafnar-
fjarðar: Kristinn Gunnarsson
og Kristján Andrésson svo og
A'xel Kristjánsson, forstjóri og
Einar Jónsson form. Sjómanna
félags Hafnarfjarðar, Af hálfu
stjórnar Hlífar hafði Hermann
Guðmundsson framsögu. Um-
ræður urðu fjörugar og að þeim
ldknum var einróma samþykkt
eftirfarandi tillaga:
Fundur haldinn í Vtirka-
mannafélaginu Hlíf, þriðjud.
20. okt. 1959 míótmælir harð-
lega siglingu togaranna með
afla þeirra á erlenda markaði
túr eftir túr.
Fundwrinn skorar á togara-
eigendur að hlutast til um að
togararnir séu látnir leggja
aflann á landi í Hafnarfirð
til vinnslu í fiskvinnslustöðv-
Framhald á 5. síðu.
MWWMWWWWWWWMWM
HÉR er ballettmeistarinn,
sam stjórnar U.S.A. ball-
ettflokknum, sem hingað
kemur 30. þ. m. Dansflokk
urmn hefur sýnt víða í
Evrópu og vakið Ifeikn-
mikla athygli. Nú mun
hann sýna í Þjóðleikhús-
inu, og það er spá okkar,
að færri komist að en
vilja — því miður. —
Hvað er maðurinn —
Robbins heitir hann — að
gera á gólfinu? Hvíla sig
auðvitað.
ÍWWWWWWMMMMWWMW
MWIWWWHWMMMWWtWWV
IKjósendafapaSur |
A-Iislans er í 1
Lidoíkvöld I
wwwwwwwwwwwwwww*
um að lækka
krónuna
FRÁSÖGN Alþýðublaðsins
í gær um baktjaldapólitík
komntúnista og Framsóknar í
Dagsbrúnardeilunni í fyirra
hefur að vonum vakið mikla
athygli:
Hér eru staðreyndirnar aftur:
Lúðvík Jósefsson, þáverandi
útvegsmálaráðhorra, og Hpr-
mann Jónasson, þáverandi for-
sætisráðherra, hétu atvinnu-
rekendum því, að ef þeir gengju
að kaupkröfum verkamanna, —
mættu þeir óáreittir hækka á-
lagningu sína að sama skapi.
Með öðrum orðum:
Það átti að velta kaup-
hækkuninni allri yfir á
verðlagið.
Það átti að hækka kaup
verkamanna — og taka
mismfuninn samistund-
is af þeim með hærra vöruverði.
Það átti jafnvel að etja
þeim út í veffkfall í
þeSsu skyni.
Alþýðublaðið hvetur menn til
að minnast þessa skollaleiks.
ÞVI AÐ MEÐ SAMKOMU-
LAGI SÍNU VIÐ ATVINNU-
REKENDUR VORU ÞEIR
LÚÐVÍK OG HERMANN AÐ
LÆKKA KA.UPMÁTT..KR.ÓN-
UNNAll SEM NAM VÆNT-
ANLEGRI KAUPHÆKKUN
VERKAMANNA.
meðalflokki mundi hækka um 40 aura hver 100 gr.
eða um 1,6% en k: idmannaskór, sém einnig eru í
meðalflokki mundu hækka um 12.12 kr. eða 3%. —
Kjólaefni, sem er í hæsta flokki mundi hækka um
4.83 kr. meterinn eða um 3,5% og rúsínur, sem einnig
eru í hæsta flokki mundi hækka um 1.10 kr. kílóið eða
um 3,40%.
Af þessum dæmum, er augljóst, að verðhækkun
sú, er hlytist af þessari breytingu tir tiltölulega smá-
vægileg.
Og nú spyr ég ykkur hlustendur góðir: Finnst
ykkur ekki skynsamlegra að losna við tekjuskattsfarg-
anið, framtölin,, álagninguna, sem kostar vinnu tvö
hundruð manna, innheimtuna, óþægindin, sem fylgja
því að verða að greiða skattinn af tekjum, sem ef til
vill er búið að eyða og þá síðast en ekki sízt óánægj-
una út af misréttinu og ranglætinu, sem hlýtur að
fylgja þessari skattheim/Éuaðferð, þegar í staðinn
þyrfti ekki að koma annað en 9% hækkun á óbeinum
sköttum, sem við greiðum hvort eð er af öðrum
vörum en brýnustu nauðsynjavörum?“
er rakin nánar á 5. síðu.
ÞAÐ þyrfti ekki að hækka óbeina skatta
nema um 9% til þess að vega upp á móti tekju
skattinum, jafnvel þótt þessi hækkun yrði
ekki látin taka til néinnar þeirra nauðsynja-
vöru, sem nú er í lægsta flokki yfirfærslu-
gjalds, sagði Gylfi Þ. Gíslason menntamála-
ráðherra í útvarpsumræðunum í gærkveldi.
„Ég lief látið athuga, hver álirif slík hækkun á
óbeinu sköttunum hefði á verðlag nokkuirra vöruteg-
unda, bæði þeirra, sem eru í meðalgjaldaflokki og
hæsta flokki en eins og ég gat um áðan geri ég ekki
ráð fyrir neinni hækkun óbeinna skatta á nauðsynja-
vörum í lægsta flokki“, hélt ráðherrann áftram.
„Niðurstaðan er sú, að t. d. ullargarn, sem er í
Ræða Gylfa
Gylfi lauk
ræðu sinni
mað þessum
orðum:
„Þær ráðstafanir, sem nú þarf að gera í ef nahagsmálum þjóðarinnar, eiga að hafa það að
markmiði, að íslendingar lifi á fslandi af þeixn gæðum, sem þeir vinna úr skauti lands og sjáv-
ar. Það er bjargföst sannfæring mín, að meginhluti þjóðarinnar muni styðja slíkar ráðsiafanir,
ef henni eru kynntac þær af hreinskilni og þær eru framkvæmdar af festu, heiðarleik og rétt-
sýni. Ég vona, að gæfa þjóðarinnar verði svo mikil, að slík stefna nái fram að ganga. Þá væri
mikill sigur unninn í ævacandi sjálfstæðisbar áttu íslendinga. Og er það ekki í raun og veru
sameiginlegt markmið okkar allra?“