Alþýðublaðið - 11.11.1959, Blaðsíða 12

HEIMS-
FRÆGT
NAUT
!»ETTA er orðinn heims-
frægur iarfur, heimsfræg-
ur fyrir það, hve hann er
fallegur og það líka, að
það átti að lóga honum.
Hann hefur með þessu á-
unnið sér samúð manna
um allt Bretland og meira
að segja líka í Vestur-
heimi.
Tilefni alls þessa til-
stands með eitt naut er
það, að tarfurinn þótti of
nettur til þess að hafa
hann fyrir þarfanaut. Eig-
andinn átti því naumast
annars úrkosta en að gera
úr honum buff. Tarfurinn
var látinn koma í sjón-
varp og þá byrjuðu „náð-
unarbeiðnir“ að strej'ma
að, og amerískur kaup-
sj'slumaður vildi fá að
kaupa hann og fiytja hann
til Bandaríkjanna. En end
irinn varð sá, að hið víð-
lesna blað „Ðaily Mirror“
keypti tarfinn.
ÍK^MO)
40. árg. — Miðvikudagur 11. nóvember 1959 — 245. tbl.
í New York
f SÍÐUSTU viku ákvað Eis-
enhower forseti Bandaríkj-
anna að héimssýning skuli
haldin í New York árið 1964.
Los Angeles og Washington
vildu líka fá að halda sýning-
una en Eisenhower kvað rétt
áð hún yrði haldin í New York
þar eð hún væri tákn frelsis
í augum milljóna manna.
Fcamhald á 2. síðu.
Yogaheimili
(WWWWWWWWWWWWWWWMMWWWIWWMWWWW
Hvers vegna
þolir eyðimerk
urrottan
valnsleysið?
PRISCILLA Cole heitir
urig og fögur ensk vísinda-
kona, sem hefur valið sér það
verkefni að rannsaka rottur.
Flestar konur eru hræddar
við rottur, en það er Priscilla
Cole ekki. Hún hefur heldur
ekki jafnmikinn áhuga á öll-
um rottum. Verkefni hennar
er nefnilega það að rannsaka,
hvernig eyðimerkurrottan,
sem lifir í Arizonaeyðimörk-
inni, getur komizt af með eins
lítið vatn og raun ber vitni.
Evðimerkurrottan þrífst
vel í eyðimörkinni. Hún þolir
vatnsskort allt upp í þrjú ár
ári þess að bragða dropa, að
því er vísindamenn telja. Og
eins þolir hún vel hinn ofsa-
lega hita, sem sólbreizkjan
veldur á þurrum sandinum
milli þyrkingslegra kaktus-
brúska.
Eyðimerkurrottan er minni
en venjuleg rotta, með sterk-
byggða stökkfætur. Hún er
hraust, þolir sterkara eitur en
aðrar rottutegundir, og þekk-
ir ráð til þess að forðast eyði-
merkurslöngurnar, sem sækj-
ast eftir henni.
Priscilla Cole telur mögu-
legt, að þekking á því, hvern-
ig og hvers vegna eyðimerk-
urrottan þolir vatnsskortinn,
geti gefið vísbendingu um
það, hvernig hægt sé að
minnka vatnsþörf manns-
líkamans.
ÞETTA er Rahnee Motie,
sem glej'pir glóandi sverð á
sirkussýningum. Hér liggur
hún og hvílir sig á eggjum
nokkurra „flaugbeittra“
sverða, en sonur hennar sit-
ur í stólnum og les um jroga.
Minnsfa sfjónvarpsiækið
ENSKUR áhugamaður unt
sjónvarp hefur búið til
þetta sjónvarpstæki, sem er
minnsta sjónvarpstæki í
heimi. Það er tæpar 4 tomm-
tir á hæð og tjaldið hálfönn-
ur tomma. Myndin er vel
skýr í tækinu.
VÍN. — Nokkrir litlir vinir
Karls Lugers hoppa mjög
auðveldlega gegnum gjörð.
Þetta mundi ekki vekja at-
hygli nerna af þeirri ástæðu,
að þessir listamenn eru regn
bogasilungar.
Luger fékk snemma þá
hugmynd, að fiskar gætu
gert fleira en að synda frarit
og aftur og leita að æti.
Hann er malari skammt frá
Vín og í myllulæknum var
mikið um silung og datt
honum í hug að fá þá til að
I Mekka allra
bakara í Ulm
ULM, Þýzkalandi, okt. (UPI).
— Ulm ætti að vera Mekka
allra bakara. Fyrir utan það
að hæsti kirkjuturn heimsins
er í Ulm, var Napóleon sigr-
aður þar af Austurríkismönn-
um árið 1805, þá er í þessari
miðaldalegu borg við Dóná
merkilegasta brauðsafn í víðri
veröld.
í safninu í Ulm er safnað
saman allskyns biriuðgerðará-
höldum allí frá því maðurinn
fór að baka brauð fyrir um
það bil 10 000 árum.
Þarna eru einnig málverk
og teikningar varðandi brauð
og kökugerð hvaðanæva úr
heiminum. Myndin af vernd-
ardýrðlingi bakara skipar
heiðurssess í safninu. Hún
heitir heilög Notburga og var
uppi á 14. öld og var þjón-
ustustúlka hjá auðugum
manni. Hún gaf fátækum
brauð og er húsbóndi hennar
Ftfamhald á 2. síðu.
AMHMWWttMHMHMHMMWIV
NORRÆNU farfuglarnir,
sem á haustin leita suður á
bóginn til Miðjarðarhafslanáa
fá heldur kaldar kveðjur, er
þeir koma til Ítalíu, eftir því
sem sænskur blaðamaður seg-
ir, er þar hefur verið í sam-
bandi við sænska og ítalska
fuglafræðinga. Segir hann að
gegn þeim sé rekinn vægðar-
laus veiðiskapur, og tveir ka-
þólskir prestar séu í broddi
þessarar veiðimannafylking-
ar.
Hér er um að ræða þresti,
finkur og aðra sumar-söng-
gesti norðursins. Það er ekk-
ert frálag í þeim og þótt sum-
ir leggi sér þá til munns,
gera kúnstir eins og dýrin í
hringleikahúsunum. Það tók
mörg ár. Luger byrjaði með
því að ala silungana á möðk-
um og öðru æti. Eftir nokk-
ur skipti hringdi hann bjöllu
til að kalla silungana í mat-
inn, þeir hlýddu kallinu
furðu fljótt og komu strax
og hringt var. Þá gerði hann
þetta dálítið erfiðara og hélt
möðkunum aðeins fyrir of-
an yfirborðið og eftir nokk-
verður veiði þeirra að teljast
næsta fyrirhafnarsöm veiði-
aðferð.
Blaðamaðurinn skrifar frá
Capri, þar sem eru stöðvar
fuglafræðinga. Um það lej-ti
sem von er á farfuglaflokk-
unum að norðan, fara veiði-
þyrstir menn af stað með net*
snörur og byssur. Alft berg-
málar af skothvellum. Þó er
netið hættulegast. í það fljúga
fuglarnir og týna lífinu. Snör
ur eru bannaðar með lögurri í
Italíu, en þó notaðar. Laga-
frumvarp er nú fyrir ítalska
þinginu um að banna 'fuglá-
veiðar í net yfir allt landiðj
en óvíst er, að það nái fraris
að gariga.
urn tíma hoppuðu silungarn
ir eftir matnum. Þegar
var komið var aðeins eftir að
fá þá til að stökkva
upp úr vatninu. Eftir
ar æfingar og endalausa þol-
inmæði tókst það. Nú hefur
Luger „tamið“ 20 regnboga-
silunga, sem hoppa gegnum
gjörð við ákveðið merki.
Þeir eru svo spakir að hægt
er að taka þá upp og strjúka
þeim.