Alþýðublaðið - 11.11.1959, Blaðsíða 11

30. dagur
„Hún fór og lagði sig-‘“
„Ég hélt að hún væri orð-
in góð“.
„Manninum yðar fannst
hún hafa verið of lengi á fót-
um“.
„Er hjúkrunarkonan kom-
in?“
„Já, hún er hjá Bunty“.
„Er læknirinn heima?“
„Hann fór fyrir dálítilli
stundu síðan. Hann hringdi
fyrir skömmu til að láta vita
að hann gæti ekki komið heim
. fyrr en seint, það er svo mik-
ið að gera á s§ftalanum“.
„Jæja, það er bezt fyrir yð
ur að fara núna“.
„Ég geri það, ef það er ekk-
ert annað sem ég get gert.
Kannske þér vilduð að ég
tæki til mat fyrir yður, frú
Ford er löngu farin“.
„Nei, takk, ég get gert það
sjálf“.
„Frú Sanders?“
Hún staðnæmdist og leit á
Jill.
„Hvað?“
„Ég fór til London í gær til
að fá mér aðra vinnu eins og
þér báðuð mig um“.
„Ég bjóst við því“.
„Ég er búin að fá vinnu, en
ég hef ekki enn sagt læknin-
um það. Mér fannst ekki rétt
að segja honum það meðan
Bunty er svona veik“.
„Nei. Auðvitað ekki“.
„Ég á að byrja fimmtánda
næsta mánaðar“.
„Þá þurfið þér ekki að fara
fyrr en eftir eina eða tvær
vikur og Bunty verður senni
lega orðin góð þá“.
„Ég vona það“.
Jill hikaði, hún vissi ekki
hvort það væri rétt af henni
að segja það sem hana lang-
aði til að segja eða ekki. En
þetta var í fyrsta sinn síðan
Adele hafði komið heim til
hennar sem þær höfðu verið
.... Sparið yður Klaup
& mlUi œargra veralana1-
UjAUML
fl ÖLtUM
tííWH!
-AusturstTæLá
tvær einar. Hún hafði látið
hana vita að hún héldi sinn
hluta samningsins, en hún
átti eftir að láta hana vita að
hún áliti ekki að Adele héldi
sinn hluta. Hún var viss um
að Adele hefði verið að finna
Ronald Aaamson, það var aug
ljóst eftir samtalið sem hún
hafði heyrt og hvarf hennar í
kvöld. Og var ekki líklegt að
hún hitti hann aftur fyrst
hún hafði hitt hann einu
sinni? Var það ætlun hennar
að búa hjá Leigh og taka á
móti öllu frá honum og hitta
hinn manninn á laun?
Hún fann að hún hataði
Adele og treysti henni alls
ékki, en samt hafði hún ein-
hver tök á henni. Adele vildi
ekki að hún segði Leigh að
hún hefði talað við hana. Ef
hún segði honum það, myndi
hann áreiðanlega ekki þola
Adele lengur og staða hennar
á heimilinu var ekki jafn ör-
ugg og hún hélt.
„Ég held mitt loforð“, sagði
hún.
„Hvað um það?“
„Þér lofuðuð mér dálitlu
líka“.
Adele roðnaði.
„'Við hvað eigið þér eigin-
lega?“
Jill leit beint í augun á
henni.
„Ég heyrði símann hringja
í gærkvöldi meðan ég sat hjá
Bunty. Ég gekk fram á gang-
skörina til að vita hvort ein-
hver svaraði í símann. Eins
og þér kannske munið voru
Florrie og ungfrú Evans rúm-
liggjandi. Ég heyrði hvað þér
sögðuð“.
Adele varð bæði reið og
óttaslegin.
„Hvernig dirfist þér að
liggja á hleri!“
„Ég var búin að segja yður
það, ég gat ekki að því gert,
að ég heyrði hvað þér sögðuð.
Hafið þér ekki verið á stefnu-
móti við Ronald Adamson?
Eins og þér lofuðuð honum í
gærkvöldi?11
Adele greip andann á lofti.
„Það kemur yður ekki við
með hverjum eða hvar ég hef
verið. Mér finnst hegðun yð-
ar vægast sagt óforskömmuð“.
„Fyrirgefið, en mér fannst
það sama þegar þér komuð
til mín.“
„Ég sagði yður aðeins að ég
vildi ekki hafa að þér eltuð
manninn minn á röndum“.
„Ég hef aldrei elt hann á
röndum. Hann varð ásífang-
inn af mér af því að hann var
einmana eftir að þér yfirgáf-
uð hann. Hefðuð þér ekki
komið aftur hefði hann skil-
ið við yður og kvænzt mér“.
Teningunum var kastað,
hugsaði Jill, þegar hún sá
r- . '■ i--iííSSJE3Í55
reiðina sem brann úr augum
Adele. Loks vissu þær hvar
þær stóðu. Hvað skyldi Leigh
hugsa ef hann gæti heyrt
hvað þær sögðu?
Hana langaði til að segja
Adele að hún ætlaði að svíkja
loforð sitt og vara hana við
því að hún hefði hugsað sér
að segja Leigh allt sem hefði
skeð, en þá sá hún fyrir sér
Bunty í afmælisboðinu við
hlið • beggja foreldra sinna,
sem um stund höfðu gleymt
hyldýpinu milli þeirra, Bunty
það sama kvöld sitjandi uppi
í rúminu milli Adele og
Leigh. Hún sá sjálfa sig biðja
Leigh að leyfa Adele að reyna,
hún sá Adele biðja sig —
Adele varð að sjá um það
sem nú skeði.
Án þess að segja meira snér
ist hún á hæl og gekk brott
úr húsinu, í fyrsta sinn síðan
hún fór að vinna fyrir Leigh
var hún fegin að deginum
skyldi vera lokið.
Hún heyrði mannamál um
leið og hún opnaði útidyrnar.
Hún sá karlmannsfrakka og
hatt í forstofunni.
„Ert það þú, elskan?“ kall-
aði mamma hennar. „Það er
gestur til þín!“
Hún vissi liver það var áð-
ur en hún opnaði dyrnar. Bill
stóð upp og heilsaði henni.
„Loksins! Við héldum að
þú kæmir aldrei.“
„Ég var að heyra hvað hefði
skeð. Þú hlýtur að vera dauð-
þreytt“.
„Sanders læknir er þreytt-
ari. Litla telpan hans er mik-
ið veik“.
„Hvernig leið henni í
kvöld?“ spurði frú Faulkner.
„Heldur betur sýndist mér,
en við erum enn mjög hrædd
um hana. Mikið er ég fegin
að þú gafst Bill sherry, venju-
lega er ekkert áfengi til hér
á heimilinu“.
„Vilt þú eitt glas?“ spurði
Bill.
„Já, þakka þér fyrir“.
„Ertu nokkuð búin að
borða?“ spurði hann þegar
hann rétti henni glasið.
„Ég býst ekki við að þú
myndir kalla það að borða.
Það er ekki mikið borðað hjá
Sandershjónunum núna. Mat-
areitrun er ekki beint lyst-
aukandi".
„En þú ert ekki með matar-
eitrun“.
„Það veit ég vel, en satt að
segja hefur verið alltof mikið
að gera til þess að við mætt-
um vera að því að hugsa um
mat. Vinnukonan og kennslu-
konan eru báðar veikar. Ég
fékk mér brauðsneið í hádeg-
inu“.
„Þá þarftu endilega að fá
eitthvað gott að borða í
kvöld“.
Hún hristi höfuðið.
„Elsku Bill, það get ég ekki,
ég er svo þreytt“.
Hann hallaði sér fram á við
og tók um hendur hennar.
Frú Faulkner gekk út úr her-
berginu og tautaði að henni
fyndist að Jill ætti að fá eitt-
hvað gott að borða, hún væri
aðeins með snarl, en heitur
matur —
„Ég er búinn að panta fyrir
okkur í „The White Bear“. Ég
vonaði að þú kæmir með
mér“.
Hún brosti.
„Húsbóndalegur að venju!“
„Elskan mín, þú hefur gott
af því. Þú ert svo þreytuleg“.
„Ég er þreytt“.
Henni leið samt betur þeg-
ar hún sat skömmu seinna til
borðs með Bill og var að
borða kjötréttinn, sem hann
hafði beðið um. Hún fann sér
til mikillar undrunar að hún
var banhungruð. Hann horfði
ánægður á roðann færast
fram í kinnar hennar. Hann
hugsaði um það hvort hún
myndi hætta við að taka stöð-
Symfóníutén-
leikar.
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT ís-
GRAHHARNIR „Pabbi, það er ævareiður maður í
simanum, sem vul tala við pig-“
Hún brosti til hans, fegin
að sjá hann og hún óskaði að
hún væri ekki svo þreytt að
hana langaði mest til að
fleygja sér upp í rúm í öllum
fötunum og fara að sofa.
„Það lá við að ég færi heim
til Sanders læknis til að
spyrja um þig,“ sagði hann,
„en ég var hræddur um að við
færumst á mis og mamma þín
sagði, að þú hlytir að fara að
koma“.
„Ó, Bill, ég hefði svo sann-
arlega reynt að koma fyrr
heim ef ég hefði vitað að von
var á þér. Þó ég sé hrædd um
að ég hefði ekki komizt fyrr“.
Hún fór úr kápunni og strauk
yfir hár sitt. „Hvílíkur dag-
ur!“
lands hélt tónleika í Þjóðleik-
húsinu í gærkvöldi undir
stjórn dr. Róberts A. Ottósson-
ar, en einleikari var Rögnvald-
ur Sigurjónsson. Á efnis-
skránni voru verk eftir Mozart,
Beethoven, Bizet og Dvorák.
Hljómsveitin skilaði yfirleitt
hlutverki sínu mjög vel og
með nákvæmni. Var gaman að
heyra sinfóníu Bizets, sem er
gullfalleg með köflum, þó að
hún haldi manni tæpast hrifn-
um allt til enda.
Rögnvaldur lék píanókonsert
nr. 1 eftir Beethoven með
hljómsveitinni og gerði það yf-
irleitt mjög vel, en þó þótti
mér tempóið stundum dálítið
ójafnt. Tókst flutningur kon-
sertsins í heild samt vel. G. G.
miðvíkúd agu r
. ■ JÍh-LÉ_i_!_'li_i_+
Árbæjarsafn lokað.
Gæzlumaður, sími 24073.
Bazar Verkakvennafélagsins
Framsóknar
er í IÐNÓ í dag kl. 2. —
Margt eigulegra muna.
Hjónaband.
Hinn 22. október sl. voru
gefin saman í hjónaband í Mo
bile, Alabama, USA, Guð-
björg Þórhallsdóttir. Vil-
hjálmssonar, Keflavík, og
John S. Malone, Hamden,
Connecticut. Heimili brúð-
hjónanna verður í Browning-
ton, Vermont.
Fóstbræðrafélag
Fríkirkjusafnaðarins
heldur fund í Framsóknar-
húsinu uppi miðvikudaginn
11. nóv. 1959 kl. 8Vz e. h.
Verður þar m. a. rætt um af-
mæli kirkjunnar. Stjórnin.
Rangæingar,
munið skemmtifundinn í
Framsóknarhúsinu fimmtu-
daginn 12. þ. m.
Hin árlega hlutavelta
Kvennadeildar SVFÍ í Rvík
verður seinast í þessum
mánuði. Heitir deildin á alla
velunnara sína að taka vel á
móti konum þeim, sem eru að
safna munum á hlutaveltuna.
Borgfirðingafélagið
heldur spilakvöld á morg-
un í Skátaheimilinu og hefst
það kl. 21 stundvíslega.
Stjórnin.
í tilefni af þjóðhátíðardegi
Svía hefur sænski ambassa-
dorinn Sten von Euler-Chel-
pin og kona hans móttöku í
sænska sendiráðinu, Fjólu-
götu 9, í dag, miðvikudaginn
11. nóvember frá kl. 5 til 7.
Flugfélag
fslands.
Millilandaf lug:
Gullfaxi fer til
Glasgow og K.-
hafnar kl. 8.30 í
dag. Væntanleg
ur aftur til
Rvíkur kl. 16.10
á morgun. Innan
landsflug: í dag
er áætlað að
fljúga til Akureyrar, Húsa-
víkur, ísafjarðar og Vest-
mannaeyja. Á morgun er á-
ætlað að fljúga til Akureyr-
ar (2 ferðir), Bíldudals, Eg-
ilssaða, ísafjarðar, Kópa-
skers, Patreksfjarðar, Vest-
mannaeyja og Þórshafnar.
Loftleiðir.
Hekla er væntanleg frá
London og Glasgow kl. 19 í
dag. Fer til New York kl.
20.30. Leiguvélin er væntan-
leg frá New York kl. 7.15 í
fyrramálið. Fer til Osló,
Gautaborgar og Kaupmanna-
hafnar kl. 8.45.
Ríkisskip.
Hekla er á Aust-
fjörðum á norð-
urleið. Esja fór
frá Rvík í gær
vestur um land í
hringferð. Herðu-
breið fór frá Rvík í gær aust-
ur um land í hringferð.
Skjaldbreið er væntanleg til
Reykjavíkur í dag frá Breiða
firði. Þyrill er í Rvík. Bald-
ur fer frá Reykjavík í dag til
Sands, Gilsfjarðar- og
Hvammsfjarðarhafna.

Alþýðublaðið — 11. nóv. 1959