Alþýðublaðið - 04.11.1959, Blaðsíða 7

það yfir-
konung-
ssa Elisa-
ata Dini-
ika Zulu-
;ni á fólk.
' og blár
lúnaborg.
íð eins og
:íru lofti
ekk eftir
u — Jer-
fá allt í
IIIIIIIIIIIlllllIIIII
u
ð
kven- I
'ilbiðj- |
æð til |
. Þess- 1
skjum |
venju- |
færði |
ir. Og |
'i sem |
einu vatnsdembu yfir sig.
Fólk glápti til himins og
gáði að skýjum.
En það sá aðeins hlæjandi
litla prinsessu með bolla
uppi í glugga. — Loks var
kallað á lögregluna. Þá
hafði prinsessan dundað við
það sér til gamans í a. m. k.
fimm mínútur að skvetta
vatni á vegfarendur. Það
endaðj með því, að mamma
hennar var fengin til að
ganga í málið og stöðva
regnið í Jermyn Street.
^ REYKVÍKINGAR ráku
upp stór augu í gær,
þegar þeir sáu á götum bæj-
arins karlmenn í grænum
skikkjum og öðrum fram-
andi klæðnaði. Her var um
að ræða meðlimi úr hinum
ameríska ballettflokki, sem
um þessar mundir hefur
sýningar í Þjóðleikhúsinu
við góða aðsókn.
■fá ANN SOHEIN, banda-
ríski píanóleikarinn,
sem vakti hvað mesta hrifn
ingu hér á dögunum, heldur
nú áfram ferð sinni um Ev-
rópu. Hefur hún leikið í Sví
þjóð og Norðmenn biðu
komu hennar með eftir-
væntingu, en hún héit
hljómleika í Þrándheimi
29. okt.
NÝLEGA lásum við
það í dönskum blöðum,
að calypsoparið Nína og
Friðrik ættu ætíð sömu vin-
sældum áð fagna. Þau væru
nú þekkt og dáð um heim
allan og aðdáendabréfunum
rigndi yfir þau eins og heilí
væri úr fötu. En innilegustu
bréfin, sem Friðrik fengi,
væru frá grænlenzkum og
íslenzkum stúlkum, sem
hrifust af hans karlmann-
lega útliti.
★
Það var ég
hafði hárið
ÞAÐ er líklega enginn
vafi á því, að allir, sem eitt
hvað fylgjast með gangi
heimsmálanna! muna eftir
því stappi, sem leikstjórarn
ir lentu í við Ginu Lollobri-
gidu, þegar hún vildi ekki
láta raka af sér allt hárið,
þegar hún átti að leika hina
júgóslavísku Jovönku. Þetta
endaði svo með því, eins og
allir muna, að Silvana Man
gano fékk hlutverkið -— og
fórnaði hárinu. Nú er það
svolítið farið að vaxa aftur
eins og sést hér á myndinni,
en broddarnir eru víst ósköp
harðir og óviðráðanlegir,
enda er Silvana hrygg á
svipinn. Ef til vill er hún að
hugsa um, hvort þetta borg
aði sig nú í rauninni, þegar
öllu er á botninn hvoiít.
SÆNSKI prófessorinn
Helge Kjellin er um
þessar mundir í Noregi í
leit að myndum, sem Hend-
rik Ibsen, hið fræga leikrita
skáld Norðmanna, kynni að
hafa málað á þeim árum
þegar hann var lyfjafræði-
nema í Grimstad. Prófess-
orinn hefur nýlega komizt
yfir allmargar myndir, sem
skáldið málaði í Svíþjóð ár-
ið 1863, þegar Ibsen var þar
í heimsókn hjá sænskri fjöl-
skyldu.
Kjellin prófessor hefur þá
skoðun, að fleiri myndir eft-
ir Ibsen hljóti að fyrirfinn-
ast, myndir, sem hann hefur
málað í æsku, en ekki skrif-
að nafn sitt undir. — Hann
leitar nú þessara myuda.
— Það fyrsta, sem þér verðiðl að gera
minnimáttarkennd yðar er eins og minnimáttarkennd
allra annarra ...
únnig er inn í eldflaugina,“ hrópar
inn ann- Frans, „og þú líka, Tom . . .
r enginn Negrarnir geta komið aftur
„Komið á hverri stundu. Herra pró-
fessor, getum við lagt af
stað?“ — „Ha, leggja af
stað? ... já. já, auðvitað,"
stamar prófessorinn „allt er
tilbúið.“ Frans gætir þess,
að negrinn hreyfi sig ekki
og ógnar honum dauða ef
hann gefi neyðarmerki.
Skjalaskáps-
hurir
verða fyrirliggjandi e.ft.is’
miðjan nóvember.
Vinsamlegast sendið panþ*
anir sem fyrst og endup-
nýjið eldri pantanir.
Landssmiðjan
Sími 11680.
Klapparstíg 37
annast kaup og sölu bifreiða
Mesta úrvalið
Hagkvæmustu greiðsluskilmálarnir
Öruggasta þjónustan
Klapparstíg 37
Sími 19032
smr
Og
hálfsíðir
FRAKKAR.
FACO
skólapeysan.
Ath. Nú er tími til að
fara að athuga jólaföt-
in á drengina.
FACO
Laugavegi 37.
ÞORSCAfE
Dansleikur í kvöld
Alþýðublaðið — 4. nóv. 1959