Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 70

*0
net'na „Berzelius’*, speking; liann fór aÖ gipta sig
núna í vetur á gamals-aldri; gjiirÖi konúngur liann
þá um leí5 a5 „liaróni” og gaf honum fallcga jörð
er sambauö nafubótinni. Má sjá á þessu cíua
dæmi, a5 Svía-konúngur viröir vísindin og launar
þeím höfðínglega, sem iöka þau og ebla lieíöur
þjóðarintiar.
Frá Noregsmönnum. Noregsmenn una sjer
vi5 frelsiS í spekt og friöi, og ber ekki á, aÖ þar
hafí oröiö neín stór-tíöiudi þetta árið. AJIslierjar-
þingið („Stortinget”) var sett á öndverðuin vetri,
og er þvi ekki eun slitiö. þikir fulltrúu 111 staöanna
of margir bændur sitja þar á þíngi eptir rjettum
jöfnuði, og muii ekki vera trútt uin, aÖ ekki sje
nokkuð tilhæft í þessu efni. Er þetta ekki. því
sagt, að bændurnir sjeu neinum mun verr að sjer,
eða miður viti bornir, enn aðrir mcnn á þinginu;
lieldur er hitt, að þegar þörf er á peníngum til
eínhvurra firirtækja, er rikinu mættu verða tii
gagns og sóma, reínast þeír stundiim heldur enn
ekki fastheldnir á því, sem nauðsin ber til að út
væri látið, af því þeír vita, að það muni auka
skattaua á lanzliðnuni, og er þeím að vísu nokkur
vorkun ; því það munu vera margir, sem ckki rata
meðalhófið, eða gjeta sjeð livað rjeltast væri, þegar
so er ástatt, að sjálfra þeírra hagsmunir og lieið-
ur og velgeíngni ættjarðar þeírra síuast lieiinta
það sem gagnstætt er. Noregur hlómgast ár frá
ári; ríkis-skuldirnar mínka stóruni; kaupverzluu
eíkst, og visiuduniim miðar vel áfram — enulíð-
urinn er vaknaðiir ifir öllt landið, og fárinn að
hafa racíri afskipti af almennings-högum, og belra
/