Alþýðublaðið - 10.11.1959, Blaðsíða 11

29. da^ur
imeð þig! Eg skaí verja virk-
ið þangaö til hún kemur.“
„Ungfrú Evans hefði getaö
gert það, en ég sagði henni að
fara að hátta.“
„Hafðu ekki áhyggjur af
imér,“ sagði hún blíðtega. —
„Það er ekki framorðið og ég
á eftir að gera ýmislegt.“
Tíminn leið hægt. Það var
hringt nokfcrum sinnum cg
Jill skrifaði niður skilaboð,
sem voru ti.1 Leigh, þegar
hann kæmi aftur. Klukkan
átta hringdi hann til að segja
að hann yrði lengur á sjúkra-
húsinu.
„Af hverju ertu þarna, Jill?
Því svarar Adele ekki?“
„Hún er ekki komin
Leigh.“
Hann dæsti óánægjulega.
„Hvert í skollanum hefur
hún farið? Jill, þú sbalt bara
fara heim. Láttu símann eiga
sig.“
„Mér dettur það ekki í hug.
Láttu ekki svona, elsku
Leigh. Hún kemur bráðum.“
„Eg vona að hún gerj það.
Eg get ekki skilið þetta. —
Hvernig líður Bunty?“
„Eg hef ekki séð hana. Eg
skal gá.“
Hún kom fljótt aftur og
sem betur fór gat hún sagt
honum að Bunty svæfi vært,
Hún heyrði að hann varp and
anum léttar og vissi hvað
þetta skipti hann miklu máli.
„Elskan mín farðu heim
strax og Adele kemur“.
„Ég geri það“.
„Ékki vegna þess að ég vilji
ékki sjá þig þegar ég kem
heim heldur vegna þess að ég
veit að það er betra fyrir þig.
'Farðu strax að hátta og þú
kemur heirn.
„Allt í lagi. Yiltu þá lofa að
sofa vel sjálfur?11
Hann ætlaði greinilega ekki
að lofa neinu og ef dæma bar
eftir símahringingunum,
fengi hann ekki mikla hvíld.
.... ^parið yður hlaup
& núUi majgra verslansJ
OÓkUOöl
() ólffl
#§ -AusburstTæti
Það var gott að hjúkrunar-
konan kom til að vera hjá
Bunty. Það var einnig gott að
Bunty var að skána.
Hún beið og velti því fyrir
sér hvenær Adele kæmi. Það
var svo ótrúlegt, að hún
skyldi hafa farið að heiman á
þessari stundu. Húii hlaut að
koma hráðum heim, hún gat
ekki verið öllu lengur að heim
an þegar Bunty var svo veik.
Adele sagði: „Ég verð að
fara heim Ronnie".
Ronnie tók fastar utan um
hána. Hún reyndi að losa sig
en hún gat það ekki. Hún ósk
aði að hún hefði aldrei loíað
að hitta hann. Það, sem fékk
hana til að samþykkja það,
var að hún óttaðist, að hann
elíi hana heim til hennar.
og ljúka henni. En svo myndi
hann aftur slaka á, liggja í
rúminu á morgnana, hanga
allan daginn og tala um það
sem hann ætlaði að gera, fara
að drekka of snemma kvölds
og hátta þegar liðið var á
nóttu og innan skamms væru
þau aftur í sama horfinu, allt
af að rífast og svívirða hvort
annað.
„Ég skil ekki hvers vegna
þú vilt mig aftur eins og við
rifumst11.
„Er það ekki? Hann dró
hana að sér og kyssti hana
fast á munninn. „Það er
vegna þess og nú veiztu það“.
Hún strauk um varir sínar,
henni létti þegar hún fann
hve koss hans snerti hana lít-
ið. Það var furðulegt að ást
„Hvenær sjáumst við aft-
ur?“
„Ég veit það ekki. Ó, Ronn-
ie, hlustaðu nú á mig, ég er
búin að segja þér — að því
er lokið“.
„Nei, elskan mín. Þú veizt
vel að það er ekki rétt. Ég hef
alltaf sagt þér að ég sleppi
þér ekki og það er jafn rétt
nú og það hefur alltaf verið.
Ég þarfnast þín og þú þarfnast
mín“.
Hún sagði hratt: „Það er
ekki satt“.
„Þú sagðir einu sinni að þú
yfirgæfir mig aldrei“.
„Þú lofaðir einu sinni að
hætta að drekka“.
„Ég reyndi það og ég skal
gera það ef þú kemur aftur
til mín“.
„Á hverju eigum við að
lifa?“
„Ég skal vinna Adele. Mér
er farið að ganga betur núna.
Ég seldi nokkrar myndir í síð
astliðnum mánuði. En ég get
ekki unnið, ef ég hef þig
ekki“.
Hún vissi að hann myndi
aldrei vinna neitt að ráði.
Hann var of latur. Hann
myndi kannske vinna að
mynd í eina eða tvær vikur
Settirðu hjólið mitt inn mamma?
skyldi deyja svona snögglega.
Því hún hafði elskað hann.
Hún hafði alltaf haldið síðan
hún yfirgaf hann að hún elsk-
aði hann enn. En nú vissi hún
að það var ekki rétt. Það var
ekki nóg með að hún væri
hætt að elska hann, henni
bauð við honum.
En- hún þorði ekki að láta
hann sjá það. Sjötta skilning-
arvitið sagði henni að það
væri hættulegt að egna hann
um of. Hann hafði erfitt skap
og hún hafði oft orðið hrædd
við hanrl meðan hún bjó með
honum. Áður fyrr þegar hún.
hafði flutt til hans hafði hún
verið vön að afsaka sig og
reynt að bæta fyrir ástæðuna,
sem hún hafði gefið honum
til reiði, hún hafði sagt sjálfri
sér að hann þarfnaðist með-
umkvunar hennar en ekki
gagnrýni. Hann var kallaður
í herinn í stríðslok og þar
lenti hann í umhverfi, sem
átti mjög illa við hann. Hann
var sendur til Kóreu og eftir
þriggja ára herþjónustu hafði
hann fengið taugaáfall og ver-
ið sendur heim. Það var ekki
honum að kenna, aS hann
hefði ekki einu sinni þolan-
lega skapgerð eins og aðrir
menn, eins og Leigh til dæm-
is.
„Hvenær sjáumst við aft-
ur?“ endurtók hann.
„Það veit ég ekki. Ég sagði
þér að Bunty er mjög veik.
Ég hefði alls ekki átt að fara
frá henni í dag“.
„Hvílík móðir!“
„Gerðu ekki grín að mér!“
„Þetta er víst fremur ó-
venjulegt hlutverk fyrir þig.
Ertu jafnmikil eiginkona?“
Iiún svaraði engu, í stað
þess opnaði hún bíldyrnar og
stökk út úr bílnum áður en
hann gat hindrað hana. Hún
hallaði sér inn um gluggann
og lagði hendi sína á hand-
legg hans.
„Ronnie vertu skynsamur.
Því er lokið“.
„Því verður aldrei lokið.
Ég vil fá þig aftur“.
„En ég hef margsagt þér að
því er öllu ]okið“.
„Áttu við að þú elskir mig
ekki lengur?“
Hún hefði getað veinað.
Þetta var hvorki staður né
stund til að rífast á. Hvenær
sem var gat einhver komið
fram hjá sem þekkti hana.
Það var að vísu dimmt og litl-
ar líkur fyrir því að hún
þekktist en það var samt of
hættulegt. Hún vildi að hún
hefði aldrei hitt hann. Hún
vildi, að hún gæti gert hon-
um það skiljanlegt að öllu
væri lokið milli þeirra. Hún
vildi, að hann væri ekki svo
heimskur að heimta, að hún
kæmi aftur til hans, þegar
hún vildi hann ekki lengur.
Hún minntist allra þeirra
skipta í þriggja ára sambúð
þeirra, sem hann hefði feginn
viljað losna við hana og ekki
kinokað sér við að segja það.
En þá hafði hún ekki viljað
missa hann.
„Ég verð að fara“.
„Ég hringi til þín á morg-
un“.
„Nei, ég vil það ekki. Þú
mátt ekki gera það“.
„Ég hringi til þín á morg-
un,“ endurtók hann þrjózku-
lega.
Hún snéri í hann baki og
hljóp niður stíginn og vonaði
að þegar hann sæi hana fara
skildi hann að hún vildi ekki
sjá hann framar. Hún hafði þó
skilið við hann fyrir nokkrum
vikum og það var fyrst fyrir
fáeinum dögum, sem hann
hafði skrifað henni, áður
hafði hann ekki reynt neitt
til að sjá hana. Hvers vegna
hafði hann allt í einu ákveðið
að hann yrði að fá hana aft-
ur? Hún trúði ekki þeirri sögu
hans að hann hefði verið veik
ur og ekki getað talað við
hana, Það var sennilegra að
einhver önnur hefði í milli-
tíðinni sagt skilið við hann.
Hún leit á úr sitt um leið *
og hún gekk inn og varð skelf
ingu lostin þegar hún sá hve
framorðið var. Hún hafði ætl
að að koma miklu fyrr heim.
Helzt að vera komin áður en
nokkur sæi aö hún hefði far-
ið út. Hún var að fara yfir
ganginn þegar hún heyrði að
dyr voru opnaðar og þegar
hún leit við sá hún Jill sem
kóm út af biðstofunni.
„Ég bjóst við að þér væruð
að koma frú Sanders. Ég þorði
ekki að fara fyrr en þér kæm
uð heim“.
„Ég neyddist til að skreppa
frá. Mér finnst leitt að hafa
haldið yður hér“.
„Það skiptir engu máli, það
varð einhver að svara í sím-
ann“.
„Gat ungfrú Evans ekki
gert það?“
Talaði slúlkan
við Baldur
STÚLKA, sem á heima að
Drekavogi 20, ók ein heim til
sín í leiguhifreið frá Vehrar-
garðinumi aðfaranótt sl. mið-
vikudags.
Þá telur hún sig hafa séð
Baldur Jafetsson á Langholts-
vegi. Lét hún leigubifreiðina
stanza og skipti nokkrum orð-
um við Baldur, en ók síðan á-
fram heim til sín.
Rannsóknarlögreglan biður
leigubifreiðarstjórahn, sem ók
stúlkunni, að hafa samband við
sig þegar í stað.
þriÖjadagur
Árbæjarsafn lokað.
Gæzlumaður, sími 24073.
Afmæli.
Áttræðir verða í dag tveir
starfsmenn Tollstjóraskrifstof
unnar í Reykjavík, þeir Guð-
bjartur Stefánsson og Guð-
mundur Helgason.
Frá Kvenfélagi
Hallgrímskirkju.
’Fundur verður haldinn
annað kvöld, miðvikudag. kl.
8.30 í Félagsheimili prentara,
Hverfisgötu 21. Rætt um
hlutaveltu félagsins 22. þ. m.
og bazar 7. des. nk. Sýndar
skuggamyndir frá Indlandi
(frú Siguríður Thorlacius).
Kaffidrykkja.
Kvenfélag Bústaðasóknar.
Fundur verður haldinn f
Háagerðisskóla annað kvöld,
miðvikudag, kl. 8.30. Félags-
vist.
Bazar
heldur Kvenfélag Háteigs-
sóknar í dag í Góðtemplara-
húsinu kl. 2.
Bræðrafélag
Laugarnessóknar
heldur fund í kvöld kl. 83.0
í fundarsal kirkjunnar. Rædd
verða félagsmál, upplestur
verður o. fl.
Slysavarnadéildin
Hraunprýði, Hafnarfirði,
heldur fund í kvöld, þriðju
daginn 10. nóvember, kl.
20.30 í Sjálfstæðishúsinu. —
Venjuleg fundarstörf. Kaffi-
drykkja og skemmiatriði. —
Konur, fjölmennið. Stjórnin.

Millilandaflug:
Gullfaxi er
B Cíf.-X »5: xrapntnnlo
g væntanlegur til
g: Khöfn og Glas-
gow. Flugvélin
*S5555!^ fer til Glasgow
og Khafnar kl.
yíSííSSÍy-íyííff 8.30 i fyrramál-
ið. Innanlandsflug: í dag er
áætlað að fljúgá til Akur-
eyrar, Blönduóss, Egilsstaða,
Flateyrar, Sauðárkróks, Vest
mannaeyja og Þingeyrar. Á
morgun er áætlað að fljúga
til Akureyrar, Húsavíkur, ísa
fjarðar og Vestmannaeyja.
Ríkisskip.
Hekla er á AuSt-
fjörðum á norður
leið. Esja fer frá
Reykjavík í dag
vestur um land í
hringferð. Herðu-
breið fer frá Reykjavík í dag
austur um land í hringferð.
Skjaldbreið er á Breiðafjarð-
arhöfnum. Þyrill er í Heykja
vík. Skaftfellingur fer frá
Reykjavík í dag til Vest-
mannaeyja. Baldur fer frá
Reykjavík á morgun til
Sands, Gilsfjarðar- og
Hvammsf j ar ðarhaf na.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell . losar á Vest-
fjarðahöfnum. Arnarfell fer í
dag frá Stettin áleiðis til Ro-
stock og Reykjavíkur. Jökul-
fell er í New York. Dísarfell
fer í da gfrá Hornafirði áleið
is il Kópaskers. Lilaféll losar
á Norðurlandshöfnum. Helga-
fell fór 7. þ. m. frá Kaup-
mannahöfn áleiðis til Aust-
fjarða og ðAkraness. Hamra-
fell fór 7. . m. frá Reykja-
vík áleiðis til Palermo og Ba-
tum.
Alþýðublaðið — 10. nóv. 1959 11