Alþýðublaðið - 29.10.1959, Side 9

Aðaifundur Loftleiða h.f.
verður haldinn föstudaginn 27. nóv. 1959
kl. 2 e. h. í veitingastofu félagsins á Reykja-
víkurflugvelli.
HAFNARF J ÖRÐUR.
Opna í dag
hárgreSðsfösfofa
að Reykj avíkurvegi 16, Hafnarfirði.
Sími á sfofu verður 50534
Gerið svo vel að geyma auglýsinguna, því
númerið er ekki í skránni.
Guðrún Magrtúsdótfir,
hárgreiðslukona.
DAGSKRÁ:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2;. Lagabreyting.
3. Önnur mál.
Aðgöngumiðar og atkvæðaseðlar verða afhentir
fimmtudaginn 26. nóvember í skrifstofu félags-
ins að Reykjanesbraut 6.
STJÓRNIN.
A
hieima hjá
i og söng
fótunum,
egluþjóna
þénar nú
ara á einu
BILLUND heitir lítið
þ.orp í Mið-Jótlandi. Fyrir
um það bil tuttugu árum
voru þar aðeins nokkur
hundruð íbúar, en síðan
hefur íbúatalan fjórfaldast
og mun vaxa í náinni fram-
tíð ef að líkum lætur.
í þorpinu bjó einn hand-
verksmaður, sem sá sér og
fjölskyldu sinni farborða
með því að vinna ýmiss
léttaverk fyrir bændur í ná-
g.renninu. En eitt sinn var
hart í búi hjá bændunum
ög þeir höfðu ekki lengur
ráð á að borga fyrir vinnu
handverksmannsins, þótt
þeir þyrftu nauðsynlega á
kröftum hans að halda.
Handverksmaðurinn hét
Ole Kirk Christian.sen og
var nú orðinn atvinnulaus
og ekkert framundan nema
sultur og volæði. Þá hug-
kvæmdist honum að fora að
smíða tréleikföng. Hann
byrjaði þegar í stað, þar
sem atvinnumöguleikar
voru engir á öðrum svið-
um. Hann átti gamlan Ford-
bíl og þegar hann haíði
smíðað nokkur stykki lagði
hann af stað í söluleiðangur
með varning sinn. Salan
gekk prýðilega og smáít og
smátt óx framleiðslan hjá
hn
afa
ra-
Ean
né
ns-
ers
Christiansen. Nú er þessi
starfsemi fátæka hanaverks
mannsins orðin að risa-
vöxnu fyrirtæki, — stærstu
leikfangaverksmiðju Dan-
merkur og ber hún nafnið
,,Lego“. Þeir flytja út ár-
lega leikföng fyrir milljón-
ir króna og hafa eigin sölu-
miðstöðvar í 12 löndum.
Um þessar mundir eru þeir
að reyna að vinna sér
markað í Ameríku, og
fyrsta skrefið í þá áttina á
að vera að byggja stórhýsi
við Fifth Avenue. Stofn-
andi þessa blómlega íyrir-
tækis, fátæki handverks-
maðurinn hann Ole Kirk
Christiansen lézt í fyrra, en
fjórir synir hans hafa tekið
við stjórn fyrirtækisins og
reka það af enn meiri dugn-
aði en karl faðir þeirra.
Hjá ,,Lego“ vinna alls um
700 manns og af þeim eru
500 konur. Þetta kann að
virðast dálítið skrýtið, sér-
staklega þegar tekið er til-
lit til þess, að í þorpinu
Billund eru ekki nema 800
íbúar.
En á hverjum morgni
koma hundruð bíla, mótor-
hjóla og heilir áætlunarbíl-
ar, sem eru fullir af kven-
fólki, sem allt starfar hjá
leikfangafyrirtækinu. Fyr-
irtækið vill helzt ekkert
annað en kvenfólk, þar sem
leikföngin eru öll unnin í
vélum og verk fólksins létt,
en þarfnast þó flýtis og lip-
urðar. Kvenfólkið hefur
reynzt miklu betur en karl-
mennirnir í þessu. í þorp-
inu er engan veginn nóg
af kvenfólkinu og þess
vegna verður að fá það úr
nærliggjandi þorpum. Bil-
lund gengur nú orðið ekki
undir öðru nafni en
,,Kvennaþorpið“.
X-
Yfuskófla
til leigu.
Véllæknl h.f.
Sími 22296 — 24078

hörfar á-
ínum bak
laugarinn-
skjóta úr
an. Frans
sér hvar tveir af mönnum
Sanders taka til fótanna og
hverfa í myrkrið. Hann
dregur þá ályktun, að það
hafi verið félagar hans, próf
essorinn og Marchel. •—
Skömmu síðar tekur sá
þriðji til fótanna. Það hlýt-
ur að hafa verið Tom litli
Sabo. „Þetta var stórkost-
_____________________-...
legt“, segir Frans við sjálf-
an sig. „Þeir eru sloppnir
og nú skulu þeir Sanders og
Gaston fá að lenda í klónum
á villimönnunum“.
Með lausa skrúfu
ÞAÐ er allt tíðindalaust af Callas-Onassis vígstöðvunum
síðustu daga. Hins vegar heldur Menhigini iðju sinni á-
fram og segir mörg orð og stór og flest ófögur um sína
fyrrverandi ektafrú. Nýlega sagði hann í viðtali við þýzka
blaðið Revue: ,,Það er hryggilegt að þurfa að segja frá
því, en staðreynd er það engu að síður og enginn maður
veit það betur en ég: María Callas er með lausa skrúfu".
Þá vitum við það og kom kannski engum á óvart. Vel
að merkja: Myndin hér að ofan á að vera táknmynd af
Callas og Onassis og heitir: „Söngkonan þarf á olíu að
halda til þess að mýkja skapið“.
Alþýðublaðið — 29. okt. 1959 §