Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 26

28
var Villijálrai konungi lekjiö með mikjilli dirb á
Englandi. Ura sama leíti birjabi alslicrjarþing
Breta; var hanii á {lingjitiu þegar drottning ílutti
fiar stjórnarræÖuna, og koin í efri stofuna, þcgar
láraröarnir voru a8 ræ5a mn svariÖ; lilíddi hann
þar ræöu Broughams lárarðar, eíuhrurs liins mesta
mælskumanns í heíini. Brougham veik máli síiiu
til hans í ræðunui, og sagHst vona, að það dæmi,
er hann sæi firir augum sjer á Englandi, mundi
leiða liann úr skugga uin, að það mundi hviirkji
verða tign haus nje vinsældnm til hnekkjis, nje
lieldur þegnum hans til ógjæfu, þó hami bindi
enda á loforð föður sins, og veítti þegnum sinura
fulltrúastjórn. Ekkji liefir samt Viilijálmur kon-
ungur gjert það þetta árið, og mnn líklega ekkji
gjera það firsfc um sinn, nema eítthvað beri nírra *
við. Er það auðsjeð á endurbót þeírri, er liann
hefir þó gjert á skattlandaþingum Prussa; því liún
er æríð ólík fulltrúastjórn, þar sem þjóbin eín
ræfcur lögum sinum. Aður um stund liafa Prussar
átt nokkurskonar fulltrúaþing í hvurju skattlandi,
og einungjis til a6 ráða konungji ráð; enn í firra
stnnar gjerði konungiir þá tilskjipan, að á livurju
skattlandsþingji skjildi fulltrúarnir kjósa nefiul
rnanna, skjildi síðan þær allar nefndir koma sainan
á einu fund, og heita skattlandauefnd, og ætlaði
þá konuiigur að leíta ráða til þeírra uin imisleg
málefni. f>egar menn íliuga, að fulltrúakosningjiii
til skattlandaþinganna er á Prussalandi bundin við
fasteígn eína, og eíns kjörgjengji, enn að konungiir
kjís sjálfur marga fulltrúa, og þingmenn þessir
eíga aptur að kjósa iiefndarmennina, ciiu konuiigur