Skírnir - 01.01.1832, Síða 4
fleir! eru sag?ar í vændum. Er þetta í sjálfu
sér mikill vinníngr, og mun a8 vísu, þegar fram-
líða stundir, fá grædt sár þau, er ýmsar þjóíir
álfu vorrar nú liafa um ~að binda, og álfa vor
þannig aptr ná áliti því og virðíngu, er henni er
áskapað, en sem mjög fór hnignandi við óeyrðir
og sundriyndi árailli þjóðanna iunbyrðis að undan-
förnu. Makliga má því telja þetta og eð næst
undangengna timabil, sem velkominn og gleðiligaun
fyrirboða nýrrar vonar, og undirrót nýrrar hag-
sældar, og er þegar að nokkru leiti framkomiS,
þarsem þánkafrelsi og upplýsing eru í sýniiigri
framfór, og borgaraligt jafnræSi þrífst miklu betr
enn hingaStil. Tekr og suSr- og austr-hluti álfu
vorrar nokkuS aS undirbúast, þótt jarSvegr þar
sé enn, sem komiS er, ofhrjóstugr til þess-, aS frels-
is- og skilníngs-tréS geti þrifist þar til hlýtar, eSr
boriS ávöxtu, og er þó mjög líkligt, aS þegar
breytist til þess betra. þannig er útiit álfu vorrar
mjög margbreytt, og getr gefiS efni til eins inarg-
breyttra liugleiSínga, er, þegar á allt er litiS,
framar geta orSiS gleSiiigar, enn á hinn veginn.
Víkr svoleiSis til sjálfra atburSanna, og byrjar
hér þá á Pólskum, og stríSi þeirra viS Rússa,
þarsem þaS er einhvör raerkasti kafli í atburSa-
röS þeirri, er hér á yiir aS fara, bæSi í sjálfu
sér, og líka þessvegna aS þaraf hafa þegar risiS
og leidt merkiligar verkanir fyrir álfu voru yfir
höfuS; en hér eru í fáin orSum liöfuSatriSiu í
þcssu frelsisstríSi.
þegar vér í fyrra hættum a8 segja frá Pólslc-
um, var hagr þeirra í uppgángi og sýniligri fram-