Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 57

AÖ iiSruleiti vóru i ritgjiirÖimi Dana á þessu túna-
biii eigi ilutt þjóÖarmálefni, en þó báru bók,-
inentir þeirra, einsog að undanförnu, góöa og gleð-
iliga ávexti, einsog Jjóst munu verða af ski'rslu
þeirri, er þarum útgengr frá annari liendi og fylgir
tiðiuda-ágripi þessu eiusog að undanförnu, en geta
má þess lier, að einsog optar varð her skarð fyrir
skildi, þarsem ýmsir burtkölluðust á þessu tima-
bili er annaðtveggja unnu að bókmcntum öðrnm
fremr, eðr vóru líkligir til að ná Jieiðrssæti meðal
föðurlandsins fræði- og visindamanna, þó eigi verði
þeirra lier getið. Af þeim, er þannig burtköll-
uðust, má fyrstan telja efsta kennara í guðfræði
við liáskólann, Prófessor Jeus MuIIer, er andaðist
i liaust er Ieið, á 50gs aldri; er það kunuigra, enu
Iier þurli frá að segja, að hann var maðr trúræk-
iun, lærðr og yðjusamr ilcstum fremr; átti kcnni-
dómr ailr í lionum liollasta ráðgjafa, er með rit-
gjörðum sínum á margau hátt cbldi upplýsíngu
og trúrækni bæði í siuni stett og yfirliöfuð, og
varð hann því harmdauði. Litlu siðar andaðist
liiskup Pluin á Fjóni á 70gs aldri, nafukendr lær-
dóms- og yðjumaðr; skáldið, prestrinu Lund á
Mön, fyrrverandi Prófessor í heimspeki Gainborg,
Conferenceráð Monrad, Depúteraðr í því dauska
Kanccllíi; Prófessor Rahlff; kaupmaðr Djarni Si-
vertsen; stjórnarherra Steen Bille, nafnkendr frá
bardaganum við Tripolis; og margir aðrir, þó ei
se þeirra lier getið, enda rnuuu færstir af þeim
kunuir almenningi úti á lslandi; má ráða af þvi,
er nú var talið, að dauðans hönd liafi ogsvo á
þessu tímabili snortið föðurlandið Iieldr óvægið,