Skírnir - 01.01.1828, Blaðsíða 83

83
af náttúrunni til ljantlniadr hinna rantriíudu (/>:
Kristinna), svo eru á íiina síduna þeir liinir van-
trúudu, allra Muselmanna svarnir óvinir”. þarnajst
víkr rædunni til Rússlands, yfir hvört ríki soldán
cys íllyrdum sínum í fullum mælir, og því næst
hina adra Evrópu stjórnendr, sein hann kvedr áu
allra saka hafa slcgizt uppá sig fyrir fortölur Rúss-
lands, einúngis til ad 'stapjia stáli j, og styrkja
upprcist Grikkja; cn hardaginn vid Navarín sé
Ijósastr vottr þcss, hve drengiliga þeim farizt hali;
cn jafnframt þessu segir liann nú med hcrmn
orduin, ad lánglundarged sitt og hógværd vid allt
þetta, hali einúngis midad til þcss, ad fá nokkurt
svifarúm, til ad hera liönd fyrir höfud sér gegn
fjandskap vid sig í frammi liöfdum. Ad endíngu,
upplivctr hanu alla sanna Mahómets trúarjátendr,
ad samcinast sem einn madr í ordi og verki, til
forsvars trú sinni og tilveru, og huggar sig og þá med
því, ad þeiin muni nú einsog ad undanförnu, fyrir ad-
stod hins mikla spámanns, audnast ad hera sigr úr
býtum ; og i þvi trausti kvedst liann ætla ad halda á-
f'ram, og láta sverfa til stáls milli síu og hinna
vantrúudu. Ilcr tekr soldán þá svoleidis af öll tvímæli,
ad ekki verdr anuad cnn gengid úr skugga um fyrirætl-
un hans, og hvörnig liann nú er skapi farinn, og þad
því framar, scm hann ekki lét þad lenda vid ordin
einsömul, því strax sem auglýsíng þessi var út-
kornin, liófust ofsóknir í Miklagardi gegn Kristnum,
sem þar bjuggu, cn einkum urdu Armeniskir, er
jata katólska trú fyrir hrædi soldáns; innan ákved-
ins tíma var þeiin í hördustu árstíd, vísad af landi
(6*)