Skírnir - 01.01.1839, Blaðsíða 25

en Frökkum nægði [»a8 ekki, lieldur kröfSnst þeir
fiess að hanti væri gjörður útlagi, og sendu þegar
20 þúsundir hermanna á landaraærin i náud viS
Genf. Sveissar töku úöar aS búast til varnar og
spörðu ekkðrt, en á öudverðum Októberinánuði
fór Loðvík Napóleon yfir til Englands og hefir
liann haldið til í Lundúnura síðan. Sveissar rituðu
iiú Frökkum bréf, og kvörtuðu rajög undan fjand-
skap þeim er þeir hefðu sýnt sér áðurenn málið
var til lykta leiðt; Frakkar svöruðu því, aÖ nú
ætluðu þeir ekki að géra Sveissum neitt illt er
Loðviki væri visað á bug, en hótuðu því jafnframt
að gjöra út herlið aptur, ef liann léti pokkurn-
tima frainar fvrirberast á Sveissalandi. I miðjum
Oktober létu Frakkar herliðið snúa heim aptur,
og buðu hertogannm að skila þvi til Sveissa, að
þeir væru uú sættir heiluin sáttum úr því Loðvík
væri farinn, og væru nú sem fyrr miklir vinir
Sveissa; þegar Sveissar vóru búnir að fá boðin,
dreifðu þeir liði sinu og höfðu siðastan fund
ineð sér 16da dag Októbers, var þá upplesin
friðarskrá Frakka og urðu þau endalok inálsins.
Til herbúnaðar Sveissa höfðu geingið hérumbil
500 þúsundir Fránka, samt þótti öllum hinum
bestu mönnuin ekki ofmikið tii kostað, þar sem
um var að gjöra tign og virðingu þjóðarinnar, og
kváðu þeir hvörttveggja hafa vagsið af málinu og
þjóðar-tilfiiininguna hafa glæðst eigi lítið, enda
mæla það allir að Frakkar mundu hafa komið
Genfarborg óvörum og tekið hana, ef Sveissar
hefðu eigi svo skjntt viðbrugðið og sýnt svo mik-
inn hug af sér er þeir gjörðu og ætla menn það