Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 34
— 34
Jiennar í m«t lierra Karli, pegar um ?o mikiS
væri að telila. Snmir heimtn ininna, enn [lótti
Jxí fóikið ekki ráða nógu. Margir kjærðu það, að
striðinu við Karl væri ekki framfilgt með nógu
kappi af hemli drottníngar og ráðgjafa liennar,
og beíddu hana ekki neitt tilspara að úr sliti
með þeím. Reís af þessu öllu saman so niikiál
fiokkadráttur nálega um laudið a'ILt, að mörg
stjórnar-fjelög („juntas’’) komu upp í hinum stærri
liorgum, so ekki var annað sinua, enn að allt
Spánarveldi mundi losna snndnr i mörg riki og
smá. Enn þegar „Mcndizabal” tók við landráðun-
um, cíns og firr er gjetið, þá gat lianu komið því
til leíðar með aðgjörðum siiairn, og eptirlátscmi
og loforðum drottníngarinnar, að öll þessi stjórnar-
fjelög geíngii til liliðni. Mikið lið liafði drcígist
saman af Vandala-sveítum („Andalucia”); foríngi
þeírra er kallaður Sljettu-greífinii („conile de las Na-
vas”). Ilann var hn'ngi þrár, og hafði stefnt liði
sínu á leíð til liöfuðliorgarinnar, enn Ijet þó und-
an að síðustu ; og er nii koinin á sætt og sam-
þikki niilluni drottningariunar og þcss Iiluta rík-
isins er Iienni þjónar. \
Nú er að hverfa vestur ifir veraldarhafið til’
þeírra þjóðanna, sein áður hafa Jeígið nndir Spán-
arveldi. |>að er alkunnugt, að Spánverjar fiindu
Vesturálfuna, á ofanverðri 15. öld, og námu þar
lönd, cða brutu undir sig, og scndu þángað ní-
lendumenn. þá voru þar tirir tvær ættir þjóða í
þeím hlutaheíms: Skrælíngjar („Eskiinóar”), norð-
anverðt um álfuna (og fáeínir siðst, að því er
sumir kalla) og jörpunicnn, sem „Indir” eru kali-