Skírnir - 01.01.1840, Blaðsíða 49

lend/nga og Ira steípt sanian, og liafa Irar si'ðan
orSið, að senda fulltrúa til Lundúnaborgar. I
brjefi einu, er Konáll befir ritað viiium sinum ú
Irlandi, scigist hann biggja von sina um, aÖ þetta
muni takast, á mörgum ástæÖum; og er firsta
ástæðan,seigir hann, sjálfurjeg, þar'sein jeg lofa,
aö verja öllum dögum , er jeg á ólifað, til þessa
starfs; enn ef einhvur kjinni að henni að hlæa,
þá er sú önnur, að Irar samþikktust ckkji gjörÖ-
ina, er þingunum var stcipt saman, lieldur var
henui komið til leiöar mcð hótuuum, mútum,
Jagabrotum, diflissum og manndrápum. þriöja
ástæöau er faliu í þvi, livað þaö er ránglátt, aö
Irar skuli ékkji It^fa nema lielming af fulltrúum
á viÖ Enska eptir tiltölu; fjórða, aÖ þegar þíng-
unum var steipt samanv var Irland ekkji i skuld
uin meir enn 170 „miliónir” dala, enn Eingland
3740, enn nú liggja skuldirnar jafut á .báðum.
Fleíri ástæður færir Kouáll fírir von sinni, enn
Iuín á þó að likjindum lángt i land ; enn meðan
henni verður ekkji framgjeíngt, gjeta Irar varla
búist við að ná rjetti siuum. Nú verður fáu
komið til leiðar i inálstofiinum, sein miðar til
endurbótar á Irlaudi; þvi To/y-flokkurinn vill hafa
Ira í sera mestri ánauð. lionáll veítir ráðgjöfum
drottningar af öllum mætti; þvi Iiaiiu er hræddur
uin, að falli þeír, muui Torys komast til valda.
A Irlandi er allt ineð kjirrð og spekt, og írskjir
fátæklingar, sem vinna fírir fæöi sínu, so þúsuud-
um skjiptir, ifir á Einglandi, hafa ekkji tekjið
neínu þátt í óeirðuin „kartis'ta”; enu fírir nokkr-
um árum siðan var Irland allt i nppnánii, og
4'