Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 19

1»
og hafi gtjrirniiini enn J)á ekki tekist, að buga fiá
roéð öllu, J)*S roikið va?ri aðg-jört í firra. Hefir
{n'y.ka liðið jafnan nóg að starfa, að elta spillvirkja
uin fjöll og firnindi; og tekur því að leíðast
verau á Grikklandi. Enda hafa Grikkir ekki sem
hcstann augastað á Jieím, og hafa [>eír sagt í tíma-
ritnin sínum, að þeír þökkuðu þefm, raeír enn því
sætti. þarveruna, og allt anuað gott, enn nú vaeri
so komið, að þet'r gjmtu sjáltir gjört það, sem
gjöra þirfti, og væri þeím þökk á, að hinir faeru
nú scm tlrst á stað. f>á hafa Grikkir efns hlutar
enn að beíðast, og er von, að þcím sje um hanu
annt; cnn það efsúbæn, að vald koniingsins verði
takmarkað, og meígi þjóðiu velja sjer fulltrúa, að
sitja i' löggjafar-ráðinu, eíns og siður cr til í hin-
um takmörkuðu eínvalzdæmum; og allar þfngbækur
og embættisbrjef verði ritin á því máli, er þjóðiu
talar; — og er vonandi, að þessu verði framgeíngt
hvurutveggjii. Nokkramerkismenu sfna Ijetu Grikkir
á þessuin missirum. Má hjer nefna „Miaulis”,
sjóforíngjann; var haun arðinn rnaður gamall, og
liafði verið liinu mesti kappi. Utför hans var
gjör sæinilcga, og jörðuðn Grikkir hann á nesi því,
er iiggur í sjó fram, og minnisrarði „þemistok-
less” stendur á.
Frá „ltöliirrí'. ]>að er hvurtveggja, að ..Italía”
cr merkilegt land; enda berast nú fleíri og meíri
frjettirnar af laudinu sjálfu, enn þjóðinni, sem í
því biggir. Allir hafa lieírt nefndaun „Vesúvíus”,
eldtjallið mikla í („Napoli”, „Neapel”) Ntborgar-
riki (siinnauvcrt á „Italía”). ]>ess var gjetið í
seínasta Skfrni, að hamt („Yesúvíus”) var tekinu
‘2*