Skírnir - 01.01.1839, Blaðsíða 7

!)
<on svo liinir komist ekki að, og fari svo, irði [>að
ekki lítill linekkir Bretnm, er fieir hafa ilutt [>aðau
svo mikið tcgras til Bretlands, að niiinið hetir 40
niilliótiiim punda á ári livörju; vart miiiiu Bretar
una við þetta, og vera iná að eitthvað verði sögulegt
með þeim og Kinverjum áðurenn lángt um líður.
Alltaf er að bera meira enn áður á hreifingu
í löndum þeim er ná að eignuin Breta í Indium.
Jiykir austurálfumönnum ríki þeirra œði mikið og
lángar þá til að skérða það; þar eru og sumir
höfðingjar er látið hafa lönd sin fyrir Bretum og
vilja nú hefna sín og ná því er þeir hafa mist.
Sumir géta þess til að blásið muni vera að kolun-
um einhvörstaðar að vestan, en ekki má fullyrða
það ennþá, samt þóttust Bretar verða varir við
fleiri enn Persa í mótgáugi við sig meðan á þeim
óeyrðum stóð. Nú eru sumir nábúar Breta í
Indium búnir að taka sig saman á móti þeira og
er tiiætlað að leita skuli á þá á þrem stöðum.
Taravoddi, sá er gétið var í fyrra og ræður fyrir
Ava á Birinaniialöndum, liefir gjört það uppskátt,
að hann vilji gjöra Bretum það illt er hann má
og ná aptur héröðum þeim er geingið hafa uudan
ríki lians fyrrum. Taravoddi treysti sér ekki ein-
um í Breta og leitaði því liðs lijá Nipals konúngi
og var honum óðar heitið því; Nípals konúngur
er af Gorka ætt, og hafa þeir ættmenn verið í
herfórum um liin síðustu 20 ár, og brotið undir
sig bygðir á Himalaiafjöllum , og víða umhverfis
þau, en ráku sig ioks á Breta, áttu við þá margar
orrustur og biðu mikinn halla af þeim að lokum
Cárin 1814 og 15), erþeir misstu öll vestlægu löndiu