Alþýðublaðið - 28.11.1959, Blaðsíða 11

mmiiiiimimiiiimiiimiiiiimiimiiiiiiiiiiiianiiiiiiiiiiii
6. dagur
iiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii*
mullarkjól, batt rauðan klút
um hálsinn, burstaði hárið unz
þar tindraði og fór svo niður
til fjölskyldunnar.
4.
„En“, spurði Nicky þegar
þau voru sezt til borðs, „Hvern
ig byrjar maður á bók?. Verð
ur maður fyrst að lýsa öllum
í henni, nöfnunum, hvernig
þau líta út, hvað þau gera og
svoleiðis? Hvernig færð þú
þá, sem lesa bókina til að
skilja hver á að g'ftast hverj-
um þegar þau virðast ekki
einu sinni vita það sjálf- Verð
urðu að vita allt um kommu
og semikommu og svoleiðis?11
Carol hló og sagðist aðeins
hafa skrifað eina bók og því
vissi hún ekki hvort hún hefði
leyf' til að segja eitthvað um
þetta.
,,En þegar þú skrifaðir þína
bók“, spurði Nicky forvitinn“,
_ bjóstu þá allt til sjálf alveg
frá byrjun?“
„Ég veit ekki hvort maður
getur nokkurn tíma verið al-
gjörlega frumlegur“, brosti
Carol. „Þú heldur kannski
að hugmyndin sé þín, en senni
lega hefur einhver annar
komið þér á sporið eða það er
eitthvað sem þú hefur ein-
hvern tímann lesið. Með t'l-
liti þess að byrja á bókinni þá
er engin regla fyrir því. Sum
ir byrja á nákvæmum lýsing-
um eða aðrir láta persónurn-
ar lýsa sér sjálfar með hugs-
unum og samtölum. En hvað
viðvíkur stafsetningu og
kommum verð ég að viður
kenna að bar er mín veika
hlið“, sagði hún hreinskilnis-
lega.
„Það hlýtur að vera dásam-
lest að halda á bók og hafa
sjálf skr'fað hvert einasta
orð“. andvarpaði Nicky.
„Mamma vill ekki leyfa
mér að lesa þína bók. Það
finnst mér andstyggilegt af
henni!“
.... ápaiift yður hlaup
A rniUi margra veralaiia* 1-
OÓHUItt.
ÁttlUM
- Aitstuxstiseci
„Eg skal skrifa aðra sem er
skemmtilegri og tileinka þér
hana“, sagði Carol brosandi.
„Líður þér þá betur?“
„Ætlarðu að gera það? En
dásamlegt! Vinkonur mínar
verða grænar af öfund“,
Yngsti meðlimur Carew fjöl-
skyldunnar ljómaði af gleði.
En Símon fannst Carol
vera feimin þegar hún ræddi
um bókina sem hún hafði
skrifað. Honum fannst það
eðlilegt. Ef hann hefði skrif-
að bók hefði hann ekki vilj-
að tala um hana. En hann var
samt dálítið undrandi. Hann
hefði ekki trúað því um hana
en það sýndi hve lítið maður
þekkti konu eftir fárra tíma
kynningu. En það var auðséð
að fjölskyldan var hrifin af
henni. Craig talaði við hana
eins og hún væri gamall vin-
ur hans og Tess var búin að
hæfileikinn að geta borgað
opnaði allar dyr. Það var
heimur, sem hann þekkti
ekki, heimur sem hann hvorki
kunni að meta né lifa í.
Þegar Tess fór að sýna Car-
ol húsið fór hann út með Rach
el til að loka öllum dyrum og
setja hænurnar og endurnar
inn. Hrifin spurði hún hvern-
ig honum hefði litist á gest-
inn.
„Hún er allt öðruvísi en ég
hélt að hún væri“, sagði Rac-
hel. „Hún er alls ekkert mont
in eða út af fyrir s!-g. Það er
ekki að sjá að hún sé fræg.
Mér líst svo vel á hana, en
þér?“
En Símon var að eltast við
endurnar og Rachel fékk ekki
svar við spurningu sinni.
Þegar Rachel kom aftur inn
var Carol að sýna Tess mynd-
ir heiman að frá sér og Tatt
ákveða að bjóða öllum ná-
grönnunum í sherry-boð til
að kynna þá fyrir henni. Hon
um fannst hún vera sæt og
indæl. Það var ekki hægt að
lýsa henni öðruvísi. Hún var
alls ekkert montin þó hún
væri svona fræg.
Hún heimtaði að fá að
hjálpa til að þvo upp eftir mat
inn og sagðist finna að hún
væri ekki velkomin ef hún
fengi það ekki.
„Ég get ekki hugsað mér
að þú þvoir nokkurn tímann
upp í Ameríku“, sagðí Nicky
forvitin. „Áttu ekki fínt húns
með uppþvottarvél og fullt af
negraþjónum?“
„Þegar ég er í New York
bý ég í lítilli íbúð“, sagði Car-
ol — ,,en við eigum hús á
Long Island og sumarhús í
Miami. En því miður höfurn
við enga negraþjóna Nicky“.
„Er Miami jafn falleg og dá
samleg og í kvikmyndunum?“
spurði Rachel. Og meðan Car
ol lýsti Miami hlustað Símon
með nokkurs konar minni-
máttarkennd. En hvað hennar
heimur var ólíkur hans. Henn
ar heimur var glitrandi hjúp-
ur. bar sem orðið „verðmæti
þýddi peningar og þar sem
■Marama megura við leika okkur inni -
það er rigning . . .
leit upp og spurði hvað Símon
væri að gera.
„Ein kýrin á að bera í nótt
og hann fór til að líta á hana.
Það ætti enginn að gerast
bóndi“, sagði hún og brosti til
Carol. „Það er erfið vinna all
an daginn og Ijósmóðurstörf á
nóttinni“.
Caroi svaraði því til að
hann virtist þrífast vel á því.
„Já, hann er fæddur bóndi“,
andvarpaði systir hans.
„Hann lifir fyrir það eitt.
Við pg við óska ég þess að
hann væri ekki jafn trúr móð
ur jörð.
„Finnst honum ekkert gam
an að skemmta sér?“ spurði
Carol.
„Jú, það er ekki að honum
finnist það ekki gaman, hann
man bara ekki eftir því að
til séu skemmtanir“.
„Hans byrði er alltof þung“,
skaut Craig inn í. „Hann ber
á sínum herðum mína á-
„Reyndu að tala um það við
hann og vittu hvað skeður“,
sagði Rachel vingjarnlega.
„Hann stingi þér í mykju-
hauginn og mér findist þú
eiga það skilið!“
Carol fannst óvenjuleg ást
og eindrægni ríkja í Pilgrims
Row. Það fannst um leið og
maður kom inn í hús'ð. Það
var eins og veggir og húsgögn
önduðu samræmi frá sér. Það
hafði ekki verið langt unz
hún skildi að þau voru öll í
peningahraki bó þau leyndu
því vel og hún vissi ekki
hvernig hún gæti hjálpað
þeim án þess að særa stolt
þeirra. Það var ekki hægt að
bjóða þe'm reiðupeninga, þau
tækiu aldrei við beim, en það
hlaut að vera hægt að hjálpa
þeim samt. Hvernig var það
með fötin hennar Rachel?
Skyldu bau hafa á'móti því að
hún gæfi Rachel eitthvað af
sínum fötum? Og Tess — það
yrði skemmtilegt að fara með
henni á unpboð og kaupa eitt-
hvað handa henni, sem henni
fyndist hún ekki hafa efni á,
Það yrð: auðvelt að vera
góða álfkona kvennanna f fjöl
skyldunni en hvernig átti hún
að fara að með karlmennina?
Hvernig gat hún hjálpað
Craig? Hún gat ekki læknað
hann af gigtinni og hvað vildi
hann annað? Og Símon, hvern
ig var hægt að hjálpa Símon?
Það var skemmtilegt vanda
mál, sem hélt fyrir henni
vöku, þangað til svefninn
loks s'graði og draumar komu
í stað hugsananna.
Næsta morgun var hún
vöknuð þegar Rachel kom
upp með te til hennar. Rachel
bað hana um að fara sér hægt
við að drekka það því bað-
vatnið væri ekki enn orðið
heitt aftur eftir að fjölskyld-
an hafði notað það litla sem
til var.
„Gestir, sem fara snemma
á fætur, eru ekki vinsælir
hér“, bætti hún glaðlega við
og settist á rúmstokkinn.
„Ég vona að þú hafir sof-
ið vel og við höfum ekki vak-
ið big“.
Carol sagðist hafa sofið
eins og steinn og mundi eft-
ir að spurja hvernig fæðingin
í fjósinu hefði gengið.
„Svo er guði fyrir að
bakka að í þetta sinn var það
kvíga“. svaraði Rachel. „Vesl-
ings Símon, ég veit ekki hvað
hann hefði gert hefði það ver-
ið tuddi einu sinni enn. Það
hafa þegar fæðst fimmtán af
því kvni í ár. Það er hreint
tap fyrir okkur“.
..Þið hliótið að vinna mikið
öllsömul,“ sagði Carol.
..Finnst ykkur það skemmti-
legt?“
„Skilurðu ekki að við elsk-
um öll Pilgrims Row og við
revnum af fremsta megni að
láta allt ganga vel“.
„Ef ég má dæma eftir því
sem ég þegar hef séð, efast ég
ekki um að það gangi allt
vel“, svaraði Carol. „Hafið
þið góða nágranna hér og er
ykkur oft boðið út?“ hélt
hún áfram, bó Símon hefði
þegar svarað henni, en hún
vildi vinna trúnað Rachelar.
byrgð“.
„Það eru þessi venjulegu
te- og sherry-boð og svo jóla-
ballið á herragarðinum", svar
aði Rachel. „Það búa ekki svo
margir hér í Blicklington“.
„Er enginn sem gæti verið
fjórði maður, ef okkur Símon
langaði til að skreppa til
London?" spurði Carol.
„Áttu ekki einhvern vin til að
koma með?“
„Engan“, fullvissaði Rachel
hann um. „Pabbi var einmitt
að kvarta um það í gær. Hann
er hræddur um að ég pipri!“
„Við verðum að athuga
málið og siá hvað við getum
gert. Ég get ekki hugsað mér
að láta karlmannsskort koma
í veg fyrir að áætlun mín nái
fram að gangá!“
„Það væri skemmtilegt, en
—“ Rachel lauk ekki við setn-
inguna.
„En þú átt ekkert til að fara
í? Ætlaðirðu að segja það?
Var það ekki það, sem þú
hugsaðir, Rachel?“
Rachel brosti og stóð upp
og viðurkenndi að í klæða-
skáp hennar væri ekkert sem
hentaði Londonarferð.
„Og það er aðeins vegna
þess að ég er löt og nenni ekki
að fá mér neitt almennilegt“,
sagði hún. „Þegar maður býr
upp f sveit venst maður á að
vera í síbuxum og það minn-
ir mig á að ég á eftir að þvo
buxur af Símon svo ég verð
að flýta mér. Þú skalt ekki
flýta þér á fætur, Carol. Við
borðum ekki fyrr en hálf níu
og vatnið verður heitt eftir
háftíma“. Og hún brosti glað-
lega og yfirgaf Carol semi
luiigardagur
Kvenfélag Neskirkju
minnir félagskonur á baz-
arinn, sem verður haldinn
laugardaginn 5. desember,
Tekið verður á móti munum
í félagsheimilinu fimmtu- og
föstudag kl. 3—6.
Kvenfélag Háteigssóknar
heldur skemmtifund í Sjó-
mannskólanum (borðsal)
mánudaginn 30. þ. m. kl.
8.30. Spiluð verður félagsvist.
Félagskonur mega taka með
sér gesti.
Minnist máileysingjanna!
Munið aðalfund og eftirmið
dagskaffi Dýraverndunarfé-
lags Reykjavíkur í Framsókn
arhúsinu (uppi) kl. 3 e. h. í
dag. Eflið Dýraverdnunarfé-
lagið!
Brúðhjón.
í dag verða gefin saman í
hjónaband Sigríður Helga-
dóttir (Skúlasonar augnlækn-
is á Akureyri) og Páll Sig-
urðsson, starfsmaður í Til-
raunastöðinni að Keldura.
Heimili ungu hjónanna verð-
ur að Hrefnugötu 1, Rvík.
Hjónaefni.
Fimmtudagirm 26. nóvem-
ber opinberuðu trúlofun sína
ungfrú Jóhanna Haraldsdótt-
ir skrifstofustúlka, Gunnars-
braut 36, og hr. Gunnar V.
Magnússon skrifst.vélavirki,
Drápuhlíð 42.
Sjötugur
er í dag Bergsteinn Krist-
jánsson, starfsmaður Toll-
stjóraskrifstofunnar. Baldurs
götu 15, Reykjavík,
Séra Ólafur Skúlason,
Keflavík,
er fluttur á Greniteig 16,
en viðtalstími er á VallagötU
19, kl. 11-12 f. h. og 6—7 e.
h. Sími 291.
Messur
Dómkirkjan: Messa kl. 11
f. h. Séra Jón Auðuns. Altar-
isganga. Engin síðdegismessa,
en jólatónleikar kl. 8.30. —
Barnasamkoma í Tjarnarbíó
kl. 11 f. h. Séi'a Óskar J. Þor-
láksson.
Neskirkja: Barnamessa kl.
10.30. Messa kl. 2. Almenn
altarisganga. Séra Ingólfur
Ástmarsson prédikar. Séra
Jón Thorarensen.
Hallgrímskirkja: Messa kl.
11 f. h. Séra Lárus Halldórs-
I son. Barnaguðsþjónusta kl.
1.30 e. h. Séra Lárus Hall-
dórsson.
Bústaðaprestakall: Messa £
Háagerðisskóla kl. 5. Barna-
samkoma kl. 10.30 f. h., sama
stað. Séra Gunnar Árnason.
Háteigsprestakall: Messa í
hátíðasal Sjómannaskólans
kl. 2. Barnasamkoma á sama
stað kl. 10.30 f. h. Séra Jón
Þorvarðsson.
Laugarneskirkja: Messa kl.
11 f. h. (Ath. breyttan messu
tíma.) Séra Þorsteinn L. Jóns
son frá Söðulsholi prédikar.
Altarisganga. Séra Garðar
Svavarsson. Barnaguðsþjón-
usta fellur niður.
Elliheimilið: Guðsþjónusta
með altarisgöngu kl. 10.
Heimilispresturinn.
Kirkja Óhíiða safnaðarins:
Messa kl. 2 e. h. Barnasam-
koma kl. 10.30 f. h. Safnaðar
prestur.
Fríkirkjan: Messa kl. 2, Sr.
Þorsteinn Björnsson.
Hafnarfjarðarkirkja: Messa
kl. 2 e. h. Minnzt verður 45
ára afmælis kirkjunnar. Séra
Garðar Svavarsson.
Keflavíkur prestakall: —
Keflavíkur kirkja, messa kl.
2 e. h. Innri Njarðvíkurkirkja
messa kl. 5 e. h. Séra Ólafur
Skúlason.
Alþýðublaðið — 28. nóv. 1959