Skírnir - 01.01.1843, Qupperneq 44

rcíst [>ar ránsmaunaflokk, og eúldi landsbiggöina;
sendi [>á Espartero þangað hershöffcingja [iann,
er Zurbano, lieítir og skjildi hann stökkva þessum
óaldarllokkji, og um leíð reina til að hamla nokkuð
tollsvikum þeím, er við gjengust í Catalonia. Sú
landsálfa liggur norður við landamæri Frakklands,
og iluttu menn þar ógrinni varnaðar á laun inn
í landið, og var það ríkjistekjunum til ekkji lítils
tjóns. Zurbano tókst vel förin, stökkti hann
ránsmannaflokkinum, og tálinaði so mjög leínileg-
um vöruflutningji til landsins, að ríkjistekjurnar
ugsu ekkji all-li'tið við það; enn, til að koma því
til leíðar, beítti hann so mikjilli harðúð oggriimnd,
að ekkji er ólíklegt,- að uppreístin hafi að nokkrit
leíti orsakast af afcgjörðum hans. þó var aðalor-
sökin sú, að Espartero var um þær mundir að
gjöra verzlunarsamning við Breta, og töldu þeír
sem frumkvöðlar voru upprei'stariuuar möunum
trú um, að sá samningur tniuidi verða þeím í Ca-
talonia til hins inesta tjóns, þar sem þeír lifa að
iniklu leíti af liandiðnum sínuin; sögðu þeír að
stjórnin munili gjöra Bretum so góð kjör í samn-
itignum, að handiðnavara þeírra miindi verða
útgjengilegri áSpánienn handiðnavara lanðsinanna
sjálfra. Uppreístin í Barcelona þróaðist so mjög
á fám dögurn, að upprcistarmennirnir gátu hand-
tekjið þrjá herllokka, sem voru í bænum og vildu
ekkji ganga í lið með þeím. Urfcu þeír alls ráð-
andi í bænum, og hvöttu alla Catalonia-biggja til
uppreístar mefc sjer, og urðu til þess nokkrar
smáborgjir þar í grennd. Jarlinn í Catalonia,
van Halen, safnaði í flíti liði afc sjer, og fór til