Skírnir - 01.01.1829, Blaðsíða 1

Auglýsíng.
Pareif di'iiiskum stilsetjurum er iiærri ómögaligt, a*
lesa þá íslenzku svo kulluffu fljótaskrift, svo vertfa
prófarkir eptir þvilíkum handritum venjuliga svo fullar
af prentvillum , aS þaft er mesti tímaspillir og óbæriligt
lerifindastarf aft lagfæra þær; verifr þvi félagrSmikilliga
aif biSja gótfa menn bæSi hén og á Islantíi, sem iun-
senda reikuíiiga eífa hvörskonar rit sem vera kunua, til
preutunar ætluií, aií láta þau vera meS latinu letri og
meiS svo glöggri heudi, sem kostr er á, svo þaft þurfi
ekki aft hafa þann kostuaiS og fyrirhöfn aS láta þau
uppskrifa, fyrr enn þau séu prentaranum i heudr seld.
þetta hrS sama hefir einnig þaif fyrrverandi Lærdóms-
listafélag tvisvar áskili'if sér, fyrst i samþykktum sinuni
og srSau í fonnálanum fyrir 13da bindi rita sinna 1794;
vonar Bókmentafélagrft nú þess heldr, arS hlutatfegeudr
auSsýni því þessa velvild og eptirlæti.