Alþýðublaðið - 24.10.1959, Blaðsíða 11
17« dagur
Florrie, sem var að fara
inn í borðstofuna til að taka
af borSinu, kallaði glaðlega
til hennar og leit inn um dyrn
ar.
„Sérðu hvað hefur skeð?“
„Já, hér er aUt hreint og
fínt.“
„Frú Sanders var að hreinsa
hér í iail-an gærdag. Ég held
að læknirinn hafi ekki einu
sinni séð það.“ Florrie leit
íbyggin á JiII. „Það verður
ekki langt þangað til þii verð-
ur atvinnulaus. Ég heyrði að
hún bað hann um að fá að
vinna þitt verk.“
Jill tók hlífina af riivélinni
sinni og bað í hljóði að Florrie
sæi ekki að hendur hennar
titruðu.
„Og ég heyrði hann segja
að hann vildi það ekki..“
Hún vissi ekki hvort henni
átti að létta eða ekki. Hún
dáðist að því hvernig Florrie
fór að heyrá allar samræður.
Það leit út fyrir að hún lægi
á hleri, en Jill var viss um
að hún gerði ekki neitt svo
lítilmótlegt.
„Skemmtirðu þér vel?“
„Alveg dásamlega.“
„Við vorum í vandræðum
með Bunty í gærmorgun.
Hún lét eins og brjálað 'barn
og frú Sanders skipaði mér
að láta hana borða upp: hjá
sér. Ég ætla að biðja þig um
að bera mig ekki fvrir þvf, en
læknirinn var ekki náægður
með það.“
Jill varð fegin að Fiorrie
varð að fara fram í eidhús
til að taka á bóti brauðum.
Hana kngaði ekki til að
hlusta á slúður um Leigh og
konu hans, en vandr.æð-in með
.Florrie vor'u þau, að það var
ekki hægt að fá hana til að
hætta að tala ef hún á annað
borð byrjaði.
Hún heyrði létt fótatak og
Bunty henti sér um hálsinn á
henni.
.... fSparið yður hlaup
& raiUi maxgra veraluna!
tföRUOffl.
# ÖUUM
®ÖM!
S) -Austairstræti
„Jill, ég er svo fegin að þú
ert komin heim!“
„Er það, elskan?"
Bunty horfði hræðslulega
á hana.
„Má ég ekki kalla þig Jill?“
„Auðvitað máttu það, Bun-
ty. Hvers vegna skyldirðu
ekki mega það?“
„Mamma segir að það sé
ekki kurteist. Hún segir að
ég eigi að kalla þig ungfrú
Faulkner.“
Jill beygði sig niður og tók
utan um litlu stúlkuna.
„Heyrðu, kerling, kallaðu
mig Jill þegar við erum al-
einar.“
„Viltu það heldur?“
„Það er ekki ég, sem vil
Það heldur. En ef mamma bín
(i
„Pabbi kallar þig líka ung-
frú F.aulkner núna!“ sagði
Bunty og greip fram í fyrir
henni. Hún tók um hálsinn á
Jill. „Mér leið betur áður en
mamma kom heim, Jill.“
Jill kipptist við. Leigh
hafði leyft konu sinni að
koma heim Bunty vegna og
nú sagði barnið að sér hefði
liðið betur án hennar. En
kannske v-ar það bara vegna
rifrildisins í gærmorgun.
Kannske fyndist henni annað
eftir einn eða tvo daga.
Ungfrú Evans kom og ó-
náðaði þær.
„Þú átt að koma, Bunty.“
Bunty andvarpaði.
„Ég fer í skóla þegar ung-
frú Evans fer.“
„Er það virkilega? Það
finnst þér skemmtilegt. Þar
er svo mikið af börnum að
leika sér við.“
„Mér ér alveg sama þó að
ég fari í skóla, en ég vil ekki
vera send í heimavist."
„Það verðurðu ekki.“
,,'Pabbi segir það líka. En
mamma o g ungfrú Evans
fara. Heldur þú að ég hafi
segj.a áð ég hafi gott af að
gott af að fara í heimavistar-
skóla, Jill?“
„Nei, elsku vina min, það
heÚ ég ekki.“
Það leit ekki út fyrir að
helgin hefði verið friðsæl
fyrir Leigíh. Hún vissi vel
hvernig hann brygðist við
þeirri tillögu að Bunty yrði
send í heimjavistarskóla. —
Skyldi Adele hafa þorað að
segja það við hann? Það var
of snemmt fyrir hana að fara
að tala um að senda Bunty á
brott þegai' aðalástæðan fyr-
ir því að hún kom aftur var
Bunty.
Hún heyrði fótatak hans og
sá hann í dyragættinni. Hann
var þreytulegur Og það voru
baugar undir augum hans.
„Halló,“ sagði hún hikandi.
„Eg kom snemma í morgun.
Mér fannst það skylda mín
þegar ég fékk frí í gær.“
Hún talaði aðeins til að
segja eitthvað. Það, sem hana
langaði til ,að segja var:
„Leigh, ég elska þig. Ég get
ekki afborið að sjá þig svona
áhyggjufullan.“
„Skemmtirðu þér vel?“
spurði hann hana.
„Mjög vel, þakka þér fyr-
ir“.
„Hvað gerðirðu?“
„Allt þetta venjulega. Ég
fór í búðir og leikhús".
Hann lokaði dyrunum,
sömuleiðis dyrunum inn í
læknastofuna við hliðina. —
Hann kom og tók um hendur
hennar og horfði á hana.
„Ég hata að sjá þig ekki
heila helgi. Þegar ég get ekki
séð þig, vil ég vita að þú ert
nálæg“.
„Leigh!“
„Ég lifi í víti, Jill. Það var
heimskulegt af mér að leyfa
Adele að koma hingað. Hvern
ig datt mér í hug að sam-
þykkja það?“
Hún sagði örvæntingarfull.
„Ástin mín, það var það eina,
sem þú gazt gert“.
„Ég veit það, ef ég hefði
aðeins verið sterkari. Tillits-
lausari. Hugsað meira um
okkur og minna um Bunty“.
Hún sleit sig af honum, hún
gat ekki þolað snertingu
handa hans við hennar. Hún
elskaði hann svo mikið. Ef
það var mögulegt elskaði hún
hann meira en áður. Hún gat
ekki afborið að sjá hann ó-
hamingjusaman.
„Ástin mín, ég verð að
segja henni að fara“, sagði
hann.
„Þú getur ekki gert það,
Leigh. Þú verður að reyna að
umbera hana. Ó, ég veit að
þú vilt ekki að ég fari og ég
vil ekki fara, en guð veit að
ég verð að fara. Það verður
allt svo erfitt þegar við hitt-
umst á hverjum degi“.
„Ég skil það ekki“.
„Vegna þess að þú vilt ekki
skilja það“.
Hann brosti blíðlega.
„Kannske er það rétt hjá
þér. Adele bað mig í gær um
að fá að vinna þitt verk“.
„Þú ættir að leyfa henni
það“.
Hann sló með krepptum
hnefanum í borð hennar.
„Ég skal aldrei gera það.
Ji-11, ég sver, að ég rek Adele
héðan ef þú yfirgefur mig“.
Jill andvarpaði. Hún leit á
klukkuna. Viðtalstíminn var
að hefjast. Fyrstu sjúkling-
arnir væru áreiðanlega komn-
ir. Hvers vegna þurfti þetta
einmitt að ske á þessum tíma
dagsins? Þetta gerði allt
verra.
Hún var fegin þegar bjall-
an hringdi og hún varð að
svara. Hún sá Leigh ekki aft-
ur um daginn.
Og þannig liðu dagarnir
þangað til laugardagur kom
og afmæli Bunty. Hún hafði
keypt handa henni afmælis-
gjöf í London, liti, teiknibók
og litaspjald, því Bunty hafði
ótvíræða hæfileika til að
teikna og mála þó ung væri.
Bunty sá hana koma og
þaut út til að 'tala við hana.
„Jill, ég á afmæli í dag“.
„Ég veit það, elskan. Til
hamingju. Ég er með gjöf
handa þér“.
„Komdu með hana, komdu
með hana!“
Jill vildi ekki fara inn í
borðstofuna, þar sem Adele
og Leigh voru en Bunty
teymdi hana með sér.
„Komdu og sjáðu allt hitt,
sem ég fékk, Jill. Ungfrú
Faulkner á ég við“, leiðrétti
hún sjálfa sig og leit á móður
sína. „Ég er búin að fá fullt“.
Jill varð að fara með henni
inn. Þetta var fjölskyldumál.
Móðir, faðir og dóttir að halda
hátíðlegan afmælisdag. Öll
glöð og ánægð. Að minnsta
kosti ættu þau að vera það.
Jill var viss um að Bunty
væri sú eina, sem væri glöð
og ánægð. Hún ljómaði af
gleði og sýndi gjafirnar.
Adele hafði gefið henni gríð-
arstóra brúðu, vel klædda,
sem bæði gekk og talaði.
Hún hafði líka gefið henni
brúðuvagn. Jill bjóst við að
það hefði kostað mikla pen-
inga. Adele var greinilega
tekin í sátt á ný. Enn eitt
dæmi um matarást barna!
Bunty tók utan af gjöfinni,
sem Jill gaf henni og þakkaði
henni fyrir.
„Kemur þú ekki í boðið í
dag, Jill?“
„Ég get það ekki, vinan“.
Bunty setti upp skeifu.
„Þú verður“. Hún leit á föð
ur sinn. „Segðu henni að
koma, pabbi“.
„Já“, sagði Leigh og leit á
JHl. „Gerðu það. Þetta er
hvort eð er einstæður við-
burður“.
„Ég get ekki skilið að ung-
frú Faulkner þyki gaman í
barnaboðum“, sagði Adele
kuldalega.
Hún hafði reynt að láta
sem hún heyrði það ekki þeg-
ar minnst var á að Jill kæmi.
Hún hafði reynt að halda aft-
ur af sér alla vikuna síðan
Jill kom frá London. Hún
hafði ekki minnst á bréfð sem
hún fann. Það yrði ekki gott
ef hún kæmi hreinlega fram
og ásakaði hann um að elska
Jill, því hann ræki hana áreið
anlega á dyr. Og hún varð að
sjá svo um að það skeði ekki.
Hún varð að tengja Leigh sér
föstum böndum. Bunty var
hennar sterkasta vopn. Ást-
in á Bunty og velferð hennar
laugardagur
Árbæjarsafn lokað.
•Gæzlumaður, sími 24073.
MINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
safn opið daglega frá kl. 2
—6. Báðar safndeildir eru
Iokaðar á mánudögum.
SSS®«8S;
i m
Flugfélag
íslands h.f.:
Millilandaflug:
— Gullfaxi er
* •.*. væntanl-egur til
Rvk kl. 17.10 í
dag frá Któh. og
Glasgow. Hrírn-
faxi £er til Oslo,
............. Kmh. og Ham-
borgar kl. 09.30
í dag. Væntan-
leg aftur til Rvk kl. 15.40 á
morgun. — Innanlandsflug:
í dag er áætlað að fljúga til
Akureyrar, Blönduóss, Egils-
staða, ísafjarðar, Sauðárkr.,
Vestm.eyja. — Á morgun er
áætlað að fljúga til Akureyr-
ar, Húsavíkur og Vestmanna-
eyja.
f
,)
Loftleiðir h.f.:
Hekla er væntanleg frá
Stafangri og Oslo kl. 21 í
dag, fer til New York kl.
22.30. Edda er væntanleg frá
New York kl. .8.15 í fyrra-
málið, fer til Gautaborgar,
Kaupmannahafnar og Ham-
borgar kl. 9,45.
Messur
Keflavíkurkirkja: Barnaguðs
þjónusta kl, 11. Séra Ólafur
Skúlason.
Dómkirkjan: Messað kl. 11.
árd. Séra Óskar J. Þorláks-
son. — Engin síðdegis-
messa.
Bústaðaprestakall: Barnasam
koma í félagsheimilinu í
Kópavogi kl. 10,30. Gunnar
Árnason.
Neskirkja: Messa kl. 2 e. h.
Séra Jón Thorarensen.
Laugarneskirkja: Messað kl.
2 e. h. Séra Magnús Run-
ólfsson. Barnaguðsþjón-
usta kl. 10.15 f. h. — Séra
Garðar Svavarsson.
Fríkirkjan í Hafnarfirði: —
Messa á morgun kl. 10.30.
(Ath. breyttan messutíma).
Séra Kristinn Stefánsson.
Haligrímskirkja: Messað kl.
11 f. h. Séra Lárus Hall-
dórsson. Barnaguðsþjónusta
kr. 1,30 e. h. Séra Lárus
Halldórsson. Síðdegismessa
kl. 5 e. h. Sérá Sigurjóh Þ.
Árnason.
Bessastaðasókn: Messað að
Bessastöðum kl. 2. — Séra
Garðar Þorsteinsson.
Fríkirkjan: Fermingarmessa
kl. 2. Séra Þorsteinn Björns
son.
Sunnudagaskóli Óháða safn-
aðarins við Háteigsveg kí.
10.30 í fyrramálið og verð-
ur þar alla sunnudaga í vet-
ur. — Öll börn velkomin.
Séra Emil Björnsson.
-o-
Félag ungra jafnaðarmanna í
Reykjavík skorar á allá
meðlimi sína að gefa sig
fram til starfa á kjördag. —■
Látið skrá ykkur str-ax í
dag á flokksskrifstofunni,
símar: 1-50-20 og 1-67-24,
-o-
Barnaverndardagurinn er í
dag. Sölubörn eru beðín að
komþ í skrifstofu Rteuða
Krossins, Thorvaldsens-
stræti 6, Melaskóla, Drafn-
arborg, Eskihlíðarskólfe, —
Barónsborg, ísaksskóla, —
Grænuborg, Langholtsskóla
Breiðagerðisskóla, Voga-
skóla, Hrafnistu, Leugar-
nesskóla, Digranesskóla, —
Kársnesskóla.
Alþýðublaðið — 24. okt. 1959 ^