Alþýðublaðið - 04.12.1934, Blaðsíða 2

Í»RIÐJUDAGINN 4. DES. 1934.
ALÍ>?ÐUBLAÐIÐ
2
Ferðafólk frá Banda*
rik|onum fangeisaö
fi Þýzkalandi.
LONDON á laugardaginn. (FO.)
Marion Steete, ung Bandaríkja-
stúlika, sem setið helir í varð-
haldi í Pýzkalandi í undanfarna
mámuði, hefir nú verið iátin laus,
með pieirni; tilkyimiingu, að ekki
hafi niaitt það komið í ijós við
rannsófcn í (mó;li hemar, semi stað-
iest geti þann gran, að hún hafi
verið að njósnum. pað er álitið,
að hún hafi veiið handtekin.
vegna þess, að hún Jét í ijós
póJitijskar skoðanir, sem komu í
bóga við stefnu þýzku stjórnarr
innar.
SkóJakennarinn frá Bandarikj-
unum, siem áður hefir verið sagt
frá, situr aftur á móti áfram í
varðhaldi, og er sagt að á honum
hafi fuindist blöð, sem hann hafði
skxifað á ýmsar upplýsingar um
herinn.
ðfsöknir
gegn makedón^
isksam plóðernSs-
sinnum,
i j
VINARBORG í nóv. (FB.)
SAMKV ÆMT fnegmum, sem
hingað; hafa borist frá BúJg-
aríu, hefir eiinræðíss t j ó rninn j í
BúJgari'u tekist að upprœta að
rnestu starfsemi „Imnof.1 okksins",
filiokíkis hinna byltiingiarsinjnuðu
makedónisku þjóðernissdinna, siem
hefir valdið ríkisstjórnuin þeim,
sem verið hafa við vöild í Búl(ja:r-
(u á undanförnuin árum, miklum
erfiðJieikum, ekki aðieins heima
fyrjr, hejldur og í sambúðinni við
nágranmaþj óðirnar. Leiðtogi Imro-
manjnia, Ivan Michailoff, er nú
sagður flúinn til Tytklands, en
fy].gismienin hans, þeir, er athafna-
mestir hafa verið, annaðhvort
filúinir eða handteknir.
Sá maður, sem hefir átt miestan
þátt í að tvístra þessum bylting-
arsinmaflokki, er Kimon Georgiieff,
forsiætisráðherra og einræðis-
stjórnandi í Búlgaríu. Á þremur
mánuðum hefir honum tekist,
siegja fregnimar frá Sofia, það,
siem enginin fyriraieanara hans á-
ræddi að reyna að gera. Óttuðust
mienu svo mjög Imro-fLokkinn, áð-
ur en Georgieff komst til valda,
að lenginn andstæð’jnga hans þorðli
að hafa sig neitt í frammi, ef
hanm eða menin hainis voru á fierð-
inmi. Vamn fíokkurijnin hvert of-
bel disverkið á fætur öðru og hafðii
í hótunum við va-ldhafamia, sem
ekki þorðu að befja sókn gegn
homum.
Michailoff ásetti sér að koma
á stofn makedonisku lýðveldi, en
Makedomumenm eru fjölmeninir í
Búlgariu, Grikklandi og Jugosla-
víu,’ og fóru Imromienn mangsinn-
is í hermdarver'katiJgangi yfir
landamæiin til Grikklands og
Júgósilavíu, árn þess að Búligariu-
stjórn fengi nokkuð að gert. —
Talið er, að áhangendur og stuðn-
inigsmiemn Michailoffs hafi verið
500 000 talsins í framamnefndum
þremur löndum. (Uniited Press.)
Forlnegi npp^
relsnarinns r
fi Astnrias tekinn
höndam
LONDON í gærkveldi. (FÚ.)
Frá Madrid kemur fregn um
það, að aðjalieiðto’gi uppreisnar-
mamna í Asturias hafi verið tek-
inn fastur.
Frönsk ©ttawa-
ráðstefna.
LONDON í gærkveldi. (FÚ.)
LEBRUN, forseti Frakklands,
'Op' aði i daj v ð' kif ía- og fjór-
máJaráðstefnu, sem framska
stjórnin hefir efnt tii með fuil-
trúum. af hálfu Frakklands og
nýlendma þess.
Hefir þiessari ráðstefnu eimatt
verið getið sem væntanlegrar
franskrar Ottawaráðstefmu. Búist
er við, að hún standi í 3 mán.,
enda fyrirhugað að ræða frá rót-
um viðskifti og fjármál Frakk-
iamds O'g mýlendna þess, og leggja
ráðin á um það, hversu þeim,
viðskiftum verði hagað tiJ sem
mestra hagsimuna fyrir eimstök
lönd og héröð hin§ franska ríkis.
Japanskg st|drnin
ræðir appsogia flota-
samningana.
LONDON í gærkveldi. (FÚ.)
Japanska stjórnim átti fund með
Istér í mnorgun til þess að ráðgast
um, hver aðferð skyldi höfð við
uppsögm fiotasamininganina, serni
gerðh voru í Washimgton. Á-
kvörðun stjórnarinnair hefir emm
ekki verið birt, en hún hefir ver-
ið afhent leyndarráði ke'isarams,
og er búist við, að hún hljóti
þar fult samþykki.
Kjölur var lagður að mýju 10
þús. tonna herskipi á skipasmíða-
stöð japanska hersdns í Okiosuki
árdie.gáís í idag.
Hjálparbeiðni.
Bágt á sá, .siern fús var til
starfa, en hefir verið homum sviift-
ur sökum heilsubrests nú ímörg
ár oig þar af teiðandi öreigi. Hann
var af kumningja spurður hvort
honum, iðjumanmiihum, svo sem
hanm áður var, leiddist ekki .lífið.
„ÍPað dugir nú ekki að láta sér
leiðast,“ svaraði hann, „en þó
myndi ég finna niokkra llnun í
böJi mímu, ætti ég útvarp við
rúmið miitt, en sökum fátæktar
má ég ekki hugsa svo hátt.“ —
Viiíja nú ekki nokkrir góðhjart-
aðir menm hjálpa þiessum sjúka
Málalutningur. Samningagerfðir
Stefán Jóh. Stefánsson,
hæstaréttar málaflm.
Ásgeir Guðmundsson,
cand. jur.
Austurstræti 1.
Innheimta. Fasteignasala.
Haínfirðiagar!
Munið að allar nýlendu-
og hreinlætisvörur er
bezt að kaupa í
verzlun minni.
Hinrik Auðunsson,
sími 9125.
marnmi um aura eða láta 1 krómu
af hesndi rakna, svo að hamn fái
mokkra bötri líðan er hamm hefir
fengið útvarp að rúmi sí;nu. Smá-
gjafir í þiessu skymi mætti afh.
á afgr. hlaðsins.
Kunmgui'.
Húsmæður
Efpírþarfiðaðkanpa:
Kjötfars,
Fiskfars,
Kindabjúgu,
Miðdagspylsur,
Vínarpylsur,
Þá ninni)
Kjöt & Fiskme isgeröina,
Grettisgötu 64, sími 2667
og
Ríykhúsið,
Grettisgötu 50 B, sími 4467,
pá fáið þið það bezta og
ódýrasta.
Kvennadelld
sijsavarnarfé-
lagsíns
heldur danzleik í Oddfellowahús-
húsinu kl. 9 í kvöld. þetta er síð-
asti danzleikur kvennadeildarinnar
á árinu og verður því eflrust vel
sóttur þar sem flest skipin eru nú
í höfn. Fólk ætti því að ná sér í
aðgöngumiða sem fyrst á^þrjár
krónur hjá Eymundsen; og í veið-
arfæraverzl. Geysir og Verðandi.
Tvær harmonikurj Jazz, Pétur,
Marteinn og Guðni'spila fráTkl. 9.
Hljómsveítin af Hótel ísland spil-
ar eftir kl. 11 xh.
Beztn
lakblöðin,
þunn, flugoíta.
Raka hina
skeggsáru t>'-
fínningarlaust.
Kosta að eins
25 aura. Fást
í nær öllum
verzlunum
bæjarins.
Lagersiml 2628. Pósthóif;373.
Innnnnmmnmm nnnnnmmmmm
nnnnnnnnnunnnnnnnnnnnnnm
Bezta
Munntóbakið
er frá
Brödrene Braun,
KAUPMANNAH0FN.
Biðjið kanpmann yðar vnn
B. B munntóbak.
Fæst alls staðsr,
Innnnnnnnnnnnnnnnnnnnmmm
nnnnnnnnnnnnnnnnnmmnnnm
Q
SMAAUGLÝSINGAR
AlbÝflUBLACSINS
viflsitiiTi PAESiNS0r.::'|
Upphlutssilfur og beltl til sölu.
A. v. á.
Kjöt af fullorðnu fé, verð; læri
50 aura Va kg. Súpukjöt 40 aura
Va kg. íshúsið Herðubreið, Fri-
kirkjuvegi 7, sími 4565.
VINNAOSKAST®
Stúlka óskar eftir hreingerningu
og þvottum. Upplýsingar á Skóla-
vörðustíg 22 C (neðri hæð).
Veitið athygli! Mánaðarfæðj
kostar að eins 60 krónur, að með-
töldu morgun- og eftir-miðdags-
kaffi, 1 krónu tveir heitir réttir og
kaffi. Morgunkaffi alt af til kl. 9.
Fljót afgreiðsla. Matstofan Tryggva-
götu 6.
Hjúkranardeildin í verzl. „Pa-
rfis“ heíir ávalt á boðstólum
ágætar hjúkrumarvörur með
ágætu verði. —
Einhleypur maður „óskar eftir
Stofu. Tilboð merkt: „Reglusamur"
leggist inn í afgr. blaðsins.
BMKfæst nu _
1 hverri verzlun.
nnnnnnnnnnnn
OTTO B. ARNAR,
löggiltur útvarpsvirki,
Hafnarstræti 11, sími 2799.
Uppsetning og viðgerðir á út-
varpstækjum.
i i •- ■■ n
HÖLL HÆTTUNNAR
! ! :' I :,rTl 'i i 'í 1 !
sVo magnlaus, að hanm gat ekki nema horft þreytutega á þá, sem
nænstaddir voru, gat ekki spurt hvar hanra væri eða veitt þvi at-
hygli, hverjir hjúkraðu hommm. En smátt og smátt styrktisrt
hann og varð líkur því, sem hann hafði áðmr verið.
Hann og maddama du Hausset ræddust við að Destinie fjar-
verandí, og þegar hamm beyrði að Lemoyme væri látimm, lá við
að hamn veiktist aftur. Du Hausset sagði bonmm líka, að maddama
de Pompadomr væri komim aftur til Versala, lem bomum var sama
um það. Þetta nafn, Siem ieámu sinmi hafði hriflið éyra hans eins
og himneskir hljómar, fanst honum nú eiins inmihaldslaust og
bjölluglamur á fíflshúfu. Maddaman var honuim nú ekki meira
virði en þótt húm hefði aidrei verið tii, hún, sem áður hafði verfð
merkasta mynclin á sjómtjalidi huga hans, var inú fölnuð og máð
af. Hun átti ekki framar rúm í Shjarta hans., ekkert rúm í Jifi
hans, 'eikkiert rúm, í hugsunum hans. Hanin mundi vitaskuld eftir
henni, þegar á hana var mánst, en homum var alveg sama um
hana,- hann hataði hana hvorki mé elskaði.
Hamm skildi ekki þessa breytingu sjálfur, og ekki gat hanin
gert sér grein fyrir orsökum hennar. Hanm vissi ekki að geð.
manma er ekki ósvipað skuggummm á filmu Ijósmyndasmiðsins;
þejr era ósýniliegir þangað til þeir hafa verið fram'kallaðir í;
„myrkrastofunni". Hann hafði verið skírður í sýru bitunrar, grimmi-
Jegrar anglstar, og kom ssm nýr maður úr baðinu. Sál hans
hafði kristallast, ef svo má að orði ikveða. Hún haí'ði vaxið í
grafarþögninni. Sumir atburðir geta gert sálima tæ;ra á ©iinmi nóttu. i
Romin var sér ekki meðvitandi um þenniam nýja anda, sem í
hamrn var kominn. Hanrn vissi aðeins að hann hlustaði kaldur og j
rólegur þó að maddama du Hausset talaði um maddömu de
Pompadour. En húm talaði um aðra hluti, sem hrærð.u hanrn |
djúpt. Auk hxnma sárbitru frétta um dauða Lemoynieis voru einnig
aðrar uppJýsingar, sem fengu honum þungrar hugsumar og þög-
ullar ógleði.
Hanm talaði lítið sern ekki við Destine. Hún var feimim og famm
til eimkenmilegrar lotningar fyrir honum síðan hann kornst til
fullrar rænu.
Maddama du Haussert sagðj homyn, að hún væri skjólstæðingur
markgreifafrúarimmar. Homum famst ham kamnast við þetta brúnr
eyga umgmieyjarandJjt, en gat alls ekki komiið því fyrir sig. Það
var bundið við einhverjjar minmingar, sem hanrn gat ekki komið á
sinm stað, tengt einhverjum stað, s.em hanm gat ekki munað eftir.
Svc var það einm dag, að minnið skýrðist. Hahn spurði Destine
formálaiaust hvort: hún syngi.
„Já,“ svaraði hún látlaust.
Þá skildi hanm hvers vegna honum hafði fumdist'hann kannast
við hana. Hann mundi eftjr söniguum í jskógimim. En hanm sagði
ekki meira þann dag. Samt gaf hann hemmi gætur svo að ekki
bar á.
Homum þótti gamam að horfa á hana, þagar hún var að taka
tiJ þar inmi og setja hvað eina á sinm stað, laga dúkimjm á borðinu
og raða ’bollum og glösum upp eins og herm'ömmum, en í miðj-
unni var vatnsflaskam eins og hershöfðimgi.
Hún var ekki Jengi hjá bonum, klukkutíma eða svo, á meðan
maddama du Haussiet Jagði sig. Hann fór að þrá þá sturnd, og
var það ámægjuefni, þegar maddama du Hausset fór að geispa.
Þegar hún var farin, beyrðist létt fótatak, leynihurðin opnaðlist
hægt og .þá var eins og birtii í berbiergimu.
„Góðan daginn,“ sagði hún og svo ekki orðd meira, mema hanm
ærtti að taka meðuiih sín eða kiomið væri mie(ð hafraseyðið hams.
Alt af fanm hún sér eitthvað tii að gera, lagaðí tiíl í srtofunmd, lért
í eidinn, strauk ryki’ð af arimhyllunini. Hanrn tók eftir þvi, hvað
hreyfingar henmar vora mjúkar, og dáðist að leiriföldum munmu-
búnimgi hennar; hanm var brúnn, nema svunjtan og húfan, þær
voru hvítar. Hánið á hemmi var samlitt kjólnum, hún fléttaði það
og vafði flérttunum utan um höfuðið, ’em' beggja vegna tóku mokkr-
ir l-okkar sig út úr og hriinguðust ,niður með eyramum dns og
briinir þörungar, sem vefjasrt utan urn bogmyndaða, rósJitaða
kufunga.
Honum var hressing að látieysi bennar. Það hvíldi augu hams
að horfa á hár heminiar og kinnar, Jivorítveggja ópúðrað, en þó
einkum að virða fyrir sér bamsiiegt bros henniar. Smátt og smát't
fór hún að verða homum itákn og ímynd alls þiess, sem vantað
hafði í fyraa iíf hans: eiinfeldmi, hreinleik, ©iinlægni, trú, traust,
ánægju.
Einu sinmi þegar hanjn hafði s-ofið eða hún 'hélt að hann svæfi,
l'öit' hanm upp og sá að hún var rétt hjá honium og íxagræddi
kodda hans og horfði á hanm með íhuguUi blíðu og djúpri um-
hyggju. Augu þieárra mættust allra sinöggvast, en þá snéri hím
sér feimim undan og lieirt ekki aftur á hanm þarm dag.
Hanm þurfti oft að biðja hana um ýmisJegt, sem honum dat't
ekktt í hug að hafa orð á, þegar maddama du Hausseí var hjá
honum: vatnssopa að drekka, annað r.úmteppi eðia aminað kodda-
horn. Einu sinni sinertu.st hendur þeirra af tilviljun, og var þá
eims og leldsgneisrtii þyti rniilli þ'eirra. Þá sméri hanm sér til veggjar
og andvarpaði. Harnm sá að hún roðlnaði, hann heyrði sinn eigtmi
hjartslátt, en hanin sagði ekkiert, hanm andvarpaði leinungis og
reyndi að hugsa um aninað, uím Lemoyme, um Pértur, um dauðainm.
En daginn eftir heið hamn þiesg aftur mieð óþneyju, að maddama
du Hausset færi að geilspa og tala um að hún yrðii að fara. j
Einu simmi bað hanm Diesrtine að syngja. Hún gerði þa:ð með glöðu
geði ám þess að segja- nokkuð. Him söng lágt '0g blftt sama sömg-
ámn, sem hún hafði sumgið í sikógiinum fiorðum. Þetta vakti lendmr-
minnimgar og sjál.fsáisakamir. Honum fanst hamn lifa alt upp aft-
ur: atburðlimm í sikóginum og hugsanir sílnar á þeim tíma. Augu
hans fyltust tárum. Þegar húm hafði lokið sömgnum, sagði halnm
„þökk“ og anmað ekkd, em aumimgja Destiinie va;rð sárhrygg yfir
því, að hanm skyldd ekki kammast við lagið.
Amman dag herti Destine upp huganm og reyndi að s.kila hon-
um klútnum, siem hún hafði g'eymt svo lengi eins og helgan dóm.
Hanm lie.it á klútimn og hlýddi þegjandi á stutta skýringu henn-
ar, og svo greip hanm alt í |eámu járnföstú taki um báðar hemdiur
lienmar og hélrt þeim' í sínum. Það var ekki að sjá, að hanm væiii
rnjög magmþrorta. Lamgt andairtak horfði hanin baimft í augu hennar,
em svo sméri hann höfðimu undan eins og knúimn af sárri hugsu í
eðd. gri'mmri nauðsyn, sliepti hömdum heninar og sagði með titr-
andi röddu:
„Haldið þér homum til mámmingar um mig.“
■ - - ‘ 1' ■ : ’ j" ]
20. kafii.
Skuggi Bastillunnar.
Dagarnir Jiðu o.g sjúklimgurinn máði kröftum sfnum aftur, en
ekki glieði sinni. Desrtine tók eftir því og féll það illa og þótti
það jafnframt skrirtið.
Þá var það einm dag, að hamn ávarpaðí hana með rómi, aem