Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 21

23
tui&a&i U1 aÖ gjera kosniiigarrjettinn almennari,
enn nú er á Frakklandi. þar meíga þeír eínir
kjósa fnlltrúa, er gjalda í skatt lijer um liil 70 rbd.
á ári. fíuco lijet fulltrúi sá er þetta bar upp.
Vildi liaiin ekkji láta anftinn eínau ráfca því, hvur
kjósa mætti fulltrúa; slakk þó ekkji uppá aÖ til
taka minna skntt enn bingaÖ til, lieldiir að þetr
menn, er væri í slíkri stótu, sem optast ber vitni
um kuiináttu og frainkvæmd (t. a. m. háskólakjenn-
arar, og ímsir aðrir lærðir menn , hermannafor-
ingjar og fl.) mætti kjósa jafnframt hinum, þó ekkji
gjildi þeír jafnmikinn skatt. Uppástiingu Ducos
var hrtindiÖ með 234 atkvæÖum inóti 193, og
veíttu þó Lamartine skáld og Dufaure henni alla
þá aöstoð, er sannfæriug og kunnátta slikra mæl-
sknmauna fær veítt jafnrjettu máli; enn niælska
Guizots varð þar hiutskarpari, þar sem hann kunni
aÖ hagnita sjerplægni auðmanuanua. — Sá atburb-
ur varð á Frakklandi 13. dag júlimánaðar, að
elzti souur Loðviks konungs, er kallaður var her-
togji af Orleans, ætlaði að ferðast til hermanna-
gleði nokkiirrnr; sat liann i vagni, enu hestarnir
fældust, og datt liann út úr vaguiniim (eðahljóp),
og brotnaði liriggurinn, enn hann andaðist nokkr-
uin stundiim síbar. llann varð Frökkum mjög
harmdauði, þvi liaun var maður viðfeldiun og efni-
legur, og liafði i barnæsku verið settur til mennta
með öðrum uugmenuum, og lært miklu meíra enn
konungsefiiiini er títt. Væntu Frakkar sjer mik-
jils af frelsisást lians. þegar hann andaðist var
fulltrúaþinginu slitið. Loðvik kouungur faðir lians,
*em öllum bar sainan um , að borið heföi slíkau