Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 17
ttni |>eíni ( ér henní ern samfara, teliist niikintl
randa á hendur; liann lofar að verja til |)ess allri
æfi slnni, að ra;kja sem best verk sinnar kollnnar^
og telur hann sjer besta stoð í triimennskU Grikkja*
Cr liann setji lilllt traust til, að æðri menn og
lægri leggist allir með hontim á eítt, að ebla seirt
best verðtií samefginlegann tilgáng allra [lei'rra, að
reísa við Grikkjaveldi; liami lofar, að veriida trii
Jieírra og kirkjuslðu, mcðan hoiltim vinnist til aldnr;
Itann minitist og á, hvurstt mikils [>að sje iimvarð-
andi, að bæta sein best verður akurirkjti, og ebla
kaiipverílun, cjöra alla itmsjón d eígntim ríkisins
scm óbrotnasta og kostnaðarminnsta, og endiir-
bæta lögin mn málasóknir — og lofar skjotri ásjá;
loksins gjetur hann þess, að [>að sje bæðl áríðandi
og samboðið tign siimi, að stofna góða skóla, og
heítir llann að gjöra [>að allt, er / liaus valdi
staudi, so þeim verði sem best Og viturlegast
firirkoinið. [>ótti öllum GrikkjUm [>etta vel mælt<
Eim [>ó fanust það á, að [>eím mislíkaði, er kon-
tingur tók ekki trú [>ci'rra, um leíð og hann var
kríndur; |>ví við [>ví liöfðu allir búist. Mart flei'ra
gjörði konúngur í [>etta siníi er mæltist vel íirir,
og það [>ó best, er liaiiil gaf lansii tvei'mur hinum
* inerkustu mönnum, er áðnr höfðu setið í varðhaldi,
sökum uppreistar gjegu ri'kisstjóriiinni; voru [>að
kapparnir „Plapútas” og liinu i íðfrægii(Kolokotróni”,
Gjörði koitúngur eldra sou hansað „ofursta” / her-
liðinu; enn /iigra Boninn sentli hanu á fnnd -föður'
síiis / ((NápIíoii”, [>ar liann sat / varðlialdinu, að
boða lionum frclsi. Sjest [>að á mörgn, að Otta
konúngiir le/tast viö á allar lundir að hilla að sjee